Στα Καλά Καθούμενα η αλλιώς το Μουσείο βρήκε την Έδρα του.
Δημοσιεύτηκε: 12 Οκτ 2024, 14:27
Εχοντας ακούσει διάφορα σχολια διφορούμενα για το εν λόγω κατάστημα το ψιλόαπέφευγα.
Ένα φιλικό μας ζευγάρι ήρθε από το εξωτερικό και μας κάλεσε μαζί με άλλους φίλους (σύνολο οκτώ άτομα) στο συγκεκριμένο μαγαζί. Μιας και δεν είχαμε κανονίσει τπτ για Παρασκευή(αναβληθηκε και η μασαμπου) βράδυ, λέμε, δε γμται πάμε να το δούμε κιόλας.
Να σημειώσω πως η κράτηση είναι μόνο για δυομιση ώρες και σε εμάς ήταν 8 με 10.30
Ήμασταν εκεί οκτώ πάρα δέκα.
Μας βάζουν να καθησουμε στο μπαρ κανένα εικοσάλεπτο ενώ βλέπαμε να περνάνε και να κάθονται λογίων λογίων τραπεροβιοι και ξανθες, που ήρθαν πιο μετά.
Μέσα στο μαγαζί να χτυπάει σκυλοτραγουδο τόσο δυνατά που δε μπορείς να μιλήσεις με τον διπλανο σου, ενώ πάνω από τη σάλα είναι ένα τεράστιο πορτραίτο του ιδιοκτήτη αντίστοιχο του ΜΆΟ στην απαγορευμένη πόλη. Ο χώρος διακοσμημένος στα όρια του κιτς.
Με τα πολλά καθόμαστε στο τραπέζι οκτώ και είκοσι.
Μας φέρνουν σκέτο το μενού χωρίς ψωμί νερό κλπ(το κρατάμε για μετά αυτό).
Στο μενού όλα τα κρεατικά αναφέρουν πως η τιμή αφορά τα 100gr. Αφού φωναξαμε για κανένα ακόμη εικοσάλεπτο για παραγγελία(ένας σερβιτόρος μάλιστα είπε "δεν είναι το πόστο μου" και έφυγε χωρίς καν να κοιτάξει) ήρθε ένας εργαζόμενος για παραγγελία, αφού άρχισε την παραμυθα πως να ετοιμαστούμε για μια πρωτόγνωρη γαστρονομική εμπειρία, πληροφορήθηκαμε πως περίπου ο μισός κατάλογος ήταν sold out(οκτώμιση η ώρα, όχι έντεκα). Με τα πολλά επιλέγουμε κάποια κρέατα που επίσης ο σερβιτόρος μας είπε πως δε μπορούμε να παραγγείλουμε ποσότητα κάτω από 500gr, κοινώς η τιμή που δίνει στον κατάλογο είναι επί πέντε.
Άντε να πάει στο καλό και αυτό.
Όσο μας έπαιρνε παραγγελία εν τω μεταξύ έκανε πλάκα με ένα διπλανό τραπέζι.
Μία παρένθεση εδώ αλλά σημαντική, εντός του μαγαζιού έβλεπες αρκετούς να καπνίζουν κανονικότατα και τα τραπέζια να έχουν πάνω τασάκια σε ΚΛΕΙΣΤΌ ΧΩΡΟ. Μέχρι και ναργιλέδες έπαιζαν.
Έρχονται στο πεντάλεπτο τα ορεκτικά (φουλ προκάτ) και τα κρέατα μετά από ένα σαρανταλεπτο.
Φέρνει πρώτα ένα τομαχοκ και πάει να το τεμαχισει, τομαχοκ όμως δεν έχουμε παραγγείλει, το λέμε στο σερβιτόρο, φυσικά με την τόση δυνατή μουσική δεν ακούει και συνεχίζει, αναγκαστικά να του κάνω νοήματα και να του το πω και πάει να ρωτήσει μήπως έχει γίνει λάθος, αφού μας λέει πως όντως έχει γίνει λάθος, ρωτάει αν τελικά το θέλουμε και αν το θέλουμε θα μας το χρεώσει λιγότερο, προφανώς και δε το δεχόμαστε.
Έρχονται αυτά που έχουμε παραγγείλει, τα κόβει και πάει με το μαχαίρι να δώσει ένα κομμάτι σε μια από τις γυναίκες τις παρέας κατευθείαν στο στόμα, η ίδια φυσικά τον παρακαλεί να το αφήσει στο πιάτο με ευγενικό τρόπο, καλύτερα να του πεις ότι του γαμιοταν η μάνα, στράβωσε και το έκοψε επιδεικτικά τόσο χάλια που δε θα το έκοβε έτσι ούτε ο πεντάχρονος γιος μου. Να σημειωσω ότι δεν άλλαξαν πιάτα μεταξύ ορεκτικων και κυρίως. Τα κρεατικά ήταν καλά, όχι κάτι το σπέσιαλ αλλά καλά, ενώ τα ορεκτικά για το πούτσο.
