Phorum.com.gr

Λἰαν συγκινητικαὶ σκηναὶ ἔλαβον χώραν ἐν τῇ Συνελεύσει ἐκείνῃ, ὅτε ἀπεφασίζετο τὸ τῆς αὐτοχθονίας ζήτημα᾽ πολλοὶ ρήτορες ὡμίλησαν κατὰ
τοῦ χωρισμοῦ μὲ πολλὴν εὐφράδειαν, ἀλλὴ μὴ πειθομένης τῆς πλειοψηφίας, ὁ ἥρως Χατζηχρῆστος ἀποφασίζει νὰ ἀναβῇ τὸ βῆμα, Βούλγαρος τὸ γένοὶ, καὶ γνωρίζων λίαν ἀτελῶς τὴν Ἑλληνικὴν γλῶσσαν, ἀρχίζει τρέμων νὰ ὁμιλῇ, καὶ θέλων νὰ ἀποδείξῃ, ὅτι πλεῖστοι γενναῖοι Βούλγαροι ἐχάθησαν ἐν τῷ ᾿Αγῶνι συμπολεμοῦντες ὑπὲρ τῆς κοινῆς πατρίδος, εἰς τὰς Θήθας μετὰ τοῦ Ὑψηλάντου καὶ ἄλλαχου, λέγει, ποῦ εἶνε ἐμένα ἐκεῖνο Παπάζογλου, ποῦ εἶνε ἐμένα ἐκεῖνο Χατζηζορμπᾶ, που εἶνε ἐμένα ἐκεῖνο...[δηλαδὴ ὁἱ φονευθέντες ἀρχηγοὶ Βούλγαροι Παπάζογλους, Χατζηζορμπᾶς καὶ ἄλλοι, οἵτινες δι᾽ ἰδίων ἐξόδων ἐσχημάτισαν τὸ γενναῖον ἱππικὸν σῶμα) ἀλλὰ διακόπτεται ὑπὸ τῶν λυγμῶν, οἵτινες τὸν καταπνίγουσὶ, καὶ μένει ἐπὶ τοῦ βήματος κλαίων. Τὸ ἀκροατήριον συνταράσσεται, ἄκρα σιγὴ ἐπικρατεῖ, οἱ γέροντες στρατιωτικοῖ, οἱ ἀπόμαχοι, οἱ φαλαγγίται ὅλοι ὡς ἐκ σὺνθήματος ἐκρύγνηνται εἰς κλαυθμοὺς ἀκρατήτους.

Ὁ πρόεδρος διὰ νὰ θέσῃ ἕν τέρμα εἰς τὸ συγκινητικὸν, τοῦτο ἐπεισόδιον, παρακαλεῖ τὸν στρατηγὸν Τζοὺρτζ ὅστις εἶχε ζητήσει τὸν λόγον, νὰ ἀνέλθῃ τοῦ βήματος διὰ νὰ ομιλήσῃ. Ὁ στρατηγὸς ἐγείρεται, ἀλλὰ δὲν προχωρεῖ πρὸς τὸ βῆμα, ἀφίνων ἐκει τὸν Χατζηχρῆστον κλαίοντα, καὶ στηριζόμενος διὰ τῆς μἱᾶς χειρὸς ἐπὶ τῆς ἕδρας του, στρέφεται ἀγρίως πρὸς τὸν στρατηγὸν Γρίβαν καὶ Κριεζώτην, ρᾳδιουργοῦντας ὑπὲρ τῆς αὐτοχθονίᾶς, και με τὴν ἄγγλικήν προφοράν του, καὶ στεντορίᾳ τῇ φωνῇ «Γαϊντούρια», λέγει, καὶ καταπίπτει ἐπὶ τοῦ ἐδωλίου του κάτωχρος, οἱ συνάδελφοί του τρέχουσι πρὸς αὐτὸν συγκεκινημένοι, ἀκράτητος γέλως καταλαμβάνει τοὺς πάντας ἐπὶ τῇ ἐπιτυχίᾳ τἧς εὐφραδοῦς καὶ λακωνικωτάτης λέξεως, ἀλλ ἐν τούτοις τὸ ζήτημα τίθεται εἰς ψηφοφορίαν, καὶ κατωρθώθη διὰ τῆς εὖγενοῦς πλειοψηφίας νὰ θεωρῶνται γνήσιοι Ἕλληνες οἱ κάτοικοι τοῦ Μωριᾶ, καὶ δύο τρεῖς Ῥουμελιῶται, καὶ οἱ ἐπίλοιποι ἔξω τοῦ Νυμφῶνος, καὶ οὕτω ἔμειναν ἄγονα τὰ δάκρυα τοῦ Χατζηχρήστου, καὶ ἡ φιλόφρων ἔκφρασις τοῦ στρατηγοῦ Τζούρτζ.