Καλώς ήρθατε στο Phorum.com.gr Είμαστε εδώ πολλά ενεργά μέλη της διαδικτυακής κοινότητας του Phorum.gr που έκλεισε. Σας περιμένουμε όλους! https://dev.phorum.com.gr/
Ολόψυχα περαστικά στο πρόβλημα υγείας που αντιμετωπίζεις και σε υποχρεώνει να αποσυρθείς πρόωρα απ την ενεργό δράση
Ευχόμαστε σύντομα να το ξεπεράσεις και να ζήσεις χρονια πολλά και ευτυχισμένα με την οικογένεια σου
Για μας που σε γνωρίσαμε είσαι πάνω απ όλα μια απ τις ευφυέστερες και κυρίως πιο ευαίσθητες πένες της γενιάς μας
Θα έρθει κάποια στιγμή το πλήρωμα της ιστορίας και όλοι θα στο αναγνωρίσουν
Αξέχαστο θα μας μείνει το μικρο βιβλιαράκι που έγραψες για την έφηβη κόρη σου...και το νιώσαμε σαν να το έγραψες και για τις δικές μας κόρες
Τώρα που πήρες και τα τελευταία πράγματα σου απ’ το σπίτι και ξεκίνησες αυτό που χρόνια λαχταρούσες, τη δική σου ζωή, άκου δυο τρία πραγματάκια που κατάλαβα εγώ από τη δική μου.
Δεν είναι συμβουλές, δεν γουστάρεις τέτοιες.
Ας πούμε ότι είναι ένα manual, σαν αυτά που βρίσκεις στο κουτί του καινούριου σου κινητού.
Ξέρω ότι κάθε οδηγία χρήσεως σού είναι άχρηστη και ενοχλητική, καθώς τα κινητά (και τη ζωή ασφαλώς) τα παίζεις στα δάχτυλα. Δεν βλάφτει πάντως να πετάξεις σ’ ένα συρτάρι το χαζό βιβλιαράκι. Πού ξέρεις…
Έχουμε και λέμε: Οι άνθρωποι δεν χωρίζονται σε πλούσιους και φτωχούς, σε όμορφους και άσχημους, σε άσημους και διάσημους, σε Έλληνες και ξένους, σε δεξιούς και αριστερούς. Πρόκειται για δευτερεύοντες διαχωρισμούς, χωρίς καθοριστική σημασία για την ουσία της ζωής. Μην παγιδευτείς σ’ αυτούς, θα βγεις χαμένη.
Οι βασικοί διαχωρισμοί είναι ανάμεσα σε καλούς και κακούς χαρακτήρες, ανάμεσα σε έξυπνους και βλάκες και ανάμεσα σε παραγωγικούς και τεμπέληδες.
Φτιάξε γύρω σου έναν κύκλο ανθρώπων καλόγνωμων, έξυπνων και παραγωγικών. Θα ζήσεις με τρόπο που αξίζει τον κόπο. Στη ζωή που ξεκινάς, πρέπει να προσέχεις γιατί θα βρεις πολλή βρωμιά κι εσύ είσαι καλό παιδί.
Να ξέρεις όμως ότι μέσα σ’ αυτή τη βρώμικη ζωή, υπάρχει καθαρό νερό να πλύνεις τα χέρια σου. Μην πάψεις ποτέ να το αναζητάς.
Αλλιώς θα αποκτηνωθείς.
Θα διαπιστώσεις γρήγορα ότι στην κοινωνία που σου παραδώσαμε, είναι προτιμότερο να έχεις τύχη παρά προσόντα. Να έχεις επίγνωση αυτής της πελώριας αδικίας, αλλά ποτέ να μην την αποδεχτείς, αφήνοντας στην άκρη την προσωπική σου βελτίωση ως άχρηστη.
Να μαθαίνεις, να αυξάνεις τις γνώσεις σου και να καλλιεργείς τις δεξιότητες σου, όχι για τους άλλους αλλά για σένα. Αυτά κάνουν τον άνθρωπο ευτυχισμένο.
