Ο προδότης του πατριωτισμού είναι ο εθνικισμός.
Δημοσιεύτηκε: 13 Νοέμ 2018, 14:44
Πρέπει κάποια πράγματα να μπουν στη θέση τους γύρω από τη δολοφονία του Κατσίφα από τους αλβανούς κομάντος. Λυπούμαστε που θα στεναχωρήσουμε ορισμένους σχολιαστές που θα ήθελαν να γίνουμε χρυσαυγίτες αλλά δεν είμαστε τέτοιοι. Σεβόμαστε την άποψη όλων, όμως, το Antinews δεν ήταν ποτέ ακραίο και τόλμησε να συγκρουστεί όταν κάτι θεόμουρλα εθνίκια νόμιζαν ότι μπορούν να σηκώνουν μια ναζιστική σημαία και ταυτόχρονα να το παίζουν κι ελληναράδες.
Ναι λοιπόν. Ο μεγαλύτερος εχθρός, ο προδότης του πατριωτισμού είναι ο εθνικισμός. Κι εμείς είμαστε ή πρέπει να είμαστε πατριώτες, όχι εθνικιστές. Να τρέμουμε από συγκίνηση για την Ελλάδα όχι να την χρησιμοποιούμε για να κάνουμε πολιτικές καριέρες μισώντας τις πατρίδες των άλλων.
Ναι λοιπόν. Τα χώματα της Βορείου Ηπείρου είναι ιερά. Οι άνθρωποι εκεί έχουν τεράστια προβλήματα, η μειονότητα είναι πιεσμένη, τα μουρλά εθνίκια του Έντι Ράμα, του προστάτη του μεγαλύτερου χασισοβολώνα της Ευρώπης είναι προκλητικά. Πράγματι πιέζουν τους βορειοηπειρώτες να φύγουν από τα χώματά τους, όπως έκαναν άλλωστε και οι Τούρκοι στην Πόλη.
Άλλο, όμως, να διεκδικείς καθημερινά να βελτιωθεί η ζωή των κατοίκων εκεί, κι άλλο να βουτάς ένας Καλάσνικοφ και να το παίζεις Ράμπο. Άλλο να είσαι πατριώτης κι άλλο να είσαι μέλος της ΜΑΒΗ και να έχεις σχέσεις με Χρυσαυγίτες.
Άλλο να σέβεσαι και να προστατεύεις τη σημαία σου κι άλλο να την χρησιμοποιείς για να κάνεις το κομμάτι σου. Στο χωριό την ημέρα της δολοφονίας του Κατσίφα υπήρχαν εκατοντάδες σημαίες της Ελλάδας. Κανείς δεν τις πείραξε, κανείς δεν έθεσε θέμα εορτασμού με την παρουσία μάλιστα της υπουργού Πολιτισμού.
Το πράγμα ξέφυγε όταν ο Κατσίφας άρχισε να πυροβολεί στον αέρα. Μπορούσαν να τον συλλάβουν. Πιθανότατα, να του ρίξουν πέντε δακρυγόνα, να τον αφοπλίσουν. Τον δολοφόνησαν, όμως, για να στείλουν μήνυμα και σε άλλους να μην κάνουν τσαμπουκάδες. Τα πράγματα είναι απλά, όπως απλό είναι και κάτι ακόμη. Ο Κατσίφας δολοφονήθηκε αλλά δεν είναι ήρωας.
Ήρωες είναι άλλοι αλλά δεν κάναμε ποτέ τόση φασαρία. Αντιθέτως τους έχουμε λησμονήσει και κάνουμε ήρωες άσχετους.
Προς σεβασμό προς τον νεκρό που είναι ακόμη ζεστός δεν αναφερόμαστε στο παρελθόν του, το παρόν του, τι ακριβώς ήταν και τι μπορούσε να κάνει. Όμως, ήρωας όπως θέλουν κάποιοι να τον αναγάγουν δεν ήταν. Τελεία και παύλα.
