Η ζωή είναι μια αρένα.

[Γενιά της Αμαρτίας]

Έβαλα έναν προκλητικό τίτλο, μάλλον σαν ερώτημα και όχι σαν δήλωση. Δεν ξέρω που να τοποθετήσω το νήμα.

Αυτές οι σκέψεις με βασανίζουν δημιουργικά απ' το πρωί.
Το διαπιστώνω από τις σπουδές μου. Δεν υπάρχει ευγενής άμιλλα, η δίψα για γνώση είναι το μεγάλο ανέκδοτο, όλα γίνονται για τους βαθμούς, και αύριο θα βγούμε απ' τη σχολή σαν τέρατα και όχι σαν άνθρωποι ή έστω υπεύθυνοι επαγγελματίες.
Ο ανταγωνισμός αυτός είναι σαν καρκίνος. Το βλέπω πλέον παντού στη ζωή μου. Παρωχημένο θέμα, θα πεις, αλλά σε κάποιες φάσεις σε χτυπάει σκληρά και το νιώθεις έντονα.
Δεν έχω πρόβλημα να τα βλέπω όλα μηδέν και να μη δείχνω έλεος σε κανέναν. Αλλά τι νόημα έχει να τους βλέπεις όλους σαν εχθρούς;

Πασχίζουν κι εκείνοι κι εγώ μαζί για κάτι καλύτερο για το εγώ μας, λες και είναι λύση αυτό για τα πάντα. Στην παρούσα συγκυρία, είναι πραγματικά εμετικό αυτό που συμβαίνει.

[nowhere]

απ τη ζωή στο θάνατο είναι ένα μονοπάτι

[Dwarven Blacksmith]

Μπα, ζήτημα αν υπάρχουν 10 στους 100 που σκίζονται για τους βαθμούς τους δικούς τους, άντε οι 3 απ' αυτούς να νοιάζονται και για τους βαθμούς των άλλων.
Αν το βλέπεις έτσι μπορεί να προβάλλεις τα δικά σου στους άλλους.

[Νon4me]

Έβαλα έναν προκλητικό τίτλο,

εχεις παει στρατο ?

[νύχτα]

*πώς ακούγεται η ανακούφιση*
https://www.youtube.com/watch?v=TJ6Mzvh3XCc

[Γενιά της Αμαρτίας]

Καλά όλα αυτά τα άσχετα, αλλά τι πιστεύετε; Ή φοβάστε να πείτε;

[Polaris3]

Έβαλα έναν προκλητικό τίτλο, μάλλον σαν ερώτημα και όχι σαν δήλωση. Δεν ξέρω που να τοποθετήσω το νήμα.

Αυτές οι σκέψεις με βασανίζουν δημιουργικά απ' το πρωί.
Το διαπιστώνω από τις σπουδές μου. Δεν υπάρχει ευγενής άμιλλα, η δίψα για γνώση είναι το μεγάλο ανέκδοτο, όλα γίνονται για τους βαθμούς, και αύριο θα βγούμε απ' τη σχολή σαν τέρατα και όχι σαν άνθρωποι ή έστω υπεύθυνοι επαγγελματίες.
Ο ανταγωνισμός αυτός είναι σαν καρκίνος. Το βλέπω πλέον παντού στη ζωή μου. Παρωχημένο θέμα, θα πεις, αλλά σε κάποιες φάσεις σε χτυπάει σκληρά και το νιώθεις έντονα.
Δεν έχω πρόβλημα να τα βλέπω όλα μηδέν και να μη δείχνω έλεος σε κανέναν. Αλλά τι νόημα έχει να τους βλέπεις όλους σαν εχθρούς;

Πασχίζουν κι εκείνοι κι εγώ μαζί για κάτι καλύτερο για το εγώ μας, λες και είναι λύση αυτό για τα πάντα. Στην παρούσα συγκυρία, είναι πραγματικά εμετικό αυτό που συμβαίνει.

Στον πλανήτη κυριαρχεί η καπιταλιστική οργάνωση της κοινωνίας. Ο καπιταλισμός προωθεί τον ανταγωνισμό. Είναι λογικό να βλέπεις παντού αυτό το πράγμα, τον ανταγωνισμό, το πάτημα επί πτωμάτων, το κυνήγι για βαθμούς που θα μεταφραστούν σε καλό μισθό.

