Ο Σωκράτης και το κουρέλι.

[marabou]

Κάποτε ο Σωκράτης βρισκόταν στην αγορά της Αθήνας και συνομιλούσε με κάποιους φίλους. Κάποια στιγμή από λίγο πιο μακριά κάποιος άρχισε να του φωνάζει βρίζοντάς και προσβάλλοντας τον. Είσαι παλιάνθρωπος, αγύρτης, άσχετος και πότης. Ίσως να του είπε και άλλα πολύ χειρότερα. Ο Σωκράτης δεν απάντησε, απλώς χαμογέλασε, κουνώντας το κεφάλι σχεδόν συγκαταβατικά. Ο άλλος συνέχιζε μα ο Σωκράτης δεν πτοούταν. Τότε τον πλησίασε κάποιος αριστοκράτης που είχε δει τη σκηνή και γεμάτος απορία και εκνευρισμό τον ρώτησε;
Μα είσαι καλά Σωκράτη; Δεν ακούς τι σου λέει αυτός; Πως ανέχεσαι τέτοιες προσβολές;
Ο Σωκράτης χαμογέλασε και πάλι και του είπε: Έλα μαζί μου. Τον οδήγησε σε μια παλιά αποθήκη βρώμικη και άθλια. Από ένα μπαούλο έβγαλε μια παλιά τρύπια χλαμύδα επίσης βρώμικη. Την πρόσφερε στον αριστοκράτη και του είπε: Φόρεσε αυτό.
Ο άντρας κοίταξε τη κουρελιασμένη χλαμύδα, και του είπε αγανακτισμένος: – Είσαι καλά Σωκράτη; Θα φορέσω εγώ αυτό το κουρέλι; Και του πέταξε πίσω τη χλαμύδα.
Είδες; Του είπε ο Σωκράτης. Αρνείσαι να φορέσεις κάτι βρώμικο που σου προσφέρω. Γιατί ζητάς από μένα να φορώ ότι βρώμικο μου πετάνε;
Δεν με άγγιξαν τα ανόητα και βρώμικα λόγια που είπε εκείνος ο άνθρωπος.
Το να ταράσσεται κάποιος και να θυμώνει από τις προσβολές των άλλων, είναι σαν να δέχεται να φορέσει τα κουρέλια που του ρίχνουν.

[Bazoomba]

Ευτυχισμενο το 2003.

[marabou]

Ορίστε;

[20---]

Κάποτε ο Σωκράτης βρισκόταν στην αγορά της Αθήνας και συνομιλούσε με κάποιους φίλους. Κάποια στιγμή από λίγο πιο μακριά κάποιος άρχισε να του φωνάζει βρίζοντάς και προσβάλλοντας τον. Είσαι παλιάνθρωπος, αγύρτης, άσχετος και πότης. Ίσως να του είπε και άλλα πολύ χειρότερα. Ο Σωκράτης δεν απάντησε, απλώς χαμογέλασε, κουνώντας το κεφάλι σχεδόν συγκαταβατικά. Ο άλλος συνέχιζε μα ο Σωκράτης δεν πτοούταν. Τότε τον πλησίασε κάποιος αριστοκράτης που είχε δει τη σκηνή και γεμάτος απορία και εκνευρισμό τον ρώτησε;
Μα είσαι καλά Σωκράτη; Δεν ακούς τι σου λέει αυτός; Πως ανέχεσαι τέτοιες προσβολές;
Ο Σωκράτης χαμογέλασε και πάλι και του είπε: Έλα μαζί μου. Τον οδήγησε σε μια παλιά αποθήκη βρώμικη και άθλια. Από ένα μπαούλο έβγαλε μια παλιά τρύπια χλαμύδα επίσης βρώμικη. Την πρόσφερε στον αριστοκράτη και του είπε: Φόρεσε αυτό.
Ο άντρας κοίταξε τη κουρελιασμένη χλαμύδα, και του είπε αγανακτισμένος: – Είσαι καλά Σωκράτη; Θα φορέσω εγώ αυτό το κουρέλι; Και του πέταξε πίσω τη χλαμύδα.
Είδες; Του είπε ο Σωκράτης. Αρνείσαι να φορέσεις κάτι βρώμικο που σου προσφέρω. Γιατί ζητάς από μένα να φορώ ότι βρώμικο μου πετάνε;
Δεν με άγγιξαν τα ανόητα και βρώμικα λόγια που είπε εκείνος ο άνθρωπος.
Το να ταράσσεται κάποιος και να θυμώνει από τις προσβολές των άλλων, είναι σαν να δέχεται να φορέσει τα κουρέλια που του ρίχνουν.

