Phorum.com.gr

Τι έχουμε ως κληρονομιά? Ιστορική που να μας μιλάει, να μας εμπνέει να μας ερεθίζει. Εχουμε τον μέγα Αλέξανδρο που στα αρχαία χρόνια ήταν μέγιστος. Στρατηλάτης και διοικητής που σφυρηλάτησε μια πελώρια αυτοκρατορία που έφτανε μέχρι το Πακιστάν. Εχουμε την αρχαία Ελλάδα σαν σύνολο που πολλοί υποστηρίζουν πως ήταν actually η γενέτειρα του πολιτισμού. Εφευρέθηκε η δημοκρατία η Ελληνική γλώσσα που ίσως ήταν πιο σύνθετη και απ' τα Κινέζικα ιδεογράμματα φιλοσοφία, επιτεύγματα σε διάφορες άλλες επιστήμες.

Μετά Ρωμαική αυτοκρατορία που λέγεται πως κατέκτησε μεν με τα όπλα τους Ελληνες όμως οι Ελληνες την κατέκτησαν πολιτισμικά. Λάτρευαν τους δικούς μας θεούς, το δωδεκάθεο. Μετά η ένδοξη η Βυζαντινή αυτοκρατορία φωτεινή χριστιανική που κράτησε για 1.000 χρόνια. Η μοναδική δύναμη που δεν είχε σκλάβους. Και τον θεσμό της δουλείας. Εχοντας στο ενεργητικό της χιλιάδες πολέμους που έκριναν εκ των υστέρων τη συνολική πορεία του κόσμου.

Μετά Τουρκοκρατία για 400 χρόνια και όμως οι Ελληνες δεν αφομοιώθηκαν αλλά επαναστάτησαν το 1821 και ξαναέστησαν κράτος. Στον Β' παγκόσμιο πολεμήσαμε κατά του Χίτλερ και των δυνάμεων του άξονα. Πως σας κάνουν να νιώθετε όλα αυτά; Δεν έχουν όλοι οι λαοί τέτοιο γνήσιο αγωνιστικό παρελθόν. Για το μεγαλύτερο μέρος της ιστορίας μέχρι τώρα φαίνεται πως η μεσόγειος ήταν το κέντρο της σκακιέρας. Ερευνες δείχνουν πως το 50% των Ελλήνων θα αγωνιζόταν για να υπερασπιστεί τη πατρίδα του. Εσείς;

όσο βλέπεις σκατότουρκοι που πέρασαν απο τον Εβρο να έχουν αποθηκεύσει σε γιάφκα 49 πιστόλια και να περιμένουν το παρασύνθημα για να κάνουν στρατιωτική επέμβαση έχω την εντύπωση ότι μάλλον μας έχουν ξεπουλήσει
Απορώ πως μαθεύτηκε το πλήθος των όπλων

Μα δεν είναι απευθείας απόγονοι των αρχαίων Ελλήνων οι ΝεοΕλ.Ειναι κράμα Οθωμανών, Αλβανών, Αιγυπτίων και Σλάβων.

ΥΓ.Ο Μέγας Αλέξανδρος δεν ήταν Έλληνας αλλά Μακεδόνας.

Μαδουραίος έγραψε: 13 Δεκ 2024, 06:46 Μα δεν είναι απευθείας απόγονοι των αρχαίων Ελλήνων οι ΝεοΕλ.Ειναι κράμα Οθωμανών, Αλβανών, Αιγυπτίων και Σλάβων.

ΥΓ.Ο Μέγας Αλέξανδρος δεν ήταν Έλληνας αλλά Μακεδόνας.

Εμένα δε μου τάπαν έτσι στο σχολείο...

περηφανος ειμαι για οτι καταφερνω εγω οχι για το οτι εκαναν καποιοι αλλοι, που ετυχε να ζουν στον ιδιο τοπο.

Αυτά μας έλεγαν στο σχολείο και το πιστέψαμε.

Όχι. Το ότι μπορεί κάποιοι πρόγονοί μου να μεγαλούργησαν δεν δίνει πόντους στο σήμερα. Ίσα ίσα, μας γεμίζει ευθύνες αν το δεις έτσι. Ο καθένας κρίνεται για τα δικά του πεπραγμένα, όχι για εκείνα του παρελθόντος και μάλιστα από άλλους. Το να θαυμάζεις το παρελθόν ή πιο σωστά κάποια κομμάτια του είναι άλλο πράγμα από το να νιώθεις περήφανος.

Σε καιρό ειρήνης, τρωγόμαστε αναμεταξύ μας.

Σε καιρό πολέμου, γαμούμε χωρίς τέλος.

Πολλοί μπλέκουν το να είσαι χαρούμενος για τη χώρα σου με το να είσαι περήφανος γι'αυτήν. Όπως μου έλεγε ένας Αυστραλος, "δεν βλέπω το λόγο να είμαι περήφανος για κάτι για το οποίο δεν είχα καμμία συμμετοχή, αλλά οπωσδήποτε είμαι χαρούμενος που γεννήθηκα στην Αυστραλία και όχι σε κάποια άλλη χώρα που τα πράγματα θα μπορούσαν να είναι χάλια".

Φυσικά κάποια αίσθηση "εγγύτητας" πάντα υπάρχει, και δίνει κάποιου βαθμού περηφάνεια - ή αντίστοιχα απογοήτευση - ακόμα κι αν προσωπικά δεν έχουμε καμμία συμμετοχή σε κάτι. Πχ οι περισσότεροι άνθρωποι θα είναι περήφανοι για τα επιτεύγματα των παιδιών ή των γονιών τους. Κατ'επέκταση, για τα επιτεύγματα των συγγενών τους, της γειτονιάς τους, της πόλης τους και της χώρας τους. Αλλά φυσικά με όλο και μικρότερη αίσθηση υπερηφάνειας όσο απομακρυνόμαστε από τον εαυτό μας.

