Στη γενικότητά του το επιχείρημά σου αντιφάσκει (Δεν γίνεται να μην πέσεις σε αντίφαση βασικά) :Hector Buas έγραψε: 27 Απρ 2020, 13:03Που "κολλάει" αυτό; Δεν θυμάμαι ποτέ να είμαι ούτε Φίλλιππoς ούτε Ναθαναήλ με τον Brainstorm...Nandros έγραψε: 26 Απρ 2020, 16:39 ...
Βρήκε ο Φίλιππος τον Ναθαναήλ
ή
κύλισε ο τέντζερης και βρήκε το καπάκι!
:
Αν πιστέψουμε τον ιστορικό Δούκα, ο "μέγας Δούκας" Νοταράς, άνθρωπος ο οποίος ήταν πολύ κοντά στον τελευταίο αυτοκράτορα Κωνσταντίνο ΙΑ' Παλαιολόγο, είπε κάποια στιγμή "Καλύτερα να δω καταμεσίς στην Πόλη να βασιλεύει τούρκικο σαρίκι παρά τιάρα λατινική" (η αν προτιμάς: "Κρειττότερόν εστιν ιδέναι εν μέση τη πόλει φακιόλιον βασιλεύον Τούρκων ή καλύπτραν λατινικήν"). Αυτή η φιλοσοφία, πως οι Τούρκοι ήταν η προτιμότερη άμυνα απέναντι σε κάθε είδους "αίρεση", λατινική ή άλλη, διατρέχει σχεδόν όλη την υστεροβυζαντινή περίοδο και φυσικά την περίοδο της Οθωμανικής κατάκτησης. Με άλλα λόγια, η επίσημη ηγεσία της Εκκλησίας, σε όλο το διάστημα της Οθωμανικής κατάκτησης, επέλεγε συνειδητά την υπακοή στην πολιτική εξουσία των Σουλτάνων από την στιγμή που οι Οθωμανοί επέτρεπαν την ελεύθερη άσκηση της Εκκλησιατικής/Πατριαρχικής εξουσίας.nik_killthemall έγραψε: 26 Απρ 2020, 13:42 ...
Α οκ, εννοείς πως το στρατηγικό αφήγημα της εκκλησίας προς τους κατσαπλιάδες : "Η τουρκιά είναι ευλογία γιατί προστατεύει την ιερή μας πίστη έναντι άσπρων (νταβατζιλικι)" άρρεται επειδή τον Κοσμά τον έστειλε στην Ήπειρο ο Σεραφειμ ?
μεηκσενς ...
...
Στις συνθήκες που αυτή η εξουσία ασκούνταν από τους ιεράρχες οι Ορθόδοξοι έβγαιναν κερδισμένοι σε μεγάλο βαθμό. Από την στιγμή που οι ιεράρχες είχαν λόγο στα πράγματα της "κοινωνίας των Ορθόδοξων" μπορούσαν να τους προστεύουν από την αυθαιρεσία του κάθε Οθωμανού "τοπάρχη". Η ενναλακτική, αν δεν υπήρχε η συμφωνία Εκκλησίας-Σουλτάνων, θα ήταν η πλήρης εφαρμογή του Ισλαμικού νόμου, δηλαδή της Σαρίας, που δεν ήταν καθόλου ευνοϊκή στους "άπιστους" γκιαούρηδες.
Ο πατρο-Κοσμάς, όπως και ο Νεκτάριος Τέρπος πριν από αυτόν έφτσαν στην Ήπειρο προκειμένου να αντιμετώπισουν δύο διαφορετικά προβλήματα: (α) το κύριο πρόβλημα των μαζικών και ταχύτατων εξισλαμισμών των Ηπειρωτικών πληθυσμών και (β) την δράση των Ουνιτών μοναχών οι οποίοι είχαν κάνει κάποιες αξιοσημείωτες πρόδους στην προσέλκυση κάποιων πληθυσμών στην Ουνία στην ίδια περιοχή.nik_killthemall έγραψε: 26 Απρ 2020, 13:42 ...