Κάποιοι υποστηρίζουν πως το να προσβάλλεσαι απ' τα λόγια των άλλων δεν είναι ας ούμε ικανότητα επομένως φαινομενικά δεν σου προσφέρει κάτι. Αν είσαι ένα άτομο που σκέπτεται κυρίως τον εαυτό τότε πιθανότητα δεν θα προσβληθείς. Αν είσαι όμως ένα άτομο που έχει θυσιαστεί για τους άλλους ή που έχει θυσιάσει τα πάντα για τους άλλους δεν είναι δυνατόν να μην προσβληθείς.

[marabou]

Κάποτε ο Σωκράτης βρισκόταν στην αγορά της Αθήνας και συνομιλούσε με κάποιους φίλους. Κάποια στιγμή από λίγο πιο μακριά κάποιος άρχισε να του φωνάζει βρίζοντάς και προσβάλλοντας τον. Είσαι παλιάνθρωπος, αγύρτης, άσχετος και πότης. Ίσως να του είπε και άλλα πολύ χειρότερα. Ο Σωκράτης δεν απάντησε, απλώς χαμογέλασε, κουνώντας το κεφάλι σχεδόν συγκαταβατικά. Ο άλλος συνέχιζε μα ο Σωκράτης δεν πτοούταν. Τότε τον πλησίασε κάποιος αριστοκράτης που είχε δει τη σκηνή και γεμάτος απορία και εκνευρισμό τον ρώτησε;
Μα είσαι καλά Σωκράτη; Δεν ακούς τι σου λέει αυτός; Πως ανέχεσαι τέτοιες προσβολές;
Ο Σωκράτης χαμογέλασε και πάλι και του είπε: Έλα μαζί μου. Τον οδήγησε σε μια παλιά αποθήκη βρώμικη και άθλια. Από ένα μπαούλο έβγαλε μια παλιά τρύπια χλαμύδα επίσης βρώμικη. Την πρόσφερε στον αριστοκράτη και του είπε: Φόρεσε αυτό.
Ο άντρας κοίταξε τη κουρελιασμένη χλαμύδα, και του είπε αγανακτισμένος: – Είσαι καλά Σωκράτη; Θα φορέσω εγώ αυτό το κουρέλι; Και του πέταξε πίσω τη χλαμύδα.
Είδες; Του είπε ο Σωκράτης. Αρνείσαι να φορέσεις κάτι βρώμικο που σου προσφέρω. Γιατί ζητάς από μένα να φορώ ότι βρώμικο μου πετάνε;
Δεν με άγγιξαν τα ανόητα και βρώμικα λόγια που είπε εκείνος ο άνθρωπος.
Το να ταράσσεται κάποιος και να θυμώνει από τις προσβολές των άλλων, είναι σαν να δέχεται να φορέσει τα κουρέλια που του ρίχνουν.

Κάποιοι υποστηρίζουν πως το να προσβάλλεσαι απ' τα λόγια των άλλων δεν είναι ας ούμε ικανότητα επομένως φαινομενικά δεν σου προσφέρει κάτι. Αν είσαι ένα άτομο που σκέπτεται κυρίως τον εαυτό τότε πιθανότητα δεν θα προσβληθείς. Αν είσαι όμως ένα άτομο που έχει θυσιαστεί για τους άλλους ή που έχει θυσιάσει τα πάντα για τους άλλους δεν είναι δυνατόν να μην προσβληθείς.