Το θέμα βέβαια είναι ότι αν πάρουμε κάποια αντικειμενικά κριτήρια (όποια κι αν είναι αυτά) και αξιολογήσουμε τις χώρες του κόσμου από την καλύτερη προς τη χειρότερη, θα δούμε ότι ακόμα και στις χειρότερες χώρες του κόσμου, υπάρχουν πολλοί κάτοικοι που είναι "περήφανοι" γι'αυτές. Και πάλι μπλέκουν τις έννοιες: Άλλο το να αγαπάς τη χώρα σου και άλλο το να είσαι περήφανος γι'αυτήν. Μπορεί να αγαπάς τον γιό σου κι ας είναι ένας άχρηστος μανιακός δολοφόνος, αλλά για να είσαι "περήφανος" γι'αυτόν... πάει να πει ότι κάτι δεν πάει καλά στο μυαλό σου.

Επίσης νομίζω ότι είναι εντελώς αδικαιολόγητο η όποια περηφάνεια να βασίζεται σε πράγματα που έχουν γίνει πριν πολύυυυυυυ καιρό. Πχ, πώς θα σας φαινόταν να ακούμε κάποιους Αφρικανούς να μας λένε ότι είναι περήφανοι για τις χώρες τους επειδή εκεί περπάτησαν οι πρώτοι Αυστραλοπίθηκοι;

Μαδουραίος έγραψε: 13 Δεκ 2024, 06:46Μα δεν είναι απευθείας απόγονοι των αρχαίων Ελλήνων οι ΝεοΕλ.Ειναι κράμα Οθωμανών, Αλβανών, Αιγυπτίων και Σλάβων.

ΥΓ.Ο Μέγας Αλέξανδρος δεν ήταν Έλληνας αλλά Μακεδόνας.

Green Dragon έγραψε: 13 Δεκ 2024, 08:39Όχι. Το ότι μπορεί κάποιοι πρόγονοί μου να μεγαλούργησαν δεν δίνει πόντους στο σήμερα. Ίσα ίσα, μας γεμίζει ευθύνες αν το δεις έτσι. Ο καθένας κρίνεται για τα δικά του πεπραγμένα, όχι για εκείνα του παρελθόντος και μάλιστα από άλλους.

Αυτό.

Και ένα περιστατικό από την αρχαιότητα: Ένας νεαρός ο οποίος δεν ήταν καλός στρατιώτης ήθελε να λαμβάνει τον ίδιο μισθό με τον πατέρα του επειδή ο πατέρας του ήταν σπουδαίος. Και του λένε "εδώ νεαρέ μου δίνουμε μισθό για την ανδραγαθία, όχι για την πατραγαθία."

Εννοείται πως είμαι.

Μαδουραίος έγραψε: 13 Δεκ 2024, 06:46 Μα δεν είναι απευθείας απόγονοι των αρχαίων Ελλήνων οι ΝεοΕλ.Ειναι κράμα Οθωμανών, Αλβανών, Αιγυπτίων και Σλάβων.

Εσύ μπορεί, εγώ είμαι καθαρός απόγονος.

Περήφανος (ή ντροπιασμένος) έχει λογική να είναι κανείς αποκλειστικά για κάτι το οποίο πέτυχε ο ίδιος ή στο οποίο συνείσφερε.

Scouser έγραψε: 13 Δεκ 2024, 09:16 Περήφανος (ή ντροπιασμένος) έχει λογική να είναι κανείς αποκλειστικά για κάτι το οποίο πέτυχε ο ίδιος ή στο οποίο συνείσφερε.

Εγώ νιώθω πως οι δεσμοί μου με τους αρχαίους δεν έχουν σπάσει. Δεν σπάνε τόσο εύκολα. Οι χώρες έχουν συνέχεια. Δεν είναι;

Δεν είμαι καθόλου περήφανος που είστε Έλληνες

20--- έγραψε: 13 Δεκ 2024, 09:23

Scouser έγραψε: 13 Δεκ 2024, 09:16 Περήφανος (ή ντροπιασμένος) έχει λογική να είναι κανείς αποκλειστικά για κάτι το οποίο πέτυχε ο ίδιος ή στο οποίο συνείσφερε.

Εγώ νιώθω πως οι δεσμοί μου με τους αρχαίους δεν έχουν σπάσει. Δεν σπάνε τόσο εύκολα. Οι χώρες έχουν συνέχεια. Δεν είναι;

Κατοικείς στον ίδιο γεωγραφικό χώρο με αυτούς, χρησιμοποιείς το ίδιο εθνωνύμιο με αυτούς, μιλάς μια γλώσσα που είναι άμεση συνέχεια αυτής που μιλούσαν αυτοί, η πόλη στην οποία ζεις πιθανότατα ιδρύθηκε από αυτούς. Από την άλλη, έχεις εντελώς διαφορετική θρησκεία από αυτούς και τα ήθη και τα έθιμά σου είναι τελείως διαφορετικά από τα δικά τους. Αυτά όμως είναι απλά facts με τα οποία εσύ συνδέεσαι καθαρά συγκυριακά, δεν είναι μια πραγματικότητα στην ανάδυση της οποίας εσύ συνεισέφερες. Ασφαλώς επιβάλλεται να τα γνωρίζεις, αλλά δεν έχεις κάποιο λόγο να νιώθεις περήφανος ή να λυπάσαι για αυτά. Έτσι τουλάχιστον το βλέπω εγώ.