Αν δεν σας αρέσει η παραπάνω κατάσταση, θα πρέπει να ακούσετε τους αριστερούς που σας λέμε πάνω από 150 χρόνια ότι αυτό το πράγμα μόνο κακό κάνει παρά καλό.

Εμείς τα λέμε αλλά ποιος ακούει ?

[Γενιά της Αμαρτίας]

Έβαλα έναν προκλητικό τίτλο, μάλλον σαν ερώτημα και όχι σαν δήλωση. Δεν ξέρω που να τοποθετήσω το νήμα.

Αυτές οι σκέψεις με βασανίζουν δημιουργικά απ' το πρωί.
Το διαπιστώνω από τις σπουδές μου. Δεν υπάρχει ευγενής άμιλλα, η δίψα για γνώση είναι το μεγάλο ανέκδοτο, όλα γίνονται για τους βαθμούς, και αύριο θα βγούμε απ' τη σχολή σαν τέρατα και όχι σαν άνθρωποι ή έστω υπεύθυνοι επαγγελματίες.
Ο ανταγωνισμός αυτός είναι σαν καρκίνος. Το βλέπω πλέον παντού στη ζωή μου. Παρωχημένο θέμα, θα πεις, αλλά σε κάποιες φάσεις σε χτυπάει σκληρά και το νιώθεις έντονα.
Δεν έχω πρόβλημα να τα βλέπω όλα μηδέν και να μη δείχνω έλεος σε κανέναν. Αλλά τι νόημα έχει να τους βλέπεις όλους σαν εχθρούς;

Πασχίζουν κι εκείνοι κι εγώ μαζί για κάτι καλύτερο για το εγώ μας, λες και είναι λύση αυτό για τα πάντα. Στην παρούσα συγκυρία, είναι πραγματικά εμετικό αυτό που συμβαίνει.

Στον πλανήτη κυριαρχεί η καπιταλιστική οργάνωση της κοινωνίας. Ο καπιταλισμός προωθεί τον ανταγωνισμό. Είναι λογικό να βλέπεις παντού αυτό το πράγμα, τον ανταγωνισμό, το πάτημα επί πτωμάτων, το κυνήγι για βαθμούς που θα μεταφραστούν σε καλό μισθό.

Αν δεν σας αρέσει η παραπάνω κατάσταση, θα πρέπει να ακούσετε τους αριστερούς που σας λέμε πάνω από 150 χρόνια ότι αυτό το πράγμα μόνο κακό κάνει παρά καλό.

Εμείς τα λέμε αλλά ποιος ακούει ?

Χαίρω πολύ, αλλά πάλι αυτό μπανάλ ακούγεται. Μεταθέτεις όλη την ευθύνη σε ένα απρόσωπο «σύστημα» στον καπιταλισμό, λες και οι άνθρωποι είναι απλά πιόνια σε μια κοινωνική δομή. ΔΕ λες εσύ ο ίδιος τι πιστεύεις. Είναι η ζωή αρένα ΓΙΑ ΣΕΝΑ; Μη λιβανίζεις, απλά πες την αλήθεια...

[Saturn]

Βάλε πολ

[Γενιά της Αμαρτίας]

Βάλε πολ

Δεν θεωρώ ότι είναι ποσοτικό.

[Saturn]

Kαλά

[Γενιά της Αμαρτίας]

Εντάξει, τα εσωτερικά γεγονότα που πυροδότησαν την ανησυχία μου τις τελευταίες μέρες δεν είναι τα ίδια για όλους. Για τους περισσότερους, είναι απλά Κυριακή. Ήθελα βέβαια να δω αν υπάρχει εδώ κανένα άτομο με βαθιά σκέψη.

[Saturn]

Μίλησέ μας γι αυτά τα εσωτερικά σου πυροδοτημένα.
Θα φτιάξω ποπκορν σε λίγο αλλά δεν ξερω αν θα τα προλάβω όλα γιατί θα έχω έκτακτους μουσαφιρέους

Υπόσχομαι όμως να σε διαβάσω όσο μπορώ

[Polaris3]

Έβαλα έναν προκλητικό τίτλο, μάλλον σαν ερώτημα και όχι σαν δήλωση. Δεν ξέρω που να τοποθετήσω το νήμα.

