Πάμε γιά εκλογές, έτσι;

[Αρχέλαος]

αλλά αναλύεις το ESM σε σχέση με ισπανοιταλούς και τι θα μπορούσε να γίνει;

Θεωρώ ότι αυτή τη φορά η ομάδα της Γερμανίας πρέπει να κάνει σοβαρές υποχωρήσεις γιατί πραγματικά δεν τους συμφέρει να πάει η κατάσταση στα άκρα. Δεν μπορούν όμως να το πούνε ανοικτά, σε καμία περίπτωση. Είναι πιθανό, μέσα στο καλοκαίρι, να βρεθεί φόρμουλα ώστε να μοιραστεί πολύ και φτηνό χρήμα είτε υπό κάποιας μορφής perpetual bonds ή όπως αλλιώς το ονομάσουν.

Θα δούμε, από τις εξελίξεις σε αυτό το μέτωπο θα κριθούν πολλά.

Ναι αυτό ανέφερα στην αρχή ως κάποια έκπληξη.

Βασικά η ΕΚΤ έχει τεράστια περιθώρια δράσης ώστε να προκύψει αποτέλεσμα δίχως κάποιο πολιτικό κόστος ή κάποιον δήθεν κίνδυνο πληθωρισμού.

[aljawn]

Για την ιστορία και στις αρχές της καραντίνας πόνταρε η κυβέρνηση στο ευρωομολογο, για αυτό είχε βγει το kouli σε στυλ Τσοβόλα δωστα όλα (πχ. και 800 χωρίς προϋποθέσεις σε όλους τους επιστήμονες και κάλυψη των ασφαλιστικών τους εισφορών) και μετα, όταν έφαγαν το άδειασμα το έριξαν στα κόλπα με το βρουτσερ και σε αναβολές των εισφορών στην καλύτερη. Τα μέτρα που είχε υποσχεθεί αρχικά το kouli στις 19.03 θα ήταν σημερινής αξίας περί των 2500 ευρώ, προς το παρόν οι περισσότεροι δεν έχουμε εισπράξει ευρώ τσακιστο.

Από εκεί και πέρα η ουσία είναι απλή. Η κυβέρνηση βρίσκεται σε μια οριακά ακόμα θετική κατάσταση η οποία μόνο χειροτερα μπορεί να πάει και κοιτάζει να δει πως μπορεί να μπλέξει την αντιπολίτευση για να περιορίσει τις απώλειες που έρχονται και είναι δεδομένες. Οι πρόωρες εκλογές είναι τεράστιο πολιτικό ρίσκο για το kouli, καθότι είναι εξαιρετικά πιθανό το ενδεχόμενο στις επαναληπτικές να χάσει την αυτοδυναμία ή να βρεθεί με οριακή αυτοδυναμία (αυτά στο σενάριο που συνεχίσει να πηγαίνει καλά επιδημιολογικά). Ειδικά στην περίπτωση που βρεθεί τον Οκτώβρη σε κυβέρνηση συνεργασίας, λογικά χωρίς Ποκοπικο, έχει τελειώσει πολιτικά.

[Αρχέλαος]

Δε διαφωνώ με την ανάλυσή σου, κάθε πολιτική απόφαση έχει τα υπέρ και τα κατά της για αυτό είναι δύσκολο να κάνουμε προβλέψεις.
Η μη ένταξη του ΣΥΡΙΖΑ σε μία κυβέρνηση μεγάλου συνασπισμού, τον ωφελεί πράγματι στο βαθμό που του επιτρέπει να παίζει το παιχνίδι της
αντιπολίτευσης που καρπώνεται τη φθορά του πολιτικού της αντιπάλου. Είναι μεγάλο το δέλεαρ, από την άλλη όμως υπάρχει το ενδεχόμενο
των παρασκηνιακών μαγειρεμάτων από επιχειρηματικούς και διπλωματικούς κύκλους που μπορούν να οδηγήσουν το ΣΥΡΙΖΑ να διαλέξει
τη παρουσία του στη συγκύβερνηση έναντι αδρών ανταλλαγμάτων εννοείται για τα μέλη της ηγετικής του ομάδας.Μπορεί να φαίνεται κάπως συνωμοσιολογικό αυτό που γράφω, το ξέρω, αλλά πρέπει να έχουμε υπόψη μας όσα έγιναν το 2011 με το Σαμαρά που πέταξε μία βέβαιη
εκλογική νίκη στα σκουπίδια προκειμένου να συνεργαστεί με το ΠΑΣΟΚ, στο πλαίσιο της κυβέρνησης Παπαδήμου.

