Phorum.com.gr

«Μπήκα στην τάξη με τους πρωτοετείς και διαπίστωσα ότι δεν είχε διαβάσει κανείς ποτέ μια αρχαία τραγωδία. Δεν ήξεραν ούτε μια αρχαία τραγωδία να μου πουν» αφηγείται ο Παύλος Κόντος, καθηγητής στο Τµήµα Φιλοσοφίας του Πανεπιστημίου Πατρών.

micmic έγραψε: 20 Νοέμ 2024, 10:07 Από όταν θυμάμαι τον εαυτό μου προωθείται συστηματικά η αντίληψη ότι "να διαβάζεις βιβλία είναι καλό". Δεν είναι απαραίτητα καλό, μπορεί να είναι και μαλακία. Εξαρτάται από το ΤΊ διαβάζεις.

Τώρα τελευταία έχουμε και την ακόμα μεγαλύτερη μαλακία ότι "το τυπωμένο βιβλίο είναι καλό, αλλά το Kindle δεν είναι".

Ότι υπάρχει αυξημένη διάσπαση προσοχής σε νέες γενιές που έχουν μεγαλώσει με κινητά και social media, είναι γεγονός. Αλλά από μια άποψη είναι και καλό το ότι οι έφηβοι δεν αισθάνονται πλέον την "υποχρέωση" να διαβάζουν μακρόσυρτα κείμενα που τα βρίσκουν βαρετά μόνο και μόνο επειδή κάποιος τους λέει ότι είναι "κλασικά έργα".

Ίακχος έγραψε: 20 Νοέμ 2024, 10:16 Το βλέπω και από την κόρη μου. Εγώ στην ηλικία της διάβαζα βιβλία, αυτή τον ελεύθερο της χρόνο στο κινητό και στα social
Προσωπικά προτιμώ τα τυπωμένα βιβλία από το kindle

micmic έγραψε: 20 Νοέμ 2024, 10:07 Από όταν θυμάμαι τον εαυτό μου προωθείται συστηματικά η αντίληψη ότι "να διαβάζεις βιβλία είναι καλό". Δεν είναι απαραίτητα καλό, μπορεί να είναι και μαλακία. Εξαρτάται από το ΤΊ διαβάζεις.

Τώρα τελευταία έχουμε και την ακόμα μεγαλύτερη μαλακία ότι "το τυπωμένο βιβλίο είναι καλό, αλλά το Kindle δεν είναι".

Ότι υπάρχει αυξημένη διάσπαση προσοχής σε νέες γενιές που έχουν μεγαλώσει με κινητά και social media, είναι γεγονός. Αλλά από μια άποψη είναι και καλό το ότι οι έφηβοι δεν αισθάνονται πλέον την "υποχρέωση" να διαβάζουν μακρόσυρτα κείμενα που τα βρίσκουν βαρετά μόνο και μόνο επειδή κάποιος τους λέει ότι είναι "κλασικά έργα".

ΓΑΛΗ έγραψε: 20 Νοέμ 2024, 10:24

micmic έγραψε: 20 Νοέμ 2024, 10:07 Από όταν θυμάμαι τον εαυτό μου προωθείται συστηματικά η αντίληψη ότι "να διαβάζεις βιβλία είναι καλό". Δεν είναι απαραίτητα καλό, μπορεί να είναι και μαλακία. Εξαρτάται από το ΤΊ διαβάζεις.

Τώρα τελευταία έχουμε και την ακόμα μεγαλύτερη μαλακία ότι "το τυπωμένο βιβλίο είναι καλό, αλλά το Kindle δεν είναι".

Ότι υπάρχει αυξημένη διάσπαση προσοχής σε νέες γενιές που έχουν μεγαλώσει με κινητά και social media, είναι γεγονός. Αλλά από μια άποψη είναι και καλό το ότι οι έφηβοι δεν αισθάνονται πλέον την "υποχρέωση" να διαβάζουν μακρόσυρτα κείμενα που τα βρίσκουν βαρετά μόνο και μόνο επειδή κάποιος τους λέει ότι είναι "κλασικά έργα".

Διαφωνώ. Αυξημένη διάσπαση προσοχής υπήρχε και στις προηγούμενες γενιές των τυπωμένων βιβλίων. Οκ, σήμερα υπάρχει πολύ μεγαλύτερη γκάμα διάδοσης πληροφορίας λόγω τεχνολογίας αλλά αυτό δεν αλλάζει ουσιαστικώς κάτι, γιατί πάντα υπήρχαν δύο βασικές κατηγορίες αναγνωστών. Αυτοί που θεωρούσαν το διάβασμα ως απαραίτητη συλλογή πληροφοριών για κάποιο "πρακτικό" θέμα και αυτοί που το θεωρούσαν ως ψυχαγωγία.

Και βάσει αυτού, κάποιοι αντιλαμβάνοντα τα "μακρόσυρτα κείμενα" ως χάσιμο χρόνου ή ως κάτι πιο ενδιαφέρον.

