Phorum.com.gr

- Άνοιγμα εργασιών της ημερίδας με ομιλία από την Θ. Καπέτη, µέλος του ΠΓ της ΚΕ του ΚΚΕ

Α’ μέρος:

- Εισήγηση από τον Μ. Παπαδόπουλου, μέλος του ΠΓ της ΚΕ του ΚΚΕ με θέμα «Σοσιαλιστικό κράτος και κεντρικός σχεδιασμός»

- Εισήγηση από την Αλ. Παπαρήγα, μέλος της ΚΕ του ΚΚΕ, με θέμα «Για τον ρόλο του Κομμουνιστικού Κόμματος στη σοσιαλιστική οικοδόμηση».

Θα ακολουθήσουν θεματικές παρεμβάσεις.

Αναλυτικότερα:

- «Η Διαπάλη στο ΚΚΣΕ σχετικά με τη θέση για το παλλαϊκό κράτος» από τον Β. Όψιμο, μέλος του Τμήματος Οικονομίας της ΚΕ του ΚΚΕ.

- «Η σημασία των αλλαγών σχετικά με τη λειτουργία των Σοβιέτ, στο Σοβιετικό Σύνταγμα του 1936» από την Μ. Λαβράνου, υπεύθυνη του Τμήματος Δικαιοσύνης και Λαϊκών Ελευθεριών της ΚΕ του ΚΚΕ.

- «Σοσιαλισμός και Δημοκρατία. Το ζήτημα των πολιτικών μορφών» από τον Α. Χρύση, καθηγητή στο Πάντειο Πανεπιστήμιο.

- «Προς έναν σοσιαλιστικό συνταγματισμό: Νέες τεχνολογίες, σοσιαλιστική δημοκρατία και η κριτική περί γραφειοκρατίας» από τον Δ. Κιβωτίδη, λέκτορα στο Συνταγματικό Δίκαιο στο Πανεπιστήμιο του Λονδίνου.

Η Ιστορία της Σοβιετικής Ένωσης φωτίζει τη δυνατότητα, την αναγκαιότητα και την υπεροχή μιας ανώτερης μορφής οργάνωσης της κοινωνίας, κατά την οποία αλλάζουν ριζικά ο σκοπός της παραγωγής, ο χαρακτήρας της εξουσίας και της ιδιοκτησίας και ο ρόλος της εργατικής τάξης, γενικότερα των εργαζομένων. Από τα χέρια της αστικής τάξης, τη δικτατορία του κεφαλαίου, η εξουσία περνάει στα χέρια της εργατικής τάξης, τη δικτατορία του προλεταριάτου.

Καταργείται η καπιταλιστική ιδιοκτησία των μέσων παραγωγής με την κοινωνικοποίησή τους, περνάμε δηλαδή στην κοινωνική ιδιοκτησία των μέσων παραγωγής.

Αλλάζει ο σκοπός της παραγωγής και τη θέση του καπιταλιστικού κέρδους καταλαμβάνει η ικανοποίηση των αναγκών της κοινωνίας, που συνεχώς διευρύνονται. Οι εργαζόμενοι από το παρασκήνιο περνούν στο προσκήνιο της Ιστορίας και παίζουν ενεργό ρόλο στη λήψη και στον έλεγχο των αποφάσεων της διακυβέρνησης.

Στη Σοβιετική Ένωση, για πρώτη φορά στην Ιστορία, αποδείχθηκε στην πράξη η δυνατότητα να σχεδιαστούν επιστημονικά και ενιαία οι στόχοι της παραγωγής με στόχο την ολόπλευρη ικανοποίηση των αναγκών της κοινωνίας. Αποδείχθηκε η δυνατότητα να βελτιώνονται η οργάνωση και ο συντονισμός της συλλογικής προσπάθειας εκατομμυρίων εργαζομένων για τη λαϊκή ευημερία.

Η Ιστορία της σοσιαλιστικής οικοδόμησης βοηθά να κατανοηθεί ότι ο Κεντρικός Σχεδιασμός αποτελεί σχέση παραγωγής και κατανομής, που καθορίζεται από την κοινωνική ιδιοκτησία στα μέσα παραγωγής, προκειμένου αυτά να αξιοποιηθούν για την ικανοποίηση των λαϊκών αναγκών που διευρύνονται.

Αποτελεί κοινωνική σχέση που εκφράζει τον ριζικά διαφορετικό τρόπο που συνενώνονται οι εργαζόμενοι με τα μέσα παραγωγής και μεταξύ τους.

1 Το γεγονός ότι οι νέες σοσιαλιστικές σχέσεις παραγωγής δεν προϋπάρχουν, δεν εμφανίζονται πριν τη νίκη της σοσιαλιστικής επανάστασης. Αυτή είναι μια ριζική διαφορά από τις αστικές επαναστάσεις, όπου οι καπιταλιστικές σχέσεις παραγωγής προϋπάρχουν και αναπτύσσονται πριν τη νίκη τους. Μια διαφορά που υπογραμμίζει τη δυσκολία του ιστορικού καθήκοντος που αναλαμβάνει η εργατική εξουσία.


