Ὕμνος εἰς τὴν Ἀνάστασιν τῆς Θεᾶς Περσεφόνης καὶ τὴν Ἀναγωγὴν τοῦ Μύστου
Δημοσιεύτηκε: 01 Ιαν 2025, 09:35
Ὕμνος εἰς τὴν Ἀνάστασιν τῆς Θεᾶς Περσεφόνης καὶ τὴν Ἀναγωγὴν τοῦ Μύστου
Χαῖρε, Περσεφόνη, Κόρη θεία,
φωτοδότειρα τοῦ ἄνωθεν Φωτός,
ὡς ἐκ τῶν δόμων τοῦ Ἅδου ἐπανέρχῃ,
φέρουσα εἰς τὴν Γῆν τὴν ἀναγέννησιν.
Σὺ, Θεὰ τῶν Μυστηρίων,
ἡ ἐν σκότει ὁδηγοῦσα τὸν μύστην,
ἵνα οὗτος κατανοήσῃ τὴν οὐσίαν τῆς ὑπάρξεως,
καὶ διὰ τοῦ ὕπνου καὶ τῆς ἐγκοίμησεως
ἐξέρχηται εἰς τοὺς δόμους τοῦ Ἕνός.
Διὰ σοῦ αἱ ψυχαὶ τῶν ἀνθρώπων ἐλευθεροῦνται,
ἀνυψούμεναι εἰς τὸ Ἄῤῥητον,
ὅπου τὸ Ἕν φανεροῦται ὡς Πηγὴ πάντων.
Ἐκεῖ ἑνῶνται οἱ θνητοὶ μετὰ τοῦ Θείου,
καὶ διὰ τῆς Ἀναγωγῆς, τὴν ὁδὸν τῆς Ἀληθείας βαδίζουσιν.
Ὦ Περσεφόνη, σύμβολον τῆς αἰωνίας κύκλωσεως,
καθ’ ὃν τρόπον καταβαίνεις εἰς τὸν Ἅδην
καὶ ἐπανέρχῃ λαμπρῶς εἰς τὸ φῶς,
οὕτω καὶ ὁ μύστης, διὰ τῆς καθόδου αὐτοῦ,
ἐξέρχεται ἐκ τῆς ὕλης καὶ ἀναγεννᾶται ἐν τῷ Ἕνι.
Ἡ ἕνωσις μετὰ τοῦ Θείου ἐστὶν ἡ Ἀνάστασις,
ἡ ἔξοδος τῆς ψυχῆς ἐκ τῶν δεσμῶν τῆς ὕλης,
καὶ ἡ ἐπιστροφὴ εἰς τὸ φῶς τοῦ ἄνωθεν Κόσμου.
Ἀλλ’ ὥσπερ καὶ σὺ, Θεά, ἐπιστρέφεις εἰς τὸ Ὑλαῖον Πεδίον,
ἔχουσα τὸ φῶς τοῦ Ἕνός ἐντός σου,
οὕτω καὶ ὁ μύστης ἐπιστρέφει,
καταστεφόμενος τὴν ζωήν αὐτοῦ μετὰ τοῦ Ἄῤῥητου Φωτός.
Ὦ Θεά, διδάσκαλος τῆς ἐγκοίμησεως καὶ ἀναστάσεως,
εὐλόγησον τοὺς μύστας σου,
ἵνα καὶ αὐτοὶ διὰ τῆς καθόδου καὶ τῆς ἀνόδου
ἑνωθῶσι μετὰ τοῦ Αἰωνίου καὶ ἐπιστρέψωσι,
κομίζοντες τὸ φῶς εἰς τὸν κόσμον τοῦτον.
Δόξα σοί, Περσεφόνη, Θεὰ τῆς Μεταμορφώσεως,
ἐστὶς αἰωνία τῶν ψυχῶν,
καὶ γέφυρα τῆς ὕλης καὶ τοῦ πνεύματος.
