Η Ελλάδα πρώτη κομμουνιστική αποικία παγκοσμίως
Δημοσιεύτηκε: 25 Ιαν 2019, 20:02
Μέχρι σήμερα ξέραμε τα κομμουνιστικά καθεστώτα, που ήταν αλλά με τη Μόσχα και άλλα με το Πεκίνο.
Ξέραμε τα rogue nations, Ιράκ εποχής Σαντάμ, Ιράν, Κούβα, Βενεζουέλα.
Υπήρχε και το όχι τόσο rogue nation αλλά rogue που ήταν η Γιουγκοσλαβία της εποχής Τίτο και η Φινλανδία του Κεκόνεν ο οποίος όμως ήταν δικαιολογημένος.
Η Ελλάδα είχε την τιμή να αποτελέσει την πρώτη κομμουνιστική αποικία της δύσεως.
Αλλά φώναζε το πράγμα από την αρχή.
Τα αβγοημίαβγα μας έλεγαν "Έλληνες μάου-μάου δεν θα έχετε να φάτε, θα σας πάρουμε τα σπίτια, ούούούού που μας βάλατε φέσι", δεν έλεγαν "oh' quelle domage, quelle terrible situation avec les excesses socialistiques en Grece".
Το τελευταίο το έλεγαν οι κ.κ. του κινήματος μαινουμεβρόπι, ότι αυτό θα έλεγαν αυτοί αν ήταν αυτοί αγγλο-γάλλοι, αλλά δεν πάει έτσι.
Κι εγώ αν ήμουνα αγγλο-γάλλος θα έλεγα "συγχαρητήρια στα Ελληνόπουλα που κατέκτησαν το γιούρο" αλλά δεν είμαι και οι πραγματικοί αγγλο-γάλλοι έλεγαν "το πήραν οι βρωμιάρηδες που ήταν τίγκα στη ντόπα".
Έχουμε λοιπόν χριστουγεννιάτικους περίπατους Κουφοντίνα στο εσωτερικό, φτωχοποίηση των μεσαίων τάξεων αλλά ταυτόχρονα πολιτική "στα τέσσερα" προς τα έξω. Δεν έχει ξαναγίνει και είναι ένα πρωτότυπο rearrangement.
Δεν είναι όμως παράλογο. Από ένα σημείο και μετά μπορούσε κάποιος να το προβλέψει.
Εδώ που τα λέμε γιατί όχι ;
Παλιά δεν μπορούσε να γίνει. Γιατί ήταν η Μόσχα στο παιχνίδι. Το μοντέλο Γιουγκοσλαβίας Τίτο ήταν μία μόνη και μοναδική περίπτωση.
Αλλά υπήρχε και o εξής φόβος: Λε ρε να τα πάνε καλά αυτοί οι ψευτοαριστεροί ή αριστεροί και να αρχίσουν και οι δικοί μας να ψηφίζουν "πρώτη φορά αριστερά ; Για ουρτ από κει, βάλτε τους δικούς μας της άκρας δεξιάς να κάνουν ένα πραξικοπηματάκι.
Σήμερα όμως, στην εποχή που ακόμα και οι πέτρες ακούνε αριστερά και σηκώνονται μόνες τους σ' ολόκληρο τον κόσμο, τέτοιος φόβος δεν υπάρχει.
Έτσι λοιπόν είπαν "πάρτην την κυρία".
Μία λεπτομέρεια που ίσως θέλει φιξ είναι να αποκλεισθεί άπαξ και δια παντός η επάνοδος της δεξάς στην εξουσία.
Μία Μαδουροποίηση της καταστάσεως. Ένα είδος 21ης Απριλίου χωρίς 21η Απριλίου.
Υπό επεξεργασίαν είναι αυτό.
Ξέραμε τα rogue nations, Ιράκ εποχής Σαντάμ, Ιράν, Κούβα, Βενεζουέλα.
Υπήρχε και το όχι τόσο rogue nation αλλά rogue που ήταν η Γιουγκοσλαβία της εποχής Τίτο και η Φινλανδία του Κεκόνεν ο οποίος όμως ήταν δικαιολογημένος.
Η Ελλάδα είχε την τιμή να αποτελέσει την πρώτη κομμουνιστική αποικία της δύσεως.
Αλλά φώναζε το πράγμα από την αρχή.
Τα αβγοημίαβγα μας έλεγαν "Έλληνες μάου-μάου δεν θα έχετε να φάτε, θα σας πάρουμε τα σπίτια, ούούούού που μας βάλατε φέσι", δεν έλεγαν "oh' quelle domage, quelle terrible situation avec les excesses socialistiques en Grece".
Το τελευταίο το έλεγαν οι κ.κ. του κινήματος μαινουμεβρόπι, ότι αυτό θα έλεγαν αυτοί αν ήταν αυτοί αγγλο-γάλλοι, αλλά δεν πάει έτσι.
Κι εγώ αν ήμουνα αγγλο-γάλλος θα έλεγα "συγχαρητήρια στα Ελληνόπουλα που κατέκτησαν το γιούρο" αλλά δεν είμαι και οι πραγματικοί αγγλο-γάλλοι έλεγαν "το πήραν οι βρωμιάρηδες που ήταν τίγκα στη ντόπα".
Έχουμε λοιπόν χριστουγεννιάτικους περίπατους Κουφοντίνα στο εσωτερικό, φτωχοποίηση των μεσαίων τάξεων αλλά ταυτόχρονα πολιτική "στα τέσσερα" προς τα έξω. Δεν έχει ξαναγίνει και είναι ένα πρωτότυπο rearrangement.
Δεν είναι όμως παράλογο. Από ένα σημείο και μετά μπορούσε κάποιος να το προβλέψει.
Εδώ που τα λέμε γιατί όχι ;
Παλιά δεν μπορούσε να γίνει. Γιατί ήταν η Μόσχα στο παιχνίδι. Το μοντέλο Γιουγκοσλαβίας Τίτο ήταν μία μόνη και μοναδική περίπτωση.
Αλλά υπήρχε και o εξής φόβος: Λε ρε να τα πάνε καλά αυτοί οι ψευτοαριστεροί ή αριστεροί και να αρχίσουν και οι δικοί μας να ψηφίζουν "πρώτη φορά αριστερά ; Για ουρτ από κει, βάλτε τους δικούς μας της άκρας δεξιάς να κάνουν ένα πραξικοπηματάκι.
Σήμερα όμως, στην εποχή που ακόμα και οι πέτρες ακούνε αριστερά και σηκώνονται μόνες τους σ' ολόκληρο τον κόσμο, τέτοιος φόβος δεν υπάρχει.
Έτσι λοιπόν είπαν "πάρτην την κυρία".
Μία λεπτομέρεια που ίσως θέλει φιξ είναι να αποκλεισθεί άπαξ και δια παντός η επάνοδος της δεξάς στην εξουσία.
Μία Μαδουροποίηση της καταστάσεως. Ένα είδος 21ης Απριλίου χωρίς 21η Απριλίου.
Υπό επεξεργασίαν είναι αυτό.