Λίγο πριν τελειώσουμε το φαγητό κατά τις δέκα και κάτι έπεσαν τα φώτα σε σημείο να είναι σχεδόν σκοτάδι και δυνάμωσε και άλλο η μουσική.
Αφού τελειώνει όλο αυτό θέλουμε να πληρώσουμε, άλλο ένα εικοσάλεπτο να μας προσέξει κάποιος για να φέρει το λογαριασμό.
Μας φέρνουν το λογαριασμό και βλέπουμε ότι έχουν χρεώσει ψωμί επταμιση ευρώ το άτομο που ποτέ δεν είχε έρθει, είχε χρεωθεί και η τομαχοκ μαζι με όλο τα υπόλοιπα πιάτα, συν ένα μπουκάλι επιπλέον νερό.
Ξανά πόση ώρα να προσέξει ένας σερβιτόρος να του πούμε το λάθος, να ψάξει που έγινε το λάθος, να έρθει να μας ρωτήσει αν σιγουρα(?) δε φάγαμε την τομαχοκ και να μας πει πως αποκλείεται να μην ήρθε ψωμί. Προφανώς και αρνήθηκα με να πληρώσουμε τα γαμισιατικα.
Αν νομίζατε πως μέχρι τώρα είναι το καλό γελιέστε. Εδώ ξεκινάει.
Φέρνει το λογαριασμό ο ιδιοκτήτης.
Ένας τύπος που ποτε έκοβε κρέατα σε δίπλα παρέες ( με πουκάμισο ανοιχτό μέχρι τον αφαλό, προσπαθεί δηλαδή να αντιγράψει με απύθμενη καραμπαμπια τον ήδη βλάχο Καράμπαμπα νουσρετ) ποτέ έκανε τον ντιτζει.
Ξεκινάει να μας ρωτάει πως ηταν το γαστρονομικό ταξίδι και πως είναι σίγουρος πως δεν εχουμε ξαναφαει τέτοια κρέατα κλπ. Αφού του είπαμε αυτά που δε μας άρεσαν και αυτά που μας άρεσαν, δικαιολόγησε με γελοίο τρόπο το στραβωμα του σερβιτόρου όταν η μία γυναίκα της παρέας δε δέχτηκε να την ταΐσει με το μαχαίρι λέγοντας πως αυτό είναι κονσεπτ του μαγαζιού και "άποψη" συν πως στο συγκεκριμένο κατάστημα βλέπει όλους τους πελάτες σαν οικογένεια, πως κανένα ανταγωνιστικο μαγαζί δε το προσφέρει αυτό και άλλες πουτσες. Στο σχόλιο για την αφόρητα δυνατή μουσική το έριξε παλι στο κέφι και στην άποψη λέγοντας με ψιλό ειρωνια πως καλό είναι να έχουμε και λίγο κέφι. Όταν απαντήσαμε πως ναι μεν τα κρεατικά που φάγαμε ήταν μεν ποιοτικά αλλά πρέπει να βελτιώσει ορισμένα πράγματα γιατί ο ανταγωνισμός είναι σε πολύ παραπάνω λεβελ απλά έφυγε στραβωμενος χωρίς ούτε καν απάντηση στέλνοντας άλλο σερβιτόρο να πληρώσουμε.
Φέρνει το pos πληρώνουμε και μας πετάει αντί για απόδειξη το παραγγελιοχαρτο. Λέω του πουστη ένα πούτσο λεφτά πληρώσαμε θα ζητήσω και απόδειξη. Ζητάμε απόδειξη και μας τη φέρνει κομμένη ΜΕΤΆ από την πληρωμή, ενώ υποτίθεται έχει γίνει διασύνδεση pos με ταμειακή.
Εννοειται δεν υπήρχε κέρασμα στο τραπέζι μας ενώ στα διπλά όλο και κάτι πήγε.
Μάγκες το μέρος είναι η φόλα του αιώνα, πληρώνεις ένα σκασμό λεφτά (80 με 100 το άτομο) πραγματικά για το ΤΊΠΟΤΑ.
Παίζει να μην έχω ξανακλαψει έτσι χρήματα και το χειρότερο ήταν ότι το ψιλιαζομουν πριν πάω.
Οποίος το σκέφτεται έστω αμυδρά να πάει, ΝΑ ΜΗ ΤΟ ΚΆΝΕΙ ΑΥΤΌ ΣΤΟΝ ΕΑΥΤΌ ΤΟΥ.
Ο ορισμός της βλαχοκαραμπαμπιας και του για το πούτσο.
Εννοειται πως αν μπει σοβαρά έλεγχος εκεί μέσα θα τους ανοίξει τις τρύπες σα γαρύφαλλο.
