Phorum.com.gr

https://tanipteros.wordpress.com/2018/0 ... %BD%CE%B1/

Ω Παν, Θεέ του Παντός, υιέ του Απόλλωνα και
της Πηνελόπης, του Φωτός και της Υπομονής,
Φιλένθεε Μάντη!
Εσύ που όταν σε είδαν όλοι οι Θεοί τους κίνησες
σε γέλωτα λόγω της μορφής σου, Πανέμορφε,
Χαροποιέ.

Εσύ που είσαι το Παν και όλη η ομορφιά του
Κόσμου χαρά Θεών και ανθρώπων,
Κοσμοκράτωρ.

Αιθέριο πρόσωπο της λογικής, και σώμα ικανό να
αναρριχάται στις δύσβατες ατραπούς, στο λαμπρό
πυρώδες μετέωρο, ω Αιξ ουρανία, Κρημνοβάτη,
Αιγόκερε.

Εσύ μυσταγέτα οδηγείς τις ψυχές στο πνευματικό
λαμπρό όρος με την μουσική της αγαπημένης σου
επτάφωνης Σύριγγας, με την αρμονία των επτά
πλανητών, Θεσπέσιε.

Θηρευτή ψυχών που μαθαίνεις στις ψυχές να

επιδιώκουν την αρετή με επιμονή.
Σωτήρα, ποιμένα μυστών, Φίλαμνε, Νυμφαγέτα
προστάτη των σπηλαίων, των αλιέων, Αλίπλακτε.

Που κρατάς την ποιμενική ράβδο με το χέρι της
καρδιάς.

Που γύρω σου χορεύουν οι Ψυχές των όντων ως
Νύμφες, έτοιμες να ενωθούν με την ουράνια
αρετή.

Εσύ αρχηγέ των φασμάτων που καταπραΰνεις
τους φόβους τους ξαφνικούς και τους Πανικούς.

Που αναστενάζεις στους κάλαμους από έρωτα και
αυτοί αποκρίνονται στον αναστεναγμό σου
αντιχούντες το τραγούδι της Αφροδίτης, ω
Συρικτή, Πιτύστεπτε!

Εσύ λευκέ Ορειβάτη της αρετής που αγάπησες
την Θεά της Σεμνότητας, την Άρτεμη, που έγινες
θήραμα της Θηρεύτριας λόγω του Έρωτα.

Νεβριδόστολε, ταχεία ορμή του πνεύματος ως οι
έλαφοι.

Κεράστη, επίσκοπε της αφθονίας και της
ευμάρειας.

Εσένα υμνώ!

Ωραίο! Του ΝΓΜ είναι;

Yochanan έγραψε: 14 Μαρ 2019, 01:33 Ωραίο! Του ΝΓΜ είναι;

Εγώ το έγραψα έβαλα και την πηγή στην αρχή.
Τι είναι το ΝΓΜ?

Ο ΝΓΜ είναι ισπανος ποιητής με έμφαση στην Αρχαία Ελλάδα και τον ελληνικό κάλος. Απώτερης πακιστανικής καταγωγής βέβαια αλλά Ισπανός σε κάθε περίπτωση.

Οι Ισπανοί είναι εκλατινισμένοι Άραβες.

tanipteros έγραψε: 14 Μαρ 2019, 01:34

Yochanan έγραψε: 14 Μαρ 2019, 01:33 Ωραίο! Του ΝΓΜ είναι;

Εγώ το έγραψα έβαλα και την πηγή στην αρχή.
Τι είναι το ΝΓΜ?

Νικόλαος Γεωργίου Μιχαλολιάκος

Εσύ αρχηγέ των φασμάτων που καταπραΰνεις
τους φόβους τους ξαφνικούς και τους Πανικούς.

Εδώ όμως έκανες ένα λάθος, ο Πάνας έσπερνε τον πανικό στους εχθρούς υποτίθεται.

Πάνας έγραψε: 14 Μαρ 2019, 01:40

tanipteros έγραψε: 14 Μαρ 2019, 01:34

Yochanan έγραψε: 14 Μαρ 2019, 01:33 Ωραίο! Του ΝΓΜ είναι;

Εγώ το έγραψα έβαλα και την πηγή στην αρχή.
Τι είναι το ΝΓΜ?

