....Πάσχων δεινῶς ὁ Τρικούπης ὅτε κατέπλευσεν εἰς Πειραιᾶ, μετηνέχθη κατάκοιτος εἰς ᾿Αθήνας. Ὅτε δὲ εἰσῆλθον εἰς τὸ δωμάτιον αὐτοῦ"-Διέταξα, εἶπέ μοι νὰ ἐπιτρέψωσιν εἰς σὲ μόνον νὰ εἰσέλθης, διότι ἐπεθύμουν νὰ σοὶ διακοινώσω ὅσον τὸ δυνατὸν ταχύτερον χαροποιὰν εἴδησιν, τὴν παραχώρησιν τῆς Ἑπτανήσου. Ἐπειδὴ δὲ ἐφάνην διστάζων,-Μὴ ἀμφίβαλε, προσέθετο. Ναὶ μὲν ὁ λὸρδ Πάλμεστον ἀποστρέφεται τὸν οθωνα, ἀλλ᾽ ἐπιθυμεῖ καὶ νὰ παύσῃ ἀνησυχοῦν καὶ ταρώττον τὴν Εὐρώπην τὸ ἀνατολικὸν ζήτημα, ν᾽ἀπαλλαχθῆ δὲ καὶ ἡ ᾿Αγγλία ἀπὸ τῶν καθημερινῶν διαμαρτυρήσεων τῆς Ἑπτανήσου. Μοὶ παρήγγειλε δὲ νὰ ὁμιλήσω᾽ πρὸς τὸν βασιλέα, νὰ βεβαιώσω αὐτὸν ὅτι ἡ παραχώρησις γίνεται, ἀλλ᾽ ὅτι εἰς ἀντάλλαγμα ζητεῖ περὶ αὐτοῦ ἣ ᾿Αγγλία μόνην τὴν ὑπόσχεσιν ὅτι οὔτε φανερὰ οὔτε μυστικὰ θὰ ἐνοχλῇ πλέον τὴν Τουρκίαν.
μετά από λίγες μέρες και αφού άκουσε την απάντηση του βασιλιά, η χαρά του Τρικούπη ξεθύμανε
ο βασιλιάς είχε άλλα σχέδια, λίγο πιο φιλόδοξα: Να κατακτήσει την Πόλη, στήνοντας ελληνο-σερβική συμμαχία και κοινή συμμετοχή στον οθωμανικό πόλεμο με το πριγγιπάτο του Μαυροβουνίου, που είχε ξεσπάσει εκείνη την εποχή, και ήταν βέβαιος ότι θα έπαιρνε την Πόλη με 3000 άνδρεςὍτε δὲ μεθ᾽ ἡμέρας ἐπανεῖδον τὸν Τρικούπην ὁλιγώτερον πάσχοντα: - Τί ἀπεγένοντο, ἠρώτησα τὰ τῆς Ἑπτανήσου ; -Αν σοι εἴπω, ἀπεκρίθη μοι, τὴν ἀπάντησιν δὲν θὰ πιστεύσῃς. Ὁ βασιλεὺς οὐ μόνον δὲν δίδε τί αἰτηθεῖσαν ὑπόσχεσιν, ἀλλὰ μοὶ ἐμήνησε καὶ τί ἐνεργεῖται τὴν ὥραν ταύτην κατὰ Τουρκίας. Εἶδες τὸν ἐξερχόμενον ὅτε ἦλθες; δὲν φαντάζεσαι τί με διεβεβαίωσε- δισχυρίσθη ὅτι δύο ἣ τρεῖς χιλιάδες ἀνδρῶν ἀρκοῦσιν εἰς ἄλωσιν τῆς Κωνσταντινουπόλεως. Μοὶ ἐπεδείχθησαν δὲ καὶ σχέδιον συνθήκης συμμαχίας καὶ ἐπιμαχίας μετὰ τῆς Σερβίας καὶ ἄλλα ἔγγραφα ἀναγόμενα εἰς τὴν αὐτὴν ὑπόθεσιν.
...
