Γεωτρήσεις

[μίστερ μαξ]

Πριν από μερικές δεκάδες χιλιάδες χρόνια σε ένα λόφο στην Κορινθία.

-Αγάπη, κάλεσα τον Ρουκ Ρις, τον βασίλειά του απέναντι λόφου να έρθει να συζητήσουμε.
-Τι να συζητήσουμε βρε αχρηστο γομάρι, που μας έχει φάει όλο τον κάμπο; Ολα αυτά είναι δικά μας και τώρα θα "συζητήσουμε"; Α! Σε τι άχρηστο γομάρι με έδωσες πατέρα (κοιτάζοντας προς τον ουρανό)
-Σιώπη γυναίκα, δεν σου πέφτει λόγος, σύμφωνα με τις γραφές θα έχουμε πατριαρχεία για ακόμη 30 χιλιάδες χρόνια, οπόταν σώπα για το καλό σου. Φτιάξε κοτόπουλο με σπανακόρυζο-και βάλε την καλή την κότα, την βιολογικιά.
-Και σπανακόρυζο θα φτιάξω και τα καλά σερβίτσια θα βγάλω, αλλά να ξέρεις Ούλη, ο Ρουκ θέλει να σου πιάσει τον κώλο.
-Έχουν γνώση η φύλακες Γεωργία.
-Δεν είναι Γεωργία, σου είπα, Γεω με λένε. Αλλά βλάχο πήρα, τι αμαρτίες πληρώνω θεοί μου;

Λίγες ώρες αργότερα, όταν μόλις είχε δύσει ο ήλιος-

-Πάλι καθυστερημένος θα έρθει ο Μογγόλος, και εμείς θα μείνουμε χωρίς ξύλα τον χειμώνα, μονολογούσε η Γεώ καθώς "αναβε τα φώτα" της σπηλιάς.
-Τι σημαίνει Μογγόλος αγάπη;
-Άσε καλέ μου Ελ, θα μάθεις αργότερα.
-Α! Βλέπω μια φλόγα να προσεγγίζει. Φωνάζοντας: Ρουκ! Ρουκ, εσύ είσαι;
-<Φτάνοντας>Χαιρετώ τον φίλο μου τον Ελ. Και την πάντα απαστράπτουσα Γεώ. Γοητευμένος κυρία μου.
Στο τραπέζι, αφού τσακίζανε το πουλί και το σπανακόρυζο, βλέποντας τον μικρό γιο του Ελ, τον Ανθέλ να παίζει κάνοντας σκιές με την φωτιά πάνω σε ένα βράχο κοντά στην μάντρα που είχανε τα ζα.

-Χάλασε η νεα γενιά Ουρκ, η σημερινή νεολαία, όλο το βράδυ παίζει με την φωτιά, έτσι μου έρχεται να την σβήσω μια και καλή.
-Εμένα μου λες, ο δικός μου ο κανακάρης όλη μέρα σήμερα έστελνε σήματα καπνού. Τι κάνς του λέω, «τσάτιγκ» μου απαντάει και μου δείχνει τον απέναντι λόφο. «Όλα αυτά τα σύννεφα είναι συμμαθητές μου που τα κάνανε» μου λέει. Και πριν τον ξεκινήσω στις φάπες γιατί άφησε τα γουρούνια χωρίς νερό, του λέω «Ρε ανόητε, αν κάποιος από αυτά τα σύννεφα είναι παιδεραστής, τι θα κανς;»
-Καλά του ξηγήθηκες….Κοιτα, Ουρκ, οι γονείς μας ήταν φίλοι. Όταν έφτασε ο πατέρας σου, ο μακαρίτης Κεμ στην περιοχή, ο πατέρας μου τον υποδέχτηκε με ανοικτές αγκάλες.
-Μαζί φτάσανε ο Βενιζελ και ο Κεμ.
-Ήρθε ο πατέρας μου μερικές μέρες μπροστά Ουρκ. Και είπε ο Βενιζέλ: Κεμ, σου δίνω την κοιλάδα ανατολικά του ποταμού για να βόσκουν τα γίδια σου. Γιατί τώρα φέρνεις τα γίδια σου και στην από δω πλευρά του ποταμού;
-Κοίτα Ελ, όταν έγινε η συμφωνία, ο ποταμός περνούσε από την μέση της κοιλάδας, τώρα άλλαξε πορεία, μου έχει φάει το έδαφος που είχα για τα γίδια, τις κότες και για να σπέρνω. Τι θα απογίνω χωρίς εδαφική κυριαρχία;

Εκείνη την ώρα, ακούγεται μια βροντή. Μια αστραπή πέφτει και ακούγεται η φωνή του Ανθελ.

-Μπαμπά, φεύγουνε τα γίδια, τρέξε.

Με γοργές κινήσεις ο Ελ τρέχει να δει τι έγινε. Είχανε φύγει και τα γίδια, και οι κότες, ούρλιαζαν οι σκύλοι, ξέσπασε ξαφνικά μπόρα. Χαμός. Μετά από μια περίπου ώρα, επιστρέφει μόνος στην σπηλιά του ο Ελ. Και τι να δει.
Ο Ουρκ Ρεις να κάνει παλίνδρομες κινήσεις πάνω από το ξαπλωμένο κορμάκι της Γεω.

-Γκουχου. Παύση. Γκούχου.

Ο Ελ κοιτάει αυστηρά την Γεω και τον Ουρκ. Τον Ουρκ και την Γεω.
Οι παλίνδρομες κινήσεις γίνονται πιο αργά. Μέχρι που σταματάνε. Ο Ουρκ. Σηκώνεται. Χωρίς να πει λέξη κάνει να αποχωρήσει. Πριν φύγει, κοιτάει τον Ελ και του λέει:

-Συνεκμετάλλευση, καρντάσι.

[Ζενίθεδρος]

Πολύ φειδωλός στην περιγραφή. Περίμενα πιο σκληρό περιεχόμενο.