Νικόλαος Γεωργίου Μιχαλολιάκος

Εσύ αρχηγέ των φασμάτων που καταπραΰνεις
τους φόβους τους ξαφνικούς και τους Πανικούς.

Εδώ όμως έκανες ένα λάθος, ο Παν έσπερνε τον πανικό στους εχθρούς υποτίθεται.

Διάβασα ένα βιβλίο για τον Πάνα που έλεγε ότι εκτός από πανικό έκανε και το αντίστροφο, ήταν κυρίαρχος της δύναμης αυτής.

tanipteros έγραψε: 14 Μαρ 2019, 01:43 Διάβασα ένα βιβλίο για τον Πάνα που έλεγε ότι εκτός από πανικό έκανε και το αντίστροφο, ήταν κυρίαρχος της δύναμης αυτής.

Αυτό πρώτη φορά το διαβάζω, για το αντίστροφο, δεν το έχω συναντήσει πουθενά, αλλά ακούγεται λογικό.

Σημειώσεις που χρησιμοποίησα για να γράψω τον ύμνο αυτό.

Ο Παν συμβολίζει τον μύστη, την ψυχή που
αναρριχάται στο πνευματικό οικοδόμημα, το
όρος.

Αιξ ουρανία = λαμπρό πυρώδες μετέωρο.

Ο ίδιος είναι Θεός των ψυχών και των μυστών
που τους βοηθά σε αυτό το έργο.

Σύμβολο του η αίγα που αναρριχάται στα
δύσβατα μονοπάτια των βουνών.

Η αναρύχηση των ψυχών γίνεται με τρόπο
μουσικό, με την σύριγγα του Πανός, και με την
αρμονία.

Είναι μάντις, υιός του Απόλλωνος και της Νύμφης
Πηνελόπης. Γεννήθηκαι εις την Αρκαδία εις το
Λύκαιον όρος, γελαστός Θεός της χαράς, με την
όψη του ως βρέφος εκκίνησε εις γέλωτα όλους
τους Θεούς, λόγω της μορφής του. (επειδή ο Παν
συμβολίζει κόσμο το παν οι Θεοί γελάν και
χαίρονται με την ομορφιά του Παντός.)

Είναι κυνηγός (θηρευτής αυτός που επιδιώκει κάτι
με επιμονή) και ποιμήν, θέλγει με την μουσική
του τις Νύμφες (οι Ναϊάδες νύμφες συμβολίζουν
το υγρό στοιχείο τις ψυχές) οι οποίες κάθονται
γύρω του και ευφρένονται με την μουσική του,
προστάτης των σπηλαίων, αρχηγός των Νυμφών,
Νυμφαγέτης, προστάτης των αλιέων ονομάζεται
Αλίπλακτος από τον Σοφοκλή, κρατά στο δεξί
χέρι μάστιγα και στο αριστερό ποιμενική ράβδο.

Σώζει τους πλωτήρας από τους καταδιωκόμενους
τους με φάσματα ονομαζόμενα φόβοι Πανικοί.
αυτοί αποκρίνονται στον αναστεναγμό σου
Οι έρωτες του είναι η Αίγα, η Νύμφη Πίτυ που
ύστερα από τον θάνατο της στεφανώθηκε το
ομόνυμο φυτό εις ένδειξη αγάπης.
Αγάπησε την Άρτεμιν και μετεμορφώθη εις
τράγον λευκόν και ο Έρωτας τους οδήγησε σε ένα
κυνηγητό της Άρτεμις προς τον Πάνα.

Αγάπησε και την Σύριγγα, μιαν των Ναϊάδων
Νυμφών, αυτή όμως παρακάλεσε τας αδελφάς
αυτής Νύμφες να την μεταμορφώσουν σε
καλάμους πλησίον του πατέρα της ποταμού
Λάδωνα. Προφθάσας δε ο Παν, κλαίων και
αναστενάζων, ηθέλησε να την εναγκαλισθή, και
ενηγκαλίσθη τους καλάμους οι οποίοι
απεκρίνοντο, αντιχούντες προς τους στεναγμούς
αυτού. Από τους κάλαμους αυτούς δημιούργησε
την Σύρριγγα.

