Για να μιλάς για τέρψη αρα κάτι θα εκτιμούσαν σε αυτα. Οι Άραβες (που εσείς οι νεοπαγανιστές τους εκθειαζετε) πάντως και αυτοί εκτιμούσαν τις ελληνικές επιστήμες δεν ασχολήθηκαν σχεδόν καθόλου με τους αρχαίους μύθους των Ελλήνων.
Στο Βυζάντιο ακόμα και σε θέματα θρησκευτικής και οντολογικής φύσεως χρησιμοποιούσαν προσωποποιήσεις στα χειρόγραφα τους, συνήθως όπως τα πρότυπα της τέχνης της αρχαιότητας συμβολίζοντας έννοιες ή τοποθεσιες.
Για να μιλάς για τέρψη αρα κάτι θα εκτιμούσαν σε αυτα. Οι Άραβες (που εσείς οι νεοπαγανιστές τους εκθειαζετε) πάντως και αυτοί εκτιμούσαν τις ελληνικές επιστήμες δεν ασχολήθηκαν σχεδόν καθόλου με τους αρχαίους μύθους των Ελλήνων.
Στο Βυζάντιο ακόμα και σε θέματα θρησκευτικής και οντολογικής φύσεως χρησιμοποιούσαν προσωποποιήσεις στα χειρόγραφα τους, συνήθως όπως τα πρότυπα της τέχνης της αρχαιότητας συμβολίζοντας έννοιες ή τοποθεσιες.
Για να μιλάς για τέρψη αρα κάτι θα εκτιμούσαν σε αυτα. Οι Άραβες (που εσείς οι νεοπαγανιστές τους εκθειαζετε) πάντως και αυτοί εκτιμούσαν τις ελληνικές επιστήμες δεν ασχολήθηκαν σχεδόν καθόλου με τους αρχαίους μύθους των Ελλήνων.
Στο Βυζάντιο ακόμα και σε θέματα θρησκευτικής και οντολογικής φύσεως χρησιμοποιούσαν προσωποποιήσεις στα χειρόγραφα τους, συνήθως όπως τα πρότυπα της τέχνης της αρχαιότητας συμβολίζοντας έννοιες ή τοποθεσιες.
Οι μύθοι ήταν για αυτούς μυθοπλασίες , δεν σημαίνει όμως ότι δεν τους διάβαζαν η ότι δεν τους χρησιμοποιούσαν με συμβολικό τροπο., πχ ο Αχιλλέας, ο Τυδεας κλπ τους ανέφεραν ως πρότυπα ανδρείας.
Οι Άραβες που εσείς εκθειαζετε εν αντιθέσει δεν ασχολήθηκαν με την Ελληνική μυθολογία ιδιαίτερα, όπως πχ με την θεογονία των Ελλήνων.
Έβρισκες τους Ελληνικούς μύθους ακόμα και σε θρησκευτικά χειρόγραφα. Πχ ο Αββάς Νοννος που έζησε τον 6ο αι μΧ, είχε κάνει ένα πάντρεμα των ελληνικών μύθων με την ομιλία του Γρηγορίου του Ναζιανζηνού κατά του Ιουλιανού. Έκτοτε αυτό το έργο είχε αντιγραφεί πολλές φορές και μάλιστα είχε εικονογραφηθει. Εμφανίζονται οι μορφες των θεών όπως του Δία, της Ήρας, της Αθήνας κλπ. Ήρωες της αρχαιότητας, κένταυροι και διάφορες ιστορίες. Όλα αυτά σε θρησκευτικό χειρόγραφο από ανθρώπους οι οποίοι υποτίθεται ότι μισούσαν κάθε τι ελληνικό. Ενώ οι καλοί Άραβες είχαν σύμφωνα με το αφήγημα σας αγαπήσει κάθε τι ελληνικό. Πράγμα το οποίο είναι αστείο.