Έχεις ακούσει πως όταν τσακώνονται τα βουβάλια στον βάλτο, την πληρώνουν τα βατράχια. Να μην έχεις ούτε την χαζή αλαζονία του βουβάλου, ούτε την ηττοπαθή κακομοιριά του βατράχου. Να τους απεχθάνεσαι και τους δυο εξίσου.
Ο αξιοπρεπής άνθρωπος απορρίπτει τις δικαιολογίες. Τη ζωή μας τη φτιάχνουμε μόνοι μας, την κοινωνία την καταβαραθρώνουμε ή την εκτοξεύουμε όλοι μαζί.
Ποτέ μην πεις ότι η κοινωνία φταίει για την προσωπική σου πορεία, είναι υπεκφυγή. Αλλά και ποτέ μην αποφύγεις τη συμμετοχή σου στην προσπάθεια βελτίωσης της κοινωνίας σου.
Είναι δειλία.
Πολλοί θα κάνουν κριτική στις σκέψεις και στις πράξεις σου. Θα καταλάβεις εύκολα ποιες είναι καλοπροαίρετες και ποιες όχι. Όσες επιβεβαιώνουν μια αμφιβολία που είχες ήδη μέσα σου, είναι καλοπροαίρετες. Αυτές μελέτησε τις. Θα σε βοηθήσουν.
Τις άλλες αγνόησε τις.
Να εκτιμάς τον μέσο άνθρωπο, να απεχθάνεσαι τον μέσο ανθρωπάκο. Να τιμάς τον στρατιώτη, να απορρίπτεις το στρατιωτάκι. Μακριά από γλύφτες και κόλακες. Είναι σκουπίδια.
Ποτέ μην εξοβελίσεις από τη ζωή σου την αισθητική. Ζήσε δίπλα της. Να θυμάσαι, ότι το όμορφο είναι πιο χρήσιμο απ’ το χρήσιμο. Το πάθος στη ζωή είναι απαραίτητο, τα πάθη βλάπτουν. Η σχέση αυτών των δύο είναι πολύ περίεργη.
Έχω γνωρίσει πολλούς ανθρώπους με πάθη, χωρίς πάθος. Αυτούς να τους αποφεύγεις. Όμως δεν έχω γνωρίσει κανέναν που να είχε πάθος, δίχως πάθη.
Μη ρωτήσεις γιατί, δεν ξέρω. Προσωπικά, όταν χρειάστηκε να διαλέξω ανάμεσα σε μια ζωή ουδέτερη, σε μια ζωή με σκέτα πάθη και σε μια ζωή πάθους και παθών, εγώ έτρεξα στο τρίτο. Να ζήσεις αποενοχοποιημένα.
Οι υποχρεώσεις μας έναντι των άλλων απορρέουν μόνο από τη συνείδηση μας και από το ανθρώπινο φιλότιμο μας. Δεν απορρέουν από τους κανόνες τών γύρω μας. Μην αφήσεις κανέναν να σε φορτώσει με ενοχές, θα σού δηλητηριάσει τη ζωή. Να μην αψηφάς τις δικές σου ενοχές όμως. Να τις μελετάς, να τις αναλύεις, να τις παίρνεις στα σοβαρά και να απαντάς σ’ αυτές με πράξεις.
Αυτό σε κάνει καλύτερο άνθρωπο.
Ο έρωτας είναι δώρο. Στην έναρξη της ζωής μας είμαστε όλοι βουλιμικοί. Καλά να περάσεις λοιπόν. Σου ‘χω στείλει δώδεκα ντουζίνες προφυλακτικά. Κοίτα να επιβληθείς στα τανισμένα τραγάκια που σε τριγυρίζουν, να τους τα φοράς με το ζόρι.
Λοιπόν, για να μην πολυλογώ, να ψάχνεις πάντα στους άλλους μόνο το περίσσευμα της ψυχής τους. Όλα τα άλλα περισσεύματα τελειώνουν γρήγορα, μόνο αυτό είναι ανεξάντλητο. Αλλά για να το ζητάς, πρέπει να βλέπουν και οι άλλοι το περίσσευμα της δικής σου ψυχής.