Όσοι προσπαθούν να τον κόψουν κομματάκια και να το πουλήσουν στην πολιτική αγορά για λίγα ψηφαλάκια κάνουν τεράστιο λάθος. Νερό στο μύλο του εθνικισμού, του χρυσαυγιτισμού ρίχνουν. Γιατί δεν αποκλείεται με τα καμώματά τους ορισμένοι να οπλίσουν το χέρι κανενός βλαμμένου Αλβανού ο οποίος θα πάρει ένα καλάσνικοφ και θα αρχίσει να πυροβολεί στην Ομόνοια λέγοντας ότι εκεί είναι η παροικία των Αλβανών κι έτσι γουστάρει να κάνει ό,τι θέλει.
Είναι σίγουρο ότι οι αστυνομικοί στην Ελλάδα δεν θα τον «χαϊδέψουν», όμως δεν παίρνουμε και όρκο. Με την Παπακώστα και την Γεροβασίλη θα μπουκάρουν στο υπουργείο οι Ρουβίκωνες και θα κάνουν κατάληψη και οι φρουροί θα τους κοιτάνε με τον φραπέ στο χέρι.
Για να τελειώνουμε και με τους εκμεταλλευτές μιας δολοφονίας. Σαν τον Νικήτα Κακλαμάνη που τσαλαβουτά στα βρόμικα νερά της ακροδεξιάς για να πάρει καμιά ψήφο στις εκλογές. Αν είναι κάθε φορά που πεθαίνει κάποιος να τον τιμάμε με ενός λεπτού σιγή, τότε πάει το Κοινοβούλιο θα ξεφτιλιστεί. Θα ζητά και η Χρυσή Αυγή να γίνουν ήρωες ο Χίτλερ και ο Μουσολίνι κι αν έχουν έναν αντιπρόεδρο στη Βουλή θα κάνουν ενός λεπτού σιγή και όλα μια χαρά.
Εμ δεν γράφεται έτσι η ιστορία και δεν παίρνουν ορισμένοι, όπως νομίζουν, παράσημα πατριωτισμού. Και στο κάτω – κάτω, δεν μπορείς να το παίζεις πατριώτης και από την άλλη καθημερινά να προσβάλεις τη χώρα σου με την συμπεριφορά σου. Ο πατριώτης πρέπει να είναι συνεπής, δεν γίνεται κάθε φορά που έρχονται κάλπες.
Antinews
Ναι λοιπόν. Ο μεγαλύτερος εχθρός, ο προδότης του πατριωτισμού είναι ο εθνικισμός. Κι εμείς είμαστε ή πρέπει να είμαστε πατριώτες, όχι εθνικιστές. Να τρέμουμε από συγκίνηση για την Ελλάδα όχι να την χρησιμοποιούμε για να κάνουμε πολιτικές καριέρες μισώντας τις πατρίδες των άλλων.
Ναι λοιπόν. Τα χώματα της Βορείου Ηπείρου είναι ιερά. Οι άνθρωποι εκεί έχουν τεράστια προβλήματα, η μειονότητα είναι πιεσμένη, τα μουρλά εθνίκια του Έντι Ράμα, του προστάτη του μεγαλύτερου χασισοβολώνα της Ευρώπης είναι προκλητικά. Πράγματι πιέζουν τους βορειοηπειρώτες να φύγουν από τα χώματά τους, όπως έκαναν άλλωστε και οι Τούρκοι στην Πόλη.
Άλλο, όμως, να διεκδικείς καθημερινά να βελτιωθεί η ζωή των κατοίκων εκεί, κι άλλο να βουτάς ένας Καλάσνικοφ και να το παίζεις Ράμπο. Άλλο να είσαι πατριώτης κι άλλο να είσαι μέλος της ΜΑΒΗ και να έχεις σχέσεις με Χρυσαυγίτες.
