Ο Ρόμπερτ Ντε Νίρο «δανείζεται» (βαριεστημένα) μορφασμούς του Μάρλον Μπράντο (μην αναφέρω και το από πού, φωνάζει το πράμα…)
και ο Λεονάρντο ΝτιΚάπριο τους παίρνει από «δεύτερο χέρι» και τους μετατρέπει σε μια παρωδία μούτας, για να μας δώσει τη χειρότερη ερμηνεία της κινηματογραφικής του καριέρας , χαντακώνοντας κάθε τρόπο προσέγγισης του χαρακτήρα του.
Το overacting του ΝτιΚάπριο βλακοδείχνει τόσο ενοχλητικά, που μ’ έκανε να αισθάνομαι πως «έπαθε»… Άρη Σερβετάλη , ενώ ο ίδιος νομίζει πως υποδύεται μια αφελή, νεανική καρικατούρα του «θείου» Ντε Νίρο, ο οποίος επαναλαμβάνει διαρκώς μια στερεοτυπικά «αποτροπιαστική» έκφραση μακιαβελικού με κατεβασμένα χείλη.
看起来和闻起来像狗屎的东西,您无需舔以确保它是狗屎..... Spoiler
Ότι φαίνεται σκατά και μυρίζει σαν σκατά δεν χρειάζεται να το γλείψεις για να βεβαιωθείς ότι είναι σκατά..