Πρέπει να το έχουμε στο μυαλό μας αλλά εκτιμώ με διαφορετικό τρόπο.
Ο Σαμαράς τα έκανε όλα αυτά διότι ειδάλλως η χώρα δεν θα έπαιρνε τη δόση και θα χρεωκοπούσε.
Αναγκάστηκε εκ των πραγμάτων και έκανε πίσω ώστε να υπογράψει.
Αν το πρόγραμμα ήταν να προχωρήσει ανεξάρτητα από την Νέα Δημοκρατία και τον Σαμαρά προφανώς δεν θα συρόταν στη κυβέρνηση Παπαδήμου.

[kameron]

να έχουμε υπόψη μας όσα έγιναν το 2011 με το Σαμαρά που πέταξε μία βέβαιη
εκλογική νίκη στα σκουπίδια προκειμένου να συνεργαστεί με το ΠΑΣΟΚ, στο πλαίσιο της κυβέρνησης Παπαδήμου.

Ο Σαμαράς, στα τέλη του 2011, δεν είχε στην πραγματικότητα επιλογή γιατί η χώρα πήγαινε σε στάση πληρωμών σε λίγες εβδομάδες αν δεν σχηματιζόταν συγκυβέρνηση καθώς στο εξωτερικό νόμιζαν ότι έτσι θα ηρεμούσε η κατάσταση στην Ελλάδα και πίεζαν πολύ προς αυτήν την κατεύθυνση. Είχαν υποτιμήσει πολύ (και εγχώριοι παράγοντες) το μέγεθος της φθοράς του ΠαΣόΚ και το γεγονός ότι αυτό αντλούσε μεγάλο μέρος της δύναμής του από το ότι αποτελούσε την κυρίαρχη πρόταση εξουσίας απέναντι στη δεξιά. Απέναντι, όχι δίπλα της. Ο Τσίπρας δεν έχει λόγο να κάνει το ίδιο λάθος γιατί ξέρει ότι οι αντιδράσεις στο εσωτερικό του κόμματός του θα είναι μεγάλες και ο ίδιος δεν έχει και ιδιαίτερο προσωπικό κίνητρο να το κάνει. Απλά, αν γίνουν οι εκλογές, μεγάλο το αν και θα εξαρτηθεί πολύ από τις εξελίξεις στην Ε.Ε. αλλά και την ιατρική πρόοδο ή μη πρόοδο το επόμενο τρίμηνο, θα προτιμάει να πιάσουν η Ν.Δ. και το ΠαΣόΚ μεγάλο ποσοστό μαζί ώστε να αναγκασθούν να συγκυβερνήσουν.

[ΦΙΛΕΛΕ ΚΑΙ ΤΡΟΛΕΛΕ]

Δε διαφωνώ με την ανάλυσή σου, κάθε πολιτική απόφαση έχει τα υπέρ και τα κατά της για αυτό είναι δύσκολο να κάνουμε προβλέψεις.
Η μη ένταξη του ΣΥΡΙΖΑ σε μία κυβέρνηση μεγάλου συνασπισμού, τον ωφελεί πράγματι στο βαθμό που του επιτρέπει να παίζει το παιχνίδι της
αντιπολίτευσης που καρπώνεται τη φθορά του πολιτικού της αντιπάλου. Είναι μεγάλο το δέλεαρ, από την άλλη όμως υπάρχει το ενδεχόμενο
των παρασκηνιακών μαγειρεμάτων από επιχειρηματικούς και διπλωματικούς κύκλους που μπορούν να οδηγήσουν το ΣΥΡΙΖΑ να διαλέξει
τη παρουσία του στη συγκύβερνηση έναντι αδρών ανταλλαγμάτων εννοείται για τα μέλη της ηγετικής του ομάδας.Μπορεί να φαίνεται κάπως συνωμοσιολογικό αυτό που γράφω, το ξέρω, αλλά πρέπει να έχουμε υπόψη μας όσα έγιναν το 2011 με το Σαμαρά που πέταξε μία βέβαιη
εκλογική νίκη στα σκουπίδια προκειμένου να συνεργαστεί με το ΠΑΣΟΚ, στο πλαίσιο της κυβέρνησης Παπαδήμου.

