Είναι η παχυσαρκία αρρώστια;

[Antigeist]

Όλοι ξέρουμε ότι η παχυσαρκία προκαλεί αρρώστιες. Είναι όμως και η ίδια αρρώστια; Είναι απλά μια επιλογή; Ή είναι απλά στη φύση του ανθρώπου ως βιολογικό ζώο, όπως άλλωστε και στη φύση του ως πολιτικό ζώο, να μην μπορεί να ελέγξει αποτελεσματικά την μάσα; Έχουμε δικαίωμα να καταδικάζουμε την παχυσαρκία; Ή είναι ρατζιζμός;

[panos291]

Δεν υπαρχει κανενας ρατσισμος. Αν τρως σαν γουρουνι, τοτε θα γινεις σαν γουρουνι.

[bolek]

συνηθως ειναι αρρωστια αλλα οχι για ολους.
ας πουμε υπαρχουν χοντροι που τους πονανε τα γονατα και αλλοι που δεν τους πονανε. ασφαλως οι πρωτοι πρεπει να μειωσουν το βαρος τους.

[stavmanr]

Όλοι ξέρουμε ότι η παχυσαρκία προκαλεί αρρώστιες. Είναι όμως και η ίδια αρρώστια; Είναι απλά μια επιλογή; Ή είναι απλά στη φύση του ανθρώπου ως βιολογικό ζώο, όπως άλλωστε και στη φύση του ως πολιτικό ζώο, να μην μπορεί να ελέγξει αποτελεσματικά την μάσα; Έχουμε δικαίωμα να καταδικάζουμε την παχυσαρκία; Ή είναι ρατζιζμός;

Αντίστοιχα, ο υποσιτισμός και η ανορεξία είναι αρρώστιες ή απλά επιλογές;

[Ερμής]

Αρρώστια Όχι ούτε καν. Δε το θεωρώ δηλαδή κάτι λιγότερο η περισσοτερο από κάποιον που καπνίζει μανιωδώς.
Γενικά το να τρως πολύ και κακής ποιότητας έχει επιπτώσεις στην υγεία, Αλλά δεν είναι σε καμία περίπτωση αρρώστια.
Η ανορεξία από την άλλη είναι αρρώστια, ψυχικής φύσεως.

[ΟΥΤΙΣ]

Η παχυσαρκία αντιμετωπίζεται πλέον-και είναι- ως ασθένεια. Είναι ένα πολυπαραγοντικό φαινόμενο και δεν μπορούμε να το αποδίδουμε μόνο στην ατομική επιλογή.

[the comet the course the tail]

τι γίνεται ρε;
με την πανδημία του κορονοϊού και τις πολιτικο-κοινωνικο-οικονομικές επιπτώσεις που έφερε, τις πολιτικές που έφερε στο προσκήνιο, έχει γίνει στην μόδα ζητήματα υγείας να γίνονται αφετηρία για κουβέντα με πολιτικές προεκτάσεις και φασίστες να αποδεικνύουν πόσο φασίστες είναι;

[Feindflug]

Η παχυσαρκία αντιμετωπίζεται πλέον-και είναι- ως ασθένεια. Είναι ένα πολυπαραγοντικό φαινόμενο και δεν μπορούμε να το αποδίδουμε μόνο στην ατομική επιλογή.

Υπάρχει και συλλογική ευθύνη, τύπε; Ή αυτός που ίσως έχει κάποια εγγενή τάση δεν θα έπρεπε να προσέχει παραπάνω;


Μιλάω για περιπτώσεις με υψηλό δείκτη μάζας σώματος και ποσοστό λίπους, όχι για περιπτώσεις 1ου βαθμού παχυσαρκίας.

[Cecily Anne]

Η παχυσαρκία αντιμετωπίζεται πλέον-και είναι- ως ασθένεια. Είναι ένα πολυπαραγοντικό φαινόμενο και δεν μπορούμε να το αποδίδουμε μόνο στην ατομική επιλογή.

Υπάρχει και συλλογική ευθύνη, τύπε; Ή αυτός που ίσως έχει κάποια εγγενή τάση δεν θα έπρεπε να προσέχει παραπάνω;


Μιλάω για περιπτώσεις με υψηλό δείκτη μάζας σώματος και ποσοστό λίπους, όχι για περιπτώσεις 1ου βαθμού παχυσαρκίας.

