Phorum.com.gr

Ο «σοσιαλιστικός παράδεισος» της ΕΣΣΔ, με τα μάτια ενός κομμουνιστή συγγραφέα.
Μόλις ολοκλήρωσα την ανάγνωση του βιβλίου του Βικτόρ Λβόβιτς Σερζ (το Σερζ ήταν το επαναστατικό του ψευδώνυμο, το επώνυμό του ήταν Κίμπαλτσιτς), «Αναμνήσεις ενός επαναστάτη» (816 σελίδων), εκδόσεις “Scripta” και θα ήθελα να μοιραστώ μαζί σας κάποιες από τις μαρτυρίες του κομμουνιστή συγγραφέα για τον «σοσιαλιστικό παράδεισο» της ΕΣΣΔ, για την κατάρρευση του οποίου κλαίνε και οδύρονται οι αριστεροί μας.
Λίγα λόγια για τον συγγραφέα: Γεννήθηκε το 1890 στις Βρυξέλλες, από Ρώσσους γονείς, που αναγκάστηκαν να εγκαταλείψουν την χώρα τους, γιατί ο θείος του συνελήφθη (και απαγχονίστηκε) για συμμετοχή στην δολοφονία του Τσάρου Αλεξάνδρου του Β', το 1881. Βρέθηκε στην Αγία Πετρούπολη το 1917 και συμμετείχε ενεργά στο πραξικόπημα των μπολσεβίκων. Μετά την επιτυχία του, γύρισε στην Ευρώπη. Επέστρεψε και εγκαταστάθηκε στην ΕΣΣΔ το 1926, για να απολαύσει τον «σοσιαλιστικό παράδεισο». Κατήγγειλε τις σταλινικές πρακτικές και το 1933 εξορίστηκε στην ρωσσική πόλη Ορενμπούργκ (στα σύνορα με το Καζακστάν), η οποία εθεωρείτο “προνομιακός τόπος εξορίας”, σε σχέση με την Σιβηρία. Όπως αναφέρει ο ίδιος «αφέθηκε ελεύθερος χάρη στη διεθνή κατακραυγή» και πήγε στην Γαλλία, όπου πέθανε το 1947.
Ας δούμε τις πρώτες εντυπώσεις του:
«Η Γκεπεού μας έδωσε δελτία ψωμιού. Απαγορευόταν να βγούμε έξω από την πόλη. Περάσαμε από τον κουρέα και ξαναγίναμε πολιτισμένοι, ένα μικρό μαυρούλικο αγόρι μου έκλεψε τα τρία τελευταία μου ρούβλια, ξεπούλησα 80 ρούβλια το παλτό μου, κι άρχισε η εμπειρία της πείνας. Το δωμάτιο στο πανδοχείο κόστιζε 2 ρούβλια την ημέρα, με σεντόνια τόσο λερωμένα, που όταν τα είδα στο φως ενός σπίρτου, αποφάσισα να κοιμηθώ με τα ρούχα».
Στην συνέχεια της ημέρας, τον περίμενε μια δυσάρεστη έκπληξη:
«Άκουσα δυνατές φωνές στο δρόμο και απανωτά χτυπήματα στην πόρτα. “Άνοιξε γρήγορα Βικτόρ Λβόβιτς”. Ο Μπομπρόφ ερχόταν από το φούρνο κουβαλώντας 2 μαύρα ψωμιά. Τον κύκλωνε ένα σμάρι πεινασμένων παιδιών, που πήδαγαν πίσω από το ψωμί σαν σπουργιτάκια, κρέμονταν απ’ τα ρούχα του συντρόφου μου και παρακαλούσαν. Ήταν σχεδόν γυμνά. Τους ρίξαμε μερικά κομμάτια κι έγινε μια συμπλοκή».
Αμέσως μετά, τον περίμενε νέα δυσάρεστη έκπληξη:
«Η κοπέλα του πανδοχείου με τα γυμνά πόδια, μας έφερε καυτό νερό για το τσάι. Κάποια στιγμή που ήμουν μόνος λέει με γελαστά μάτια: “Αν μου δώσεις μια λίμπρα ψωμί, θα σου κάνω νόημα σύντομα. Και να ξέρεις πολίτη, μπορώ να σε διαβεβαιώσω ότι εγώ δεν έχω σύφιλη”».
Ακολούθησε μια περιήγηση στην αγορά της πόλης:
«Κλέφτες όλων των ηλικιών, πεινασμένοι, περιφέρονταν μέσα στα πλήθη και σου άρπαζαν μέσα από τα χέρια ένα καρότο, ένα κρεμμύδι, χώνοντάς το αμέσως στο στόμα τους. Μια νοικοκυρά μόλις είχε αγοράσει μια λίβρα βούτυρο, ένας της το τράβηξε από τα χέρια και το ’σκασε. Τον κυνήγησαν και τον στρίμωξαν εύκολα, κι όσο τον χτύπαγαν με μπουνιές και με μια πέτρα, αυτός έτρωγε το βούτυρο. Τον άφησαν εκεί καταματωμένο, αλλά χορτασμένο».
Σειρά είχε το εστιατόριο:
«Μια λιπαρή σούπα κόστιζε ένα ρούβλι. Κοριτσάκια βοηθούσαν στο σερβίρισμα, προκειμένου να γλύψουν το πιάτο σου όταν θα έχεις τελειώσει και να μαζέψουν τα ψίχουλα από το ψωμί σου».
Στο τέλος της ημέρας, έσωσε ένα παιδί, με “φάρμακο” λίγο ψωμί:
«Μάζεψα το βράδυ ένα παιδί που έκαιγε από τον πυρετό και βογκούσε, ενώ οι συγκεντρωμένοι εκεί γύρω δεν τολμούσαν να το αγγίξουν από φόβο μήπως έχει κάτι κολλητικό. Διέγνωσα απλώς ότι ήταν από πείνα και το οδήγησα στην Πολιτοφυλακή. Ένα ποτήρι νερό, ένα κομμάτι ψωμί που έφερα, έκαναν το στιγμιαίο θαύμα τους.
-Τι θέλετε να κάνουμε; με ρώτησαν οι πολιτοφύλακες.
- Να το πάτε στο Ορφανοτροφείο.
- Μα το σκάνε από κει γιατί πεθαίνουν της πείνας!
Επιστρέφοντας στο σπίτι, είδα ότι μου είχαν κλέψει το ψωμί που είχα φυλάξει σαν απόθεμα για αρκετές ημέρες».
Να ολοκληρώσω, με μια σύντομη διαπίστωση για την ιατροφαρμακευτική περίθαλψη του λαού:
«70% τουλάχιστον κρούσματα ελονοσίας μέσα στο φτωχικό πληθυσμό - και βέβαια ίχνος κινίνης».
Τα σχόλια δικά σας!