Άλλο να σέβεσαι και να προστατεύεις τη σημαία σου κι άλλο να την χρησιμοποιείς για να κάνεις το κομμάτι σου. Στο χωριό την ημέρα της δολοφονίας του Κατσίφα υπήρχαν εκατοντάδες σημαίες της Ελλάδας. Κανείς δεν τις πείραξε, κανείς δεν έθεσε θέμα εορτασμού με την παρουσία μάλιστα της υπουργού Πολιτισμού.
Το πράγμα ξέφυγε όταν ο Κατσίφας άρχισε να πυροβολεί στον αέρα. Μπορούσαν να τον συλλάβουν. Πιθανότατα, να του ρίξουν πέντε δακρυγόνα, να τον αφοπλίσουν. Τον δολοφόνησαν, όμως, για να στείλουν μήνυμα και σε άλλους να μην κάνουν τσαμπουκάδες. Τα πράγματα είναι απλά, όπως απλό είναι και κάτι ακόμη. Ο Κατσίφας δολοφονήθηκε αλλά δεν είναι ήρωας.
Ήρωες είναι άλλοι αλλά δεν κάναμε ποτέ τόση φασαρία. Αντιθέτως τους έχουμε λησμονήσει και κάνουμε ήρωες άσχετους.
Προς σεβασμό προς τον νεκρό που είναι ακόμη ζεστός δεν αναφερόμαστε στο παρελθόν του, το παρόν του, τι ακριβώς ήταν και τι μπορούσε να κάνει. Όμως, ήρωας όπως θέλουν κάποιοι να τον αναγάγουν δεν ήταν. Τελεία και παύλα.
Όσοι προσπαθούν να τον κόψουν κομματάκια και να το πουλήσουν στην πολιτική αγορά για λίγα ψηφαλάκια κάνουν τεράστιο λάθος. Νερό στο μύλο του εθνικισμού, του χρυσαυγιτισμού ρίχνουν. Γιατί δεν αποκλείεται με τα καμώματά τους ορισμένοι να οπλίσουν το χέρι κανενός βλαμμένου Αλβανού ο οποίος θα πάρει ένα καλάσνικοφ και θα αρχίσει να πυροβολεί στην Ομόνοια λέγοντας ότι εκεί είναι η παροικία των Αλβανών κι έτσι γουστάρει να κάνει ό,τι θέλει.
Είναι σίγουρο ότι οι αστυνομικοί στην Ελλάδα δεν θα τον «χαϊδέψουν», όμως δεν παίρνουμε και όρκο. Με την Παπακώστα και την Γεροβασίλη θα μπουκάρουν στο υπουργείο οι Ρουβίκωνες και θα κάνουν κατάληψη και οι φρουροί θα τους κοιτάνε με τον φραπέ στο χέρι.
Για να τελειώνουμε και με τους εκμεταλλευτές μιας δολοφονίας. Σαν τον Νικήτα Κακλαμάνη που τσαλαβουτά στα βρόμικα νερά της ακροδεξιάς για να πάρει καμιά ψήφο στις εκλογές. Αν είναι κάθε φορά που πεθαίνει κάποιος να τον τιμάμε με ενός λεπτού σιγή, τότε πάει το Κοινοβούλιο θα ξεφτιλιστεί. Θα ζητά και η Χρυσή Αυγή να γίνουν ήρωες ο Χίτλερ και ο Μουσολίνι κι αν έχουν έναν αντιπρόεδρο στη Βουλή θα κάνουν ενός λεπτού σιγή και όλα μια χαρά.
Εμ δεν γράφεται έτσι η ιστορία και δεν παίρνουν ορισμένοι, όπως νομίζουν, παράσημα πατριωτισμού. Και στο κάτω – κάτω, δεν μπορείς να το παίζεις πατριώτης και από την άλλη καθημερινά να προσβάλεις τη χώρα σου με την συμπεριφορά σου. Ο πατριώτης πρέπει να είναι συνεπής, δεν γίνεται κάθε φορά που έρχονται κάλπες.
Antinews