Αυτά που έλεγε ο Κοσμάς τα έλεγε μετά την επανάσταση των Ορλοφικών και ΟΧΙ πριν ! Ενώ στο μεταξύ είχαν αλλάξει 3-4 Πατριαρχες μετά τον Σεραφείμ ! Μετά τα Ορλοφικά ουσιαστικά το Πατριαρχείο πολιτευόταν ανοιχτά την διαιώνιση της Τουρκιάς !
- Έτσι, λίγο μετά το 1772 ο Κοσμάς έλεγε στις "Διδαχές" :
"Και διατί έφερεν ο Θεός τον Τούρκον και δεν έφερεν άλλο γένος; Δια ιδικόν μας συμφέρον· διότι τα άλλα έθνη θα μας έβλαπτον εις την πίστιν, ο δε Τούρκος άσπρα (χρήματα) άμα του δώσης κάμνεις ο,τι θέλεις. Και δια να μη κολασθώμεν, το έδωσε του Τούρκου, και τον έχει ο Θεός τον Τούρκον ωσάν σκύλον να μας φυλάει"
- Ενώ, το 1798 ο Γρηγόριος ο Ε' στην Πατρική Διδασκαλία που τυπώθηκε από το τυπογραφείο της Κωνσταντινούπολης, έγραφε :
"ήγειρεν (ο άπειρος εν ελέει και πάνσοφος ημών Κύριος) εκ του μηδενός την ισχυράν αυτήν βασιλείαν των Όθωμανών αντί της των Ρωμαίων ημών βασιλείας, η οποία είχεν αρχίσει τρόπον τινά να χωλαίνει εις τα της ορθοδόξου πίστεως φρονήματα [...] Κατέστησε λοιπόν εφ’ ημάς ο παντοδύναμος Κύριος αυτήν την υψηλήν βασιλείαν διά να είναι εις μεν τους Δυτικούς ωσάν ένας χαλινός, εις δε τους Ανατολικούς ημάς, πρόξενος σωτηρίας [...] Ο πρώτος αποστάτης, ο Διάβολος (…) εμεθοδεύη εις τον τρέχοντα αιώνα μία άλλη πονηρίαν και απάτην ξεχωριστήν, δηλαδή το νυν θρυλούμενον σύστημα της ελευθερίας"
Υπάρχει μια στρατευμένη ομοιότητα αμφότερων των "ιερών" λόγων, δεν βρίσκεις ... ? Η ελευθερία από τους Τούρκους ήταν μεθόδευση του διαβόλου ... ! Ω ναι !
Μην εθελοτυφλούμε, καμιά ιδεοληψία και καμιά πραγματικότητα δεν προσπαθουσε να εξηγήσει ο κληρος. ΠΟΛΙΤΙΚΗ έκανε υπέρ του σουλτάνου του οποίου ήταν και πολιτικό όργανο ! Αυτό ακριβώς εννοούσε κι ο ίδιος ο Κολοκοτρώνης όταν στον λόγο της Πνύκας έλεγε :
"Σαν είδε τούτο ο σουλτάνος, διόρισε ένα βιτσερέ [αντιβασιλέα], έναν πατριάρχη, καί του έδωσε την εξουσία της εκκλησίας. Αυτός και ο λοιπός κλήρος έκαμαν ό,τι τους έλεγε ο σουλτάνος."