Όλες οι διαταραχές σωματικού βάρους μπορει και να σχετιστούν με ψυχικές συνθήκες που χρήζουν παρακολούθησης. Θα μπορούσε να ειναι απο μια ελαφριά κατάθλιψη μεχρι πιο βαριές διαταραχές.
Η παχυσαρκία οπως όλες οι διαταραχές βάρους αντιμετωπίζονται ως ασθένεια. Φυσικα παχυσαρκία δεν εννοούμε το «βάλαμε μερικά κιλα στην καραντινα».

[ΟΥΤΙΣ]

Η παχυσαρκία αντιμετωπίζεται πλέον-και είναι- ως ασθένεια. Είναι ένα πολυπαραγοντικό φαινόμενο και δεν μπορούμε να το αποδίδουμε μόνο στην ατομική επιλογή.

Υπάρχει και συλλογική ευθύνη, τύπε; Ή αυτός που ίσως έχει κάποια εγγενή τάση δεν θα έπρεπε να προσέχει παραπάνω;


Μιλάω για περιπτώσεις με υψηλό δείκτη μάζας σώματος και ποσοστό λίπους, όχι για περιπτώσεις 1ου βαθμού παχυσαρκίας.

Τι ερώτηση είναι αυτή, τύπε; Προφανώς ο καθένας είναι υπεύθυνος για τον εαυτό του, αλλά αυτό δεν αλλάζει το γεγονός ότι η παχυσαρκία είναι ασθένεια.

Υ.Γ.: Στην περίπτωση που η παχυσαρκία οφείλεται σε ψυχιατρικούς παράγοντες δεν είναι βέβαιο κατά πόσο υπάρχει ατομική ευθύνη.

[Cecily Anne]

Η παχυσαρκία αντιμετωπίζεται πλέον-και είναι- ως ασθένεια. Είναι ένα πολυπαραγοντικό φαινόμενο και δεν μπορούμε να το αποδίδουμε μόνο στην ατομική επιλογή.

Υπάρχει και συλλογική ευθύνη, τύπε; Ή αυτός που ίσως έχει κάποια εγγενή τάση δεν θα έπρεπε να προσέχει παραπάνω;


Μιλάω για περιπτώσεις με υψηλό δείκτη μάζας σώματος και ποσοστό λίπους, όχι για περιπτώσεις 1ου βαθμού παχυσαρκίας.

Τι ερώτηση είναι αυτή, τύπε; Προφανώς ο καθένας είναι υπεύθυνος για τον εαυτό του, αλλά αυτό δεν αλλάζει το γεγονός ότι η παχυσαρκία είναι ασθένεια.

Υ.Γ.: Στην περίπτωση που η παχυσαρκία οφείλεται σε ψυχιατρικούς παράγοντες δεν είναι βέβαιο κατά πόσο υπάρχει ατομική ευθύνη.

Παρα πολλες φορες δεν υπάρχει ατομική ευθύνη. Στην παιδική παχυσαρκία ας πούμε τι ατομική ευθύνη να προσάψεις.

[the comet the course the tail]

https://www.gazzetta.gr/politiki/articl ... totypo-moy

[Antigeist]

συνηθως ειναι αρρωστια αλλα οχι για ολους.
ας πουμε υπαρχουν χοντροι που τους πονανε τα γονατα και αλλοι που δεν τους πονανε. ασφαλως οι πρωτοι πρεπει να μειωσουν το βαρος τους.

Ενώ οι χοντροί που δεν τους πονάνε τα γόνατα τι; Να τα γράψουν όλα στα μαστάρια τους που κρέμονται;

[Feindflug]

Η παχυσαρκία αντιμετωπίζεται πλέον-και είναι- ως ασθένεια. Είναι ένα πολυπαραγοντικό φαινόμενο και δεν μπορούμε να το αποδίδουμε μόνο στην ατομική επιλογή.

Υπάρχει και συλλογική ευθύνη, τύπε; Ή αυτός που ίσως έχει κάποια εγγενή τάση δεν θα έπρεπε να προσέχει παραπάνω;


Μιλάω για περιπτώσεις με υψηλό δείκτη μάζας σώματος και ποσοστό λίπους, όχι για περιπτώσεις 1ου βαθμού παχυσαρκίας.