Έγιναν και άλλα μικρά, ένα ένα τα θυμάμαι.
Ένα φιλικό μας ζευγάρι ήρθε από το εξωτερικό και μας κάλεσε μαζί με άλλους φίλους (σύνολο οκτώ άτομα) στο συγκεκριμένο μαγαζί. Μιας και δεν είχαμε κανονίσει τπτ για Παρασκευή(αναβληθηκε και η μασαμπου) βράδυ, λέμε, δε γμται πάμε να το δούμε κιόλας.
Να σημειώσω πως η κράτηση είναι μόνο για δυομιση ώρες και σε εμάς ήταν 8 με 10.30
Ήμασταν εκεί οκτώ πάρα δέκα.
Μας βάζουν να καθησουμε στο μπαρ κανένα εικοσάλεπτο ενώ βλέπαμε να περνάνε και να κάθονται λογίων λογίων τραπεροβιοι και ξανθες, που ήρθαν πιο μετά.
Μέσα στο μαγαζί να χτυπάει σκυλοτραγουδο τόσο δυνατά που δε μπορείς να μιλήσεις με τον διπλανο σου, ενώ πάνω από τη σάλα είναι ένα τεράστιο πορτραίτο του ιδιοκτήτη αντίστοιχο του ΜΆΟ στην απαγορευμένη πόλη. Ο χώρος διακοσμημένος στα όρια του κιτς.
Με τα πολλά καθόμαστε στο τραπέζι οκτώ και είκοσι.
Μας φέρνουν σκέτο το μενού χωρίς ψωμί νερό κλπ(το κρατάμε για μετά αυτό).
Στο μενού όλα τα κρεατικά αναφέρουν πως η τιμή αφορά τα 100gr. Αφού φωναξαμε για κανένα ακόμη εικοσάλεπτο για παραγγελία(ένας σερβιτόρος μάλιστα είπε "δεν είναι το πόστο μου" και έφυγε χωρίς καν να κοιτάξει) ήρθε ένας εργαζόμενος για παραγγελία, αφού άρχισε την παραμυθα πως να ετοιμαστούμε για μια πρωτόγνωρη γαστρονομική εμπειρία, πληροφορήθηκαμε πως περίπου ο μισός κατάλογος ήταν sold out(οκτώμιση η ώρα, όχι έντεκα). Με τα πολλά επιλέγουμε κάποια κρέατα που επίσης ο σερβιτόρος μας είπε πως δε μπορούμε να παραγγείλουμε ποσότητα κάτω από 500gr, κοινώς η τιμή που δίνει στον κατάλογο είναι επί πέντε.
Άντε να πάει στο καλό και αυτό.
Όσο μας έπαιρνε παραγγελία εν τω μεταξύ έκανε πλάκα με ένα διπλανό τραπέζι.
Μία παρένθεση εδώ αλλά σημαντική, εντός του μαγαζιού έβλεπες αρκετούς να καπνίζουν κανονικότατα και τα τραπέζια να έχουν πάνω τασάκια σε ΚΛΕΙΣΤΌ ΧΩΡΟ. Μέχρι και ναργιλέδες έπαιζαν.
Έρχονται στο πεντάλεπτο τα ορεκτικά (φουλ προκάτ) και τα κρέατα μετά από ένα σαρανταλεπτο.
Φέρνει πρώτα ένα τομαχοκ και πάει να το τεμαχισει, τομαχοκ όμως δεν έχουμε παραγγείλει, το λέμε στο σερβιτόρο, φυσικά με την τόση δυνατή μουσική δεν ακούει και συνεχίζει, αναγκαστικά να του κάνω νοήματα και να του το πω και πάει να ρωτήσει μήπως έχει γίνει λάθος, αφού μας λέει πως όντως έχει γίνει λάθος, ρωτάει αν τελικά το θέλουμε και αν το θέλουμε θα μας το χρεώσει λιγότερο, προφανώς και δε το δεχόμαστε.
Έρχονται αυτά που έχουμε παραγγείλει, τα κόβει και πάει με το μαχαίρι να δώσει ένα κομμάτι σε μια από τις γυναίκες τις παρέας κατευθείαν στο στόμα, η ίδια φυσικά τον παρακαλεί να το αφήσει στο πιάτο με ευγενικό τρόπο, καλύτερα να του πεις ότι του γαμιοταν η μάνα, στράβωσε και το έκοψε επιδεικτικά τόσο χάλια που δε θα το έκοβε έτσι ούτε ο πεντάχρονος γιος μου. Να σημειωσω ότι δεν άλλαξαν πιάτα μεταξύ ορεκτικων και κυρίως. Τα κρεατικά ήταν καλά, όχι κάτι το σπέσιαλ αλλά καλά, ενώ τα ορεκτικά για το πούτσο.