Τέλος, βγάλε σε παρακαλώ αυτή τη δεύτερη μπίλια που πέρασες στο πάνω χείλος σου. Θα ξεβιδωθεί κανένα βράδυ μέσα στο στόμα σου και θα καταπιείς το σιδεράκι στον ύπνο σου. Και θα ‘σαι μόνη σου στο σπίτι… και θα βάλεις τις φωνές… και δε θα ‘μαι εκεί να σε τρέξω στον γιατρό…
Μια ξαφνική περιπέτεια της υγείας μου, όχι δραματική αλλά επίπονη, δημιουργεί νέα δεδομένα στην καθημερινότητά μου. Κατόπιν αυτού, συμφωνήσαμε από κοινού με τη διεύθυνση του ΟΡΕΝ ότι θα μου είναι πλέον αδύνατο να ανταπεξέλθω στις υποχρεώσεις μιας τετράωρης καθημερινής ενημερωτικής εκπομπής, που ξεκινά πολύ νωρίς και δημιουργεί σοβαρή σωματική και πνευματική καταπόνηση.<
Re: Σ ευχαριστούμε για όλα Δημήτρη
Δημοσιεύτηκε: 27 Οκτ 2023, 21:56
από georgebi
zteo έγραψε: 27 Οκτ 2023, 21:51
Για τον Καμπουρακη λεει
Ανεκτίμητη απόλαυση αυτά τα τρία βιβλιαράκια σου ιστορίας
με απλότητα, γνώση και χιούμορ
όπως ήσουν και ο ίδιος στη προσωπική σου ζωή
Re: Σ ευχαριστούμε για όλα Δημήτρη
Δημοσιεύτηκε: 28 Οκτ 2023, 00:34
από Γάταρος
Όταν η κόρη σου σού λέει ότι πάει στην Πάτρα για να σπουδάσει, αλλά εσύ ξέρεις:
georgebi έγραψε: 27 Οκτ 2023, 21:47
Αξέχαστο θα μας μείνει το μικρο βιβλιαράκι που έγραψες για την έφηβη κόρη σου...και το νιώσαμε σαν να το έγραψες και για τις δικές μας κόρες
Ή "μικρό βιβλίο" λέμε ή "βιβλιαράκι." "Μικρό βιβλιαράκι" είναι κοτσάνα.
zteo έγραψε: 27 Οκτ 2023, 21:51
Για τον Καμπουρακη λεει
Ανεκτίμητη απόλαυση αυτά τα τρία βιβλιαράκια σου ιστορίας
με απλότητα, γνώση και χιούμορ
όπως ήσουν και ο ίδιος στη προσωπική σου ζωή
Ναι! Τα έχω διαβάσει - πολύ όμορφα
Re: Σ ευχαριστούμε για όλα Δημήτρη
Δημοσιεύτηκε: 28 Οκτ 2023, 01:46
από Eθνικοκοινωνιστης
Υδράργυρος έγραψε: 28 Οκτ 2023, 01:08
Δε θα μου λειψει καθολου
σε ευχαριστουμε για ολα αριστε δημητρη
Re: Σ ευχαριστούμε για όλα Δημήτρη
Δημοσιεύτηκε: 28 Οκτ 2023, 09:46
από georgebi
Εδώ ένα εμβληματικό του κείμενο που συμπυκνώνει με εξαιρετικό τρόπο τη παλαιική βούληση του Μαη του '23, που σαν οργισμένο ποτάμι σάρωσε και τις τελευταίες ελπίδες του λαϊκισμού
Μας θεωρούσαν τυφλούς ή χαζούς, το πιστεύω ακράδαντα. Επί τετραετία έκαναν το μαύρο άσπρο, σ’ έναν ατέλειωτο και αδυσώπητο μαραθώνιο καθημερινής διαστρέβλωσης της οφθαλμοφανούς πραγματικότητας. Άλλα βλέπαμε γύρω μας, άλλα μας έλεγαν ότι βλέπουμε. Άλλα ζούσαμε κι άλλα επέμεναν ότι συμβαίνουν στη ζωή μας.
