Naida ....

[tanipteros]

τώρα τι θα γίνει θα μου το κρατάς μανιάτικο επειδή δεν μου άρεσαι μια φώτο σου?

[tanipteros]

Πες το ψέμμα. Αν και σήμερα ειναι σαν γάτα βρεγμένη. Έκανε χοντρομαλακία και δεν βγάζει άχνα γιατί θα της τα χώσει άσχημα ο προϊστάμενος. Δεν θα την ζορίσω σήμερα εκτός κι αν με ζορίσει.

Είσαι ψυχούλα μωρέ...

έτσι είναι οι ψυχούλες......πιφ...

[tanipteros]

Naida


Σκύλα, δε θα σου τηλεφωνήσω
κι αν με πάρεις, θα στο κλείσω
θα σου δείξω εγώ
Κάργια, έσκισα τα γράμματά σου
μάζεψα τα πράγματά σου
τέρμα, ως εδώ

Γιατί είσαι άχαρη, είσαι αχάριστη
είσαι μονόχνοτη, κομπλεξικιά
Γιατί είσαι άγαρμπη, είσαι αναίσθητη
είσαι κρυόκωλη και ανοργασμικιά
και ανοργασμικιά

Κτήνος, δε μου φτάνει ένα μπουκάλι
με κατάντησες ρεμάλι
κι αλκοολικό
Βούρλο, πρώτα θες να με φυτέψεις
κι ύστερα θα με πιστέψεις
πόσο σ’ αγαπώ

[ΠΑΓΧΡΗΣΤΟΣ]

Αααα, ω τανύπτερε, τανύσου κι άκου: δεν εννοείς να εννοήσεις ότι το θέμα δεν ήταν ότι δεν σου άρεσε μια φωτογραφία, αλλά το πώς διατύπωσες την απαρέσκειά σου. Πέταξες κατάμουτρα ένα «δρακουλιάρα» στη γυναίκα ενώ, εάν τα αισθήματά σου ήταν τέτοια που μας τα παρουσιάζεις, η σχετική διατύπωση θα έπρεπε να τους αναλογεί και να μη δίνει λαβές να χάσει την αβρότητά της μαζί σου.

Για παράδειγμα: «Ναϊδούλα μου, δική σου είναι η φωτογραφία; Α, ναι; Διαβλέπω στο πρόσωπό σου να συμποσούνται αρμονικά όλες εκείνες οι εξωτερικές και εσωτερικές αρετές που έχω φαντασιωθεί ότι σε κοσμούν! Μάλιστα, πιστεύω ότι, επειδή δεν θέλεις να κάνεις επίδειξη, έβαλες μία φωτογραφία που τράβηξες με κλειστά μάτια από τον σωρό. Σβήνω στη σκέψη πώς θα ήταν μια φωτογραφία σου που θα ήταν προϊόν ενδελεχούς επιλογής, αναδεικνύοντας με τον προσφυέστερο τρόπο αυτό το κάτι, αυτό το αεράκι που αποπνέεις, εξαιτίας του οποίου έχω χάσει τον ύπνο μου… αλλά εξίσου και τον ξύπνιο μου!»

[Naida]

Naida

Και ανοργασμικια; και τρομαχτικιά;

[tanipteros]

Naida

Και ανοργασμικια; και τρομαχτικιά;

το κάνω όλο και καλύτερο...!!!

[Naida]

Naida


Σκύλα, δε θα σου τηλεφωνήσω
κι αν με πάρεις, θα στο κλείσω
θα σου δείξω εγώ
Κάργια, έσκισα τα γράμματά σου
μάζεψα τα πράγματά σου
τέρμα, ως εδώ

Γιατί είσαι άχαρη, είσαι αχάριστη
είσαι μονόχνοτη, κομπλεξικιά
Γιατί είσαι άγαρμπη, είσαι αναίσθητη
είσαι κρυόκωλη και ανοργασμικιά
και ανοργασμικιά

Κτήνος, δε μου φτάνει ένα μπουκάλι
με κατάντησες ρεμάλι
κι αλκοολικό
Βούρλο, πρώτα θες να με φυτέψεις
κι ύστερα θα με πιστέψεις
πόσο σ’ αγαπώ

Τους στίχους δεν τους είχα δει. Και σκύλα; και καρδγιά; και κρυοκωλη; και άχαρη; και αναίσθητη; και βούρλο;
Αυτή ήταν η αγάπη σου;

Αααα, ω τανύπτερε, τανύσου κι άκου: δεν εννοείς να εννοήσεις ότι το θέμα δεν ήταν ότι δεν σου άρεσε μια φωτογραφία, αλλά το πώς διατύπωσες την απαρέσκειά σου. Πέταξες κατάμουτρα ένα «δρακουλιάρα» στη γυναίκα ενώ, εάν τα αισθήματά σου ήταν τέτοια που μας τα παρουσιάζεις, η σχετική διατύπωση θα έπρεπε να τους αναλογεί και να μη δίνει λαβές να χάσει την αβρότητά της μαζί σου.

