Η κατάντια του ΚΚΕ στις μέρες μας

[Beria]

Ο ναζισμός ήταν καπιταλισμός χωρίς τα προσχήματα της αστικής δημοκρατίας.
Ήταν ο ένοπλος, βίαιος μετασχηματισμός της καταρρέουσας αστικής τάξης που γύρισε το ιστορικό βλέμμα προς τα πίσω.
Το αν χρησιμοποίησε την εργατική τάξη ως ατμομηχανή της επιβολής του είναι απλώς απόδειξη εναντίον ποιου στόχευε.

[Namrail]

Κάποιος θα μπορούσε να ρωτήσει ,πως αφού δεν πιστεύετε στην δημοκρατία γιατί συμμετέχετε στις εκλογές; Χρησιμοποιείται τις δυνατότητες που σας δίνει η αστική δημοκρατία για να την καταλύσετε;

Το ζήτημα δεν είναι μόνο η κατάργηση της αστικής δημοκρατίας, το ζήτημα είναι η ταυτόχρονη κατάργηση των σημερινών παραγωγικών σχέσεων και η αντικατάσταση τους από τις σοσιαλιστικές.

Το περιβάλλον στο οποίο δρας αλλά και ζεις δεν το διαλέγεις. Σου επιβάλλεται. Από τη στιγμή που ζεις σε ένα καπιταλιστικό περιβάλλον και αντιλαμβάνεσαι ότι πρέπει να αλλάξει, έχεις δύο επιλογές. Να το αρνηθείς και να γίνεις αναχωρητής στα βουνά, αρνούμενος να συμμετασχεις σε κάτι "βρώμικο" και αντιπαραγωγικο ή να δραστηριοποιηθείς για την ανατροπή του, όχι προφανώς αποδεχόμενος αυτό αλλά χρησιμοποιώντας κάποιες δομές του.

Αυτό κάνει κάθε κομμουνιστικό κόμμα. Κατεβαίνοντας στις εκλογές μεταφέρει στο κοινοβουλευτικό επίπεδο τη συνείδηση εκείνου του κομματιού της κοινωνίας, που παλεύει για την ανατροπή του καπιταλισμού και χρησιμοποιεί τη Βουλή ως χώρο αντιπροπαγανδας.

Ποιο πάνω είπαμε ότι ο κομμουνιστής παλεύει για το αντικειμενικό του συμφέρον. Αν κάποιος μπει περιφρούρηση να κονταροχτυπηθεί με μπάχαλους και του σπάσουν το κεφάλι ,πάει για νοσηλεία στο νοσοκομείο και χάσει μεροκάματα από την δουλειά του ,πως παλεύει για το αντικειμενικό του συμφέρον;

Το ζήτημα είναι το πως αντιλαμβάνεται ο καθένας το ατομικό του συμφέρον. Αν το αντιλαμβάνεται με επιφανειακό τρόπο, τότε δεν θα πάει στην απεργία ούτε θα ριψοκινδυνεψει τη σωματική του ακεραιότητα. Και φυσικά αυτό κάνουν οι περισσότεροι.

Αν όμως το αντιλαμβάνεται με όρους ουσίας και παράλληλα κατανοεί τον εκμεταλλευτικό χαρακτήρα του τωρινού συστήματος, όπου το μοχθο της εργασίας των πολλών καρπώνονται λίγα παράσιτα, τότε ίσως θεωρήσει καθήκον του να το αλλάξει αυτό. Στη σχέση κόστους οφέλους ο τελευταίος καταλαβαίνει ότι αξίζει να αγωνιστεί και να ρισκάρει για να έρθει ένα δικαιότερο μοντέλο παραγωγής όπου το ατομικό του συμφέρον θα βρίσκεται στο επίκεντρο αντί για σήμερα, όπου στο επίκεντρο βρίσκεται το συμφέρον λίγων μεγαλοαστών σε βάρος της πλειοψηφίας.

