hellegennes έγραψε: 13 Δεκ 2019, 15:49
Σου είχα στείλει κι ένα ακόμα. Χρώμα Ροδάκινο.
Ηρεμα αγαπητε φιλε
Δεν ειναι ο Μοτσαρτ που να προλαβει
Ουτε ο Φοιβος θα προλαβαινε
Αρίστος for Tsirpas Eχουμε ΔΙΠΛΗ πολιτειακη εκτροπη
Μια γιατι ο πρωθυπουργος επραξε αντιθετα στο ΟΧΙ του δημοψηφισματος...
Και δευτερη γιατι μεσω του Ταμειου Ξεπουληματος Χωρας παρεδωσε την εθνικη κυριαρχια και τον εθνικο πλουτο στους δανειστες
Πω, πω! Είσαι τρομερός, ρε συ! Πόση φαιά ουσία κατανάλωσες για να το σκεφτείς αυτό; Σε θαυμάζω!
Ξημέρωσε.
Α, τι ωραία που είναι!
Ήρθε η ώρα να κοιμηθώ.
Κι αν είμαι τυχερός,
θα με ξυπνήσουν μια Δευτέρα παρουσία κατά την θρησκεία.
Μα δεν ξέρω αν και τότε να σηκωθώ θελήσω.
Πω, πω! Είσαι τρομερός, ρε συ! Πόση φαιά ουσία κατανάλωσες για να το σκεφτείς αυτό; Σε θαυμάζω!
Αρίστος for Tsirpas Eχουμε ΔΙΠΛΗ πολιτειακη εκτροπη
Μια γιατι ο πρωθυπουργος επραξε αντιθετα στο ΟΧΙ του δημοψηφισματος...
Και δευτερη γιατι μεσω του Ταμειου Ξεπουληματος Χωρας παρεδωσε την εθνικη κυριαρχια και τον εθνικο πλουτο στους δανειστες
Κάνετε πολύ καλά. Είσασταν πιο μπροστά, στο εξής έτσι δουλεύουμε στα καλλιτεχνικά. Πρέπει να βρούμε διόδους καλλιτεχνικών επαφών. Πολύ καλό, εκτιμώ εκ των υστέρων.
Πορφύριος Εξαρχίδης έγραψε: 13 Δεκ 2019, 15:53
Το ξέρω. Δεν μου βγαίνει. Στείλε κι άλλα. Διακοπές έρχονται.
You had no idea...
Ξημέρωσε.
Α, τι ωραία που είναι!
Ήρθε η ώρα να κοιμηθώ.
Κι αν είμαι τυχερός,
θα με ξυπνήσουν μια Δευτέρα παρουσία κατά την θρησκεία.
Μα δεν ξέρω αν και τότε να σηκωθώ θελήσω.
hellegennes έγραψε: 12 Δεκ 2019, 15:19
Επειδή μπορεί να το χάσατε όσοι δεν παρακολουθείτε το νήμα, ιδού το αποτέλεσμα της σύνθεσης, ερμηνείας και εκτέλεσης του Πορφύριος Εξαρχίδης, σε στίχους της αφεντιάς μου:
Δώσε μου φως και χόρεψε, μέσα στην άγρια νύχτα,
με συντροφιά τον άνεμο, που σβήνει τις πληγές.
Μέθη και ζάλη σ’ οδηγούν στην πιο γλυκιά αυταπάτη,
ξένη πορεία, στ’ άγρια νερά του ποταμού.
Αλάργα, ο ήλιος ξεκινά· φωτιά και υδρογόνο,
μέχρι να φύγουν οι σκιές· στους τοίχους, στις πληγές.
Νύφη της λίμνης, σε καλεί, να πας να τη φιλήσεις
κι άδειο ποτάμι χύνεται, στα μαύρα σου νερά.
Δύση, Βορράς κι Ανατολή· στο Νότο η ψυχή σου,
απάνω στο παλάτι της, φτιαγμένο από γυαλί.
Καίει φωτιά τον ουρανό και τ’ άγρια σύννεφά του
κι αντίκρυ στο φεγγάρι σου, η ατέλειωτη αυγή.
Πω, πω! Είσαι τρομερός, ρε συ! Πόση φαιά ουσία κατανάλωσες για να το σκεφτείς αυτό; Σε θαυμάζω!
Αν ήξερες πόσοι ακόμα το σκεφτήκαμε, δεν θα ρωτούσες.
Είστε δηλαδή πολλοί στο φόρουμ με αυξημένη ευφυΐα.
Ξημέρωσε.
Α, τι ωραία που είναι!
Ήρθε η ώρα να κοιμηθώ.
Κι αν είμαι τυχερός,
θα με ξυπνήσουν μια Δευτέρα παρουσία κατά την θρησκεία.
Μα δεν ξέρω αν και τότε να σηκωθώ θελήσω.
Ξημέρωσε.
Α, τι ωραία που είναι!
Ήρθε η ώρα να κοιμηθώ.
Κι αν είμαι τυχερός,
θα με ξυπνήσουν μια Δευτέρα παρουσία κατά την θρησκεία.
Μα δεν ξέρω αν και τότε να σηκωθώ θελήσω.