Το 1822 στο ολοκαύτωμα της Νάουσας, αρκετές γυναίκες της πόλης προτιμούν να πέσουν μαζί με τα παιδιά τους στο ποτάμι της Αράπιτσας, παρά να πέσουν στα χέρια των Τούρκων.
Όπως αναφέρει και η επιγραφή που υπάρχει στον χώρο του μνημείου:
Διαβάτη, στάσου με ευλάβεια στη μνήμη των νεκρών. Μέσα στο βάραθρο που ξανοίγεται μπροστά σου, βρήκαν ένδοξο και ηρωικό θάνατο οι γυναίκες και τα παιδιά της Νάουσας, για την ελευθερία και την ανεξαρτησία του Ελληνικού έθνους, στις 22 Απριλίου 1822.
Η Νάουσα απελευθερώθηκε στις 17 Οκτωβρίου 1912.
Η πόλη της Νάουσας, σύμφωνα με βασιλικό διάταγμα του 1955, έχει τον τίτλο "ηρωική". Στο σημείο της θυσίας των γυναικών, στην περιοχή Στουμπάνοι δίπλα στο ποτάμι της Αράπιτσας, υπάρχει το χαρακτηριστικό μνημείο, με το άγαλμα της Ναουσαίας με τα παιδιά στην αγκαλιά της.
κάπως υπερβολικό να ανάγουμε σε ηρωική πράξη κάτι που αποτελούσε κοινή πρακτική σε πληθυσμούς αμάχων μετά απο πολιορκία απο την εποχή του Χαμουράμπι, ακόμα και στα πλαίσια της ανάτασης του εθνικού φρονήματος. Το ηρωϊκό θέλω να πω, προϋποθέτει μια κάποια μοναδικότητα, αλλιώς χάνει τη σημασία του
Nero έγραψε: 29 Δεκ 2019, 09:41
κάπως υπερβολικό να ανάγουμε σε ηρωική πράξη κάτι που αποτελούσε κοινή πρακτική σε πληθυσμούς αμάχων μετά απο πολιορκία απο την εποχή του Χαμουράμπι, ακόμα και στα πλαίσια της ανάτασης του εθνικού φρονήματος. Το ηρωϊκό θέλω να πω, προϋποθέτει μια κάποια μοναδικότητα, αλλιώς χάνει τη σημασία του
Βασικά οποιοδήποτε ιστορικό γεγονός του παρελθόντος το θυμόμαστε στην σημερινή εποχή προκειμένου να το αξιοποιήσουμε σήμερα ιδεολογικά σαν προπαγάνδα ..
Ο άνθρωπος θυμάται το παρελθόν του όταν αυτό έχει άμεση ή έμμεση σχέση με το παρόν
Ο ηρωισμός είναι συναίσθημα , αυτός που παλεύει απελπισμένα η μανιωδώς προκειμένου να γλυτώσει η να σκοτωθεί πανω στην προσπάθεια ΔΕΝ το κανει για να θεωρηθεί ήρωας ...
Nero έγραψε: 29 Δεκ 2019, 09:41
κάπως υπερβολικό να ανάγουμε σε ηρωική πράξη κάτι που αποτελούσε κοινή πρακτική σε πληθυσμούς αμάχων μετά απο πολιορκία απο την εποχή του Χαμουράμπι, ακόμα και στα πλαίσια της ανάτασης του εθνικού φρονήματος. Το ηρωϊκό θέλω να πω, προϋποθέτει μια κάποια μοναδικότητα, αλλιώς χάνει τη σημασία του
Γιατί; Μια πράξη θυσίας ήταν και θαυμάζεται ως τέτοια όσες φορές κι αν έχει επαναληφθεί. Πχ κάποιος που βουτάει σε φουρτουνιασμένη θάλασσα για να σώσει από πνιγμό κάποιον άλλο και το καταφέρνει αλλά τελικά ο ίδιος πνίγεται δεν κάνει μια πράξη αυτοθυσίας; Θα ζητήσουμε στατιστικά για να εκτιμήσουμε αν είναι τέτοια;
Nero έγραψε: 29 Δεκ 2019, 09:41
κάπως υπερβολικό να ανάγουμε σε ηρωική πράξη κάτι που αποτελούσε κοινή πρακτική σε πληθυσμούς αμάχων μετά απο πολιορκία απο την εποχή του Χαμουράμπι, ακόμα και στα πλαίσια της ανάτασης του εθνικού φρονήματος. Το ηρωϊκό θέλω να πω, προϋποθέτει μια κάποια μοναδικότητα, αλλιώς χάνει τη σημασία του
Γιατί; Μια πράξη θυσίας ήταν και θαυμάζεται ως τέτοια όσες φορές κι αν έχει επαναληφθεί. Πχ κάποιος που βουτάει σε φουρτουνιασμένη θάλασσα για να σώσει από πνιγμό κάποιον άλλο και το καταφέρνει αλλά τελικά ο ίδιος πνίγεται δεν κάνει μια πράξη αυτοθυσίας; Θα ζητήσουμε στατιστικά για να εκτιμήσουμε αν είναι τέτοια;
εν προκειμένω, δεν είναι θυσία. Είναι απλή αυτοκτονία
Nero έγραψε: 29 Δεκ 2019, 09:41
κάπως υπερβολικό να ανάγουμε σε ηρωική πράξη κάτι που αποτελούσε κοινή πρακτική σε πληθυσμούς αμάχων μετά απο πολιορκία απο την εποχή του Χαμουράμπι, ακόμα και στα πλαίσια της ανάτασης του εθνικού φρονήματος. Το ηρωϊκό θέλω να πω, προϋποθέτει μια κάποια μοναδικότητα, αλλιώς χάνει τη σημασία του
Γιατί; Μια πράξη θυσίας ήταν και θαυμάζεται ως τέτοια όσες φορές κι αν έχει επαναληφθεί. Πχ κάποιος που βουτάει σε φουρτουνιασμένη θάλασσα για να σώσει από πνιγμό κάποιον άλλο και το καταφέρνει αλλά τελικά ο ίδιος πνίγεται δεν κάνει μια πράξη αυτοθυσίας; Θα ζητήσουμε στατιστικά για να εκτιμήσουμε αν είναι τέτοια;
εν προκειμένω, δεν είναι θυσία. Είναι απλή αυτοκτονία
Αυτοκτονία είναι όταν πεθαίνεις μόνος. Αν παίρνεις αγκαλιά και το παιδί σου...
Nero έγραψε: 29 Δεκ 2019, 09:41
κάπως υπερβολικό να ανάγουμε σε ηρωική πράξη κάτι που αποτελούσε κοινή πρακτική σε πληθυσμούς αμάχων μετά απο πολιορκία απο την εποχή του Χαμουράμπι, ακόμα και στα πλαίσια της ανάτασης του εθνικού φρονήματος. Το ηρωϊκό θέλω να πω, προϋποθέτει μια κάποια μοναδικότητα, αλλιώς χάνει τη σημασία του
Μήπως έχεις καπνίσει κάνα μαύρο μεσημεριάτικα;;;
.
Bellum omnium contra omnes
Ου παντός πλειν εις Κόρινθον...