Πρέπει να το έχουμε στο μυαλό μας αλλά εκτιμώ με διαφορετικό τρόπο.
Ο Σαμαράς τα έκανε όλα αυτά διότι ειδάλλως η χώρα δεν θα έπαιρνε τη δόση και θα χρεωκοπούσε.
Αναγκάστηκε εκ των πραγμάτων και έκανε πίσω ώστε να υπογράψει.
Αν το πρόγραμμα ήταν να προχωρήσει ανεξάρτητα από την Νέα Δημοκρατία και τον Σαμαρά προφανώς δεν θα συρόταν στη κυβέρνηση Παπαδήμου.

Απάντηση και προς το Kameron. Δεν αποκλείω να ξαναβρεθούμε σε αυτή τη θέση, με το Τσίπρα στο ρόλο του Σαμαρά.
Όχι δημοσκοπικά με τα τωρινά δεδομένα, αλλά θεσμικά.

[aljawn]

Απάντηση και προς το Kameron. Δεν αποκλείω να ξαναβρεθούμε σε αυτή τη θέση, με το Τσίπρα στο ρόλο του Σαμαρά.
Όχι δημοσκοπικά με τα τωρινά δεδομένα, αλλά θεσμικά.

Λογικά όμως, θα έλεγα και δημοσκοπικά, διότι αν ξαναφτάσουμε σε αυτό το σημείο, η νδούλα θα έχει εξαϋλωθεί πολιτικά όπως το γάπειο ΠΑΣΟΚ.
Θα μου πεις την μόνιμη επωδό, ότι δεν υπάρχει πρόταση στα δεξιά. Όμως πόσοι θεωρούσαν ότι το ΣΥΡΙΖΑ θα έφτανε να κυβερνήσει πενταετία ως πρώτο κόμμα όταν την προηγούμενη δεκαετία μπαινοέβγαινε στην Βουλή; Άλλο είναι το πρόβλημα, ότι δυστυχώς δεν υπάρχουν μάρκεταμπλ αρχηγοί στα δεξιά (Μιχαλολιά, ΠτΘ, Φαήλος και σία δεν μπορούν τα παλικάρια) αλλιώς θα έκαναν πλάκα στο kouli.

Τέσπα, βλέπουμε. Αν πάντως το ρίξει η νδούλα στον αντιγερμανισμό στο προσεχές διάστημα (μετρημένα βέβαια, λόγω σχέσεων kouli - Μίζενς) τότε μάλλον της ανακοίνωσαν ότι τέρμα τα δίφραγκα, όπως έκαναν στον Πιτσαγιόλο στην βίλα Σάιντ. Μετά μένει να δούμε τι κωμωδία θα παίξουν, γιατί δεν υπάρχει και το ζήτημα του ΠτΔ ως πρόσχημα για εκλογές.

[aljawn]

Και για να μην ξεχνιόμαστε (δεν ξέρω αν έχει ξαναμπεί), με το μπαμπάκι σφάζουν οι πιτσαγιολικοί:

Διολισθαίνοντας στην ανυποληψία… με φόντο την επαπειλούμενη πανωλεθρία

[ΦΙΛΕΛΕ ΚΑΙ ΤΡΟΛΕΛΕ]

Απάντηση και προς το Kameron. Δεν αποκλείω να ξαναβρεθούμε σε αυτή τη θέση, με το Τσίπρα στο ρόλο του Σαμαρά.
Όχι δημοσκοπικά με τα τωρινά δεδομένα, αλλά θεσμικά.

Λογικά όμως, θα έλεγα και δημοσκοπικά, διότι αν ξαναφτάσουμε σε αυτό το σημείο, η νδούλα θα έχει εξαϋλωθεί πολιτικά όπως το γάπειο ΠΑΣΟΚ.
Θα μου πεις την μόνιμη επωδό, ότι δεν υπάρχει πρόταση στα δεξιά. Όμως πόσοι θεωρούσαν ότι το ΣΥΡΙΖΑ θα έφτανε να κυβερνήσει πενταετία ως πρώτο κόμμα όταν την προηγούμενη δεκαετία μπαινοέβγαινε στην Βουλή; Άλλο είναι το πρόβλημα, ότι δυστυχώς δεν υπάρχουν μάρκεταμπλ αρχηγοί στα δεξιά (Μιχαλολιά, ΠτΘ, Φαήλος και σία δεν μπορούν τα παλικάρια) αλλιώς θα έκαναν πλάκα στο kouli.