2
Η οικοδόμηση του σοσιαλισμού δεν είναι μια ταυτόχρονη, ενιαία παγκόσμια διαδικασία.

Θα ξεκινήσει μετά τη νίκη της σοσιαλιστικής επανάστασης σε μία χώρα ή μια ομάδα χωρών, σε διαρκή αντιπαράθεση και ανταγωνισμό με το ιμπεριαλιστικό στρατόπεδο. Θα πρέπει να αντιμετωπίσει ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις, αποκλεισμούς, στενότητα πόρων και πιθανώς μια κληρονομιά κατεστραμμένων υποδομών. Αυτό υπογραμμίζει η πείρα της Σοβιετικής Ρωσίας μετά την επανάσταση

3
Πρέπει σθεναρά να δίνεται προτεραιότητα στην παραγωγή μέσων παραγωγής, καθώς και στην κάλυψη των αμυντικών αναγκών. Τόσο για να αντιμετωπιστεί ο εξωτερικός και εσωτερικός αντίπαλος, όσο και για να διασφαλιστεί η διευρυμένη αναπαραγωγή, η σοσιαλιστική συσσώρευση, ο αναγκαίος κοινωνικός πλούτος για τη διεύρυνση της ευημερίας ως κοινωνίας στο μέλλον.

Τι σημαίνει όμως αυτή η προτεραιότητα; Σημαίνει ότι υπάρχουν αντικειμενικοί περιορισμοί στην παραγωγή προϊόντων κατανάλωσης και στη δυνατότητα άμεσης κάλυψης κάθε ατομικής επιθυμίας, κάθε ανάγκης όπως ατομικά - και όχι κοινωνικά - συνειδητοποιείται.


4
Η ανάπτυξη των παραγωγικών δυνάμεων, η αύξηση της παραγωγικότητας, οι νέες τεχνολογικές δυνατότητες μεταφράζονται σε νέες ανάγκες, διευρύνουν τις ήδη υπάρχουσες, γεννούν νέα προβλήματα. Διαφορετικά είναι τα συγκεκριμένα καθήκοντα στη σοβιετική Ρωσία του '20, που δίνει μάχη ανοικοδόμησης, και διαφορετικά στη Σοβιετική Ένωση της δεκαετίας του '30, που προετοιμάζεται να αντιμετωπίσει την ιμπεριαλιστική εισβολή.

Επομένως, δεν αρκεί η τεχνολογική πρόοδος για να κλείσει αυτόματα η ψαλίδα ανάμεσα στις υπάρχουσες δυνατότητες και στις κοινωνικές ανάγκες. Καθοριστικός είναι ο ρόλος της εργατικής εξουσίας, το ταξικό πρόσημο της πολιτικής της, αν ενισχύει ή αποδυναμώνει τον κεντρικό σχεδιασμό.

5
Μετά τη νίκη της επανάστασης δεν μπορεί να είναι εξαρχής κατακτημένη η κομμουνιστική στάση απέναντι στην εργασία. Θα υπάρχουν φαινόμενα ατομισμού, ανευθυνότητας, τεμπελιάς, διαφθοράς. Το κράτος της δικτατορίας του προλεταριάτου πρέπει να συμβάλει στη διαμόρφωση υπεύθυνης στάσης απέναντι στην εργασία, που παίζει αποφασιστικό ρόλο για τη σοσιαλιστική ανάπτυξη.

6 Στην αρχή της σοσιαλιστικής οικοδόμησης παραμένουν ως κατάλοιπα μορφές ατομικής και ομαδικής ιδιοκτησίας, εμπορευματική παραγωγή σε τομείς όπου δεν έχουν διαμορφωθεί συνθήκες για άμεση κοινωνικοποίηση του συνόλου της παραγωγής. Γενικότερα, στην ανώριμη βαθμίδα του κομμουνισμού δεν εξαλείφονται οι τάξεις, οι ταξικές διαφοροποιήσεις και οι αντιθέσεις της σοσιαλιστικής κοινωνίας. Δεν εξαφανίζεται η ταξική φύση των κοινωνικών προβλημάτων.

Το πιο ειρωνικό είναι ότι έχει συναυλία με έργα Σοστακόβιτς
Που του γάμησαν τη ζωη στη λογοκρισία οι Ζντάνοφ

Ο ίδιος πάντως έλεγε πως πουθενά αλλού στον κόσμο δεν κάνουμε τη δουλειά μας ελεύθερα

Ουδέποτε υπήρξε άλλη εποχή ή άλλος τόπος, όπου ένας συνθέτης να μπορεί ήσυχος να γράψει μια σονάτα ή ένα κουαρτέτο, ξέροντας ότι είναι οικονομικά εξασφαλισμένος. Αυτό είναι αποτέλεσμα της πολιτικής του Κόμματός μας

...Εμείς στη Σοβιετική Ενωση είμαστε μαθημένοι στην πλήρη ελευθερία: είμαστε ελεύθεροι από την υποταγή στους εκατομμυριούχους, ελεύθεροι από δωροδοκίες, ελεύθεροι από τους αστούς εκδότες