Λίγο πριν τελειώσουμε το φαγητό κατά τις δέκα και κάτι έπεσαν τα φώτα σε σημείο να είναι σχεδόν σκοτάδι και δυνάμωσε και άλλο η μουσική.
Αφού τελειώνει όλο αυτό θέλουμε να πληρώσουμε, άλλο ένα εικοσάλεπτο να μας προσέξει κάποιος για να φέρει το λογαριασμό.
Μας φέρνουν το λογαριασμό και βλέπουμε ότι έχουν χρεώσει ψωμί επταμιση ευρώ το άτομο που ποτέ δεν είχε έρθει, είχε χρεωθεί και η τομαχοκ μαζι με όλο τα υπόλοιπα πιάτα, συν ένα μπουκάλι επιπλέον νερό.
Ξανά πόση ώρα να προσέξει ένας σερβιτόρος να του πούμε το λάθος, να ψάξει που έγινε το λάθος, να έρθει να μας ρωτήσει αν σιγουρα(?) δε φάγαμε την τομαχοκ και να μας πει πως αποκλείεται να μην ήρθε ψωμί. Προφανώς και αρνήθηκα με να πληρώσουμε τα γαμισιατικα.
Αν νομίζατε πως μέχρι τώρα είναι το καλό γελιέστε. Εδώ ξεκινάει.
Φέρνει το λογαριασμό ο ιδιοκτήτης.
Ένας τύπος που ποτε έκοβε κρέατα σε δίπλα παρέες ( με πουκάμισο ανοιχτό μέχρι τον αφαλό, προσπαθεί δηλαδή να αντιγράψει με απύθμενη καραμπαμπια τον ήδη βλάχο Καράμπαμπα νουσρετ) ποτέ έκανε τον ντιτζει.
Ξεκινάει να μας ρωτάει πως ηταν το γαστρονομικό ταξίδι και πως είναι σίγουρος πως δεν εχουμε ξαναφαει τέτοια κρέατα κλπ. Αφού του είπαμε αυτά που δε μας άρεσαν και αυτά που μας άρεσαν, δικαιολόγησε με γελοίο τρόπο το στραβωμα του σερβιτόρου όταν η μία γυναίκα της παρέας δε δέχτηκε να την ταΐσει με το μαχαίρι λέγοντας πως αυτό είναι κονσεπτ του μαγαζιού και "άποψη" συν πως στο συγκεκριμένο κατάστημα βλέπει όλους τους πελάτες σαν οικογένεια, πως κανένα ανταγωνιστικο μαγαζί δε το προσφέρει αυτό και άλλες πουτσες. Στο σχόλιο για την αφόρητα δυνατή μουσική το έριξε παλι στο κέφι και στην άποψη λέγοντας με ψιλό ειρωνια πως καλό είναι να έχουμε και λίγο κέφι. Όταν απαντήσαμε πως ναι μεν τα κρεατικά που φάγαμε ήταν μεν ποιοτικά αλλά πρέπει να βελτιώσει ορισμένα πράγματα γιατί ο ανταγωνισμός είναι σε πολύ παραπάνω λεβελ απλά έφυγε στραβωμενος χωρίς ούτε καν απάντηση στέλνοντας άλλο σερβιτόρο να πληρώσουμε.
Φέρνει το pos πληρώνουμε και μας πετάει αντί για απόδειξη το παραγγελιοχαρτο. Λέω του πουστη ένα πούτσο λεφτά πληρώσαμε θα ζητήσω και απόδειξη. Ζητάμε απόδειξη και μας τη φέρνει κομμένη ΜΕΤΆ από την πληρωμή, ενώ υποτίθεται έχει γίνει διασύνδεση pos με ταμειακή.
Εννοειται δεν υπήρχε κέρασμα στο τραπέζι μας ενώ στα διπλά όλο και κάτι πήγε.
Μάγκες το μέρος είναι η φόλα του αιώνα, πληρώνεις ένα σκασμό λεφτά (80 με 100 το άτομο) πραγματικά για το ΤΊΠΟΤΑ.
Παίζει να μην έχω ξανακλαψει έτσι χρήματα και το χειρότερο ήταν ότι το ψιλιαζομουν πριν πάω.
Οποίος το σκέφτεται έστω αμυδρά να πάει, ΝΑ ΜΗ ΤΟ ΚΆΝΕΙ ΑΥΤΌ ΣΤΟΝ ΕΑΥΤΌ ΤΟΥ.
Ο ορισμός της βλαχοκαραμπαμπιας και του για το πούτσο.
Εννοειται πως αν μπει σοβαρά έλεγχος εκεί μέσα θα τους ανοίξει τις τρύπες σα γαρύφαλλο.
Έγιναν και άλλα μικρά, ένα ένα τα θυμάμαι.