Εἰς σὲ ἀναπέμπομεν ὕμνους,
ὅτι διὰ σοῦ ὁ κύκλος τῆς ζωῆς καὶ τοῦ θανάτου
μετουσιοῦται εἰς αἰωνίαν δόξαν.
Χαῖρε, Περσεφόνη, Κόρη θεία,
φωτοδότειρα τοῦ ἄνωθεν Φωτός,
ὡς ἐκ τῶν δόμων τοῦ Ἅδου ἐπανέρχῃ,
φέρουσα εἰς τὴν Γῆν τὴν ἀναγέννησιν.
Σὺ, Θεὰ τῶν Μυστηρίων,
ἡ ἐν σκότει ὁδηγοῦσα τὸν μύστην,
ἵνα οὗτος κατανοήσῃ τὴν οὐσίαν τῆς ὑπάρξεως,
καὶ διὰ τοῦ ὕπνου καὶ τῆς ἐγκοίμησεως
ἐξέρχηται εἰς τοὺς δόμους τοῦ Ἕνός.
Διὰ σοῦ αἱ ψυχαὶ τῶν ἀνθρώπων ἐλευθεροῦνται,
ἀνυψούμεναι εἰς τὸ Ἄῤῥητον,
ὅπου τὸ Ἕν φανεροῦται ὡς Πηγὴ πάντων.
Ἐκεῖ ἑνῶνται οἱ θνητοὶ μετὰ τοῦ Θείου,
καὶ διὰ τῆς Ἀναγωγῆς, τὴν ὁδὸν τῆς Ἀληθείας βαδίζουσιν.
Ὦ Περσεφόνη, σύμβολον τῆς αἰωνίας κύκλωσεως,
καθ’ ὃν τρόπον καταβαίνεις εἰς τὸν Ἅδην
καὶ ἐπανέρχῃ λαμπρῶς εἰς τὸ φῶς,
οὕτω καὶ ὁ μύστης, διὰ τῆς καθόδου αὐτοῦ,
ἐξέρχεται ἐκ τῆς ὕλης καὶ ἀναγεννᾶται ἐν τῷ Ἕνι.
Ἡ ἕνωσις μετὰ τοῦ Θείου ἐστὶν ἡ Ἀνάστασις,
ἡ ἔξοδος τῆς ψυχῆς ἐκ τῶν δεσμῶν τῆς ὕλης,
καὶ ἡ ἐπιστροφὴ εἰς τὸ φῶς τοῦ ἄνωθεν Κόσμου.
Ἀλλ’ ὥσπερ καὶ σὺ, Θεά, ἐπιστρέφεις εἰς τὸ Ὑλαῖον Πεδίον,
ἔχουσα τὸ φῶς τοῦ Ἕνός ἐντός σου,
οὕτω καὶ ὁ μύστης ἐπιστρέφει,
καταστεφόμενος τὴν ζωήν αὐτοῦ μετὰ τοῦ Ἄῤῥητου Φωτός.
Ὦ Θεά, διδάσκαλος τῆς ἐγκοίμησεως καὶ ἀναστάσεως,
εὐλόγησον τοὺς μύστας σου,
ἵνα καὶ αὐτοὶ διὰ τῆς καθόδου καὶ τῆς ἀνόδου
ἑνωθῶσι μετὰ τοῦ Αἰωνίου καὶ ἐπιστρέψωσι,
κομίζοντες τὸ φῶς εἰς τὸν κόσμον τοῦτον.
Δόξα σοί, Περσεφόνη, Θεὰ τῆς Μεταμορφώσεως,
ἐστὶς αἰωνία τῶν ψυχῶν,
καὶ γέφυρα τῆς ὕλης καὶ τοῦ πνεύματος.
Εἰς σὲ ἀναπέμπομεν ὕμνους,
ὅτι διὰ σοῦ ὁ κύκλος τῆς ζωῆς καὶ τοῦ θανάτου
μετουσιοῦται εἰς αἰωνίαν δόξαν.