https://twitter.com/4fABkkc5xTv2aek/sta ... 6025292975

Γάταρος έγραψε: 13 Φεβ 2025, 00:47 το 1933 εξορίστηκε στην ρωσσική πόλη Ορενμπούργκ (στα σύνορα με το Καζακστάν)

Γάταρος έγραψε: 13 Φεβ 2025, 01:33 Η καλύτερη δημοσκόπηση είναι η κάλπη. Στη Ρωσία το κομμουνιστικό κόμμα έλαβε 18.9% (2021) και στην Αρμενία δεν έχει καν κοινοβουλευτική εκπροσώπηση.

Νon4me έγραψε: 13 Φεβ 2025, 01:43 ολοι κομμουνισμο θελουν εκτος απ αυτους που τον γευτηκαν .

Jimmy81 έγραψε: 13 Φεβ 2025, 01:47

Νon4me έγραψε: 13 Φεβ 2025, 01:43 ολοι κομμουνισμο θελουν εκτος απ αυτους που τον γευτηκαν .

Μην είσαι τόσο σίγουρος.
https://www.express.co.uk/news/world/70 ... ur-percent

Jimmy81 έγραψε: 13 Φεβ 2025, 01:51 Ο άλλος δεν διαβάζει καν τα links που δίνονται

Jimmy81 έγραψε: 13 Φεβ 2025, 02:00 Παράδεισοι δεν είναι. Παρ'ολα αυτά, κάποιοι με παλιές αναμνήσεις τους προτιμούν από τις σημερινές χώρες τους. Κι αυτό κάτι λέει.