Μπορεί να λειτουργεί με βάση το θυμικό ως ένα βαθμό, αλλά ο στόχος του είναι η απόσυρση των ΗΠΑ από την ευρύτερη περιοχή, δεν είναι μυστικό άλλωστε. Στη δική του λογική, το καθάρισμα του Ιρανού ίσως λειτουργεί εξισορροπητικά σε μια έτσι και αλλιώς ειλημμένη απόφαση.Northern Spirit έγραψε: 06 Ιαν 2020, 23:22
Αν αυτη ειναι η στρατηγικη του τοτε καιει το Ισραηλ, με το οποιο υποτιθεται βρισκεται αγκαλια..
Επισης αλλο να αποχωρησει με δικη του πρωτοβουλια αλλο να υποχωρησει διωκωμενος...Δεν νομιζω οτι ο Τραμπ απο εγωισμο και μονο θα αποχωρησει επειδη ας πουμε τον πιεζουνε οι Ιρανοι μετα την δολοφονια του Σουλειμανι.
επισης η δολοφονια καθ'αυτη δεν εξυπηρετει το σχεδιο αποχωρησης που περιγραφεις..Ουτε οι εναγκαλισμοι με τους Σαουδαραβες.
Εγω θεωρω οτι δεν εχει καμια στρατηγικη τουλαχιστον μακροπροθεσμη. Βαδιζει με το θυμικο και τον εγωισμο του.
Θυμιζει Γελτσιν οπως λεω πιο πανω...Ο Γελτσιν λειτουργουσε ετσι. με το θυμικο και χωρις στρατηγικο βαθος. Να δουμε αν το κατεστημενο θα του επιτρεψει να παραμεινει για για δευτερη θητεια στην εξουσια η θα τον σουταρουνε νωριτερα.
Το Ισραήλ είναι μπερδεμένη ιστορία από μόνο του. Οι ίδιοι οι Ισραηλινοί έχουν πολλά θέματα στο εσωτερικό τους και υπάρχουν πολλές φωνές στις ΗΠΑ που θα ήθελαν μικρότερη αμερικανική εμπλοκή. Ενδεχομένως μια αμερικανική αποχώρηση και από εκεί (τουλάχιστον στο προσκήνιο) να ευνοούσε κάποια συμφωνία με τη Φατάχ, την οποία διαφορετικά οι ισραηλινοί κυβερνώντες θα είχαν δυσκολία να περάσουν στους δικούς τους. Ειδικά αν μας προκύψει κυβέρνηση εργατικών, η οποία παρεμπιπτόντως θα επιχειρήσει και άνοιγμα προς την Τουρκία παρά τις φαντασιώσεις διαφόρων στην Ελλάδα που νομίζουν ότι βρήκαν στο Ισραήλ ένα σίγουρο και σταθερό σύμμαχο.
