Phorum.com.gr

Η γάτα μου, ετών 13.

Πριν κάνα-δυο χρόνια, έδειξε ανησυχητικά συμπτώματα.
Δεν είχε όρεξη, κοιμόταν όλη μέρα, βάδιζε με δυσκολία κλπ.
Της έκανα εξετάσεις, δεν δώσαν κανένα ακριβές αποτέλεσμα. Είπαν διάφορα, από παράσιτα μέχρι καρκίνο,
Τελικά, πέρσι η κτηνίατρος μου είπε να της δίνω 1 χαπάκι Prezolon 5 mg (κορτιζόνη) την ημέρα.
Μου είπε να μην ανησυχώ, γιατί η κορτιζόνη δεν επιδρά στις γάτες όπως στους ανθρώπους.
Εδώ και 7-8 μήνες τουλάχιστον, με αυτή την αγωγή, η Bianca είναι μια χαρά.

Απόψεις;

σου είπε για ποιο λόγο της το δίνει, ωστόσο;

μήπως μυρίζεται κάποιο αυτοάνοσο;

γερή να είναι

νύχτα έγραψε: 07 Ιουν 2023, 18:51 σου είπε για ποιο λόγο της το δίνει, ωστόσο;

μήπως μυρίζεται κάποιο αυτοάνοσο;

γερή να είναι

Μπα όχι, δεν μου είπε κάτι συγκεκριμένο.
Ευχαριστώ

Saliveros έγραψε: 07 Ιουν 2023, 11:44 Η γάτα μου, ετών 13.

Πριν κάνα-δυο χρόνια, έδειξε ανησυχητικά συμπτώματα.
Δεν είχε όρεξη, κοιμόταν όλη μέρα, βάδιζε με δυσκολία κλπ.
Της έκανα εξετάσεις, δεν δώσαν κανένα ακριβές αποτέλεσμα. Είπαν διάφορα, από παράσιτα μέχρι καρκίνο,
Τελικά, πέρσι η κτηνίατρος μου είπε να της δίνω 1 χαπάκι Prezolon 5 mg (κορτιζόνη) την ημέρα.
Μου είπε να μην ανησυχώ, γιατί η κορτιζόνη δεν επιδρά στις γάτες όπως στους ανθρώπους.
Εδώ και 7-8 μήνες τουλάχιστον, με αυτή την αγωγή, η Bianca είναι μια χαρά.

Απόψεις;

τουλάχιστον έμαθες με σιγουριά ότι δεν ήταν παράσιτα ή καρκίνος.

Otto Weininger έγραψε: 07 Ιουν 2023, 22:17 τουλάχιστον έμαθες με σιγουριά ότι δεν ήταν παράσιτα ή καρκίνος.

Εννοείς ότι, αν ήταν, θα είχε επιδεινωθεί η κατάσταση, έτσι;

Saliveros έγραψε: 07 Ιουν 2023, 22:22

Otto Weininger έγραψε: 07 Ιουν 2023, 22:17 τουλάχιστον έμαθες με σιγουριά ότι δεν ήταν παράσιτα ή καρκίνος.

Εννοείς ότι, αν ήταν, θα είχε επιδεινωθεί η κατάσταση, έτσι;

yeap

ουσιαστικά αν ήταν κάτι από αυτά τα 2, σημαίνει ότι τα άφησες αθεράπευτα για 2 χρόνια. Θα την είχαν σκοτώσει. Άρα δεν είναι αυτά.

Εδώ και κάτι μήνες, η Bianca έχει αποκτήσει μια περίεργη συνήθεια:
Όποτε με πετύχει όρθιο, είτε φοράω παπούτσια, είτε παντόφλες, είτε είμαι ξυπόλητος, σπεύδει να ξαπλώσει βάζοντας το κεφαλάκι της πάνω στα δάχτυλα των ποδιών μου, και δείχνει πανευτυχής.
Αν δεν πάθω αγκύλωση, είναι διατεθειμένη να μείνει έτσι ad infinitum.

Το πιο περίεργο είναι ότι, ενώ περνάω σχεδόν όσες ώρες είμαι ξύπνιος μπροστά στο desktop μου, και τα πόδια μου είναι εξίσου διαθέσιμα, δεν το κάνει ποτέ.