Η δε Πύλη και οι εκεί πρεσβευτές είχαν πλήρη επίγνωση του σχεδίου, το οποίο παρακινήθηκε απο τους Ιταλούς
...Διατρίβων δ᾽ἐν Κωνσταντινουπόλει, ὅπου μετέθην ἵν᾿ ἀποφύγω τὴν εἰς τὸ νέον ὑπουργεῖον μετοχὴν,ἐπληροφορήθην πολλὰ περὶ τῶν ἐν᾿Αθήναις ἐνεργουμένων κατὰ Τουρκίας, ὧν ἐγὼ μὲν εἶχον ἰδέαν ἀμυδρὰν, διότι ἀπὸ τοῦ 1854, πεισθεὶς περὶ τῶν δυσκαταμαχήτων δυσχερειῶν τοῦ ἐπιχειρήματος, ἀπεῖχον, ἡ δὲ τουρκικὴ ἐξουσία πληρεστάτην εἴδησιν: καὶ τὸ σχέδιον αὐτὸ τῆς μετὰ τῆς Σερβίας συνθήκης ἐγίνωσκεν. Ἤκμαζε
δὲ τότε ὁ πόλεμος τοῦ Μαυροβουνίου. Καὶ ἢ μὲν Σερβία ἐπέκειτο ἀπειλητικὴ, αἱ δὲ μεγάλαι δυνάμεις ἦσαν μεμερισμέναι. Ἡ μὲν Γαλλία καὶ ἡ Ἰταλία ὑπερήσπιζον τὴν Σερβίαν, εἰς ἣν, ὡς μετὰ ταῦτα ἔμαθον παρὰ τοῦ ἐν ᾿Αθήναις ἰταλοῦ πρέσβεως Μαμιάνη, ἡ πρώτη αὐτῶν εἶχεν ἀποστείλει εξήκοντα χιλιάδας πυροβόλων ὅπλων, ἡ δὲ ᾿Αγγλία ἀντέπραττε πάσῃ δυνάμει ὑπὲρ τῶν δικαιωμάτων τῆς Τουρκίας.
Οι άγγλοι απεσταλμένοι στην Πόλη έκανα πακαλούσαν τον Δραγούμη να πείσει τον βασιλιά να κάνει πίσω, γιατί ούτε το σχέδιο είχε καμιά τύχη, ούτε το Μαυροβούνιο είχε ελπίδα να αντισταθεί όσο ήλπιζε ο Όθωνας
Το foreign office στο μεταξύ έστελνε εντολές να ενημερωθεί ο Οθωνας ότι ελληνικό κίνημα κατά της Τουρκίας θα σήμαινε την εκθρόνισή του και κίνημα υπερ των επτανήσων θα σήμαινε ισχυρή επίπληξη«Οὐδὲν τῶν ἐν Αθήναις τεκταινομένων μὲ λανθάνει, εἶπέ μοι μετὰ μακρὸν διάλογον" ἀνοηταίνετε δὲ ἐλπίζοντες ἐπὶ τὴν Σερβίαν καὶ τὸ Μαυροβούνιον. Καὶ τοῦτο μὲν βλέπετε ὅτι καθ᾽ ἑκάστην ἡττᾶται καὶ ὅτι ὁ Ὀμὲρ πασᾶς προχωρεῖ πρὸς τὴν Σετίνιαν, ἐκείνη δὲ, πολὺ δὲν θὰ
περάσῃ και ὡς ἡ χελώνη θὰ σπεύσῃ νὰ κρύψῃ τὴν κεφαλὴν ἐντὸς τοῦ ἰδίου ὀστράχου. ᾿Εὰν ἔχης εἴσοδον παρὰ τῷ Ὄθωνι, πεῖσον αὐτὸν νὰ ἡσυχάσῃ, διότι, ζητῶν νὰ ὑποσκάψῃ τὸν θρόνον τοῦ Σουλτάνου, ἀνασκάπτει τὰ θεμέλια τοῦ οἰκείου θρόνου.»
....
