https://www.huffingtonpost.gr/entry/ane ... 2f472a6e9cΑπό μία επιστολή του Pinheiro Ferreira προς τον Πορτογάλο διπλωμάτη στη Ρώμη Luiz Franciso Risso προκύπτει ότι ο υπουργός είχε δεχθεί στη Λισαβώνα το 1822 τον Έλληνα απεσταλμένο Καπετάν Νικόλαο Κεφαλά***. Ο τελευταίος μετέφερε μία άγνωστη έως σήμερα πρόταση: να γίνει Βασιλεύς των Ελλήνων ο δεκαεννεάχρονος πρίγκηπας Miguel, ο μικρότερος αδελφός του Dom Pedro. Η επιστολή ανατρέπει την κρατούσα άποψη των ειδικών ότι η πρώτη επιλογή των Ελλήνων ήταν ο Dom Pedro. Η πρόταση του Κεφαλά είναι πολύ πιθανόν να προήλθε από τον Αλέξανδρο Μαυροκορδάτο και τον Μητροπολίτη Ουγγροβλαχίας Ιγνάτιο. Ο Μαυροκορδάτος μνημονεύεται στην επιστολή ως Πρίγκηπας και «Πρόεδρος της Γερουσίας (Senado)”. Η λεπτομέρεια αυτή ίσως παραπέμπει στην ιδιότητά του ως Προέδρου του εκτελεστικού σώματος της προσωρινής διοίκησης την οποία, την 15η Ιανουαρίου, θέσπισε η Α′ Εθνική Συνέλευσις στην Επίδαυρο. Ο Ιωάννης Στ′ δεχόταν να στεφθεί βασιλεύς ο Miguel· ζήτησε όμως, όπως σημείωνει ο υπουργός στην επιστολή, να επαναδιατυπωθεί η πρόταση των Ελλήνων «με πιο επίσημο τρόπο».
Στην ίδια επιστολή, ο υπουργός εξουσιοδότησε τον Risso να μεταβεί στα Μέγαρα για να συναντήσει τον Μαυροκορδάτο. Ο Risso ήταν επιφορτισμένος να διαπραγματευθεί με τους Έλληνες «μια αμυντική συμμαχία, υπό τα Συντάγματα των δύο χωρών, κατά των ενόπλων επιθέσεων οποιωνδήποτε δυνάμεων». Ο Pinheiro Ferreira ήλπιζε ότι η ελληνο-πορτογαλική συμμαχία θα διαμορφωνόταν σε «μια μεγάλη συνομοσπονδία ελευθέρων λαών», η οποία θα περιελάμβανε την Ισπανία, τις χώρες της «Ισπανοαμερικής» και ακόμη και τις «Ηνωμένες Πολιτείες της Βορείου Αμερικής».
Η πρόταση σχετικά με τον Miguel επαναλήφθηκε, αυτή τη φορά με τη δέουσα gravitas: την 16η Απριλίου 1822, ο Καπετάν Κεφαλάς, ευρισκόμενος στη Λισαβώνα, απέστειλε δύο επίσημες επιστολές στα ιταλικά (δημοσιευμένες το 1941), τη μία προς τον Miguel, την άλλη προς τον πατέρα του, προσκαλώντας τον Πρίγκηπα να γίνει Βασιλεύς και «Διάδοχος του Μεγάλου Κωνσταντίνου». Επισυνήψε στις επιστολές ένα κατάλογο Ελλήνων αγωνιστών και άλλων προσωπικοτήτων, οι οποίοι υποστήριζαν την πρόσκληση. Πολλοί εξ αυτών, σημειώνει ο καπετάνιος στον κατάλογο, είχαν ταξιδέψει στη Λισαβώνα ή το Ρίο στο παρελθόν. Ο Miguel προφανώς δεν αποδέχθηκε την πρόταση. Εν συνεχεία η πορτογαλική κυβέρνηση διεβίβασε τις επιστολές αυτές στον τότε διάδοχο Dom Pedro στο Ρίο, με την ελπίδα ότι θα δεχόταν αυτός να γίνει μονάρχης στην Ελλάδα. Η απουσία του από τη Βραζιλία θα ενίσχυε το σχέδιο της Λισαβώνας να επανεπιβάλει το καθεστώς τής αποικίας στη χώρα αυτή.
Universal History Archive via Getty Images
The coronation of Emperor Pedro I of Brazil in 1822
Ο Πέδρο, πέντε μήνες αργότερα, κήρυξε την ανεξαρτησία της Βραζιλίας και, ανήμερα των γενεθλίων του (12 Οκτωβρίου 1822), σε ηλικία 24 ετών, ανακηρύχθηκε Αυτοκράτωρ της Βραζιλίας.
Τυχαία έπεσα σε αυτό το άρθρο και μου έκανε πολύ μεγάλη εντύπωση κυρίως για το γεγονός οτι ήταν από τις πρώτες κινήσεις της Α εθνοσυνέλευσης ήταν η απόπειρα εύρεσης βασιλέα. O συγκεκριμένος -Dom Pedro I of Brasil- ήταν βέβαια εξαιρετικά φιλελέυθερος. Ανοίγονται πολλά χουατιφ σενάρια δεδομένης της εκ διαμέτρου αντίθετης συγκεντρωτικής προσέγγισης από Καποδίστρια και Αντιβασιλεία.
Υ.Γ εξαιρετικό easter egg στην όλη ιστορία ο αρχαιοπασόκος καπετάν νικόλας κεφαλάς