Αυτές οι σκέψεις με βασανίζουν δημιουργικά απ' το πρωί.
Το διαπιστώνω από τις σπουδές μου. Δεν υπάρχει ευγενής άμιλλα, η δίψα για γνώση είναι το μεγάλο ανέκδοτο, όλα γίνονται για τους βαθμούς, και αύριο θα βγούμε απ' τη σχολή σαν τέρατα και όχι σαν άνθρωποι ή έστω υπεύθυνοι επαγγελματίες.
Ο ανταγωνισμός αυτός είναι σαν καρκίνος. Το βλέπω πλέον παντού στη ζωή μου. Παρωχημένο θέμα, θα πεις, αλλά σε κάποιες φάσεις σε χτυπάει σκληρά και το νιώθεις έντονα.
Δεν έχω πρόβλημα να τα βλέπω όλα μηδέν και να μη δείχνω έλεος σε κανέναν. Αλλά τι νόημα έχει να τους βλέπεις όλους σαν εχθρούς;

Πασχίζουν κι εκείνοι κι εγώ μαζί για κάτι καλύτερο για το εγώ μας, λες και είναι λύση αυτό για τα πάντα. Στην παρούσα συγκυρία, είναι πραγματικά εμετικό αυτό που συμβαίνει.

Στον πλανήτη κυριαρχεί η καπιταλιστική οργάνωση της κοινωνίας. Ο καπιταλισμός προωθεί τον ανταγωνισμό. Είναι λογικό να βλέπεις παντού αυτό το πράγμα, τον ανταγωνισμό, το πάτημα επί πτωμάτων, το κυνήγι για βαθμούς που θα μεταφραστούν σε καλό μισθό.

Αν δεν σας αρέσει η παραπάνω κατάσταση, θα πρέπει να ακούσετε τους αριστερούς που σας λέμε πάνω από 150 χρόνια ότι αυτό το πράγμα μόνο κακό κάνει παρά καλό.

Εμείς τα λέμε αλλά ποιος ακούει ?

Χαίρω πολύ, αλλά πάλι αυτό μπανάλ ακούγεται. Μεταθέτεις όλη την ευθύνη σε ένα απρόσωπο «σύστημα» στον καπιταλισμό, λες και οι άνθρωποι είναι απλά πιόνια σε μια κοινωνική δομή. ΔΕ λες εσύ ο ίδιος τι πιστεύεις. Είναι η ζωή αρένα ΓΙΑ ΣΕΝΑ; Μη λιβανίζεις, απλά πες την αλήθεια...

Μπαναλ ακούγεται το δικό σου. Λες οτι είναι θέμα ψυχολογίας, παιδείας, ότι όλα είναι στο μυαλό μας. Δεν αναγνωρίζεις τα δομικά χαρακτηριστικά της οργανωμένης (καπιταλιστικής) κοινωνίας και αναπαράγεις πρωινάδικες λογικές του τύπου ''που ειναι η ατομική ευθύνη ? εσύ τι κάνεις για να αλλάξει η κατάσταση ?''.

Η ρίζα του προβλήματος είναι η ακραία καπιταλιστική οργάνωση. Τα υπόλοιπα είναι συμπτώματα, ο καρκίνος, η ρίζα των προβλημάτων ειναι η δομή της κοινωνίας και οικονομίας.

Υπάρχουν άνθρωποι οι οποίοι θέλουν να αλλάξει αυτή η κατάσταση και όσοι το ισχυριζόμαστε, προσπαθούμε να το πούμε και στους υπόλοιπους που ίσως δεν έχουν καταλάβει τι ακριβώς συμβαίνει (οχι με μεγάλη επιτυχία καθώς δεν βγάζεις εύκολα άκρη).

Πιονι ξε-πιονι, αδιάφορο. Ο άνθρωπος είναι κοινωνικό ζώο, θα κάνει ό,τι βλέπει και του λένε οι υπόλοιποι ακόμα και αυτό είναι προβληματικό.

[Polaris3]

Όταν έχεις ένα από την φύση του ένα ανταγωνιστικό σύστημα εισαγωγής εξετάσεων (πανελλήνιες), τι ακριβώς μπορείς να κάνεις ? Να μην δώσεις εξετάσεις ?

Όταν πρέπει να πιάσεις δουλειά και άρα να ανταγωνιστείς άλλους για να πάρεις εσύ την θέση, τι θα κάνεις ? Θα πας στο βουνό να ζεις μαζί με τα πρόβατα τρώγοντας χόρτα ?