Quidam Graecus έγραψε: 15 Ιαν 2020, 22:51
Έβρισκες τους Ελληνικούς μύθους ακόμα και σε θρησκευτικά χειρόγραφα. Πχ ο Αββάς Νοννος που έζησε τον 6ο αι μΧ, είχε κάνει ένα πάντρεμα των ελληνικών μύθων με την ομιλία του Γρηγορίου του Ναζιανζηνού κατά του Ιουλιανού. Έκτοτε αυτό το έργο είχε αντιγραφεί πολλές φορές και μάλιστα είχε εικονογραφηθει. Εμφανίζονται οι μορφες των θεών όπως του Δία, της Ήρας, της Αθήνας κλπ. Ήρωες της αρχαιότητας, κένταυροι και διάφορες ιστορίες. Όλα αυτά σε θρησκευτικό χειρόγραφο από ανθρώπους οι οποίοι υποτίθεται ότι μισούσαν κάθε τι ελληνικό. Ενώ οι καλοί Άραβες είχαν σύμφωνα με το αφήγημα σας αγαπήσει κάθε τι ελληνικό. Πράγμα το οποίο είναι αστείο.
Quidam Graecus έγραψε: 15 Ιαν 2020, 22:51
Έβρισκες τους Ελληνικούς μύθους ακόμα και σε θρησκευτικά χειρόγραφα. Πχ ο Αββάς Νοννος που έζησε τον 6ο αι μΧ, είχε κάνει ένα πάντρεμα των ελληνικών μύθων με την ομιλία του Γρηγορίου του Ναζιανζηνού κατά του Ιουλιανού. Έκτοτε αυτό το έργο είχε αντιγραφεί πολλές φορές και μάλιστα είχε εικονογραφηθει. Εμφανίζονται οι μορφες των θεών όπως του Δία, της Ήρας, της Αθήνας κλπ. Ήρωες της αρχαιότητας, κένταυροι και διάφορες ιστορίες. Όλα αυτά σε θρησκευτικό χειρόγραφο από ανθρώπους οι οποίοι υποτίθεται ότι μισούσαν κάθε τι ελληνικό. Ενώ οι καλοί Άραβες είχαν σύμφωνα με το αφήγημα σας αγαπήσει κάθε τι ελληνικό. Πράγμα το οποίο είναι αστείο.
Ρουμ έγραψε: 15 Ιαν 2020, 19:11
ΔΕΝ ΙΣΧΥΕΙ ΟΤΙ
Β]Εχουμε να κάνουμε με '''αποδεδειγμένα μη Ελληνες-Αλβανούς
αφου δεν φαινεται να εξετασες από ποιά μέρη είναι παρμένες αυτές οι μαρτυρίες;;
Ιδού .... Νιβιτσα Χειμαρας [ είχανε ελληνικη συνειδηση , εν μέρει έχουν ως σήμερα ]
Λουντζη Αργυροκάστρου [ειχανε ελληνική συνείδηση ]
Κουτσι Λιαμπουριάς [ είχανε αλβανική συνείδηση με αισθημα συγγένιας με τους Ελληνες Χειμαριώτες]
Για το Λούντζη Αργυροκάστρου δεν παρέθεσες αυτούσια λαϊκή παράδοση, αλλά τη μαρτυρία ενός γιατρού (του Βάγια) που κάνει εθνικό κήρυγμα (Λόγος προς τους Ηπειρώτας) και μιλάει για πάλαι και νυν Έλληνες. Η διαφορά ανάμεσα σε μια λόγια και μία λαϊκή μαρτυρία μπορεί να είναι τεράστια.