Μήπως θα εκτιμήσει κανένας εργοδότης τα τραύματα που προέκυψαν κατά την υπεράσπιση το κόμματος; Η μήπως την επόμενη εβδομάδα θα του δώσουν μεγαλύτερο μεροκάματο;

Όχι μόνο δεν θα εκτιμήσει ο εργοδότης τον αοεργο υπάλληλο, αλλά είναι πολύ πιθανό και να τον απολύσει που τόλμησε να διεκδικήσει τα δικαιώματα του. Για αυτό και το ταξικό κίνημα είναι δύσκολη υπόθεση, δεν εντάσσεται ο καθένας.

[wooded glade]

Το ΚΚΕ πάντα είχε κατάντια.
Από το 1974 ως το 1990 ήταν 10% το εκλογικό του αποτέλεσμα διότι είχε και τον Συν μαζί. Μετά ήταν 6-7%.
Είναι γεγονός ότι κατάφερε να δημιουργήσει την κομμουνιστική ιδεολογική κυριαρχία, αλλά αυτό είναι κατόρθωμα του ανδρεϊκου πασόκ, όχι του ΚΚΕ.

Ο Ελληνικός λαό απέρριψε τον κομμουνισμό στις αρχές της δεκαετίας του 60.
Το μόνο που ήταν ικανός να μας προσφέρει ο κομμουνισμός ήταν να μας φτιάξει κανένα τείχος, να πηδάμε κι εμείς.
Ωστόσο άλλες καταστάσεις και η αλαλουμική κατάσταση 1967-74 που τελικά έφερε το πασόκ στην εξουσία, δημιούργησαν την κομμουνιστική ιδεολογική κυριαρχία.

Ο κομμουνισμός στην Ελλάδα ήταν δυνατός το 1944, αν και δεν είναι απόλυτα εξακριβωμένο αυτό διότι δεν υπήρχαν σφυγμομετρήσεις το 1944. Το βέβαιο είναι ότι οι κομμουνισταί ήταν οπλισμένοι τότε.
Επίσης αρκετά δυνατός το 1956-58. Τότε ο Κρούστσεφ μίλαγε για μεγάλα οικονομικά επιτεύγματα και επίσης εξαπέλυσε τον Σπούτνικ στο διάστημα, κάτι που δημιούργησε μεγάλη αίσθηση.

[Namrail]

Ότι δηλώσεις είσαι ,τα έχουμε ξαναπεί αυτά. Ο σοσιαλισμός είναι μια λέξη ας πούμε κάτι σαν μαϊντανός. Κολλάει παντού και με όλα. Το ΚΚΕ μιλάει για σοσιαλισμό, το ΠΑΣΟΚ σοσιαλιστικό κόμμα ,οι Ναζί είναι σοσιαλιστές. Μέχρι και βιβλίο του Μπακούνιν έχω δει με τίτλο αντιεξουσιαστικός σοσιαλισμός.

Δεν είναι έτσι, ο σοσιαλισμός έχει κάποια χαρακτηριστικά. Κατάργηση της ατομικής ιδιοκτησίας στα μέσα παραγωγής, δλδ κατάργηση της ατομικής επιχείρησης, κοινωνικοποίηση των συγκεντρωμένων μέσων παραγωγής και κεντρικός σχεδιασμός.

[Athos]

Ποιο πάνω είπαμε ότι ο κομμουνιστής παλεύει για το αντικειμενικόταξικό του συμφέρον. Αν κάποιος μπει περιφρούρηση να κονταροχτυπηθεί με μπάχαλους αβγά και του σπάσουν το κεφάλι ,πάει για νοσηλεία στο νοσοκομείο και χάσει μεροκάματα από την δουλειά του ,πως παλεύει για το αντικειμενικό του συμφέρον; Μήπως θα εκτιμήσει κανένας εργοδότης τα τραύματα που προέκυψαν κατά την υπεράσπιση το κόμματος; Η μήπως την επόμενη εβδομάδα θα του δώσουν μεγαλύτερο μεροκάματο;

φίλε, πες τους να σας κάνουν σεμινάρια επειγόντως γιατί δεν ξέρετε τι σας γίνεται

[Athos]

Ο ναζισμός ήταν καπιταλισμός χωρίς τα προσχήματα της αστικής δημοκρατίας.
Ήταν ο ένοπλος, βίαιος μετασχηματισμός της καταρρέουσας αστικής τάξης που γύρισε το ιστορικό βλέμμα προς τα πίσω.
Το αν χρησιμοποίησε την εργατική τάξη ως ατμομηχανή της επιβολής του είναι απλώς απόδειξη εναντίον ποιου στόχευε.