Δεν νομίζω ότι θα θυσιάσει τα πάντα. Είναι υπερβολή.

[20---]

Κάποτε ο Σωκράτης βρισκόταν στην αγορά της Αθήνας και συνομιλούσε με κάποιους φίλους. Κάποια στιγμή από λίγο πιο μακριά κάποιος άρχισε να του φωνάζει βρίζοντάς και προσβάλλοντας τον. Είσαι παλιάνθρωπος, αγύρτης, άσχετος και πότης. Ίσως να του είπε και άλλα πολύ χειρότερα. Ο Σωκράτης δεν απάντησε, απλώς χαμογέλασε, κουνώντας το κεφάλι σχεδόν συγκαταβατικά. Ο άλλος συνέχιζε μα ο Σωκράτης δεν πτοούταν. Τότε τον πλησίασε κάποιος αριστοκράτης που είχε δει τη σκηνή και γεμάτος απορία και εκνευρισμό τον ρώτησε;
Μα είσαι καλά Σωκράτη; Δεν ακούς τι σου λέει αυτός; Πως ανέχεσαι τέτοιες προσβολές;
Ο Σωκράτης χαμογέλασε και πάλι και του είπε: Έλα μαζί μου. Τον οδήγησε σε μια παλιά αποθήκη βρώμικη και άθλια. Από ένα μπαούλο έβγαλε μια παλιά τρύπια χλαμύδα επίσης βρώμικη. Την πρόσφερε στον αριστοκράτη και του είπε: Φόρεσε αυτό.
Ο άντρας κοίταξε τη κουρελιασμένη χλαμύδα, και του είπε αγανακτισμένος: – Είσαι καλά Σωκράτη; Θα φορέσω εγώ αυτό το κουρέλι; Και του πέταξε πίσω τη χλαμύδα.
Είδες; Του είπε ο Σωκράτης. Αρνείσαι να φορέσεις κάτι βρώμικο που σου προσφέρω. Γιατί ζητάς από μένα να φορώ ότι βρώμικο μου πετάνε;
Δεν με άγγιξαν τα ανόητα και βρώμικα λόγια που είπε εκείνος ο άνθρωπος.
Το να ταράσσεται κάποιος και να θυμώνει από τις προσβολές των άλλων, είναι σαν να δέχεται να φορέσει τα κουρέλια που του ρίχνουν.

Κάποιοι υποστηρίζουν πως το να προσβάλλεσαι απ' τα λόγια των άλλων δεν είναι ας ούμε ικανότητα επομένως φαινομενικά δεν σου προσφέρει κάτι. Αν είσαι ένα άτομο που σκέπτεται κυρίως τον εαυτό τότε πιθανότητα δεν θα προσβληθείς. Αν είσαι όμως ένα άτομο που έχει θυσιαστεί για τους άλλους ή που έχει θυσιάσει τα πάντα για τους άλλους δεν είναι δυνατόν να μην προσβληθείς.

Δεν νομίζω ότι θα θυσιάσει τα πάντα. Είναι υπερβολή.

Κι όμως υπάρχουν τέτοιοι άνθρωποι. Εγώ έχω γνωρίσει.

[marabou]

Κάποιοι υποστηρίζουν πως το να προσβάλλεσαι απ' τα λόγια των άλλων δεν είναι ας ούμε ικανότητα επομένως φαινομενικά δεν σου προσφέρει κάτι. Αν είσαι ένα άτομο που σκέπτεται κυρίως τον εαυτό τότε πιθανότητα δεν θα προσβληθείς. Αν είσαι όμως ένα άτομο που έχει θυσιαστεί για τους άλλους ή που έχει θυσιάσει τα πάντα για τους άλλους δεν είναι δυνατόν να μην προσβληθείς.