Επίσης, εσύ έγραψες αυτό:
"Oi Τσάμηδες του νότιου μερους της Τσαμουριάς πιστεύουν ότι προέρχονται από τους θρυλικούς «jelims», γίγαντες από τη μυθολογία του αλβανικού νότου, ονομασία η οποία σημαίνει «Ελληνες»"
[Elsie, Robert (2000). Λεξικό της αλβανικής θρησκείας, της μυθολογίας και του λαϊκού πολιτισμού . London, UK: Εκδόσεις C. Hurst & Co., 2001. σελ. 131]
Όλοι αυτοί οι νότιοι Τσάμηδες είχαν ελληνική συνείδηση;
Kαι τι πάει να πει οτι '''στις περισσότερες πηγές αποκαλούνταν σκέτα Ελληνες και όχι Παλαιοι Ελληνες'''
Δες δύο πηγές που μιλάνε για Ελληνες σκέτο
και ταυτοχρονα συνδέοντε εθνοτικα με αυτούς...
Πρώτη
Μικρό Σούλι Κουρέντων
'''Οι Ελληνες ήταν πάρα πολυ μεγάλοι ανθρωποι''''
Και αμέσως μετά λέει ''''Τετοιοι θα ήμστα κι εμείς, αλλά αναθεμα στη Μονοβύζα''''
Αρα εδώ χωρίς να αναφέρει ''Παλαιοι Ελληνες'''' αλλά σκέτο ''''Ελληνες''' και μάλιστα στον αόριστο χρόνο ['''οι Ελληνες ΗΤΑΝ'''']
συνδέεται όμως αμεσα με αυτούς
Η ουσία είναι ότι οι περισσότερες από τις παραδόσεις δεν φανερώνουν σύνδεση, αλλά αποστασιοποίηση. Ακόμα και μερικές από αυτές που μιλάνε για "παλαιούς Έλληνες". π.χ.
"Για είναι Καστρί πόχει πέτρες θεριές, χτισµένες µια αχπάνου στην άλλη. Αυτά τα 'φτιασαν άλλο σόι κόσµος που δεν τους γέννησε µάνα. Αυτοί ήταν από τους παλιούς Έλληνες".
ΗΠΕΙΡΟΣ (ΑΛΠΟΥΧΩΡΙ ΙΩΑΝΝΙΝΩΝ), 20. ΑΙ.
Το "αλλο σόι κόσμος" φανερώνει σύνδεση;
Δευτερη
Η επιστολή περιλαμβάνεται στα «Αρχεία της Ελληνικής Παλιγγενεσίας» και όσα γράφει θα μπορούσαν να φανούν χρήσιμα και για την ερμηνεία των μαρτυριών Κακριδή.
Στο πρώτο μισό της επιστολής διαβάζουμε τα εξής:
« Η διεφθαρμένη διδασκαλία των Ελλήνων, το ‘’πας μη Έλλην βάρβαρος’’ [...] οι Έλληνες ενοούσαν
και επίστευαν ότι όλοι οι άλλοι άνθρωποι, έξω από τον εαυτόν τους, ήσαν τετράποδα [...] Εις τα ανωτέρω άτοπα,
εις τα οποία ήτον οι παλαιοί Έλληνες[...]»[18].
Βλέπεις ότι εδώ αναφέρει συγχρόνως τις φράσεις ''Οι Ελληνες ''' και '''Οι Παλαιοί Ελληνες'''
Οχι μόνο αυτό αλλά ξεκάθαρα συνδέετε με αυτούς αφού παρακάτω λεέι....
'''την ευαγγελικήν παραγγελίαν του θεανθρώπου Ιησού όστις των τωρινών Ελλήνων δεν την αισθανθή ...
Επίσης λόγια μαρτυρία που δεν έχει σχέση με το πνεύμα των λαϊκών παραδόσεων. Εδώ γίνεται λόγος για τους ιστορικούς Έλληνες, όχι για κάποια μυθολογικά όντα με υπεράνθρωπες δυνάμεις. Απορώ που κολλάς τόσο εύκολα στις λέξεις "Έλληνες", "παλαιοί Έλληνες" και δεν βλέπεις το εντελώς διαφορετικό περιεχόμενο.
