The Lord of the Rings Amazon series

[Namrail]

Ο αρχοντας των δαχτυλιδιων ειναι το ποιο σημαντικο βιβλιο του 20ου αιωνα. Κανενα αλλο βιβλιο δεν ασκησε τετοια επιρροη οπως αυτο. Πριν απο τον Τολκιν το high fantash ηταν σε επιπεδα σταχτομπουτας. Ο Τολκιν αναβαθμισε το high fantash και σημερα( 70 χρονια μετα την εκδοση των βιβλιων του) εχεις απειρους μιμητες. Σε βιβλια, σε ταινιες, σε pcgames

Το Σιλμαριλιον και όχι ο Άρχοντας, είναι το σημαντικότερο έργο φαντασίας του 20ου αιώνα. Για το σημαντικότερο γενικά, χωράει πολύ κουβέντα.

[Στρακαστρουκας]

Ο αρχοντας των δαχτυλιδιων ειναι το ποιο σημαντικο βιβλιο του 20ου αιωνα. Κανενα αλλο βιβλιο δεν ασκησε τετοια επιρροη οπως αυτο. Πριν απο τον Τολκιν το high fantash ηταν σε επιπεδα σταχτομπουτας. Ο Τολκιν αναβαθμισε το high fantash και σημερα( 70 χρονια μετα την εκδοση των βιβλιων του) εχεις απειρους μιμητες. Σε βιβλια, σε ταινιες, σε pcgames

Το Σιλμαριλιον και όχι ο Άρχοντας, είναι το σημαντικότερο έργο φαντασίας του 20ου αιώνα. Για το σημαντικότερο γενικά, χωράει πολύ κουβέντα.

Το Σιλμαριλιον μου αρεσει και εμενα. Αλλα δεν συγκρινεται με την ιδιοφυια του Αρχοντα. Ο Τολκιν παιρνει μια απλη ιστορια(το δαχτυλιδι που πρεπει να καταστραφει)και την κανει επος. Σημερα πολλοι συγγραφεις high fantasy γραφουν-γραφουν, αναπτυσουν τον κοσμο τους αλλα δεν εχουν ιδεα ουτε ποιο πρεπει να ειναι το τελος, ουτε γιατι γραφουν. Ο Τολκιν εκτως απο τον απιστευτο κοσμο που εφτιαξε ειχε και συγκεκριμενους λογους να κανει καποιες επιλογες. Ηξερε γιατι οι πρωταγωνιστες επρεπε να ειναι Χομπιτ, ηξερε γιατι ο Σαουρον δεν επρεπε να εμφανιστει καθολου κτλπ κτλπ

[Cavaliere]

Όλα ωραία είναι, θα έλεγα, ωραιότατα.

[Bipsco]

Το πήγες αλλού. Κάτι θυμάμαι από το παλιό phorum. Διαφωνώ με αυτές τις απόψεις. Κρίνουμε το έργο του ξέχωρα από τις υποτιθέμενες απόψεις του. Εγώ είχα στο μυαλό μου την πλοκή, τους χαρακτήρες, θέματα, περίεργες απόψεις κλπ. Η Μέση Γη και ο κόσμος του Forgoten Realm ήταν οι πρώτοι φανταστικοί κόσμοι, με τους οποίους ήρθα σε επαφή στο γυμνάσιο. Ο παραμυθένιος κόσμος του Τόλκιν μου είχε κάνει εντύπωση και ακόμα μου αρέσει. Παρ' όλα αυτά μπορώ να αντιληφθώ ότι είναι μια μανιχαϊστική ιστορία με μονοδιάστατους χαρακτήρες. Είναι ένα πολύ ωραίο παραμύθι. Και ως αυτό πρέπει να κρίνεται. Ο όρος "παραμύθι" δεν είναι υποτιμητικός.

Τέλος, έχω να παρατηρήσω ότι ο κάθε άνθρωπος αντιλαμβάνεται διαφορετικά τα κλισέ και κρίνει με διαφορετικά κριτήρια διάφορα έργα.