Τέσπα, βλέπουμε. Αν πάντως το ρίξει η νδούλα στον αντιγερμανισμό στο προσεχές διάστημα (μετρημένα βέβαια, λόγω σχέσεων kouli - Μίζενς) τότε μάλλον της ανακοίνωσαν ότι τέρμα τα δίφραγκα, όπως έκαναν στον Πιτσαγιόλο στην βίλα Σάιντ. Μετά μένει να δούμε τι κωμωδία θα παίξουν, γιατί δεν υπάρχει και το ζήτημα του ΠτΔ ως πρόσχημα για εκλογές.

Δε νομίζω ότι το πολιτικό σύστημα δύναται ή θέλει να παίξει το αντιγερμανικό χαρτί αυτή τη στιγμή, παρά μόνο επικοινωνιακά.
Λογικά, θα πάμε σε κάποιο Μνημόνιο του ESM και για αυτό αναφέρομαι σε πιέσεις διπλωματικών κύκλων πιο πάνω, αναφερόμενος
και στο παράδειγμα του Παπαδήμου, απλά γιατί υπάρχει το ενδεχόμενο να ζητήσουν οι Γερμανοί μία ευρεία πλειοψηφία στη ψήφιση
μέτρων.Αν φτιαχτεί κυβέρνηση συνεργασίας, θα γίνει μέσω εκλογών και με επίκληση πάντα των φόβων της πανδημίας και της
ακυβερνησίας. Το πρόβλημα δεν είναι τόσο πως θα πασάρουν τη κυβέρνηση συνεργασίας, για μένα ,όσο τα θέματα που αναδεικνύει ο
kameron στα σχόλιά του.Προσωπικά, δε μπορώ να πιστέψω ότι πάμε για πρόωρες εκλογές, όμως η δήλωση Κυρανάκη δε μπορεί
να περάσει στο ντούκου, προφανώς κάποιος βουλευτής που βγαίνει στα παράθυρα, διαβάζει και το σκονάκι που του στέλνουν από
τα γραφεία. Υπάρχουν οι εκλογές ως σκέψη και κοιτάνε να κόψουνε αντιδράσεις. Αυτό διότι σκέφτονται το ενδεχόμενο που αναφέρεις
στο σχόλιό σου: "Μήπως τη πατήσουμε σα το ΓΑΠ, αν μείνουμε μόνοι μας στη κυβέρνηση?". Δε νομίζω ότι οι δημοσκοπήσεις βγάζουν
πενηντάρια, αλλά ακόμα και να τα έβγαζαν ποιός είναι ο λόγος να βάλει ο Μητσοτάκης τους βουλευτές του σε μία ακόμη προεκλογική
εκστρατεία όταν έχουν καθίσει ήδη στις καρέκλες τους? Τι θα προσφέρει μία ακόμη εκλογική αναμέτρηση με το ίδιο αποτέλεσμα?

[ΦΙΛΕΛΕ ΚΑΙ ΤΡΟΛΕΛΕ]

Όσον αφορά τη κάλυψη πιθανών πολιιτκών κενών, νομίζω ότι η προηγούμενη δεκαετία ήταν διδακτική στο
συγκεκριμένο θέμα.

[aljawn]