Ωραίο! Βλέπεις ότι ενώ υπήρχε μια έντονη τάση σύνδεσης/συγγένειας αρχαίων Ρωμαίων και Ελλήνων, δεν κατέληγε σε κάτι βαθύτερο, δλδ στο να θεωρούνται ίδιος λαός. Ο Λυδός ήξερε ότι είναι διαφορετικοί. Το ίδιο και ο Ιουστινιανός, παρόλο που δεχόταν και την αρκαδική καταγωγή των Ρωμαίων.
Το σχήμα "έναρξη βασιλειας με τον Ρωμύλο και λήξη αυτής πάλι με Ρωμύλο" σε Βυζαντινούς συγγραφείς :
Και το ίδιο συνέβη με την Κωνσταντινούπολη και τους Κωνσταντίνους. Σαν αυτοεκπληρούμενη προφητεία μοιάζει.
Ενδιαφέρον πάντως ότι υπάρχει ήδη στον Θεοφάνη. Και αν το συγκρίνουμε με το σχήμα διαδοχής στην ιστορία του Λιουτπράνδου (όπου αγνοείται εντελώς η βασιλεία της Ρώμης μετά τον Κωνσταντίνο) βλέπουμε μεγάλη διαφορά. Αυτό για κάτι παλικάρια που πιστεύουν ότι η βυζαντινή ιδεολογία δεν είχε αποκλίσεις.
Pertinax έγραψε: 16 Ιαν 2020, 23:15
Και το ίδιο συνέβη με την Κωνσταντινούπολη και τους Κωνσταντίνους.
Κριτόβουλος : ... Κωνσταντίνος γάρ ευτυχής βασιλεύς, Ελένης υιός , ανέστησε τε ταύτην και εις άκρον ευδαιμονίας και τύχης επήρε , και πάλιν επί Κωνσταντίνου , δυστυχούς βασιλέως , Ελένης υιού , εάλω τε καί ες εσχάτην δουλείαν τε και κακοδαιμονίαν κατήχθη.
----------------------------------------------------------------------
Πλάκα έχει και το εξής τώρα που το θυμήθηκα για την Άλωση. Ο Ράνσιμαν λέει πως οι Δυτικοί ένιωθαν το θυμωμένο πνεύμα του Βιργιλίου, ο οποίος στη Δύση είχε πάρει θέση ως επίτιμος χριστιανός και μεσσιανικός προφήτης . Είχε αφηγηθεί τη φρίκη της λεηλασίας της Τροίας από τους Έλληνες. Η λεηλασία της Κων/πολης υπήρξε η ανταπόδοσή της. Ο καρδινάλιος Ισίδωρος ονόμαζε τους Τούρκους Τεύκρους. Ένα γράμμα που υποτίθεται είχε γραφεί από τον Μωάμεθ Β΄ προς τον πάπα Νικόλαο, κυκλοφορούσε στην Γαλλία μερικές δεκαετίες αργότερα και σ’αυτό ο Μωάμεθ απορούσε γιατί οι Ιταλοί τον εχθρεύονταν, εφόσον κατάγονταν και αυτοί από τους Τρώες, όπως και οι Τούρκοι. Ο Λαόνικος Χαλκοκονδύλης παραπονιόταν ότι στη Ρώμη πίστευαν ότι οι Έλληνες τιμωρήθηκαν για την άλωση της Τροίας. Ο πάπας Πίος Β΄ (Αινείας) αγωνιζόταν να αποδείξει ότι οι Τευκροί και οι Τούρκοι δεν ήταν το ίδιο. Ο θρύλος έβλαπτε τις προσπάθειές του για σταυροφορία.
Και εδώ ο Κριτόβουλος που αναφέρει πως ο Πορθητής έλεγε ότι πήρε εκδίκηση απ' τους απογόνους των Ελλήνων ( Έλληνες γάρ ήσαν και Μακεδόνιοι και Θετταλοί και Πελοποννήσιοι ) για όσα έκαναν στους Ασιανούς στην Τροία :
[...] Εις τα ανωτέρω άτοπα, 