[hades]

Η αλήθεια είναι ότι έχω πολλά χρόνια να διαβάσω τον άρχοντα. Σε καμία από τις πρότερες αναγνώσεις όμως δεν μου είχε αφήσει αίσθημα σιχαμαρας η σχέση των δύο.

Ο Σαμ είχε αντιληφθεί τον κρίσιμο ρόλο του Φρόντο στο όλο κόλπο και ανήγαγε την επιβίωση του σε ίδιας σημασίας με την επιβίωση του κόσμου. Κάτι που είχε και βάση.

Δεν το πάω προς το πονηρό, απλά ο συγγραφέας ήθελε να δείξει το δέσιμο των δύο χαρακτήρων και το τόνισε 10 φορές περισσότερο απ όσο έπρεπε.
10-11 χρονών που το διάβασα με χάλασε πάντως. Ο κόσμος ζητάει Ναζγκούλ και Μπάλρογκ όχι δακρύβρεχτους φλώρους!

Πάντως τον Σαμ τον συμπαθούσα περισσότερο από τον Φρόντο, ο οποίος μου έδινε την αίσθηση του "ψώνιου". Ο Μπίλμπο, για παράδειγμα, ήταν πιο ανθρωπινός (πιο Χόμπιτ τέλος πάντων) με τις ατέλειες, τις αφέλειες, τις καλές και τις κακές του. Ο Φρόντο είναι σαν αυτό το κοριτσάκι που γυρνάει το κόσμο και σώζει το περιβάλλον. Ιδεολόγος, και σηκώνει το βάρος και έχει την ευθύνη και δεν τον καταλαβαίνει κανείς κτλ. Δεν έχει ψεγάδια. Είναι αφύσικος.

αυτό που μου έβγαζε εμένα ήταν η αφοσίωση του "κατώτερου "προς τον "ανώτερο" .Ο Φρόντο ήταν αφεντικό και ο Σαμ στην δούλεψη του που ταν αφοσιωμένος σε αυτόν . Έχω πάρα πολύ καιρό να πιάσω τα βιβλία αλλά θυμάμαι αυτό μου έβγαλε όταν το πρωτοδιάβασα.

[Fluffy]

Ρε ‘σείς και τα χόμπιτ πρικουελ δεν είναι; Αφού διαδραματίζουν γεγονότα πριν;

[Stalker]

Ρε ‘σείς και τα χόμπιτ πρικουελ δεν είναι; Αφού διαδραματίζουν γεγονότα πριν;

Σε ότι αφορά τα βιβλία το Χόμπιτ βγήκε πρώτο, οπότε από άποψη μυθολογίας το LOTR είναι το sequel και το Silmarillion το prequel.

Η σειρά του άμαζον θα είναι σε αδιευκρίνιστη παρελθοντική περίοδο, πιο πολύ επειδή δεν μπορεί να χρησιμοποιήσει χαρακτήρες από τις ταινίες λόγω πνευματικών δικαιωμάτων. Οπότε πιο πολύ gaiden/spin-off το λες παρά πρήκουελ.

[Belisarius]

αυτό που μου έβγαζε εμένα ήταν η αφοσίωση του "κατώτερου "προς τον "ανώτερο" .Ο Φρόντο ήταν αφεντικό και ο Σαμ στην δούλεψη του που ταν αφοσιωμένος σε αυτόν . Έχω πάρα πολύ καιρό να πιάσω τα βιβλία αλλά θυμάμαι αυτό μου έβγαλε όταν το πρωτοδιάβασα.

Συμφωνώ και σε αυτό.

[Namrail]

Η αλήθεια είναι ότι έχω πολλά χρόνια να διαβάσω τον άρχοντα. Σε καμία από τις πρότερες αναγνώσεις όμως δεν μου είχε αφήσει αίσθημα σιχαμαρας η σχέση των δύο.