Ας δούμε αρχικά το πρόβλημα με τον μαζικό εξισλαμισμό. Όλοι γνωρίζετε πως το μεγαλύτερο του Σκυπετάρικου πληθυσμού είναι Μωαμεθανοί. Ωστόσο, μέχρι τον 17ο αιώνα αυτοί ήταν Χριστιανοί. Και όχι μόνο: ήταν και Ελληνόφωνοι στην συντριπτική τους πλειοψηφία. Πολλοί είναι ακόμη. Π.χ. στο Αργυρόκαστρο ήταν Χριστιανοί και μιλούσαν Ελληνικά μέχρι σχετικά πρόσφατα. Σήμερα είναι Μουσουλμάνοι και φανατικοί αντι-Γραικοί. Φαντάζεσαι να είχε προχωρήσει ο εξισλαμισμός μέχρι την Αιτωλοακαρνανία π.χ.; Φαντάζεσαι ήταν Μουσουλμάνοι όλοι οι πληθυσμοί βόρεια του Κορινθιακού;
Το δεύτερο πρόβλημα αφορά την "επίθεση" των Ουνιτών στην περιοχή. Υπάρχει ένα σοβαρό Ουνιτικό "πρόβλημα" στην περιοχή που έδρασε ο πατρο-Κοσμάς. Κάτω από την ηγεσία ενός πραγματικά δραστήριου Ουνίτη Ιεράρχη του Giuseppe Schiro Οι Ουνίτες είχαν αποκτήσει σημαντικές προσβάσεις στις τοπικές κοινωνίες και επιίωκαν την μεταστροφή τους προς την Ουνία. Για οποιον ενδιαφέρεται μπορεί να διαβάσει ένα ενδιαφέρον βιβλίο της Ines Angjeli Murzaku.
Στην αρχή παραδέχεσαι πως γενικά η ηγεσία του κλήρου επέλεξε συνειδητά τον σουλτάνο και την υπακοή σε αυτόν σαν άμυνα προς τους καθολικούς - αιρέσεις, γιατί ο σουλτάνος άφηνε δήθεν ελεύθερη την άσκηση της Εκκλησιαστικής εξουσίας δηλ. της θρησκείας, αλλά στο τέλος λες πως στην Ήπειρο γίνονταν μαζικοι εξισλαμισμοί
ΔΕΝ ήταν η απώλεια της πίστης το αίτιο που έκανε αιώνια τον ορθόδοξο κλήρο να προτιμά τον σουλτάνο από τον πάπα παλίκαρε ! Ήταν το ποιος πρόσεφερε στον ορθόδοξο κλήρο μεγαλύτερη εξασφάλιση του ΠΛΟΥΤΟΥ του !
Τα Επτάνησα στα οποία δεν πάτησε ΠΟΤΕ τουρκικο ποδι, θα αποδεικνύουν αιώνια, πως η άνωθεν διαχρονική αιτίαση του ορθόδοξου κλήρου ήταν ψευδής και υποκριτική υπό το πρίσμα "ο ιερός ορθόδοξος πλούτος αγιάζει το ψεύδος", και αυτό γιατί στα Επτάνησα που έμειναν υπο Ενετική κτήση τόσους αιώνες η ορθοδοξη πίστη διατηρήθηκε μια χαρά ! Στην πραγματικότητα η ορθόδοξη πίστη δεν διέτρεξε ΠΟΤΕ κανέναν κίνδυνο !
Μιλώντας ιστορικά (και όχι θρησκευτικά) Καρδιά του κάθε κλήρου της κάθε θρησκείας ΔΕΝ είναι η πίστη (η οποία όπως αποδεικνύουν τα Επτάνησα δεν είχε τίποτα να φοβηθεί από τους καθολικούς), η καρδιά του κάθε κλήρου είναι Ο ΠΛΟΥΤΟΣ του !
ΑΥΤΟΣ θα έχανε ΟΝΤΩΣ από την παπική τιάρα, ΑΝΑΜΦΙΣΒΗΤΗΤΑ, οπότε ο ορθόδοξος κλήρος επέλεγε αιώνια τον σουλτάνο γιατί αυτός του εξασφάλιζε τον πλούτο του, τον πυρήνα δηλαδή της ύπαρξής του, με αντίτιμο όμως να κρατά ήσυχο και υπάκουο το ρουμ βιλαετ.
Τόσο μεγάλα ήταν τα @@ του Θεόδωρου του Μέγα που το είπε φάτσα φόρα στην Πνύκα : "Σαν είδε τούτο ο σουλτάνος, διόρισε ένα βιτσερέ [αντιβασιλέα], έναν πατριάρχη, καί του έδωσε την εξουσία της εκκλησίας. Αυτός και ο λοιπός κλήρος έκαμαν ό,τι τους έλεγε ο σουλτάνος."