Δε νομίζω ότι το πολιτικό σύστημα δύναται ή θέλει να παίξει το αντιγερμανικό χαρτί αυτή τη στιγμή, παρά μόνο επικοινωνιακά.
Λογικά, θα πάμε σε κάποιο Μνημόνιο του ESM και για αυτό αναφέρομαι σε πιέσεις διπλωματικών κύκλων πιο πάνω, αναφερόμενος
και στο παράδειγμα του Παπαδήμου, απλά γιατί υπάρχει το ενδεχόμενο να ζητήσουν οι Γερμανοί μία ευρεία πλειοψηφία στη ψήφιση
μέτρων.Αν φτιαχτεί κυβέρνηση συνεργασίας, θα γίνει μέσω εκλογών και με επίκληση πάντα των φόβων της πανδημίας και της
ακυβερνησίας. Το πρόβλημα δεν είναι τόσο πως θα πασάρουν τη κυβέρνηση συνεργασίας, για μένα ,όσο τα θέματα που αναδεικνύει ο
kameron στα σχόλιά του.Προσωπικά, δε μπορώ να πιστέψω ότι πάμε για πρόωρες εκλογές, όμως η δήλωση Κυρανάκη δε μπορεί
να περάσει στο ντούκου, προφανώς κάποιος βουλευτής που βγαίνει στα παράθυρα, διαβάζει και το σκονάκι που του στέλνουν από
τα γραφεία. Υπάρχουν οι εκλογές ως σκέψη και κοιτάνε να κόψουνε αντιδράσεις. Αυτό διότι σκέφτονται το ενδεχόμενο που αναφέρεις
στο σχόλιό σου: "Μήπως τη πατήσουμε σα το ΓΑΠ, αν μείνουμε μόνοι μας στη κυβέρνηση?". Δε νομίζω ότι οι δημοσκοπήσεις βγάζουν
πενηντάρια, αλλά ακόμα και να τα έβγαζαν ποιός είναι ο λόγος να βάλει ο Μητσοτάκης τους βουλευτές του σε μία ακόμη προεκλογική
εκστρατεία όταν έχουν καθίσει ήδη στις καρέκλες τους? Τι θα προσφέρει μία ακόμη εκλογική αναμέτρηση με το ίδιο αποτέλεσμα?

Μα συμφωνώ ότι το αντιγερμανικό χαρτί δεν μπορεί να παιχτεί σοβαρά από το kouli, δεδομένου ότι αν το τραβήξει θα βγουν στην φόρα άπλυτα της Μίζενς. Το ίδιο ίσχυε και για τον Πιτσαγιόλο, καθότι μετά την βίλα Σάιντ φάγαμε σανό ότι ο χερ Βόλφ έσπρωχνε Ποκοπίκο για πρωθυπουργό, ασχέτως αν ο ίδιος ο Πιτσαγιόλο απασφάλισε με την επίσπευση των εκλογών ΠτΔ και την πρόταση Δήμα.

Από εκεί και πέρα, προφανώς και έχει αλλάξει άρδην το σκηνικό, και από οκταετία kouli που διαβάζαμε εδώ μέσα, τώρα δουλεύουμε το σενάριο πρόωρων εκλογών (οι οποίες, τουλάχιστον οι πρώτες λόγω αναλογικής θα είναι χειρότερες για το kouli), ως κίνηση στρατηγικής ευφυίας του νέου Μωυσή. Φυσικά όταν ποστάραμε αντινιούζ που έλεγε από τις αρχές του μήνα για το σενάριο αυτό (και ότι έχει ήδη φάει πόρτα από τις Βρυξέλλες), οι πιτσαγιολικοί αίφνης έγιναν θύματα μπατχερτ ή ακόμα και... ζαίοι. Έχω επισημάνει καιρό τώρα ότι οι πιτσαγιολικοί έχουν στήσει καραούλι στο kouli αν κάνει κανένα μοιραίο λάθος και χάσει τον έλεγχο, θα τον σοδομίσουν λάιβ στο Σύνταγμα. Ο Ποκοπίκος είναι κυρίαρχος του ΣΥΡΙΖΑ, οπότε τον παίρνει και για μια και για 2 ήττες ακόμα, το kouli δεν θα την βγάλει καθαρή αν ο συρφετός ξαναχάσει την κουτάλα τόσο σύντομα, καθότι ούτε η εξερευνήτρια δεν θα τον λυπηθεί.

Το ζήτημα, για να μιλήσουμε με ένα απτό παράδειγμα, είναι ότι το kouli βγήκε υποσχόμενο την γη της επαγγελίας και υποσχέθηκε πολλά σε όλους τους προνομιακούς ψηφοφόρους του. Σε εμάς για παράδειγμα, τους αυταπασχολούμενους επιστήμονες, υποσχέθηκε επανεκκίνηση της οικονομίας, επιστροφή στην κανονικότητα, μείωση της φορολογίας κτλ. Και γενικά πέρσι το καλοκαίρι, η κατάσταση της οικονομίας ήταν απείρως καλύτερη από την αξιοθρήνητη που παρέδωσε ο Πιτσαγιόλο το 2015, οπότε αυτό φαινόταν μια πιστευτή τοποθέτηση. Ωστόσο, έσπασε ο διάολος το ποδάρι του, και με την πανδημία το μάρτζιν κολ ήρθε πάνω στον χρόνο και όχι στο τέλος της τετραετίας που πίστευε. Λογικό είναι να σφίγγουν οι κώλοι, γιατί κινδυνεύει να πιαστεί σαν το ποντίκι στην φάκα.