Ο Σαμ είχε αντιληφθεί τον κρίσιμο ρόλο του Φρόντο στο όλο κόλπο και ανήγαγε την επιβίωση του σε ίδιας σημασίας με την επιβίωση του κόσμου. Κάτι που είχε και βάση.

Δεν το πάω προς το πονηρό, απλά ο συγγραφέας ήθελε να δείξει το δέσιμο των δύο χαρακτήρων και το τόνισε 10 φορές περισσότερο απ όσο έπρεπε.
10-11 χρονών που το διάβασα με χάλασε πάντως. Ο κόσμος ζητάει Ναζγκούλ και Μπάλρογκ όχι δακρύβρεχτους φλώρους!

Πάντως τον Σαμ τον συμπαθούσα περισσότερο από τον Φρόντο, ο οποίος μου έδινε την αίσθηση του "ψώνιου". Ο Μπίλμπο, για παράδειγμα, ήταν πιο ανθρωπινός (πιο Χόμπιτ τέλος πάντων) με τις ατέλειες, τις αφέλειες, τις καλές και τις κακές του. Ο Φρόντο είναι σαν αυτό το κοριτσάκι που γυρνάει το κόσμο και σώζει το περιβάλλον. Ιδεολόγος, και σηκώνει το βάρος και έχει την ευθύνη και δεν τον καταλαβαίνει κανείς κτλ. Δεν έχει ψεγάδια. Είναι αφύσικος.

Ο Φρόντο δεν είναι αψεγάδιαστος. Κουβαλάει μεν το πρότυπο του ήρωα (όπως και οι περισσότεροι στο λοτρ) αλλά στο τέλος νικιεται από τον αντίπαλο του, το δακτυλίδι.

Δεν καταφέρνει να φέρει σε πέρας την αποστολή, ακριβώς επειδή έδειξε αδυναμία.

[Namrail]

Το πήγες αλλού. Κάτι θυμάμαι από το παλιό phorum. Διαφωνώ με αυτές τις απόψεις. Κρίνουμε το έργο του ξέχωρα από τις υποτιθέμενες απόψεις του. Εγώ είχα στο μυαλό μου την πλοκή, τους χαρακτήρες, θέματα, περίεργες απόψεις κλπ. Η Μέση Γη και ο κόσμος του Forgoten Realm ήταν οι πρώτοι φανταστικοί κόσμοι, με τους οποίους ήρθα σε επαφή στο γυμνάσιο. Ο παραμυθένιος κόσμος του Τόλκιν μου είχε κάνει εντύπωση και ακόμα μου αρέσει. Παρ' όλα αυτά μπορώ να αντιληφθώ ότι είναι μια μανιχαϊστική ιστορία με μονοδιάστατους χαρακτήρες. Είναι ένα πολύ ωραίο παραμύθι. Και ως αυτό πρέπει να κρίνεται. Ο όρος "παραμύθι" δεν είναι υποτιμητικός.

Τέλος, έχω να παρατηρήσω ότι ο κάθε άνθρωπος αντιλαμβάνεται διαφορετικά τα κλισέ και κρίνει με διαφορετικά κριτήρια διάφορα έργα.

Φυσικά και είναι παραμύθι. Όπως παραμύθι είναι και ο κόσμος του Μάρτιν.

Ο Τόλκιν ήταν αυστηρός καθολικός και το έργο του είναι κατά βάση ηθικοπλαστικό. Δεν βρίσκω πουθενά το κακό σε αυτό, ούτε το θεωρώ κατώτερο από αλλα παραμύθια που απλά έχουν γκρίζους χαρακτήρες, λες και αυτό είναι κάποιο σημαντικό κριτήριο.

[Namrail]

Ρε ‘σείς και τα χόμπιτ πρικουελ δεν είναι; Αφού διαδραματίζουν γεγονότα πριν;

Σε ότι αφορά τα βιβλία το Χόμπιτ βγήκε πρώτο, οπότε από άποψη μυθολογίας το LOTR είναι το sequel και το Silmarillion το prequel.