Δεν είναι κανένα ιδιαιτέρως διαχυτικό γατί, δεν της αρέσει να την παίρνω αγκαλιά ή να κάθεται στα γόνατά μου. Βέβαια, όταν κοιμάμαι, συνήθως ξαπλώνει μαζί μου παράλληλα με τα πόδια μου, αλλά δεν δείχνει την ίδια προτίμηση στις πατούσες μου.

Τι βίτσιο είναι αυτό;

Συνήθως βρισκόμαστε όρθιοι όταν, ή μόλις ήρθαμε, ή είναι να φύγουμε από κάπου (είτε εντός, είτε εκτός σπιτιού).

Μήπως για να σου δείξει με τον τρόπο της (καθηλώνοντάς σε) να μείνεις εκεί, στο χώρο που είσαι; Σε αγαπάει μάλλον.

Άλλη εξήγηση δεν βρίσκω αφού, έτσι κι αλλιώς, άβυσσος η ψυχή των γατιών.

aLiCat έγραψε: 20 Ιουν 2023, 11:22 Συνήθως βρισκόμαστε όρθιοι όταν, ή μόλις ήρθαμε, ή είναι να φύγουμε από κάπου (είτε εντός, είτε εκτός σπιτιού).
Μήπως για να σου δείξει με τον τρόπο της (καθηλώνοντάς σε) να μείνεις εκεί, στο χώρο που είσαι; Σε αγαπάει μάλλον.
Άλλη εξήγηση δεν βρίσκω αφού, έτσι κι αλλιώς, άβυσσος η ψυχή των γατιών.

Ναι, με αγαπάει -13 χρόνια μόνοι οι δυο μας ζούμε. Κι εγώ την αγαπάω, αλλά δεν ξαπλώνω στα πόδια της.

Αλλά αυτή της η συνήθεια δεν έχει να κάνει με το αν μόλις ήρθα ή φεύγω (δεν πολυ-μπαινοβγαίνω τώρα που είμαι ραμολί). Μπα, μάλλον με θεωρεί κάτι σαν τοτέμ.

Saliveros έγραψε: 20 Ιουν 2023, 11:32

aLiCat έγραψε: 20 Ιουν 2023, 11:22 Συνήθως βρισκόμαστε όρθιοι όταν, ή μόλις ήρθαμε, ή είναι να φύγουμε από κάπου (είτε εντός, είτε εκτός σπιτιού).
Μήπως για να σου δείξει με τον τρόπο της (καθηλώνοντάς σε) να μείνεις εκεί, στο χώρο που είσαι; Σε αγαπάει μάλλον.
Άλλη εξήγηση δεν βρίσκω αφού, έτσι κι αλλιώς, άβυσσος η ψυχή των γατιών.

Ναι, με αγαπάει -13 χρόνια μόνοι οι δυο μας ζούμε. Κι εγώ την αγαπάω, αλλά δεν ξαπλώνω στα πόδια της.

Αλλά αυτή της η συνήθεια δεν έχει να κάνει με το αν μόλις ήρθα ή φεύγω (δεν πολυ-μπαινοβγαίνω τώρα που είμαι ραμολί). Μπα, μάλλον με θεωρεί κάτι σαν τοτέμ.

Καλό το χιούμορ/αυτοσαρκασμός του "τοτέμ", αλλά μην εκφράζεσαι για τον εαυτό σου με "ραμολί "
(ακόμα και σε περίπτωση που φλερτάρεις με εγγύτητα τα χρόνια του αιώνα).

Πέραν όλων των άλλων, ας ευγνωμονούμε το πχόρουμ που, με τον έναν ή τον άλλο τρόπο μας κρατάει σε εγρήγορση, εμποδίζοντας τη νοητική κατάπτωση.

Κι εγώ την αγαπάω, αλλά δεν ξαπλώνω στα πόδια της.

Κάθε πλάσμα- ανάλογα με τις δυνατότητές του- υποθέτω δείχνει την αγάπη του με διαφορετικό τρόπο.