Εξελέγη με ένα αριστερό μέτωπο (NPP) και βασική δέσμευση να διαπραγματευτεί το χρέος για να ακυρώσει τις αντιλαϊκες νεοφιλελεύθερες πολιτικές.
Σαν άλλος Τσίπρας, έκανε τα τελείως αντίθετα.
Τον Σεπτέμβριο κέρδισε τις εκλογές γράφαμε στο Jacobin ότι:
Η νέα κυβέρνηση απάντησε. Δεν το τόλμησε. Και έδωσε την ίδια απάντηση με τον Λούλα στη Βραζιλία και τον Τσίπρα στην Ελλάδα.«εκεί που θα κριθεί το NPP είναι στο μεγάλο σταυροδρόμι του σήμερα. Ένα σταυροδρόμι που μπορεί ανοίξει ή να κλείσει πιθανές κατευθύνσεις χειραφέτησης και μοιάζει αρκετά γνώριμο για τους ανθρώπους στην Ελλάδα.
«Μια αμφίρροπη κούρσα που θέτει τη χρηματοδότηση από το ΔΝΤ σε κίνδυνο» χαρακτήρισε την εκλογική μάχη το Bloomberg αναφερόμενο στη συμφωνία «διάσωσης» του κράτους με το ΔΝΤ. Πρόκειται για μια συμφωνία που εισάγει μέτρα όπως η αύξηση των φόρων, η ιδιωτικοποίηση κρατικών εταιρειών και η άρση της ρήτρας στους λογαριασμούς του ηλεκτρικού ρεύματος.
Θα μπορέσει το αριστερό μέτωπο να βελτιώσει ουσιαστικά το βιοτικό επίπεδο του λαού μιας χώρας ενάντια στα συμφέροντα των δανειστών;
Από το Ρίο Ντε Τζανέιρο του Λούλα, μέχρι την Αθήνα του Τσίπρα, το Κίτο του Κορέα και σήμερα το Κολόμπο της Σρι Λάνκα σε διαφορετικές συνθήκες και κοινωνίες αυτή είναι μια ερώτηση που τίθεται διαρκώς.
Όποια πολιτική δύναμη απαντήσει σωστά και αποφύγει να ιδιωτικοποιήσει τη χώρα για την αποπληρωμή των χρεών κερδίζει κάτι παραπάνω από μια πολιτική μάχη. Γράφει μια σελίδα στη σωστή πλευρά της Ιστορίας.
Θα το τολμήσει;»
Υποκλίθηκε στον Ιμπεριαλισμό και στους τοκογλύφους του καπιταλισμου.
ισραηλινοι.
παίζει να το ψηφίσει ο Λαος για πρώτο κόμμα, ώστε να σκίσουν τα μνημόνια 
Το έχουμε δεί ξανά και ξανά.
There are decades where you fuck around and days where you find out
