Το μεγαλύτερο μέρος της ελληνικής παραγωγής είναι παρθένα ελαιόλαδα, σε μεγαλύτερο βαθμό από της ιταλικής και της ισπανικής. Οι βαθμολογίες και οι κατατάξεις είναι εντελώς χωρίς ουσία γιατί δεν είναι αντιπροσωπευτικές των χωρών και βαθμολογούνται εμφιαλώσεις, όχι χώρες. Αυτές οι εμφιαλώσεις, άλλωστε, είναι συχνά μείξεις, το δε χειρότερο είναι ότι δεν χρειάζεται καν για τον εμφιαλωτή σε διαγωνισμό να δηλώσει ποιων χωρών μείξεις είναι και φυσικά ο εμφιαλωτής είναι εκείνος που επιλέγει το δείγμα.
Πέραν τούτου, αυτοί οι διαγωνισμοί δεν βασίζονται σε χημικές αναλύσεις αλλά σε γευσιγνωσία.
Κοινώς, οτιδήποτε στηρίζεται σε διαγωνισμούς είναι τουλάχιστον φαιδρό ως επιχείρημα.