Τι ερώτηση είναι αυτή, τύπε; Προφανώς ο καθένας είναι υπεύθυνος για τον εαυτό του, αλλά αυτό δεν αλλάζει το γεγονός ότι η παχυσαρκία είναι ασθένεια.

Υ.Γ.: Στην περίπτωση που η παχυσαρκία οφείλεται σε ψυχιατρικούς παράγοντες δεν είναι βέβαιο κατά πόσο υπάρχει ατομική ευθύνη.

Προφανώς ο καθένας θα πρέπει να είναι περισσότερο προσεκτικός, όταν γνωρίζει ότι έχει μια τάση, ψυχική ή σωματική, προς κάποια ασθένεια ρε τύπε.

Δηλαδή αν κάποιος έχει καρδιολογικά προβλήματα εκ γενετής και καπνίζει 2 πακέτα τσιγάρα την ημέρα, κάνει καθιστική ζωή και τρώει σαβούρες δεν θα του πεις να προσέχει και να μην παίζει με την τύχη του, αν θέλει να είναι καλά;

Υπάρχει και συλλογική ευθύνη, τύπε; Ή αυτός που ίσως έχει κάποια εγγενή τάση δεν θα έπρεπε να προσέχει παραπάνω;


Μιλάω για περιπτώσεις με υψηλό δείκτη μάζας σώματος και ποσοστό λίπους, όχι για περιπτώσεις 1ου βαθμού παχυσαρκίας.

Τι ερώτηση είναι αυτή, τύπε; Προφανώς ο καθένας είναι υπεύθυνος για τον εαυτό του, αλλά αυτό δεν αλλάζει το γεγονός ότι η παχυσαρκία είναι ασθένεια.

Υ.Γ.: Στην περίπτωση που η παχυσαρκία οφείλεται σε ψυχιατρικούς παράγοντες δεν είναι βέβαιο κατά πόσο υπάρχει ατομική ευθύνη.

Παρα πολλες φορες δεν υπάρχει ατομική ευθύνη. Στην παιδική παχυσαρκία ας πούμε τι ατομική ευθύνη να προσάψεις.

Εκεί την ευθύνη, όπως και για τα πάντα σχεδόν μέχρι την ενηλικίωση των παιδιών, την έχουν οι γονείς και οι κηδεμόνες, τύπισσα. Οπότε η ατομική ευθύνη μεταφράζεται στην ατομική ευθύνη του κηδεμόνος.

[ΟΥΤΙΣ]

Υπάρχει και συλλογική ευθύνη, τύπε; Ή αυτός που ίσως έχει κάποια εγγενή τάση δεν θα έπρεπε να προσέχει παραπάνω;


Μιλάω για περιπτώσεις με υψηλό δείκτη μάζας σώματος και ποσοστό λίπους, όχι για περιπτώσεις 1ου βαθμού παχυσαρκίας.

Τι ερώτηση είναι αυτή, τύπε; Προφανώς ο καθένας είναι υπεύθυνος για τον εαυτό του, αλλά αυτό δεν αλλάζει το γεγονός ότι η παχυσαρκία είναι ασθένεια.

Υ.Γ.: Στην περίπτωση που η παχυσαρκία οφείλεται σε ψυχιατρικούς παράγοντες δεν είναι βέβαιο κατά πόσο υπάρχει ατομική ευθύνη.

Παρα πολλες φορες δεν υπάρχει ατομική ευθύνη. Στην παιδική παχυσαρκία ας πούμε τι ατομική ευθύνη να προσάψεις.

Ξέχασα να αναφέρω ότι όσο αρκείται κάποιος σε κακοπροαίρετα και κακεντρεχή σχόλια για τέτοιες καταστάσεις δεν είναι ρατσιστής, αλλά σίγουρα είναι σκατόψυχος. Έχει το δικαίωμα να είναι σκατόψυχος, φυσικά.

Αν τώρα επιθυμεί και επιδιώκει την εξολόθρευση ή την εξορία ή την στέρηση των δικαιωμάτων των παχύσαρκων, τότε είναι ρατσιστόμουτρο με την βούλα.

Ο πρώτος, ο σκατόψυχος, αξίζει την προσευχή μας, ο δεύτερος εκτός της προσευχής μας πρέπει να καταδικάζεται πολιτικά και κοινωνικά. Είναι εχθρός της κοινωνίας και της ανθρώπινης φύσης.