Δεν νομίζω ότι θα θυσιάσει τα πάντα. Είναι υπερβολή.

Κι όμως υπάρχουν τέτοιοι άνθρωποι. Εγώ έχω γνωρίσει.

Εντάξει δεν αμφιβάλλω. Αλλά μοιάζει με πόρισμα όπως το πες. Γιατί δεν είναι δυνατόν να μην προσβληθείς; Και γιατί αυτός που κοιτάει μόνο τον εαυτό του δεν θα προσβληθεί;

[20---]

Δεν νομίζω ότι θα θυσιάσει τα πάντα. Είναι υπερβολή.

Κι όμως υπάρχουν τέτοιοι άνθρωποι. Εγώ έχω γνωρίσει.

Εντάξει δεν αμφιβάλλω. Αλλά μοιάζει με πόρισμα όπως το πες. Γιατί δεν είναι δυνατόν να μην προσβληθείς; Και γιατί αυτός που κοιτάει μόνο τον εαυτό του δεν θα προσβληθεί;

Φαντάσου να είσαι μέσα σε έναν πόλεμο. Ως στρατιώτης. Και στη μάχη να χάνεις το χέρι σου. Μετά από χρόνια στη πατρίδα μαζεύονται δυο τρείς γριές και σου φωνάζουν "δειλέ δεν έκανες ποτέ τίποτα για να προστατέψεις τα παιδιά μας!" Γίνεται να μην προσβληθείς? You get my point?

[marabou]

Κι όμως υπάρχουν τέτοιοι άνθρωποι. Εγώ έχω γνωρίσει.

Εντάξει δεν αμφιβάλλω. Αλλά μοιάζει με πόρισμα όπως το πες. Γιατί δεν είναι δυνατόν να μην προσβληθείς; Και γιατί αυτός που κοιτάει μόνο τον εαυτό του δεν θα προσβληθεί;

Φαντάσου να είσαι μέσα σε έναν πόλεμο. Ως στρατιώτης. Και στη μάχη να χάνεις το χέρι σου. Μετά από χρόνια στη πατρίδα μαζεύονται δυο τρείς γριές και σου φωνάζουν "δειλέ δεν έκανες ποτέ τίποτα για να προστατέψεις τα παιδιά μας!" Γίνεται να μην προσβληθείς? You get my point?

Ίσως και να γίνεται. Δεν ακυρώνω το σκεπτικό του Σωκράτη που νομίζω δεν προτείνει συμπεριφορές αλλά τρόπο σκέψης.

[ΑΙΝΕΙΑΝ06]

Το δίδαγμα ποιο είναι;
Αν μας βρίζουν και μας προσβάλουν να μην αγανακτούμε και αντιδρούμε;

[marabou]

Το δίδαγμα είναι να σκέφτεσαι σωστά.

[Blackdog]

Aντικειμενικα ο αλλος δεν σε ξερει. Ειναι ενας τυχαιος. Απ την στιγμη που συμβαινει αυτο, δεν λεει πραγματα που ισχυουν για σενα αλλα προβαλλει οτι μαλακια εχει στο κεφαλι του.


Γιατι λοιπον να παρεις σοβαρα την ψυχοπαθεια του;

[marabou]

Aντικειμενικα ο αλλος δεν σε ξερει. Ειναι ενας τυχαιος. Απ την στιγμη που συμβαινει αυτο, δεν λεει πραγματα που ισχυουν για σενα αλλα προβαλλει οτι μαλακια εχει στο κεφαλι του.


Γιατι λοιπον να παρεις σοβαρα την ψυχοπαθεια του;

Μπράβο.

[vagabondo]

Το δίδαγμα είναι να σκέφτεσαι σωστά.

Και να γυρνάς και το άλλο μάγουλο.

[marabou]

Το δίδαγμα είναι να σκέφτεσαι σωστά.

Και να γυρνάς και το άλλο μάγουλο.

Αν σκεφτείς πόσο μεγάλο είναι αυτό δεν θα το κορόιδευες.