Ο ναζισμός ήταν σοσιαλισμός.
Κρατικός καπιταλισμός ίσον κομμουνισμός.
Η αστική δημοκρατιά ορίζεται από ικανά και αναγκαία
Τα προσχήματα βρίσκονται στο μυαλό σου

[pylothess]

Ότι δηλώσεις είσαι ,τα έχουμε ξαναπεί αυτά. Ο σοσιαλισμός είναι μια λέξη ας πούμε κάτι σαν μαϊντανός. Κολλάει παντού και με όλα. Το ΚΚΕ μιλάει για σοσιαλισμό, το ΠΑΣΟΚ σοσιαλιστικό κόμμα ,οι Ναζί είναι σοσιαλιστές. Μέχρι και βιβλίο του Μπακούνιν έχω δει με τίτλο αντιεξουσιαστικός σοσιαλισμός.

Δεν είναι έτσι, ο σοσιαλισμός έχει κάποια χαρακτηριστικά. Κατάργηση της ατομικής ιδιοκτησίας στα μέσα παραγωγής, δλδ κατάργηση της ατομικής επιχείρησης, κοινωνικοποίηση των συγκεντρωμένων μέσων παραγωγής και κεντρικός σχεδιασμός.

Ο καθένας έχει το δικαίωμα του αυτοπροσδιορισμού.

[pylothess]

Κάποιος θα μπορούσε να ρωτήσει ,πως αφού δεν πιστεύετε στην δημοκρατία γιατί συμμετέχετε στις εκλογές; Χρησιμοποιείται τις δυνατότητες που σας δίνει η αστική δημοκρατία για να την καταλύσετε;

Το ζήτημα δεν είναι μόνο η κατάργηση της αστικής δημοκρατίας, το ζήτημα είναι η ταυτόχρονη κατάργηση των σημερινών παραγωγικών σχέσεων και η αντικατάσταση τους από τις σοσιαλιστικές.

Το περιβάλλον στο οποίο δρας αλλά και ζεις δεν το διαλέγεις. Σου επιβάλλεται. Από τη στιγμή που ζεις σε ένα καπιταλιστικό περιβάλλον και αντιλαμβάνεσαι ότι πρέπει να αλλάξει, έχεις δύο επιλογές. Να το αρνηθείς και να γίνεις αναχωρητής στα βουνά, αρνούμενος να συμμετασχεις σε κάτι "βρώμικο" και αντιπαραγωγικο ή να δραστηριοποιηθείς για την ανατροπή του, όχι προφανώς αποδεχόμενος αυτό αλλά χρησιμοποιώντας κάποιες δομές του.

Αυτό κάνει κάθε κομμουνιστικό κόμμα. Κατεβαίνοντας στις εκλογές μεταφέρει στο κοινοβουλευτικό επίπεδο τη συνείδηση εκείνου του κομματιού της κοινωνίας, που παλεύει για την ανατροπή του καπιταλισμού και χρησιμοποιεί τη Βουλή ως χώρο αντιπροπαγανδας.

Ποιο πάνω είπαμε ότι ο κομμουνιστής παλεύει για το αντικειμενικό του συμφέρον. Αν κάποιος μπει περιφρούρηση να κονταροχτυπηθεί με μπάχαλους και του σπάσουν το κεφάλι ,πάει για νοσηλεία στο νοσοκομείο και χάσει μεροκάματα από την δουλειά του ,πως παλεύει για το αντικειμενικό του συμφέρον;

Το ζήτημα είναι το πως αντιλαμβάνεται ο καθένας το ατομικό του συμφέρον. Αν το αντιλαμβάνεται με επιφανειακό τρόπο, τότε δεν θα πάει στην απεργία ούτε θα ριψοκινδυνεψει τη σωματική του ακεραιότητα. Και φυσικά αυτό κάνουν οι περισσότεροι.