Ο Παν συμβολίζει τον Κόσμο, το Παν.
Αλληγορούμενος εις την εικόνα της φύσεως και
του Παντός Κόσμου. Η εικόνα του είναι τα άνω
χαρακτηριστικά ανθρωπόμορφα δηλώνοντας το
ηγεμονικό του αιθέρος ως λογικόν του παντός, τα
δε κάτω λάσια και τραγώδη δια την τραχύτητα της
γης (και την ικανότητα του λογικού της ψυχής να
ανεβαίνει το πνευματικό όρος).
Παρέδωκαν δε αυτόν και ως λάγνον και ασελγή
δια την σπερματικήν δύναμιν των όντων εκείνων,
ων η γέννησις γίνεται εκ της μίξεως.

Είναι φιλέρημος συμβολίζοντας την μονότητα του
παντός, επειδή ο κόσμος είναι μονογενής και
επομένος διατρίβει εις την ερημίαν, εις σπήλαια
και άγριους τόπους, ένθα γίνονται οι Πανικοί
φόβοι.

Αγαπά την υγρασία και τας υγράς αναθυμιάσεις,
την τροφή του παντός και αίτιον γενέσεως.
Φορεί νεβρίδα, σύμβολον της ορωμένης ποικιλίας
του παντός. Έχει Σύριγγα επτάφωνον,
συμβολίζοντας την αρμονία του Παντός και των
Επτά πλανητών. Οι δε Νύμφαι χόρευαν περί
αυτού θελγόμεναι υπό την μελωδία δηλαδή την
αρμονική κίνιση των Πλανητών οι οποίοι
εφελκείουν τις αναθυμιάσεις.

Επλάσθη και επίσκοπός των θρεμμάτων, επειδή
προξενεί την τροφήν και πολλαπλασίασιν αυτών,
όθεν είχε και αυτός κέρατα. (τα κέρατα ίσως να
συμβολίζουν την ικανότητα του νου να
ακτινοβολεί την αρετή ως κέρας ή τον πλούτο και
την ευμάρεια όπως το κέρας της Αμαλθείας)
Ταύτα δε αλληγορούνται και εις τον Ήλιο και την
Σελήνη.

Ενίκησε δε και τους Τιτάνες διά της σύριγγος
δηλαδή την αταξία του παντός διά της αρμονίας.
Πολλές φορές εμφανίζεται να μοιχεύει αιγές.
Αυτή η εικόνα μοιάζει ακατανόητη από τους
αμαθείς και αισχρή.
Αίγα όπως ειπώθηκε είναι ο μύστης.
Ο μύστης στην καθημερινή του ζωή είναι
“συζευγμένος” με την υλαία του φύση.
Ο Θεός του Παντός παραβαίνει αυτήν την ένωση
και έρχεται σε κρυφή και μυστική ερωτική ένωση
με τον μύστη, ο οποίος υπερβαίνει τους υλαίους
νόμους και αναγάγετε στο Αιθέριο και Έμπυρο
πεδίο των Θεών.

Έτσι η μοιχεία ως κρυφή, ερωτική πράξη που
υπερβαίνει τους νόμους της συζυγικής πίστης
αποτελεί την αλληγορία της αναγωγής του
πνεύματος του μύστη από τα υλαία πεδία όπου
είναι “συζευγμένος” στα ανώτερα θεία πεδία.
Και αυτό γίνεται με την μυσταγωγική δράση του
Θεού Πανός δείχνοντας με την εικόνα αυτή όλα
τα χαρακτηριστικά της αναγωγής όπως το μυστικό
μέρος της ενέργειας (κρυφή πράξη) αυτής, την
ερωτική συνεύρεση θεού ανθρώπου (ερωτικό
στοιχείο), την υπέρβαση των υλαίων νόμων
(παραβίαση συζυγικής πίστης).

Επίθετα

Αιγόκερος, Αστροδίαιτος, Αντροχαρής,
Βακχευτής, Ερημονόμος, Θεσπέσιος,
Κρημνοβάτης, Κοσμοκράτωρ, Κεράστης,
Ορειβάτης, Πιτύστεπτος, Συρικτής, Φίλαμνος,
Φιλένθεος.

