Οι ονομασίες και οι μετονομασίες των οδών.
Δημοσιεύτηκε: 21 Απρ 2018, 03:19
Τα πρώτα μεταπολεμικά χρόνια και υπό την δίνη του ευφυλίου πολέμου, ο Δήμος Αθηναίων αποφάσισε να μετονομάσει την οδό Σταδίου σε Ουίστων Τσώρτσιλ. Τότε ο πεζογράφος μας Γεώργιος Θεοτοκάς είχε αντιδράσει σχολιάζοντας ότι η Αθήνα είναι μια πρωτεύουσα δίχως μνήμη, που δεν σέβεται την Ιστορία της, ενώ και στο ίδιο το Δημοτικό Συμβούλιο, είχαν λάβει χώρα σοβαροί καυγάδες, μέχρι και ξυλοδαρμοί!....
Την ίδια εποχή μετονομάσθηκαν η Πανεπιστημίου σε Ελευθερίου Βενιζέλου, η Βουλής σε Αργεντινής Δημοκρατίας, η Αλωπεκής σε Ελβετίας, η Σπευσίππου σε Σουηδίας κ.α.
Πριν από περίπου ένα χρόνο η δημοτική αντιπολίτευση του Δήμου Αθηναίων με επικεφαλής τον Χρ. Παπουτσή, έκανε την πρόταση να μετονομασθούν οι λεωφόροι Βασιλίσσης Αμαλίας και Βασιλισσης Σοφίας σε Κωνσταντίνου Καραμανλή και Ανδρέα Παπανδρέου αντιστοίχως.
Η λεωφόρος Βασιλίσσης Αμαλίας πριν, ονομαζόταν Πιπεριών και πήρε την τωρινή της ονομασία ύστερα από απόφαση του Δημοτικού Συμβουλίου Αθηναίων το 1884 ως ένδειξη τιμής για την Δημιουργία του τότε λεγομένου "Βασιλικού Κήπου", του γνωστού μας σήμερα ως "Εθνικού".
Το ενδιαφέρον είναι πως από το 1974 η συγκεκριμένη Λεωφόρος άλλαξε ξανά ονομασία και ονομάζεται Εθνάρχου Μακαρίου, αλλά στην πράξη ποτέ δεν υιοθετήθηκε από κανέναν!!!
Η λεωφόρος Βασιλίσσης Σοφίας, η οποία πήρε αυτήν την ονομασία το 1932, ονομαζόταν αρχικώς Μαραθώνος και εν συνεχεία Κηφισίας. Η μετονομασία σε Β. Σοφίας έγινε επι Πρωθυπουργίας Ελευθερίου Βενιζέλου, χωρίς ο ίδιος να προβάλει κάποια αντίρρηση. Μετά τον θάνατο του, κάποιοι, για να τον τιμήσουν, έδωσαν στην περί ης ο λόγος λεωφόρο, την ονομασία του μεγάλου μας Εθνάρχου, αλλά λόγω των αντιδράσεων, η απόφαση ανεκλήθη και το όνομα του εδόθη εκ νέου στην Πανεπιστημίου, χωρίς όμως ποτέ να υιοθετηθεί από τους πολίτες.
Ύστερα από αυτήν την σύντομη ιστορική αναδρομή, καλείστε να ψηφίσετε και παράλληλα να καταθέσετε και γραπτώς τις απόψεις σας, για το αν κατά την γνώμη σας πρέπει ή δεν πρέπει, να αλλάζουν οι οδοί ονόματα ή απλώς, για να τιμηθούν κάποια πρόσωπα, να δίδετε το όνομα τους ΜΟΝΟ σε καινούριες οδούς και όχι σε όσες έχουν ήδη κάποια ονομασία!
Αξίζει να επισημανθεί πως όταν αποφασίστηκε η ονομασία οδού υπό το όνομα του Πρωθυπουργού Χαριλάου Τρικούπη, επελέγη μια δευτερεύουσα οδός, παρά το γεγονός ότι ήταν και τότε διαθέσιμοι οι κύριοι δρόμοι της πόλεως, οι οποίες μάλιστα έφεραν "ουδέτερα" ονόματα (Νοσοκομείου, αργότερα Ακαδημίας, Πανεπιστημίου, Σταδίου κ.α.). Δεν επελέγη όμως καμμιά εξ αυτών. Ανάλογο παράδειγμα είναι και αυτό της οδού, η οποία φέρει το όνομα του Πρωθυπουργού Θεοδώρου Δηλιγιάννη και βρίσκεται στην περιοχή του Σταθμού Λαρίσσης.
Η ανωτέρω θέση αποπέμφθηκε μόνο σε περιόδους απολυταρχίας ή υπέρμετρου φανατισμού...