...Αλλ᾽ ὁ βασιλεὺς καὶ πρὸ τῆς ἐπιστολῆς τοῦ Ῥῶσελ ἐφαίνετό μοι ἀθυμῶν, ἐφαίνετο κυλινδούμενος μεταξὺ τῆς ἀκατασχέτως προϊούσης ἐσωτερικῆς παραλύσεως, τῶν ἐπικειμένων ἐξωτερικῶν περιπλοκῶν καὶ τῆς πρὸς αὐτὸν ψυχρότητος τῶν ξένων. Ἐπιστολὴ δέ τις τοῦ ἐν Πετρουπόλει ἡμετέρου πρέσβεως ἔλεγεν ὅ ὅτι ὁ Γορζακὸφ, ὠργισμένος κατὰ τοῦ Ὄθωνος, εἶπε παῤῥησίᾳ ὅτι ἀδιαφορεῖ ὅλως διὰ τὴν βαυαρικὴν δυναστείαν καὶ τοὺς κινδύνους αὐτῆς, ὁ πρέσβυς τῆς Γαλλίας ἐλάλει ἀνυποστόλως κατά τε τοῦ βασιλέως και της βασιλίσσης, ἦ αληθείᾳ ὁμιλοῦσα περὶ αὐτοῦ δὲν ἀνέσπα τὰ ἡνία τῆς γλώσσης, καὶ μόνος ὁ τῆς ᾿Αγγλίας ἔλεγέ μοι ἐνίοτε on maltraite beaucoup le roi (κακῶς μεταχειρίζονται τὸν βασιλέα)
ο Βασιλεύς ωστόσο, όπως πάντα, δεν υπέκυπτε σε απειλές και επέμενε στο σχέδιο για κατάκτηση της Πόλης:
...Σήμερον ὅμως, ὅτε παρῆλθε χρόνος ἱκανὸς καὶ ταῦτα νὰ κατευνάσῃ καὶ ἐκείνας νὰ σβέσῃ, θὰ συγκατανεύσῃ ἐλπίζω, νὰ ὁμολογήσῃ ὁ τιμῶν τὴν δικαιοσύνην ὅτι ἐάν τις φιλοδοξία ἐνεθάῥυνε τὴν ἀπόφασίν μου, αὕτη ὑπῆρξε μία μόνη καὶ ἀκραιφνεστάτη, ἡ τῆς συνεργείας εἰς τὴν ἐκτᾶσιν τῶν ὁρίων τῆς φιλτάτης Ἑλλάδος καὶ εἰς τὴν πρόσληψιν μάλιστα τῆς Ἑπτανήσου, πρὸς ἣν ἔτρεφον πολὴν τὴν συμπάθειαν. Καὶ ἀληθῶς ἀνέμνησα τὴν πρότασιν. «Καὶ τίς ἐμποδίζει, ἠρώτησεν ὁ βασιλεὺς τὴν παραχώρησι ; Καὶ τὸ ἔθνος, καὶ ἐγὼ θὰ εὐγνωμονῶμεν.»
Ὅτε ὅμως ἀνέμνησα καὶ τὸν ὅρον καθ᾽ ὃν θὰ ἐγίνετο ἡ δωρεὰ, τὴν ἀποχὴν τουτέστιν ἀπὸ πάσης ἕνεργείας κατὰ τοῦ γείτονος κράτους, ἐσιώπησε καὶ μετὰ βραχεῖαν σκέψιν εἶπέ μοι τὰ ἑξῆς "τινος Προτείνω σοι ν᾽ ἀλλάξωμεν πρόσωπον πρὸς στιγμήν" σὺ μὲν νὰ γίνης βασιλεὺς, ἐγὼ δὲ ὑπουργὸς, καὶ οὕτω θὰ λάβῃς ὁριστικὴν ἀπάντησιν περὶ τῆς Ἑπτανήσου.
