Η ινσουλίνη ακριβότερη από τα ναρκωτικά στις ΗΠΑ!
Δημοσιεύτηκε: 20 Μαρ 2019, 19:57
250 δολάρια κοστίζει κάθε φιαλίδιο ινσουλίνης μια αύξηση της τιμής κατά 1.000%.
Αμέτρητες είναι οι ιστορίες Αμερικανών διαβητικών που αναγκάζονται να περικόψουν την ινσουλίνη της, με αποτέλεσμα να πουλάνε τα πάντα για να ζήσουν και πολλοί να πεθαίνουν!
Αμέτρητες είναι οι ιστορίες Αμερικανών διαβητικών που αναγκάζονται να περικόψουν την ινσουλίνη της, με αποτέλεσμα να πουλάνε τα πάντα για να ζήσουν και πολλοί να πεθαίνουν!
Η ινσουλίνη ακριβότερη από τα ναρκωτικά στις ΗΠΑ!
Ο εφιάλτης των διαβητικών στις ΗΠΑ
Η Λώρα Μάρστον έχει θυσιάσει κυριολεκτικά τα πάντα για να μείνει ζωντανή: Το διαμέρισμά της, τα έπιπλά της, το αυτοκίνητο, το συνταξιοδοτικό της πρόγραμμα ακόμα και το σκύλο της.
Στα 36 της χρόνια έχει ήδη πουλήσει δυο φορές ό,τι είχε και δεν είχε για να μπορεί να αγοράσει την ινσουλίνη που χρειάζεται καθημερινά ο οργανισμός της, αφού δεν παράγει από μόνος του αυτή τη ζωτικής σημασίας ορμόνη.
Το φιαλίδιο που αγοράζει η Μάρστον κοστίζει 275 δολάρια – το ένα – καθώς δεν έχει ασφάλιση.
Το 1923 εκείνοι που ανακάλυψαν την ινσουλίνη πούλησαν την ευρεσιτεχνία τους για 1 δολάριο, ελπίζοντας πως η χαμηλή τιμή θα καθιστούσε προσιτή τη θεραπεία για όλους τους ασθενείς.
Σήμερα, οι τιμές για ινσουλίνη στις ΗΠΑ κυμαίνονται στα 300 περίπου δολάρια ανά φιαλίδιο και στις τρεις μεγάλες εταιρείες που ελέγχουν την αγορά, δηλαδή αύξηση 1000%, ακόμα κι αν ληφθεί υπόψη ο πληθωρισμός.
Αμέτρητες είναι οι ιστορίες Αμερικανών διαβητικών που αναγκάζονται να περικόψουν την ινσουλίνη της, με αποτέλεσμα κάποιοι από αυτούς να πεθαίνουν.
Όπως ο 26χρονος Άλεκ Σμιθ, που πέθανε το 2017 λίγες εβδομάδες αφότου είχε συμπληρώσει το ηλικιακό όριο στο οποίο μπορούσε να καλύπτεται από την ασφάλιση της μητέρας του.
Παρότι είχε πλήρη απασχόληση και έπαιρνε παραπάνω από τον κατώτατο μισθό, δεν είχε τη δυνατότητα για δική του ασφάλιση ούτε να πληρώσει τα 1.000 δολάρια το μήνα για την ινσουλίνη του ως ανασφάλιστος.
Η ίδια η Μάρστον βρέθηκε ανασφάλιστη όταν έκλεισε το δικηγορικό γραφείο στο οποίο εργαζόταν.
Βρέθηκε να πληρώνει 2.880 δολάρια το μήνα μόνο για μείνει ζωντανή, παραπάνω απ’ όσα έβγαζε δουλεύοντας 50 ώρες την εβδομάδα.
Πούλησε τα πάντα και μετακόμισε στην Ουάσινγκτον για να βρει μια νέα δουλειά και να έχει ασφάλιση.
Η Μάρστον θυμάται με πικρό γέλιο πόσο ακριβά της είχαν φανεί τα 25 δολάρια ανά φιαλίδιο όταν διαγνώστηκε για πρώτη φορά με διαβήτη τύπου ένα στα 14 της χρόνια, ενώ πλέον η τιμή έχει δεκαπλασιαστεί.
Το σύστημα τιμολόγησης της ινσουλίνης είναι εξαιρετικά πολύπλοκο και αδιαφανές, τα απόνερα του οποίου καλούνται να πληρώσουν οι ασθενείς.
Αυτό σημαίνει πως ακόμα και ασφαλισμένοι Αμερικανοί καλούνται σε κάποιες περιπτώσεις να πληρώσουν την πλήρη τιμή του φαρμάκου, ενώ σε άλλες ασφαλιστικές πολύ λιγότερα.
Σύμφωνα με τους υπολογισμούς της, η Μάρστον θα χρειαστεί 7 εκ. δολάρια ως τα 70 της χρόνια μόνο για την ινσουλίνη, ενώ έχει αποφασίσει πως δε θα κάνει παιδιά, επειδή νιώθει υπερβολικά ανασφαλής οικονομικά.
Οι φαρμακευτικές του κλάδου από την πλευρά τους ισχυρίζονται πως «ελάχιστοι άνθρωποι» καλούνται να πληρώσουν την πλήρη τιμή της ινσουλίνης.
Σύμφωνα με την «El Lilly», μια από τις μεγαλύτερες εταιρίες του χώρου, το 95% των ασθενών που χρησιμοποιούν την ινσουλίνη τους πληρώνουν κάτω από 100 δολάρια το μήνα και από 600.000 ασθενείς, μόλις 1.600 ανασφάλιστοι δε χρησιμοποιούν τα προγράμματα βοήθειας που προσφέρει η εταιρεία.
Παρόμοιες είναι οι δηλώσεις των άλλων δύο μεγάλων φαρμακευτικών του κλάδου, της «Novo Nordisk» και της «Sanofi».
Δεν είναι όμως εύκολο να μπει κάποιος σε αυτά τα προγράμματα.
Η Κρίστεν Ντάνιελς για παράδειγμα βρέθηκε αντιμέτωπη με κόστος 2.400 δολαρίων το μήνα για την ινσουλίνη της, αφού η ασφαλιστική της δεν κάλυπτε τα έξοδα, ενώ δεν μπορούσε ως ήδη ασφαλισμένη να λάβει οποιαδήποτε βοήθεια από τη φαρμακευτική.
Οι εταιρείες ισχυρίζονται ακόμα πως τα καθαρά τους κέρδη έχουν μειωθεί τα τελευταία χρόνια από την ινσουλίνη.
Στην πραγματικότητα, σύμφωνα με την Ένωση Αμερικανών Διαβητικών (ADA) και το Πανεπιστήμιο της Νότιας Καλιφόρνιας, το μόνο που παρατηρείται είναι διαφορά μεταξύ του ποσοστού αύξησης της τιμής της ινσουλίνης (252%) και των καθαρών κερδών των εταιρειών (57%) για το διάστημα 2007 – 2016.
Θεωρητικά υπάρχουν και φθηνότερες λύσεις, όπως η ινσουλίνη της αλυσίδας «WalMart», που κοστίζει 25 δολάρια ανά φιαλίδιο.
Πρόκειται όμως για μια παλιότερη και λιγότερο αποτελεσματική εκδοχή της ορμόνης, που σε κάποιους ασθενείς, όπως στη Μάρστον προκαλεί αλλεργία.
................ η συνεχεια στο λινκ