(Πηγή στοιχείων: εφημ. "ΕΣΤΙΑ", 22ας Ιουλίου 2006, φ. 37.513)
[Από διασωσμένο (εκ της προσωρινής αποθηκεύσεως της google) νήμα μας του παλαιού πχόρουμ: https://webcache.googleusercontent.com/ ... clnk&gl=gr ]
Την ίδια εποχή μετονομάσθηκαν η Πανεπιστημίου σε Ελευθερίου Βενιζέλου, η Βουλής σε Αργεντινής Δημοκρατίας, η Αλωπεκής σε Ελβετίας, η Σπευσίππου σε Σουηδίας κ.α.
Πριν από περίπου ένα χρόνο η δημοτική αντιπολίτευση του Δήμου Αθηναίων με επικεφαλής τον Χρ. Παπουτσή, έκανε την πρόταση να μετονομασθούν οι λεωφόροι Βασιλίσσης Αμαλίας και Βασιλισσης Σοφίας σε Κωνσταντίνου Καραμανλή και Ανδρέα Παπανδρέου αντιστοίχως.
Η λεωφόρος Βασιλίσσης Αμαλίας πριν, ονομαζόταν Πιπεριών και πήρε την τωρινή της ονομασία ύστερα από απόφαση του Δημοτικού Συμβουλίου Αθηναίων το 1884 ως ένδειξη τιμής για την Δημιουργία του τότε λεγομένου "Βασιλικού Κήπου", του γνωστού μας σήμερα ως "Εθνικού".
Το ενδιαφέρον είναι πως από το 1974 η συγκεκριμένη Λεωφόρος άλλαξε ξανά ονομασία και ονομάζεται Εθνάρχου Μακαρίου, αλλά στην πράξη ποτέ δεν υιοθετήθηκε από κανέναν!!!
Η λεωφόρος Βασιλίσσης Σοφίας, η οποία πήρε αυτήν την ονομασία το 1932, ονομαζόταν αρχικώς Μαραθώνος και εν συνεχεία Κηφισίας. Η μετονομασία σε Β. Σοφίας έγινε επι Πρωθυπουργίας Ελευθερίου Βενιζέλου, χωρίς ο ίδιος να προβάλει κάποια αντίρρηση. Μετά τον θάνατο του, κάποιοι, για να τον τιμήσουν, έδωσαν στην περί ης ο λόγος λεωφόρο, την ονομασία του μεγάλου μας Εθνάρχου, αλλά λόγω των αντιδράσεων, η απόφαση ανεκλήθη και το όνομα του εδόθη εκ νέου στην Πανεπιστημίου, χωρίς όμως ποτέ να υιοθετηθεί από τους πολίτες.
Ύστερα από αυτήν την σύντομη ιστορική αναδρομή, καλείστε να ψηφίσετε και παράλληλα να καταθέσετε και γραπτώς τις απόψεις σας, για το αν κατά την γνώμη σας πρέπει ή δεν πρέπει, να αλλάζουν οι οδοί ονόματα ή απλώς, για να τιμηθούν κάποια πρόσωπα, να δίδετε το όνομα τους ΜΟΝΟ σε καινούριες οδούς και όχι σε όσες έχουν ήδη κάποια ονομασία!
Αξίζει να επισημανθεί πως όταν αποφασίστηκε η ονομασία οδού υπό το όνομα του Πρωθυπουργού Χαριλάου Τρικούπη, επελέγη μια δευτερεύουσα οδός, παρά το γεγονός ότι ήταν και τότε διαθέσιμοι οι κύριοι δρόμοι της πόλεως, οι οποίες μάλιστα έφεραν "ουδέτερα" ονόματα (Νοσοκομείου, αργότερα Ακαδημίας, Πανεπιστημίου, Σταδίου κ.α.). Δεν επελέγη όμως καμμιά εξ αυτών. Ανάλογο παράδειγμα είναι και αυτό της οδού, η οποία φέρει το όνομα του Πρωθυπουργού Θεοδώρου Δηλιγιάννη και βρίσκεται στην περιοχή του Σταθμού Λαρίσσης.
Η ανωτέρω θέση αποπέμφθηκε μόνο σε περιόδους απολυταρχίας ή υπέρμετρου φανατισμού...
(Πηγή στοιχείων: εφημ. "ΕΣΤΙΑ", 22ας Ιουλίου 2006, φ. 37.513)
[Από διασωσμένο (εκ της προσωρινής αποθηκεύσεως της google) νήμα μας του παλαιού πχόρουμ: https://webcache.googleusercontent.com/ ... clnk&gl=gr ]