Η σειρά του άμαζον θα είναι σε αδιευκρίνιστη παρελθοντική περίοδο, πιο πολύ επειδή δεν μπορεί να χρησιμοποιήσει χαρακτήρες από τις ταινίες λόγω πνευματικών δικαιωμάτων. Οπότε πιο πολύ gaiden/spin-off το λες παρά πρήκουελ.

Το Σιλμαριλιον το δούλευε ο καθηγητής μέχρι και δύο μέρες πριν πεθάνει. Άρα με τη λογική σου προηγείται το χομπιτ, έπεται ο άρχοντας και τελευταίο έρχεται το Σίλμαριλιον.

Προφανώς δεν είναι λογικό να πάρουμε αυτή τη σειρά. Η χρονολογία του σύμπαντος καθορίζει το τι προηγείται και τι έπεται.

Επίσης δεν είναι ακριβές αυτό που λες ότι δεν μπορούν να χρησιμοποιήσουν χαρακτήρες από τις ταινίες. Έχει ανακοινωθεί ήδη ο ρόλος της Γκαλαντριελ.

[κορόιδο]

Κι εγώ διάβασα πρέτσελ.

[Μπεκρής]

Ρε ‘σείς και τα χόμπιτ πρικουελ δεν είναι; Αφού διαδραματίζουν γεγονότα πριν;

Σε ότι αφορά τα βιβλία το Χόμπιτ βγήκε πρώτο, οπότε από άποψη μυθολογίας το LOTR είναι το sequel και το Silmarillion το prequel.

Η σειρά του άμαζον θα είναι σε αδιευκρίνιστη παρελθοντική περίοδο, πιο πολύ επειδή δεν μπορεί να χρησιμοποιήσει χαρακτήρες από τις ταινίες λόγω πνευματικών δικαιωμάτων. Οπότε πιο πολύ gaiden/spin-off το λες παρά πρήκουελ.

Το Σιλμαριλιον το δούλευε ο καθηγητής μέχρι και δύο μέρες πριν πεθάνει. Άρα με τη λογική σου προηγείται το χομπιτ, έπεται ο άρχοντας και τελευταίο έρχεται το Σίλμαριλιον.

Προφανώς δεν είναι λογικό να πάρουμε αυτή τη σειρά. Η χρονολογία του σύμπαντος καθορίζει το τι προηγείται και τι έπεται.

Επίσης δεν είναι ακριβές αυτό που λες ότι δεν μπορούν να χρησιμοποιήσουν χαρακτήρες από τις ταινίες. Έχει ανακοινωθεί ήδη ο ρόλος της Γκαλαντριελ.

Τα δικαιώματα για τις ατέλειωτες ιστορίες τα έχουν πάρει; Γιατί εκεί γράφονται κυρίως γεγονότα της δεύτερης εποχής.

[Namrail]

Τα δικαιώματα για τις ατέλειωτες ιστορίες τα έχουν πάρει; Γιατί εκεί γράφονται κυρίως γεγονότα της δεύτερης εποχής.

Μόνο τα δικαιώματα των βιβλίων του άρχοντα έχει αγοράσει. Και μπορεί να μεταδώσει μόνο τις πληροφορίες των βιβλίων που δεν υπάρχουν στις ταινίες.

Για αυτό και μόνο κατέβαλλε 250 μύρια για δικαιώματα, ενώ μπορεί να φτάσει να κάνει επένδυση έως και 1 δις.

[Στρακαστρουκας]

Κατηγορουν τον Τολκιν οτι ο κοσμος της Μεσης Γης ειναι "Μαυρο-Ασπρο" αλλα εγω θεωρω οτι ειναι κομματι της γοητειας. Θελεις να πας σε εναν κοσμο οπου ειναι ευδιακριτο ποιος ειναι καλος και κακος(για να παρεις το μερος των καλων). Ποτε δεν θα ηθελα να παω στο Γουεστερος παρα το γεγονος οτι ο RR Martin ειναι μανουλα στο να σου φτιαχνει ανατριχιαστικες ιστοριες που να εμπλουτιζουν το lore