Για παράδειγμα: «Ναϊδούλα μου, δική σου είναι η φωτογραφία; Α, ναι; Διαβλέπω στο πρόσωπό σου να συμποσούνται αρμονικά όλες εκείνες οι εξωτερικές και εσωτερικές αρετές που έχω φαντασιωθεί ότι σε κοσμούν! Μάλιστα, πιστεύω ότι, επειδή δεν θέλεις να κάνεις επίδειξη, έβαλες μία φωτογραφία που τράβηξες με κλειστά μάτια από τον σωρό. Σβήνω στη σκέψη πώς θα ήταν μια φωτογραφία σου που θα ήταν προϊόν ενδελεχούς επιλογής, αναδεικνύοντας με τον προσφυέστερο τρόπο αυτό το κάτι, αυτό το αεράκι που αποπνέεις, εξαιτίας του οποίου έχω χάσει τον ύπνο μου… αλλά εξίσου και τον ξύπνιο μου!»

Τι ωραία που τα λες Παγχρηστε

[tanipteros]

Αυτή ήταν η αγάπη σου;

Δεν έχω πλέον αγάπη για σένα...μου είσαι αδιαφορη...σαν μια από όλες τις άλλες...
και να ξέρεις η φωτο σου μου θυμίζει τύπισσα από black metal - corpse face για αυτό σκιάχτηκα ο άνθρωπος...

να βάλεις άλλη φώτο πιο ωραία να σε πω όμορφη...

[Naida]

Αυτή ήταν η αγάπη σου;

Δεν έχω πλέον αγάπη για σένα...μου είσαι αδιαφορη...σαν μια από όλες τις άλλες...
και να ξέρεις η φωτο σου μου θυμίζει τύπισσα από black metal - corpse face για αυτό σκιάχτηκα ο άνθρωπος...

να βάλεις άλλη φώτο πιο ωραία να σε πω όμορφη...

Corpse face?

Καλά κάνω

[tanipteros]

Αυτή ήταν η αγάπη σου;

Δεν έχω πλέον αγάπη για σένα...μου είσαι αδιαφορη...σαν μια από όλες τις άλλες...
και να ξέρεις η φωτο σου μου θυμίζει τύπισσα από black metal - corpse face για αυτό σκιάχτηκα ο άνθρωπος...

να βάλεις άλλη φώτο πιο ωραία να σε πω όμορφη...

Corpse face?

Καλά κάνω

φταίει που είναι ασπρόμαυρη...τονίζει πολύ το άσπρο πρόσωπο με τις μαύρες σκιές και είναι τρομαχτικό...

[Naida]

Δεν έχω πλέον αγάπη για σένα...μου είσαι αδιαφορη...σαν μια από όλες τις άλλες...
και να ξέρεις η φωτο σου μου θυμίζει τύπισσα από black metal - corpse face για αυτό σκιάχτηκα ο άνθρωπος...

να βάλεις άλλη φώτο πιο ωραία να σε πω όμορφη...

Corpse face?

Καλά κάνω

φταίει που είναι ασπρόμαυρη...τονίζει πολύ το άσπρο πρόσωπο με τις μαύρες σκιές και είναι τρομαχτικό...

Εμενα αυτό μ' αρέσει

[Feindflug]

Corpse face?

Καλά κάνω

φταίει που είναι ασπρόμαυρη...τονίζει πολύ το άσπρο πρόσωπο με τις μαύρες σκιές και είναι τρομαχτικό...

Εμενα αυτό μ' αρέσει

Κάβλωσε ελεύθερα, τύπισσα

[Naida]

φταίει που είναι ασπρόμαυρη...τονίζει πολύ το άσπρο πρόσωπο με τις μαύρες σκιές και είναι τρομαχτικό...

Εμενα αυτό μ' αρέσει

Κάβλωσε ελεύθερα, τύπισσα

Δεν κάνει. Θα αγριεψω.

[Airman68]

Αααα, ω τανύπτερε, τανύσου κι άκου: δεν εννοείς να εννοήσεις ότι το θέμα δεν ήταν ότι δεν σου άρεσε μια φωτογραφία, αλλά το πώς διατύπωσες την απαρέσκειά σου. Πέταξες κατάμουτρα ένα «δρακουλιάρα» στη γυναίκα ενώ, εάν τα αισθήματά σου ήταν τέτοια που μας τα παρουσιάζεις, η σχετική διατύπωση θα έπρεπε να τους αναλογεί και να μη δίνει λαβές να χάσει την αβρότητά της μαζί σου.

Για παράδειγμα: «Ναϊδούλα μου, δική σου είναι η φωτογραφία; Α, ναι; Διαβλέπω στο πρόσωπό σου να συμποσούνται αρμονικά όλες εκείνες οι εξωτερικές και εσωτερικές αρετές που έχω φαντασιωθεί ότι σε κοσμούν! Μάλιστα, πιστεύω ότι, επειδή δεν θέλεις να κάνεις επίδειξη, έβαλες μία φωτογραφία που τράβηξες με κλειστά μάτια από τον σωρό. Σβήνω στη σκέψη πώς θα ήταν μια φωτογραφία σου που θα ήταν προϊόν ενδελεχούς επιλογής, αναδεικνύοντας με τον προσφυέστερο τρόπο αυτό το κάτι, αυτό το αεράκι που αποπνέεις, εξαιτίας του οποίου έχω χάσει τον ύπνο μου… αλλά εξίσου και τον ξύπνιο μου!»

Μάστερ, πού ήσουνα κρυμμένος;

[ΠΑΓΧΡΗΣΤΟΣ]

[Μάστερ, πού ήσουνα κρυμμένος;

Ελλοχεύω εκατέρωθεν της ουσίας