Συριζαβγισμός, τι είναι, τι προσφέρει ;
Δημοσιεύτηκε: 12 Φεβ 2019, 13:55
Είναι ένας καινοφανής όρος στην πολιτική.
Για μερικούς πρόκειται για τον ανομολόγητο πόθο του Σύριζα να ανεβαίνει η Χρυσή Αυγή σε βάρος της Νέα Δημοκρατία.
Είναι μαθηματικά απλό, λένε. Αν ο Σύριζα θεωρήσουμε ότι βρίσκεται στο 30% και κινδυνεύει από ένα 33% του Μητσοτάκη, θα ήθελε το 5% της Χρυσής Αυγής να γίνει 9%. Αν γινόταν, το αποτέλεσμα θα άλλαζε και θα γινόταν Σύριζα = 30%, ΝΔ = 29%.
Για άλλους δεν είναι παρά μιά συκοφαντία. Το κίνημα του λαού αντιμάχεται τον ναζισμό και δεν έχει σχέση με τις αυξομειώσεις μεταξύ ΝΔ-ΧΑ, ΧΑ-ΝΔ.
Τι συμβαίνει όμως στην πραγματικότητα ;
Συμβαίνει ότι ο συριζαβγισμός είναι ένα δυναμικό όπλο της κομμουνιστικής προπαγάνδας και πολύ παλιό μάλιστα.
Συμβαίνει και ότι υπάρχει -ή υπήρχε- και το αντίστοιχο του της άλλης πλευράς, απριλιο-κομμουνισμό θα μπορούσαμε να το ονομάσουμε.
Τι έλεγε το κάθε ένα από αυτά τα δύο συστήματα ;
Ο συριζαβγισμός της εποχής Στάλιν κατ' αρχάς. Τότε, εποχή 1945-1952, ο διεθνής κομμουνισμός προσπαθούσε να διαβρώσει τις Ηνωμένες Πολιτείες. Δεν τα κατάφερε λόγω Μακ Κάρθυ αλλά το προσπάθησε.
Οι πράκτορες των κομμουνιστών ήθελαν να προκαλέσουν φυλετικό μίσος στην Αμερική - που υπήρχε ήδη με την ΚΚΚ στις πολιτείες της "bible belt".
Οι μαύροι θα έκαναν εμφύλιο πόλεμο εναντίον των λευκών, αποκλειομένης κάθε συμφιλιωτικής τάσεως ή σκέψεως. Η ΚΚΚ σαν πιό δυνατή θα επικρατούσε αλλά θα αποσταθεροποιείτο η Αμερική.
Απέτυχε αυτή η προσπάθεια των κομμουνιστών και τα πράγματα επί προεδρίας Αϊζεγχάουερ άρχισαν να διορθώνονται.
Ήταν όμως ένα από τα καλά σχέδια του Κρεμλίνου και κάπως παρόμοια προσπάθεια έγινε και με τα συνδικάτα της Αγγλίας (labour unions), να τα διαβρώσουν.
Ο απριλιο-κομμουνισμός τώρα.
Αυτοί ήθελαν κάθε αντίπαλος της χούντας να χαρακτηρίζεται σαν κομμουνιστής. Από Ευάγγελο Αβέρωφ ει δυνατόν μέχρι ΜΛΚΚΕ-ΚΚΕΜΛ.
Τι θα πετύχαιναν κατ' αυτόν τον τρόπο ;
Θα πετύχαιναν ότι μεγάλο ποσοστό του λαού θα συμπαρετάσσετο με την χούνταν, φοβούμενοι τον κομμουνισμόν παρ' όλο που στο παρελθόν υποστήριζαν τα κεντρώα κόμματα και όχι την αριστερά. Ταυτόχρονα η όποια άνοδος του κομμουνισμού που θα προκαλούσαν με τεχνητό τρόπο ήταν εύκολο να αντιμετωπισθεί με μέτρα καταστολής.
Σε κάποιο βιβλίο που είχε γράψει ένας αντιστασιακός, βάζει μάλιστα τα εξής λόγια στο στόμα ενός εκ των βασανιστών της Μπουμπουλίνας κατά την διάρκεια ανακρίσεως:
μόνο εμείς και τα κουμούνια έχουμε μείνει, όλους τους άλλους τους διαλύσαμε
Αυτά τα δύο τεχνάσματα των δύο άκρων είναι λοιπόν όχι μόνο αληθινά αλλά και παμπάλαια.
Ο Σύριζα είναι η αλήθεια δεν προκύπτει από πουθενά ότι δραστηριοποιήθηκε για να δημιουργηθεί το φαινόμενο των αβγών τη διετία 2010-2012 και μετά στην εποχή Σαμαρά. Από το 2015 όμως και μετά που έγιναν κυβέρνηση οι συριζαίοι έγιναν θερμοί θιασώτες του συριζαβγισμού.
Μεγάλα θύματα του συρζαβγισμού είναι βέβαια και οι ίδιοι οι μετανάστες, που αποτελούν τους μεγάλους εχθρούς των αβγών.
