Phorum.com.gr

Το θρησκευτικό φαινόμενο οφείλεται σε διάφορους λόγους:

1) Μπορεί κάποιος να έχει προβλήματα στη ζωή του και να βρίσκει μια παρηγοριά στη θρησκεία.

2) Υπάρχουν άνθρωποι που τους είναι δύσκολο να αποδεχθούν ότι θα πεθάνουν.

3) Μπορεί να οφείλεται στην επιθυμία ορισμένων ανθρώπων να ενωθούν με κάτι ανώτερο.

4) Ο θεός να αποτελεί μια εξήγηση για διάφορα φυσικά φαινόμενα.

5) Κάποιος ο οποίος είναι εθνικιστής θέλει να πιστεύει στο θεό γιατί θεωρεί ότι αυτό είναι προαπαιτούμενο για να ανήκει σε κάποιο έθνος.

6) Κάποιος συντηρητικός πιστεύει στο θεό γιατί αυτή είναι μια παραδοσιακή αντίληψη.

Nature herself has imprinted in the minds of all the idea of god.

gmoutzour έγραψε: 17 Μαρ 2025, 16:46 Το θρησκευτικό φαινόμενο οφείλεται σε διάφορους λόγους:

1) Μπορεί κάποιος να έχει προβλήματα στη ζωή του και να βρίσκει μια παρηγοριά στη θρησκεία.

2) Υπάρχουν άνθρωποι που τους είναι δύσκολο να αποδεχθούν ότι θα πεθάνουν.

3) Μπορεί να οφείλεται στην επιθυμία ορισμένων ανθρώπων να ενωθούν με κάτι ανώτερο.

4) Ο θεός να αποτελεί μια εξήγηση για διάφορα φυσικά φαινόμενα.

5) Κάποιος ο οποίος είναι εθνικιστής θέλει να πιστεύει στο θεό γιατί θεωρεί ότι αυτό είναι προαπαιτούμενο για να ανήκει σε κάποιο έθνος.

6) Κάποιος συντηρητικός πιστεύει στο θεό γιατί αυτή είναι μια παραδοσιακή αντίληψη.

Κυρίως συνοψίζονται στο (2), αν και τα υπόλοιπα παίζουν τον ρόλο τους λιγότερο ή περισσότερο. Τις απαντήσεις που δεν μπορεί να πάρει ο άνθρωπος με άλλο τρόπο τις απαντούσε/απαντά έτσι, όσο αυξανόταν η διαθέσιμη γνώση και αμφισβητούσε το επίσημο δογμα αυξάνονταν και τα κρούσματα μη-πιστης.

.
Θεοί και θρησκείες είναι δημιούργημα του Ανθρώπου.
Όταν μεγάλωσε το τσερβέλο του και το περιεχόμενο του και απέκτησε συνείδηση του εαυτού του, έκανε τις γνωστές και αναπάντητες μέχρι τώρα ερωτήσεις:
Ποιος είμαι;
Ποιος/ Πότε έφτιαξε τον κόσμο κι εμένα;
Για ποιον λόγο;
Κανείς, ποτέ δεν του έδωσε τις απαντήσεις και αναγκάστηκε μόνος του να εφεύρει τον/τους θεό/θεούς σαν απάντηση.
Παράλληλα, με τον απέραντο εγωισμό του, αδυνατούσε να αποδεχτεί ότι εδώ τελειώνουν όλα και εφηύρε τον μεταφυσικό κόσμο.

https://en.wikipedia.org/wiki/Evolution ... _religions

Οταν λέμε ότι πρόκειται για φαινόμενο, το υποτιμούμε, γιατί δεν πρόκειται για κάτι παροδικό. Υπάρχει από τότε που υπήρχαν οι άνθρωποι.

Επομένως θα υπάρχει πάντα. Τζάμπα το συζητάμε.

Η θρησκεία είναι η άλλη πλευρά του νομίσματος της ανάγκης των ανθρώπων να νοιώσουν διαφορετικοί από τα άλλα ζωικά είδη.

Ουσιαστικώς δεν έχει διαφορές από τον "κόσμο των ιδεών".

