ΟΥΤΙΣ έγραψε: 19 Ιουν 2018, 16:04
Στο Βυζάντιο. Όχι στην αρχαία Ελλάδα. Ούτε στην Ρώμη, νομίζω.
Θα χρησιμοποιούσαν αντίστοιχους τίτλους, εδώ οι Αυτοκράτορες στη Ρώμη είχαν θεοποιηθεί, λες να πήγαιναν οι πιτσιρικάδες στον Καίσαρα και να του έλεγαν "Ιούλιεεεε, οουυυ*" ;;
*(αν και δεν το αποκλείω γιατί είχε μια περίεργη προιστορία όσο ήταν μικρός)
Lord Snow έγραψε: 19 Ιουν 2018, 15:57
Ακομα και στους βασιλεις /ηγετες τους οι Ελληνες μιλουσαν παντα στον ενικο. Γιατι ειναι και το πιο λογικο.
Εκεί χρησιμοποιούσαν μπροστά από τα ονόματα όμως το "κύρη", "κυρ" και μετά το όνομα, για τους άρχοντες,
κάτι που είναι διάχυτο σε όλα τα βυζαντινά κείμενα.
Στο Βυζάντιο. Όχι στην αρχαία Ελλάδα. Ούτε στην Ρώμη, νομίζω.
μας τα έφεραν οι Εβραίοι μέσα απο τους Γάλλους παιδιά αυτά, και δεν έχουν σχέση με ευγένεια, με κοινωνική υποταγή έχουν σχέση όπως ξέρουμε όλοι απο την καθημερινότητά μας, δεν μιλάμε στον πληθυντικό στους μεγαλύτερους, στους ανώτερους μιλάμε, μπορεί να είναι και πιο μικροί.
Τελευταία επεξεργασία από το μέλος enaon την 19 Ιουν 2018, 16:11, έχει επεξεργασθεί 1 φορά συνολικά.
ΟΥΤΙΣ έγραψε: 19 Ιουν 2018, 16:04
Στο Βυζάντιο. Όχι στην αρχαία Ελλάδα. Ούτε στην Ρώμη, νομίζω.
Θα χρησιμοποιούσαν αντίστοιχους τίτλους, εδώ οι Αυτοκράτορες στη Ρώμη είχαν θεοποιηθεί, λες να πήγαιναν οι πιτσιρικάδες στον Καίσαρα και να του έλεγαν "Ιούλιεεεε, οουυυ*" ;;
*(αν και δεν το αποκλείω γιατί είχε μια περίεργη προιστορία όσο ήταν μικρός)
Εδώ δεν έχουμε να κάνουμε με θεοποιημένο αυτοκράτορα, όμως. Αλλά για τον Πρώτο Πολίτη μιας δημοκρατίας.
Πάλι καλά που δεν του είπε ότι θα με αποκαλείς και Πρόεδρο - Ήλιο!
«Δεν σου μιλώ για περασμένα, μιλώ για την αγάπη", Γιώργος Σεφέρης, Κίχλη.
Εκεί χρησιμοποιούσαν μπροστά από τα ονόματα όμως το "κύρη", "κυρ" και μετά το όνομα, για τους άρχοντες,
κάτι που είναι διάχυτο σε όλα τα βυζαντινά κείμενα.
Στο Βυζάντιο. Όχι στην αρχαία Ελλάδα. Ούτε στην Ρώμη, νομίζω.
μας τα έφεραν οι Εβραίοι μέσα απο τους Γάλλους παιδιά αυτά, και δεν έχουν σχέση με ευγένεια, με κοινωνική υποταγή έχουν σχέση όπως ξέρουμε όλοι απο την καθημερινότητά μας, δεν μιλάμε στον πληθυντικό στους μεγαλύτερους, στους ανώτερους μιλάμε, μπορεί να είναι και πιο μικροί.
Έτσι είναι!
«Δεν σου μιλώ για περασμένα, μιλώ για την αγάπη", Γιώργος Σεφέρης, Κίχλη.
ΟΥΤΙΣ έγραψε: 19 Ιουν 2018, 16:04
Στο Βυζάντιο. Όχι στην αρχαία Ελλάδα. Ούτε στην Ρώμη, νομίζω.
Θα χρησιμοποιούσαν αντίστοιχους τίτλους, εδώ οι Αυτοκράτορες στη Ρώμη είχαν θεοποιηθεί, λες να πήγαιναν οι πιτσιρικάδες στον Καίσαρα και να του έλεγαν "Ιούλιεεεε, οουυυ*" ;;
*(αν και δεν το αποκλείω γιατί είχε μια περίεργη προιστορία όσο ήταν μικρός)
Lord Snow έγραψε: 19 Ιουν 2018, 15:57
Ισως γιατι ο πληθυντικος ευγενειας ειναι μια γαλλικη παρανοικη παραδοση, που δεν υπηρξε ποτε στον ελληνικο πολιτισμο. Ακομα και στους βασιλεις /ηγετες τους οι Ελληνες μιλουσαν παντα στον ενικο. Γιατι ειναι και το πιο λογικο.
μορφές ευγενείας ανάλογες υπάρχουν σε πολλές ευρωπαϊκές γλώσσες
κι εκεί που δεν υπάρχουν, πχ αγγλικά, χρησιμοποιούνται περιφραστικοί τρόποι, πχ sir
ΟΥΤΙΣ έγραψε: 19 Ιουν 2018, 16:11
Βαλε όσα τζιφακια θέλεις. Η ουσία είναι μια και ο μπακλαβάς γωνία. Ο Μανωλάκης είναι ψωνάρα και φουλ κομπλεξικός.
Κοίτα δεν ξέρω πώς αλλιώς να σου το εξηγήσω. Ο σεβασμός σε κάθε δημοκρατικό θεσμό μιας χωράς και όχι στο ίδιο το πρόσωπο είναι αδιαπραγμάτευτος.
Όπως θα παραχωρήσεις τη θέση σου σε μια έγκυο, θα βοηθήσεις έναν παππούλη, δεν θα παρκάρεις σε ράμπα αναπήρων και άλλα τέτοια αυτονόητα.
Προσπάθησε να το δεις μέσα από αυτό το πρίσμα, αν σου είναι εύκολο.
Τον σεβασμό Μπιζέλι σε μια χώρα όπως εσύ μάλιστα την φαντάζεσαι τον κερδίζεις και τον καλλιεργείς, πόσο μάλλιστα όταν είσαι ο Πρώτος Ανδρας, δεν τον απαιτείς.
Εαν φθάσει ένας γονιός να απαιτησει σεβασμό απο το παιδί του που μεγάλωσε, το έχασε το παιχνίδι
(μαγειρεύω κι ολας και δεν σχολιάζω τα πάντα αλλά χαίρομαι τον ΟΥΤΙΣ, πραγματικά με κάνει να έχω ελπιδα)