Periferie urbane.
Δημοσιεύτηκε: 31 Μαρ 2018, 19:17
Πριν τόσα χρόνια.
Eξαντλημένος, σήμερα, από ένα πήγαιν-έλα μερικών εκατοντάδων χιλιομέτρων . Ταξίδι-αστραπή, πρωί φύγαμε, μεσημέρι μας γύρισαν. Η φίλη μου είχε όρεξη να πάμε στην τάδε πόλη, που ο Alessandro ο Ιταλός έχει ρεστωράν. Πού να ξαναταξιδεύω της είπα , Λυπήσου με, από έναν και μήνα θεραπείας προέρχομαι. Καλά, απαντά, Πάμε να φάμε δω στον Ινδό. Πήγαμε, φάγαμε, μετά τι της ήρθε να πάμε βόλτα σε μια λίμνη. Αντί να πάμε σε κάποιο κέντρο, σε κανά καμπαρέ, μπαρ, θα τρέχουμε στα σκοτάδια λες κι είμαστε αρραβωνιασμένοι. Φτάνουμε είχα κάτι μούτρα σαν παρατημένη οικοδομή απ' τον καιρό της Χούντας. Κάπνιζα μανιωδώς. Της στέλνει μήνυμα ένας φοιτητής της, είναι, λέει, με νέα φιλενάδα. Δηλ., αν είσαι φοιτητής, πρέπει, όταν αλλάζεις γκόμενα, να ενημερώνεις πάραυτα τον αρμόδιο Καθηγητή σου, βραδιάτικα, ίσως και την Πρυτανική Αρχή; Ας μου ΄στέλνε μένα φοιτητής τέτοιο μήνυμα, να έβλεπε τι θα του απαντούσα! Τι είναι ο Καθηγητής σου, ρε, η θεία Λόλα στο περιοδικό ΜΑΝΙΝΑ, να του γράφεις τις ερωτικές σου ανησυχίες; Αυτή, τους κάλεσε κιόλα στη λίμνη να γνωρίσουμε την περίφημη αγαπημένη του. Ξεροκατάπια. Κι όσο σκεφτόμουν πως, τα παλιόσκυλα οι φίλοι μου, είναι ήδη στο μπαρ μας, κι αδειάζουν κανά CHIVAS ίδρωσα. Ήρθε, ο ερίφης, του λέμε, Πού είναι η Λεγάμενη; Όπου να'ναι σχολάει, είπε. Η Αμερικάνα καθηγήτρια πρότεινε να πάμε αλά κουαρτέτο να πιούμε κάπου. Έτριψα τα χέρια μου. Ό,τι να΄ναι μπαρ θα είναι σ' αυτήν τη χώρα παντού καπνίζεις. Θ' ανεχτώ το κουαρτέτο. Ξέρετε, λέει ο τεντιμπόης, Τα παμπ εδώ γύρω είναι ακριβά. Ευθύς σκέφτηκα πως θα προτείνει να πάρουμε ταξί και να πάμε σε καμιά φοιτητοσυνοικία. Πάλι καλά! Αμ, δε! Να πάρουμε μπίρες, να τις πιούμε στη λίμνη , είπε με θράσος. Great, ούρλιαξε η Profesora, ελπίζοντας να ξαναζήσει τα νιάτα τση. Ωχ, λέω, μπλέξαμε! Πήγαμε στο μίνι μάρκετ και πληρώσαμε 39 για 6 μπουκάλια, και κάτσαμε περιμένοντας τη νέα του Κατάκτηση, να προστεθεί στη ρομάντζα. Μόνο μια κιθάρα έλειπε, να τραγουδήσουμε Πλιάτσικα. Είμαι σίγουρος, πως αν το κάναμε η Νεβαδιανή θα δάκρυζε. Να πάμε μια μέρα στη σάλα, μέρος που παν ζευγάρια και χορεύουν να χορέψουμε βαλς μου κάνει , με πόνο. Εσύ, που έκανες στη Βιένη, θα σ' αρέσει. Μου λέει με τη γνωστή αμερικάνική της αφέλεια. Τώρα τι να της πω, ότι από τη Βιένη έπαιρνα εξπρές τρένο, να πάω, να παίξω Ζάρια με Σέρβους περιτυλιγμένος από Γερμανοκροάτισσες, που με παλαμάριαζαν , μπας και αποσυγκεντρωθώ, να χάσω εν μέσω των καπνών πούρου, και της επήρειας βότκας; Άσκοπο. Ποιός είμαι, Κυρά μου, ο Μακαρίτης ο