Ο μαρξ κριτικάροντας τη γερμανικη ιδεολογία (=φιλοσοφία) και τον φογιερμπαχ που εξατομίκευε τον άνθρωπο δηλαδή γιατί ένας άνθρωπος πίστευε στο θεό και κατεπέκταση δεν εξέταζε την θρησκεία ως κοινωνικό φαινόμενο αλλά ως ατομική ψυχολογία είχε αναφερθεί κάπως στα γαλλογερμανικά χρονικά.


Ο άνθρωπος κάνει την θρησκεία, όχι η θρησκεία τον άνθρωπο. Η θρησκεία είναι η αυτοσυνείδηση και η αυτοσυναίσθηση του ανθρώπου που δεν έχει βρει ακόμα τον εαυτό του ή τον έχει ξαναχάσει. Η θρησκεία είναι η φαντασιακή πραγμάτωση της ανθρώπινης ουσίας, αφού η ανθρώπινη ουσία δεν έχει αληθινή πραγμάτωση.

Η θρησκευτική οδύνη είναι έκφραση της πραγματικής οδύνης και συνάμα διαμαρτυρία ενάντια στην πραγματική οδύνη. Η θρησκεία είναι ο στεναγμός του καταπιεσμένου πλάσματος, η καρδιά ενός άκαρδου κόσμου, η ψυχή άψυχων συνθηκών. Η θρησκεία είναι το όπιο του λαού. Η κατάργηση της θρησκείας ως απατηλής ευτυχίας του λαού σημαίνει αξίωση της πραγματικής του ευτυχίας. Η αξίωση να εγκαταλειφθούν οι αυταπάτες γα την υπάρχουσα κατάστασή του σημαίνει αξίωση να εγκαταλειφθεί μια κατάσταση που έχει ανάγκη τις αυταπάτες. Η κριτική της θρησκείας είναι λοιπόν εμβρυωδώς η κριτική της κοιλάδας των δακρύων που φωτοστέφανό της είναι η θρησκεία”

Ληστοσυμμορίτης έγραψε: 18 Μαρ 2025, 11:32

Η θρησκευτική οδύνη είναι έκφραση της πραγματικής οδύνης και συνάμα διαμαρτυρία ενάντια στην πραγματική οδύνη.

Στους Βουδιστές δεν υπάρχει θρησκευτική οδύνη. Η οδύνη δεν χρησιμοποιείται ως μέσο επίτευξης κάποιου στόχου στον Βουδισμό.

gmoutzour έγραψε: 17 Μαρ 2025, 16:46 2) Υπάρχουν άνθρωποι που τους είναι δύσκολο να αποδεχθούν ότι θα πεθάνουν.

Αυτό. Από τότε που έγινα άθεος, η βεβαιότητα ότι όλα θα τελειώσουν στον τάφο μ'έχει τσακίσει.

AlienWay έγραψε: 18 Μαρ 2025, 11:40

Ληστοσυμμορίτης έγραψε: 18 Μαρ 2025, 11:32

Η θρησκευτική οδύνη είναι έκφραση της πραγματικής οδύνης και συνάμα διαμαρτυρία ενάντια στην πραγματική οδύνη.

Στους Βουδιστές δεν υπάρχει θρησκευτική οδύνη. Η οδύνη δεν χρησιμοποιείται ως μέσο επίτευξης κάποιου στόχου στον Βουδισμό.

μάλλον καταπιάστηκαν με αυτά που είχαν μπροστά τους

gmoutzour έγραψε: 17 Μαρ 2025, 16:46 Το θρησκευτικό φαινόμενο οφείλεται σε διάφορους λόγους:

1) Μπορεί κάποιος να έχει προβλήματα στη ζωή του και να βρίσκει μια παρηγοριά στη θρησκεία.

2) Υπάρχουν άνθρωποι που τους είναι δύσκολο να αποδεχθούν ότι θα πεθάνουν.

3) Μπορεί να οφείλεται στην επιθυμία ορισμένων ανθρώπων να ενωθούν με κάτι ανώτερο.

4) Ο θεός να αποτελεί μια εξήγηση για διάφορα φυσικά φαινόμενα.

5) Κάποιος ο οποίος είναι εθνικιστής θέλει να πιστεύει στο θεό γιατί θεωρεί ότι αυτό είναι προαπαιτούμενο για να ανήκει σε κάποιο έθνος.

6) Κάποιος συντηρητικός πιστεύει στο θεό γιατί αυτή είναι μια παραδοσιακή αντίληψη.