Ερμήνευαν διαρκώς τον κόσμο μας με μια μαυρίλα που όμοια της βρίσκει κανείς μόνο σε ασπρόμαυρα κοινωνικά δράματα ελληνικών ταινιών της δεκαετίας του ’50. Στην οπτική τους, το χρώμα ήταν όχι μόνο ανύπαρκτο, αλλά και αυστηρά απαγορευμένο.
Είχαν μονίμως σμιχτό το φρύδι, σουφρωμένο το χείλος και υψωμένο το δάκτυλο. Για κάθε τι, από το πιο μικρό μέχρι το πιο μεγάλο. Η τετραετία Μητσοτάκη ήταν το απαύγασμα της εθνικής μας φτώχειας, το αποκορύφωμα της κοινωνικής μας μιζέριας, το ανώτατο στάδιο της κρατικής καταστολής, το οριστικό τέλος κάθε ατομικού μας δικαιώματος. Ζούσαμε σε μια κόλαση Κυριάκου, που μπροστά της η κόλαση του Δάντη ήταν παιδική χαρά.
Δεν υπήρχε ψωμί στο τραπέζι μας, ψώνια στο καλάθι μας, γάλα στο πρωινό μας, κρέας στο πασχαλινό γεύμα μας, βενζίνη στο ρεζερβουάρ μας, ρεύμα να φωτίζει τον φτωχική και παγωμένη μας κάμαρα. Δεν είχαμε δουλειά, όσοι ξεφεύγαμε προσωρινά από τη μαζική ανεργία δεν είχαμε οκτάωρο, οι φόροι και οι εισφορές μας ανέβαιναν κατακόρυφα κάθε δίμηνο, το κοινωνικό κράτος είχε κατεδαφιστεί, ζούσαμε μέσα σε μια ιδιωτικοποιημένη ζούγκλα που καθημερινά κατέτρωγε τις σάρκες μας.
Όσοι δεν τα βλέπαμε όλα αυτά, ήμασταν είτε τυφλωμένοι είτε εξαγορασμένοι. Το «καθεστώς Μητσοτάκη» (κατά το ευγενικότερο) ή η «χούντα Κούλη» (κατά το συνηθέστερο) μας άκουγε όλους μέρα - νύχτα, μας έδερνε όπου μας έβρισκε, μας εξευτέλιζε διαρκώς στο εξωτερικό, ενώ στο εσωτερικό μας έκλεβε, μας πρόσβαλε, μας φίμωνε. Τα μέσα ενημέρωσης μας ήταν Πετσωμένα, τα επίπεδα της ελευθεροτυπίας μας χαμηλότερα από τις στρατιωτικές χούντες της υποσαχάριας Αφρικής, η αστυνομία μας από τις σκληρότερες της υφηλίου, ο στρατός και το λιμενικό μας από τα πιο δολοφονικά του κόσμου.
Κυβερνητικές συμμορίες λυμαίνονταν τον δημόσιο πλούτο, μεγάλες εταιρείες έκαναν καθημερινά πάρτι πίνοντας το αίμα του πάμφτωχου λαού μας με το μπουρί, παρακρατικές ομάδες έχωναν τσιπάκια και μικρόφωνα σε κάθε συσκευή που κυκλοφορούσε στην χώρα, πορφυρογέννητοι που είχαν υφαρπάξει την ψήφο του κόσμου μετέτρεπαν τη χώρα σε οικογενειακό τους τσιφλίκι και το δημόσιο ταμείο σε προσωπικό τους χρηματοκιβώτιο. Επί τέσσερα χρόνια ζούσαμε την απόλυτη φτώχεια, την απόλυτη καταπίεση, τον απόλυτο εξευτελισμό.
Μέχρι που έφτασε η 21η Μαΐου. Οπότε σηκώθηκε ήρεμα - ήρεμα ο κοσμάκης, έκανε τη βόλτα του ως το εκλογικό τμήμα, τους είπε ένα «άι σιχτίρ, σας σιχάθηκα» και τους έστειλε να ψάχνονται. Ε, νισάφι πια, ζαβαρακατρανέμια…