Καὶ ὑποδυθεὶς σχῆμα ὑποδεεστέρου: Οἱ Αγγλοι, εἶπε, Μεγαλειότατε, παραχωροῦσι τὴν Ἑπτάνησον εἰς τὴν Ἑλλάδα, ἐπὶ τῷ ὅρῳ ὅμως να μη σκεφθῇς, μήτε νὰ ἐνεργήσῃς τι πλέον ὑπὲρ τὧν ἀδελφῶν ἡμῶν. Δὸς λοιπὸν τὸν βασιλικόν σου λόγον. Καὶ ἐπειδὴ ἐδίστασα"-δὸς, ἐπανέλαβε, τον βασιλικόν σου λόγο, ἡ παραχώρησις θὰ γίνῃ εὐ! Ἐπειδὴ δὲ καὶ πάλιν ἐσιώπησα" - Βλέπεις, ἀνεφώνησεν, ὅτι καὶ σὺ εἶσαι ἄδικος. Κατακρίνετε τὸν ἄλλον ὡς μὴ πράττοντα ὅ,τι θεωρεῖτε ἄτοπον νὰ πράξετε ὑμεῖς. Καὶ ἐννοεῖς βασιλια τῆς Ἑλλάδος μὴ μεριμνῶντα ἡμέραν καὶ νύχτα περὶ τῆς τύχης τῶν δούλων Ἑλλήνων; Ναὶ μὲν καὶ οἱ Ἑπτανήσιοι εἰσὶ δοῦλοι, ἀλλὰ δοῦλοι εὑρωπαϊκῆς κυβερνήσεως, τακτικῆς καὶ φιλονόμου, οἵτινες ἐπὶ τέλους θὰ ἐνωθῶσι μεθ᾽ ἡμῶν. Ἔκτοτε δὲ οὐδεὶς πλέον λόγος περὶ Ἑπτανήσου ἐγένετο μεταξὺ τοῦ βασιλέως καὶ ἐμοῦ" καὶ τίς ἧτο δυνατὸν νὰ μὴ κυριευθῇ ὅλος ὑπὸ εὐλαβείας πρὸς τοιαύτην ἐλληνικὴν καρδίαν ;
Λίγο αργότερα, η απάντηση του στις επιστολές του πιστού του Κολοκοτρώνη να παραιτηθεί απο τη θέση του πρωθυπουργού, γιατί δε θεωρούσε τον εαυτό του ικανό για τη θέση, και στις παρακλήσεις να μην πάει σε περιοδεία γιατί ετοιμαζόταν συνομωσία, η απάντησή του ήταν η εξής:
Ὁ βασιλεὺς ὅμως ἀντέτεινεν: « Ἐὰν θέλετε, ἀπεκρίνετο, νὰ μ᾽ ἐγκαταλίπετε, εἶσθε κύριοι ἀλλ᾽ ἐγὼ ἔχω νὰ δώσω λόγον πρός τε τὸν Θεὸν καὶ πρὸς τὰς δυνάμεις περὶ τοῦ τρόπου καθ᾽ ὃν κυβερνῶ τὸν τόπον τοῦτον. Καὶ ἐπειδὴ ἐκ πείρας ἀπέκτησα τὴν πεποίθησιν ὅτι ἐπὶ τοῦ παρόντος πᾶς ἄλλος φέρει εἰς γενικὴν παράλυσιν, ἡ συνείδησίς μου δέν μοι ἐπιτρέπει νὰ ἐνδώσω. Δὲν ἀγνοῶ ὅτι καὶ νὰ μὲ δολοφονήσωσιν ἑτοιμάζονται, δύναμαι δὲ καὶ τὸ μέρος ὅπου γυμνάζονται καὶ τὴν γερουσιαστικὴν οἰκίαν, ἐν ἢ ὀχτὼ πολιτικοὶ ἀνδρες συγκροτοῦσι διαβούλια κατὰ τῆς ζωῆς μου, νὰ ὀνομάσω ὀφείλω ὅμως νὰ πίω πλῆρες τὸ δοθέν μοι ποτήριον' ὀφείλω νὰ ἐκπληρώσω μέχρι τέλους τὸ πρὸς τὴν Ἑλλάδα καθῆκον.»
πατησιώτης, george_v
Επίσης οι Άγγλοι είχαν απόλυτο δίκιο αφού το Μαυροβούνιο κατατροπώθηκε απο το τους Τούρκους και δεν πήρε καμιά βοήθεια απο τη Σερβία, πόσο μάλλον απο την Ελλάδα 
Το νέο ότι οι Άγγλοι ήσαν έτοιμοι να δώσουν τα Επτάνησα είχε διαρρεύσει και με συντριπτική πλειοψηφία ο λαός ψήφισε για βασιλιά κάποιο γιό της βασίλισσας Βικτωρίας.Οι αγγλικές εφημερίδες πανηγύρισαν το αποτέλεσμα αλλά η κυβέρνηση αρνήθηκε ευγενικά λέγοντας ότι κάτι τέτοιο θα προκαλούσε τις άλλες μεγάλες δυνάμεις (Γαλλία,Ρωσία) και καλό θα ήταν η Ελλάδα να διαλέξει βασιλιά από κάποια μικρή ευρωπαική χώρα σαν π.χ. τη Δανία και να μην ανησυχεί,τα Επτάνησα θα τα πάρει.Έτσι ήλθε η επόμενη δυναστεία.