Το βασικοτερο δεν εβαλες.

7) Οτι η ταξη και η κανονικοτητα του κοσμου (πιχι η ακριβης εναλλαγη των εποχων και της εμφανισης των αστερισμων) προυποθετουν ενα νοημονα κατασκευαστη.

.

Έκτωρ Φοίνιξ έγραψε: 18 Μαρ 2025, 11:46

gmoutzour έγραψε: 17 Μαρ 2025, 16:46 2) Υπάρχουν άνθρωποι που τους είναι δύσκολο να αποδεχθούν ότι θα πεθάνουν.

Αυτό. Από τότε που έγινα άθεος, η βεβαιότητα ότι όλα θα τελειώσουν στον τάφο μ'έχει τσακίσει.

Για ποιο λόγο, από τη στιγμή που ακόμη και στις προσεγγίσεις μεταθανάτιας ζωής, μετεμψύχωσης, λοιπών, ουδεμία εγγύηση υπάρχει ότι η "επόμενη" ζωή θα είναι καλύτερη;

ΓΑΛΗ έγραψε: 18 Μαρ 2025, 11:57

Έκτωρ Φοίνιξ έγραψε: 18 Μαρ 2025, 11:46

gmoutzour έγραψε: 17 Μαρ 2025, 16:46 2) Υπάρχουν άνθρωποι που τους είναι δύσκολο να αποδεχθούν ότι θα πεθάνουν.

Αυτό. Από τότε που έγινα άθεος, η βεβαιότητα ότι όλα θα τελειώσουν στον τάφο μ'έχει τσακίσει.

Για ποιο λόγο, από τη στιγμή που ακόμη και στις προσεγγίσεις μεταθανάτιας ζωής, μετεμψύχωσης, λοιπών, ουδεμία εγγύηση υπάρχει ότι η "επόμενη" ζωή θα είναι καλύτερη;

υπάρχει το συλλογικό ασυνείδητο, τρόμος αν δεν συνεχίζεται η ζωή-ψυχή, κάποιος σε βλέπει όταν κάνεις κακές πράξεις κτλπ.

Η αθανασία της ψυχής είναι πλατωνική ιδεολογία που πιθανόν να την δανείστηκε από τους Πυθαγόρειους και αυτοί από τους Ορφικούς. Οι αβρααμικές θρησκείες δανείστηκαν από τους αρχαίους Έλληνες και είναι ταλιμπανιστικές κατά την γνώμη μου. Απαιτούν να φανερωθεί ο θεός (ή και οι άγιοι) με θράσος, ενώ οι αρχαίοι ζητούσαν την γνώση, επιστήμη για να ερμηνεύσουν τα φαινόμενα με βάση τον ορθό λόγο. Ευτυχές είναι που έχουμε πάλι αυτή την ιδεολογία.

ΓΑΛΗ έγραψε: 18 Μαρ 2025, 11:57

Έκτωρ Φοίνιξ έγραψε: 18 Μαρ 2025, 11:46

gmoutzour έγραψε: 17 Μαρ 2025, 16:46 2) Υπάρχουν άνθρωποι που τους είναι δύσκολο να αποδεχθούν ότι θα πεθάνουν.

Αυτό. Από τότε που έγινα άθεος, η βεβαιότητα ότι όλα θα τελειώσουν στον τάφο μ'έχει τσακίσει.

Για ποιο λόγο, από τη στιγμή που ακόμη και στις προσεγγίσεις μεταθανάτιας ζωής, μετεμψύχωσης, λοιπών, ουδεμία εγγύηση υπάρχει ότι η "επόμενη" ζωή θα είναι καλύτερη;

"Μετενσάρκωσης."

Επειδή όταν ήμουν θεϊστής πίστευα ότι μετά το θάνατο κάθε ένας θα βρει το δικό του παράδεισο. Πέρασα χρόνια με αυτή τη σκέψη να με παρηγορεί. Είναι σα να σου κάναν πλάκα λέγοντάς σου ότι κέρδισες το λαχείο, κι εσύ να σχεδίασες το μέλλον σου πάνω σ'αυτή την πληροφορία, για ν'ανακαλύψεις στο τέλος ότι είσαι φτωχός και θα παραμείνεις φτωχός.