Αν όμως το αντιλαμβάνεται με όρους ουσίας και παράλληλα κατανοεί τον εκμεταλλευτικό χαρακτήρα του τωρινού συστήματος, όπου το μοχθο της εργασίας των πολλών καρπώνονται λίγα παράσιτα, τότε ίσως θεωρήσει καθήκον του να το αλλάξει αυτό. Στη σχέση κόστους οφέλους ο τελευταίος καταλαβαίνει ότι αξίζει να αγωνιστεί και να ρισκάρει για να έρθει ένα δικαιότερο μοντέλο παραγωγής όπου το ατομικό του συμφέρον θα βρίσκεται στο επίκεντρο αντί για σήμερα, όπου στο επίκεντρο βρίσκεται το συμφέρον λίγων μεγαλοαστών σε βάρος της πλειοψηφίας.

Μήπως θα εκτιμήσει κανένας εργοδότης τα τραύματα που προέκυψαν κατά την υπεράσπιση το κόμματος; Η μήπως την επόμενη εβδομάδα θα του δώσουν μεγαλύτερο μεροκάματο;

Όχι μόνο δεν θα εκτιμήσει ο εργοδότης τον αοεργο υπάλληλο, αλλά είναι πολύ πιθανό και να τον απολύσει που τόλμησε να διεκδικήσει τα δικαιώματα του. Για αυτό και το ταξικό κίνημα είναι δύσκολη υπόθεση, δεν εντάσσεται ο καθένας.

Να παλέψουμε να αλλάξουμε τον καπιταλισμό αλλά με τι να τον αντικαταστήσουμε; Να γίνουμε σαν την Κούβα; Ποιος έχει καλύτερο βιοτικό επίπεδο; Ο Έλληνας η ο Κουβανός; Αυτό είναι το βαθύτερο μας αντικειμενικό συμφέρον; Να κονταροχτυπηθούμε και να σπάσουμε τα κεφάλια μας για να φέρουμε ένα σύστημα που έχει χαμηλότερο βιοτικό επίπεδο από το ήδη υπάρχον; Πότε θα έρθει η δίκαιη κοινωνία; Σε 1000 χρόνια;

[nemo]

Ο ναζισμός ήταν καπιταλισμός χωρίς τα προσχήματα της αστικής δημοκρατίας.
Ήταν ο ένοπλος, βίαιος μετασχηματισμός της καταρρέουσας αστικής τάξης που γύρισε το ιστορικό βλέμμα προς τα πίσω.
Το αν χρησιμοποίησε την εργατική τάξη ως ατμομηχανή της επιβολής του είναι απλώς απόδειξη εναντίον ποιου στόχευε.

Ο ναζισμός ήταν σοσιαλισμός.
Κρατικός καπιταλισμός ίσον κομμουνισμός.
Η αστική δημοκρατιά ορίζεται από ικανά και αναγκαία
Τα προσχήματα βρίσκονται στο μυαλό σου

και να του πουμε γραψε βιβλιο με 10000 σελιδες το ιδιο ειναι ....μια στις δέκα σωστός

[Beria]

Ο ναζισμός ήταν καπιταλισμός χωρίς τα προσχήματα της αστικής δημοκρατίας.
Ήταν ο ένοπλος, βίαιος μετασχηματισμός της καταρρέουσας αστικής τάξης που γύρισε το ιστορικό βλέμμα προς τα πίσω.
Το αν χρησιμοποίησε την εργατική τάξη ως ατμομηχανή της επιβολής του είναι απλώς απόδειξη εναντίον ποιου στόχευε.

Ο ναζισμός ήταν σοσιαλισμός.
Κρατικός καπιταλισμός ίσον κομμουνισμός.
Η αστική δημοκρατιά ορίζεται από ικανά και αναγκαία
Τα προσχήματα βρίσκονται στο μυαλό σου

και να του πουμε γραψε βιβλιο με 10000 σελιδες το ιδιο ειναι ....μια στις δέκα σωστός

Εδώ είναι το φόρουμ, οι δικοί σας άνθρωποι
Αν βγείτε παραέξω και τα πείτε αυτά θα γελάνε μαζί σας
Κρίμα είναι

[wooded glade]