Οι συριζαίοι τον βλέπουν τον μετανάστη σαν πιόνι και δεν ενδιαφέρονται αν αυτός βρει ενδεχομένως οικτρό τέλος.
Για μερικούς πρόκειται για τον ανομολόγητο πόθο του Σύριζα να ανεβαίνει η Χρυσή Αυγή σε βάρος της Νέα Δημοκρατία.
Είναι μαθηματικά απλό, λένε. Αν ο Σύριζα θεωρήσουμε ότι βρίσκεται στο 30% και κινδυνεύει από ένα 33% του Μητσοτάκη, θα ήθελε το 5% της Χρυσής Αυγής να γίνει 9%. Αν γινόταν, το αποτέλεσμα θα άλλαζε και θα γινόταν Σύριζα = 30%, ΝΔ = 29%.
Για άλλους δεν είναι παρά μιά συκοφαντία. Το κίνημα του λαού αντιμάχεται τον ναζισμό και δεν έχει σχέση με τις αυξομειώσεις μεταξύ ΝΔ-ΧΑ, ΧΑ-ΝΔ.
Τι συμβαίνει όμως στην πραγματικότητα ;
Συμβαίνει ότι ο συριζαβγισμός είναι ένα δυναμικό όπλο της κομμουνιστικής προπαγάνδας και πολύ παλιό μάλιστα.
Συμβαίνει και ότι υπάρχει -ή υπήρχε- και το αντίστοιχο του της άλλης πλευράς, απριλιο-κομμουνισμό θα μπορούσαμε να το ονομάσουμε.
Τι έλεγε το κάθε ένα από αυτά τα δύο συστήματα ;
Ο συριζαβγισμός της εποχής Στάλιν κατ' αρχάς. Τότε, εποχή 1945-1952, ο διεθνής κομμουνισμός προσπαθούσε να διαβρώσει τις Ηνωμένες Πολιτείες. Δεν τα κατάφερε λόγω Μακ Κάρθυ αλλά το προσπάθησε.
Οι πράκτορες των κομμουνιστών ήθελαν να προκαλέσουν φυλετικό μίσος στην Αμερική - που υπήρχε ήδη με την ΚΚΚ στις πολιτείες της "bible belt".
Οι μαύροι θα έκαναν εμφύλιο πόλεμο εναντίον των λευκών, αποκλειομένης κάθε συμφιλιωτικής τάσεως ή σκέψεως. Η ΚΚΚ σαν πιό δυνατή θα επικρατούσε αλλά θα αποσταθεροποιείτο η Αμερική.
Απέτυχε αυτή η προσπάθεια των κομμουνιστών και τα πράγματα επί προεδρίας Αϊζεγχάουερ άρχισαν να διορθώνονται.
Ήταν όμως ένα από τα καλά σχέδια του Κρεμλίνου και κάπως παρόμοια προσπάθεια έγινε και με τα συνδικάτα της Αγγλίας (labour unions), να τα διαβρώσουν.
Ο απριλιο-κομμουνισμός τώρα.
Αυτοί ήθελαν κάθε αντίπαλος της χούντας να χαρακτηρίζεται σαν κομμουνιστής. Από Ευάγγελο Αβέρωφ ει δυνατόν μέχρι ΜΛΚΚΕ-ΚΚΕΜΛ.
Τι θα πετύχαιναν κατ' αυτόν τον τρόπο ;
Θα πετύχαιναν ότι μεγάλο ποσοστό του λαού θα συμπαρετάσσετο με την χούνταν, φοβούμενοι τον κομμουνισμόν παρ' όλο που στο παρελθόν υποστήριζαν τα κεντρώα κόμματα και όχι την αριστερά. Ταυτόχρονα η όποια άνοδος του κομμουνισμού που θα προκαλούσαν με τεχνητό τρόπο ήταν εύκολο να αντιμετωπισθεί με μέτρα καταστολής.
Σε κάποιο βιβλίο που είχε γράψει ένας αντιστασιακός, βάζει μάλιστα τα εξής λόγια στο στόμα ενός εκ των βασανιστών της Μπουμπουλίνας κατά την διάρκεια ανακρίσεως:
μόνο εμείς και τα κουμούνια έχουμε μείνει, όλους τους άλλους τους διαλύσαμε
Αυτά τα δύο τεχνάσματα των δύο άκρων είναι λοιπόν όχι μόνο αληθινά αλλά και παμπάλαια.
Ο Σύριζα είναι η αλήθεια δεν προκύπτει από πουθενά ότι δραστηριοποιήθηκε για να δημιουργηθεί το φαινόμενο των αβγών τη διετία 2010-2012 και μετά στην εποχή Σαμαρά. Από το 2015 όμως και μετά που έγιναν κυβέρνηση οι συριζαίοι έγιναν θερμοί θιασώτες του συριζαβγισμού.
Μεγάλα θύματα του συρζαβγισμού είναι βέβαια και οι ίδιοι οι μετανάστες, που αποτελούν τους μεγάλους εχθρούς των αβγών.
Οι συριζαίοι τον βλέπουν τον μετανάστη σαν πιόνι και δεν ενδιαφέρονται αν αυτός βρει ενδεχομένως οικτρό τέλος.