Κατάληξη -λης.

[Cavaliere]

Τσιμπουκλής, μερακλής, θεριακλής, νόμιζα πως ήταν τούρκικη, ή είναι. Στα αρχαία κύρια ονόματα Σοφοκλής, Ετεοκλής, Περικλής, Ηρακλής, είναι η ίδια κατάληξη. Ξέρει κανείς κάτι;

[ΠΑΓΧΡΗΣΤΟΣ]

-λής [lís] & -αλής [alís] θηλ. -λού [lú] & -αλού [alú] : επίθημα για το σχηματισμό ουσιαστικών· δηλώνει το πρόσωπο που χαρακτηρίζεται από τη συμπεριφορά ή την ιδιότητα που υποδηλώνει η πρωτότυπη λέξη: (κατουρώ) κατουρλής και κατουρλού· (γούρι) γουρλής και γουρλού· (μουστάκι) μουστακαλής.

[τουρκ. κτητ. επίθημα -li, -lι -ς: meraklι > μερακ-λής· επέκτ. του -λής με βάση την προσθήκη στα τουρκ. του -lι σε λ. που τελειώνουν σε -a: para > para-lι > παρα-λής > παρ-αλής· -λ(ής), -αλ(ής) -ού]

(ΛΕΞΙΚΟ ΤΡΙΑΝΤΑΦΥΛΛΙΔΗ)

[Athos]

το αρχαιοελληνικό -κλής στα ονόματα έχει σχέση με το κλέος (δόξα)

Το τούρκικο είναι -λης (στα επίθετα), τώρα άμα βάλεις το τσιμούΚι μεράΚι κλπ γίνεται -κλης

Συμπτωματικό.