Οι νάζοι είχαν αρκετά χαρακτηριστικά σοσιαλισμού.
Ήταν ο νόμος της "οικονομικής ευθυγράμμισης" του Γκαίριγκ βασικά που κατηύθηνε την οικονομική δραστηριότητα σύμφωνα με τις επιθυμίες του ναζιστικού κόμματος. Δεν ήταν βέβαια τόσο σκληρός όσο ο αντίστοιχος σταλινικός νόμος, αλλά ήταν κάτι το αντίστοιχο.
Τα υπόλοιπα ήταν ιδιόρρυθμα ναζουλιάρικα σοσιαλιστικά, όπως η ευθανασία των αναπήρων, οι καταυλισμοί που έκαναν aryan sex, τα εβραϊκά πόγκρομ.
Ο Ρεμ ήταν βέβαια σοσιαλιστής με -σχεδόν- κομμουνιστικές ιδέες αλλά έγινε η νύχτα των μεγάλων μαχαιριών. Σ' εκείνο το στάδιο ο Αδόλφος αποφάσισε ότι "συν Αθηνά και χείρα κίνει" και τα βρήκε με τους Κρουπ-Όπελ οι οποίοι μέχρι τότε τον έβλεπαν με κάποια καχυποψία.
Επίσης εφησύχασε τους στρατηγούς αλλά δημιούργησε και τα ες ες με τα οποία θα τους κανόνιζε αργότερα τους στρατηγούς (βασικά δεν πρόκανε).

[Χουργιατς]

Ο ναζισμός ήταν καπιταλισμός

Για να είμαι ειλικρινής φαμ, o ιδιος ο Χίτλερ απέρριπτε τον Καπιταλισμό


υγ. μεχρι και βετζετέριαν ήταν

[wooded glade]

Ο ναζισμός ήταν καπιταλισμός αυριανισμός.

[Maspoli]

Ο ναζισμός ήταν καπιταλισμός

Για να είμαι ειλικρινής φαμ, o ιδιος ο Χίτλερ απέρριπτε τον Καπιταλισμό


υγ. μεχρι και βετζετέριαν ήταν

Γι' αυτό στη φυλακή ήταν ο Κρουπς και όχι ο Τελμαν.

Άλλωστε παταξε τους Στρασεριστες επειδή τους έβλεπε ότι φραστικα είχαν υπερβολική ροπή προς τον Καπιταλισμό.

Να τα λέμε αυτά...

Μα τι στόκοι είστε...

[pylothess]

Μήπως θα εκτιμήσει κανένας εργοδότης τα τραύματα που προέκυψαν κατά την υπεράσπιση το κόμματος; Η μήπως την επόμενη εβδομάδα θα του δώσουν μεγαλύτερο μεροκάματο;

Όχι μόνο δεν θα εκτιμήσει ο εργοδότης τον απεργό υπάλληλο, αλλά είναι πολύ πιθανό και να τον απολύσει που τόλμησε να διεκδικήσει τα δικαιώματα του. Για αυτό και το ταξικό κίνημα είναι δύσκολη υπόθεση, δεν εντάσσεται ο καθένας.

Namrail έκανα μια διόρθωση σε αυτά που έγραψες. Ελπίζω να μου το επιτρέπεις. Υπέθεσα ότι εννοούσες απεργό και το διόρθωσα .Αν κάνω λάθος να με διορθώσεις. Γράφεις πως το ταξικό κίνημα είναι δύσκολη υπόθεση, δεν εντάσσεται ο καθένας.Εντάξει αυτό αλλά εάν το ταξικό κίνημα είναι για λίγους συνειδητοποιημένους και οι περισσότεροι αδιαφορούν τότε πως θα ξεσηκωθεί ο κόσμος για την επανάσταση ( εάν κατάλαβα καλά ότι θέλετε να κάνετε επανάσταση και δεν έχω μπερδευτεί),μιας και αυτό είναι το ζητούμενο και δεν επιδιώκεται απλώς την εκλογική νίκη;

Και ποιος είναι ο λόγος που ο κόσμος αδιαφορεί για το ταξικό κίνημα; Μήπως γιατί δεν είναι κάτι μπορεί να γίνει σήμερα η αύριο; Μήπως γιατί το θεωρεί ανέφικτο;