Χάιντερ, να σε χορέψω στη σάλα; Της είπα. Χωρίς φράκο, εγώ, Βαλς δε χορεύω, κι εκεί παν μέχρι και με τις σαγιονάρες! Πού να ράβω φράκο εδώ πέρα! Στο φράκο κώλωσε. Φοβήθηκα, μη μου πει, να νοικιάσω, αλλά το μοβόρο βαλκανικό βλέμμα μου την ευνούχισε. Ο παρλαπίπας φοιτητής, μας ζάλισε. Ευτυχώς ήρθε η Δικιά του! Σεμνό κορίτσι με γυαλιά, άψογα αγγλικά... Θα λυγουρεύτηκε προίκα, ο μασκαράς, σκέφτηκα. Δεν απέκλεισα, και το ενδεχόμενο, να γούσταρε την Καθηγήτριά του. Και θέλει να δείξει, ότι γαμάει. Νορμάλ! Αν είναι έτσι εύγε του! Αν εννοεί, να παντρευτεί αυτό το πλάσμα Έτσι είπε είναι μπούφος. Εκτός αν έχει 2-3 εργοστάσια ο Πατέρας της. Αλλά ποιός ειμ εγώ, να τον κρίνω; Περπατήσαμε στη ρομαντζάδα, οι 4, ώσπου φτάσαμε σε μιάνε πλατεία, που μαζεύονταν όλοι οι σκυλάδες με τους σκύλους των. Από αλσατικούς λύκους μέχρι κανίς με ρούχα. Πάλι μπλέξαμε. Η Profesora με τους νεαρούς Ερωτευμένους δεν παρέλειψε να κάνει ερωτική εξομολόγηση σε κάθε παλιόσκυλο. Ω, puppy, κι ο puppy ερχόταν κουνάμενος, να λάβει τα εύσημα από χείρας, και στόματος, Ακαδημαϊκών. Αφού συγχαρήκαμε κάθε σκύλο της πόλης συνεχίσαμε τη βόλτα. Οι γυναίκες μείναν πίσω, κι εγώ με τον φοιτητή κουβεντιάζαμε περί ανέμων κι υδάτων. Τελικά μου εξήγησε, ότι έχω φάει σκύλο. Μου έχουν κλέψει 4 σκυλιά, είπε. Βρε, τς πούστηδοι! Σχολίασα κάνοντας τον θιγμένο. Καλά, τον ρωτάω, Τρώνε στην περιοχή μας σκυλιά; Ου! Απαντά. και μου αναφέρει ένα ρεστωράν, που την πρώτη μου βδομάδα εδώ επέλεξα, για να ικανοποιήσω την κοσμοπολίτικη ματαιοδοξία μου. Ο κατάλογος ήταν στα τάδε και στα τάδε δύο γλώσσες σε μένα άγνωστες.
Διάλεξα στην τύχη ένα πιάτο. Κι έφαγα κάτι κρέατα. Αυτό, μου λέει ο φοιτητής Είναι σκυλί. Καλά που δεν το άκουσε η Αμερικάνα, να της έρθει ταμπλάς! Εκτός, κι αν οι puppies στην πλατεία της άνοιγαν κι αυτής την όρεξη. πρότεινα στη Γιάνκησσα, ν ' αφήσουμε τα παιδιά μόνα τους με τρόπο το βρήκε τόσο ρομαντικό αυτό που σκέφτηκα! Σχεδόν με συνεχάρη ως puppy. Εγώ, πάλι είχα σκοπό να τη συνοδέψω ως το σπίτι της, και να βγω αλητότσαρκα. Αφήσαμε τα παιδιά να ρομαντζάρουν στη λίμνη, το φεγγάρι, και την όμορφη νιότη τους. Διότι όπως, και να το πιάσεις γι' αυτά ειν η Ζωή. Μπορούν ακόμα με φτηνή μπίρα, φεγγάρι, και 2,3, γλυκά φιλιά να ζουν στον Παράδεισο. Υπάρχει κάτι πιο γνήσιο απ' αυτό; Θυμήθηκα το φλερτ μου σαν ήμουν, κι εγώ, παιδαρέλι. Τι χορτάρια, τι πέτρες, τι φεγγαράδες! Καθείς με τη σειρά του, σκέφτηκα, και σφήνωσα τον χοντρό μου σβέρκο στους ώμους. Στον δρόμο περάσαμε από street-barbecues. Σ'ένα από αυτά ήταν δεμένος ένας ζωηρός puppy. Αχ, βρε έρμε, συλογίστηκα!