Αν δεχθούμε τα οικονομικά σενάρια, όπως διαμορφώνονται σήμερα (εδώ εκτίμηση της Morgan Stanley), με 13,3% ύφεση (δυσανάλογα μεγάλη και ξεκάθαρα η τρίτη χειρότερη επίδοση στην ΕΖ, μετά από Ιταλία και Ισπανία που γαμήθηκαν από την πανδημία), το μόνο που θα προκύψει στην οικονομία είναι επιστροφή στην κανονικότητα των μνημονίων. Φυσικά οι τσιρκολάνοι τα είχαν ήδη κάνει σκατά από την αρχή του έτους (καθότι οι δείκτες ήταν ήδη χάλια) και σε αυτό ίσως τους βοηθάει η πανδημία να μασκαρέψουν το πρόβλημα, αλλά αν ξεφύγει το θέμα (με ολική κατάρρευση του τουρισμού ή αν αλλάξουν άρδην και τα επιδημιολογικά δεδομένα), τότε δεν τους ξεπλένουν, όχι τα 20 μύρια αλλά ούτε 20 δις στα ΜΜΕ. Να σημειώσω ότι και ο Σταϊκούγας κάπου διάβασα ότι αναθεώρησε την ύφεση από -4 στο -10% του ΑΕΠ, με τα τωρινά δεδομένα.

Λογικό είναι λοιπόν, αν είμαστε σε μια κατάσταση όπου μπορούν να πάνε τόσα πράγματα στραβά και έχουμε τόσα λίγα να ελπίζουμε (θα συμφωνήσουν οι καλτσοπέδηλοι σε ευρωομόλογο; Ήδη ξεκινήσαμε με το σενάριο αυτό και το γνωστό τρόλ που νίκησε τον εθνολαϊκισμό ονειρευόταν νέο Τσοβόλα δώστα όλα, αλλά πότε έδειξαν οι καλτσοπέδηλοι ότι θα παραιτηθούν από το στρατηγικό πλεονέκτημα που διαθέτουν, καθότι είναι σε πολύ καλύτερη κατάσταση και ρευστότητα από τον ξεθεωμένο ευρωπαϊκό νότο), που το καλύτερο που μπορεί να κάνει το τσίρκο είναι, αν η κατάσταση επιδεινωθεί περισσότερο, να ζητήσει ανανέωση της λαϊκής εντολής. Α ναι, ξέχασα, οι ολλανδοί και οι αυστριακοί είναι οι κακοί της παράστασης.

Συνεπώς, καλές είναι οι προσπάθειες του Καμ να μας πείσει ότι το kouli έχει το πάνω χέρι (όπως φαίνεται ούτε στο ίδιο το κόμμα του δεν το πιστεύουν και τον έχουν πάρει οι πιτσαγιολικοί στο ψιλό), αλλά το να κάνεις εκλογές για να βρεθείς σε χειρότερη κατάσταση απ' αυτή που είσαι (καθότι ακόμα και να πάρει τα ίδια ποσοστά με τις προηγούμενες, θα χάσει την αυτοδυναμία, αλλά και αυτό είναι κάτι το τελείως απίθανο) δείχνει ότι είσαι εξαναγκασμένος (πχ λόγω παρέλευσης της τετραετίας ή σκανδάλων) ή απελπισμένος. Εναλλακτικά βέβαια μπορούν να μείνουν κολλημένοι στην καρέκλα για να μας οδηγήσουν εκ νέου στην γη των μνημονίων, αλλά ακόμα και ο μέσος χαχόλος ψηφοφόρος μπορεί να καταλάβει ότι αυτή δεν είναι η γη της επαγγελίας που υποσχέθηκαν και ότι όχι, για πρώτη φορά δεν θα φταίει ο Ποκοπίκος, που μέχρι τώρα στο αφήγημα έφταιγε και για τις ηλιακές κηλίδες.

Είπαμε, ο σοφός λαός κάτι ξέρει όταν λέει ότι ο ψεύτης και ο κλέφτης τον πρώτο χρόνο χαίρονται.