ΥΓ. Έχεις προσέξει ότι ακόμη και στο διαδίκτυο, τα μεγαλύτερα των 3 παραγράφων κείμενα χαρακτηρίζονται ως "σεντόνια" και ότι ακριβώς γι' αυτό οι περισσότεροι περιφέρουν τους τίτλους των ειδήσεων ως την βασική είδηση;

Ένοπλος σοσιαλμπαχαλάκης έγραψε: 20 Νοέμ 2024, 10:14 Καλά να διαβάσεις τώρα το πόλεμος και Ειρήνη ξέχνα το, μόνο στη φυλακή. Αλλά έτσι πιο σύγχρονα και μικρά, μια χαρά διαβάζεις ιστορικά , κλπ. Και χαρτί τέλος, μόνο κινητό, εδώ στην Ελλάδα έχουμε μείνει στο 1975.

micmic έγραψε: 20 Νοέμ 2024, 10:37

ΓΑΛΗ έγραψε: 20 Νοέμ 2024, 10:24

micmic έγραψε: 20 Νοέμ 2024, 10:07 Από όταν θυμάμαι τον εαυτό μου προωθείται συστηματικά η αντίληψη ότι "να διαβάζεις βιβλία είναι καλό". Δεν είναι απαραίτητα καλό, μπορεί να είναι και μαλακία. Εξαρτάται από το ΤΊ διαβάζεις.

Τώρα τελευταία έχουμε και την ακόμα μεγαλύτερη μαλακία ότι "το τυπωμένο βιβλίο είναι καλό, αλλά το Kindle δεν είναι".

Ότι υπάρχει αυξημένη διάσπαση προσοχής σε νέες γενιές που έχουν μεγαλώσει με κινητά και social media, είναι γεγονός. Αλλά από μια άποψη είναι και καλό το ότι οι έφηβοι δεν αισθάνονται πλέον την "υποχρέωση" να διαβάζουν μακρόσυρτα κείμενα που τα βρίσκουν βαρετά μόνο και μόνο επειδή κάποιος τους λέει ότι είναι "κλασικά έργα".

Διαφωνώ. Αυξημένη διάσπαση προσοχής υπήρχε και στις προηγούμενες γενιές των τυπωμένων βιβλίων. Οκ, σήμερα υπάρχει πολύ μεγαλύτερη γκάμα διάδοσης πληροφορίας λόγω τεχνολογίας αλλά αυτό δεν αλλάζει ουσιαστικώς κάτι, γιατί πάντα υπήρχαν δύο βασικές κατηγορίες αναγνωστών. Αυτοί που θεωρούσαν το διάβασμα ως απαραίτητη συλλογή πληροφοριών για κάποιο "πρακτικό" θέμα και αυτοί που το θεωρούσαν ως ψυχαγωγία.

Και βάσει αυτού, κάποιοι αντιλαμβάνοντα τα "μακρόσυρτα κείμενα" ως χάσιμο χρόνου ή ως κάτι πιο ενδιαφέρον.

ΥΓ. Έχεις προσέξει ότι ακόμη και στο διαδίκτυο, τα μεγαλύτερα των 3 παραγράφων κείμενα χαρακτηρίζονται ως "σεντόνια" και ότι ακριβώς γι' αυτό οι περισσότεροι περιφέρουν τους τίτλους των ειδήσεων ως την βασική είδηση;

Πρώτα απ'όλα θεωρώ προσόν το να μπορεί κάποιος να συγκεντρωθεί και να διαβάσει ένα μεγάλο βιβλίο. Αλλά διαφωνώ με τη λογική που μιλάει για "κλασικούς" και για το διάβασμα ως την καλύτερη μορφή ψυχαγωγίας. Δεν μπορεί κάποιος να μου λέει ότι δεν έχει ικανότητα focus ένας πχ προγραμματιστής επειδή δεν διαβάζει λογοτεχνία. Ούτε μπορεί να θεωρήσω ότι κάποια που διαβάζει όλη μέρα χαζορομάντζα για τύπους με δασύτριχα στέρνα και θεληματικά πηγούνια είναι πιο κουλτουριάρα από έναν που παίζει τις ίδιες ώρες παιχνίδια στο pc.

Και το έχω ξαναγράψει και κάπου, στην πόση ώρα ακριβώς "δικαιούμαστε" να βγάλουμε ετυμηγορία ότι το βιβλίο που διαβάζουμε δεν μας αρέσει, δεν μας προσφέρει κάτι, το βαριόμαστε; Πρέπει να το διαβάσουμε ΟΛΟ πριν εκφέρουμε γνώμη; Στο λινκ του αρχικού ποστ λέει ένας καθηγητής για τους φοιτητές του "όταν όμως τους έδωσα την «Αγαπημένη» της Τόνι Μόρισον δεν μπόρεσαν να το διαβάσουν". Τί πάει να πει "δεν μπόρεσαν"; Γιατί θα "έπρεπε" να μπορέσουν; Τί είναι, τεστ κόπωσης για να το βγάλουν ή όχι;