κι ενα δικό μου

O ΜΕΓΑΣ ΠΑΝ

Σιγή στο δάσος, παγερή οσμή εγκλήματος
Σύλληψη της στιγμής και ανθρωποθυσία
Τραγόμορφος επρόβαλε του μύθου νοσταλγός,
Σατανικά υπέροχος, ο Μέγας Παν.
Ώρα του δειλινού, το σκότος ανατέλλει
Και οι εξόριστοι της μέρας, οι Εωσφόροι
οι ποιητές ξυπνούνε,
Ηδονικά με βλέμμα κόκκινο, θολό τυραγνισμένο
Μια κίτρινη σελήνη που προβάλλει αντικρύζουν
Και τα στοιχειά της νύχτας ξαναζούνε
Οι μονομάχοι, οι κρεμασμένοι και οι συνωμότες.
Και αυτός στην μέση του ναού,
Στο κέντρο της τεράστιας αιμάτινης κηλίδας,
Στο βάθρο του βωμού,
Τραγόμορφος, σατανικά υπέροχος
Την ώρα δοξάζει της θυσίας
Των ευγενών ενστίκτων και της βίας
Αυτός ο αιώνιος κυβερνήτης, ο Μέγας Πάν

Αιγόκερος, Αστροδίαιτος, Αντροχαρής,
Βακχευτής, Ερημονόμος, Θεσπέσιος,
Κρημνοβάτης, Κοσμοκράτωρ, Κεράστης,
Ορειβάτης, Πιτύστεπτος, Συρικτής, Φίλαμνος,
Φιλένθεος.

εσύ ωρέ Πάνας όλα τούτα;



ειδικά τα κρημνοβάτης και ερημονόμος θα σου βγήκε όταν έψαχνες μοναχικές παραλίες στη νότια Κρήτη

Yochanan έγραψε: 14 Μαρ 2019, 02:00 κι ενα δικό μου

O ΜΕΓΑΣ ΠΑΝ

Σιγή στο δάσος, παγερή οσμή εγκλήματος
Σύλληψη της στιγμής και ανθρωποθυσία
Τραγόμορφος επρόβαλε του μύθου νοσταλγός,
Σατανικά υπέροχος, ο Μέγας Παν.
Ώρα του δειλινού, το σκότος ανατέλλει
Και οι εξόριστοι της μέρας, οι Εωσφόροι
οι ποιητές ξυπνούνε,
Ηδονικά με βλέμμα κόκκινο, θολό τυραγνισμένο
Μια κίτρινη σελήνη που προβάλλει αντικρύζουν
Και τα στοιχειά της νύχτας ξαναζούνε
Οι μονομάχοι, οι κρεμασμένοι και οι συνωμότες.
Και αυτός στην μέση του ναού,
Στο κέντρο της τεράστιας αιμάτινης κηλίδας,
Στο βάθρο του βωμού,
Τραγόμορφος, σατανικά υπέροχος
Την ώρα δοξάζει της θυσίας
Των ευγενών ενστίκτων και της βίας
Αυτός ο αιώνιος κυβερνήτης, ο Μέγας Πάν

μια πιο μοντέρνα εκδοχή θα έλεγα και λίγο ανατριχιαστική - σκοτεινή...
προσωπικά δεν συνδέω τον Πάνα με τον Σατανά, μου αρέσει να τον σκέφτομαι ως αγνό μυσταγωγό της θέωσης. ένωση μυστική Πάνα με άνθρωπο!

Όταν περάσεις από το Παλώδες, να αναγγείλεις ότι ο μέγας Παν πέθανε".
'ὁπόταν γένῃ κατὰ τὸ Παλῶδες, ἀπάγγειλον ὅτι Πὰν ὁ μέγας τέθνηκε.'

Τι σχέσει μπορεί να είχε ο Πάνας με την Υπομονή; Άκυρη συνδεση

Ας αφήσω και εγώ εδώ κάτι.



Καυγάς του Πάνα με τον Έρωτα παρουσία ενός Σειληνού, Πομπηία 1ος αι. μ.Χ.

Στην Πομπηία έχουν βρεθεί πάρα πολλά αγάλματα, πίνακες και τοιχογραφίες με τον Πάνα. Τον είχαν σε πολύ ιδιαίτερη θέση.