Η επίδραση των ξένων στις Ελληνικές εκλογές
Δημοσιεύτηκε: 22 Σεπ 2018, 04:08
Πρόκειται για μία ιστορία στην οποία πιστεύει πάρα πολύ η κουκουεδία και μας το επαναλαμβάνει συνέχεια.
Η κουκουεδία στην εποχή των κοττέρων, 1989 και μετά, έχουν γίνει μεγάλοι παραμυθατζήδες.
Έχουν φτάσει να γράψουν εδώ μέσα ότι ... το μεγάλο ανάχωμα εξ αιτίας του οποίου δεν γίνεται η επανάστα είναι ο ... Γκλέτσος και το κόμμα του, η "Τελεία".
Αλλά ας δούμε το ζήτημα ως πράγματι έχει.
Πρώτον σε ότι αφορά τις μεγάλες και κεντρικές αποφάσεις που λαμβάνονται, ο ξένος παράγων σαφέστατα και δρομολογεί τα πράγματα στην Ελλάδα, μέχρι λεπτομερείας.
Παραδείγματα πολλά υπάρχουν. Το "ναι" της ΕΟΚ στο αίτημα του εθνάρχη το 1974, που θα μπορούσε να ήταν "όχι". Το "όχι" στο γκρέξιτ με την προϋπόθεση να υπογράψουμε το μνημόνιο του 2015, που θα μπορούσε κι αυτό να είναι "ράους σνελ". Αλλά και πιό παλιά η απόφαση του στρατηγού Σκόμπυ να μην εγκαταλείψει το πεδίο της μάχης. Όλα αυτά ήταν εξελίξεις υπέρ της δεξάς και κατά του ΚΚΕ, ενώ είχαμε βέβαια και την απόφαση του Κίσσινγκερ το 1974 πάλι να επιτρέψει την Τουρκική εισβολή στην Κύπρο, που ήταν μία απόφαση σαφώς υπέρ του ΚΚΕ.
Προχωράει όμως και παραπέρα ο μύθος.
Μας λένε και ότι όταν οι εκλογές είναι μεταξύ κομμάτων USA 1 και USA 2 ως συνήθως γίνεται, πάλι υπάρχει επηρεασμός.
Αυτό βασικά είναι ένας μύθος, αν και πάλι υπάρχουν εξαιρέσεις. Αν το θέμα ρυθμίζεται με την παρέμβαση αρμάτων μάχης τότε γινεται και με USA 1 - USA 2. Επεμβαίνουν τα τανκς υπέρ των USA 2 και ευνοείται το USA 2.
Άλλως πως όμως ;
Γιατί εγώ ο Μήτσος από το Αιγάλεω θα ακούσω τον ξένο παράγοντα ; Αλλά και πως θα μάθω τι λέει ο ξένος παράγοντας ; Αν πάω στο πρεσβείος ξέρετε τι θα μου πουν ; Θα μου πουν "απαγορεύεται η είσοδος εις τους μη έχοντες εργασίαν". Αλλά εγώ για μιά βόλτα πήγα και για να ρωτήσω τον πρέσβη τι να ψηφίσω !
Είναι λοιπόν εν πολλοίς ένας μύθος.
Υποθέστε τώρα ότι ο Τραμπ παίρνει μία ευνοϊκή απόφαση για την Ελλάδα. Στο θέμα της δημιουργίας νέων βάσεων με πυρηνικά όπλα πχ.
Σ' αυτή την περίπτωση όμως θα πει ο Τραμπ "εγώ για το καλό της Ελλάδας το έκανα". Δεν θα πει "εγώ για το καλό του Σύριζα το έκανα".
Επομένως δεν το βλέπω.
Το πολύ πολύ να προσπαθήσει η εκάστοτε συμπολίτευση να δημιουργήσει μία γουεμπλεϊκή ατμόσφαιρα, τύπου Ιθάκης, για μιά-δυό μέρες.
Δεν παίζει.
Η κουκουεδία στην εποχή των κοττέρων, 1989 και μετά, έχουν γίνει μεγάλοι παραμυθατζήδες.
Έχουν φτάσει να γράψουν εδώ μέσα ότι ... το μεγάλο ανάχωμα εξ αιτίας του οποίου δεν γίνεται η επανάστα είναι ο ... Γκλέτσος και το κόμμα του, η "Τελεία".
Αλλά ας δούμε το ζήτημα ως πράγματι έχει.
Πρώτον σε ότι αφορά τις μεγάλες και κεντρικές αποφάσεις που λαμβάνονται, ο ξένος παράγων σαφέστατα και δρομολογεί τα πράγματα στην Ελλάδα, μέχρι λεπτομερείας.
Παραδείγματα πολλά υπάρχουν. Το "ναι" της ΕΟΚ στο αίτημα του εθνάρχη το 1974, που θα μπορούσε να ήταν "όχι". Το "όχι" στο γκρέξιτ με την προϋπόθεση να υπογράψουμε το μνημόνιο του 2015, που θα μπορούσε κι αυτό να είναι "ράους σνελ". Αλλά και πιό παλιά η απόφαση του στρατηγού Σκόμπυ να μην εγκαταλείψει το πεδίο της μάχης. Όλα αυτά ήταν εξελίξεις υπέρ της δεξάς και κατά του ΚΚΕ, ενώ είχαμε βέβαια και την απόφαση του Κίσσινγκερ το 1974 πάλι να επιτρέψει την Τουρκική εισβολή στην Κύπρο, που ήταν μία απόφαση σαφώς υπέρ του ΚΚΕ.
Προχωράει όμως και παραπέρα ο μύθος.
Μας λένε και ότι όταν οι εκλογές είναι μεταξύ κομμάτων USA 1 και USA 2 ως συνήθως γίνεται, πάλι υπάρχει επηρεασμός.
Αυτό βασικά είναι ένας μύθος, αν και πάλι υπάρχουν εξαιρέσεις. Αν το θέμα ρυθμίζεται με την παρέμβαση αρμάτων μάχης τότε γινεται και με USA 1 - USA 2. Επεμβαίνουν τα τανκς υπέρ των USA 2 και ευνοείται το USA 2.
Άλλως πως όμως ;
Γιατί εγώ ο Μήτσος από το Αιγάλεω θα ακούσω τον ξένο παράγοντα ; Αλλά και πως θα μάθω τι λέει ο ξένος παράγοντας ; Αν πάω στο πρεσβείος ξέρετε τι θα μου πουν ; Θα μου πουν "απαγορεύεται η είσοδος εις τους μη έχοντες εργασίαν". Αλλά εγώ για μιά βόλτα πήγα και για να ρωτήσω τον πρέσβη τι να ψηφίσω !
Είναι λοιπόν εν πολλοίς ένας μύθος.
Υποθέστε τώρα ότι ο Τραμπ παίρνει μία ευνοϊκή απόφαση για την Ελλάδα. Στο θέμα της δημιουργίας νέων βάσεων με πυρηνικά όπλα πχ.
Σ' αυτή την περίπτωση όμως θα πει ο Τραμπ "εγώ για το καλό της Ελλάδας το έκανα". Δεν θα πει "εγώ για το καλό του Σύριζα το έκανα".
Επομένως δεν το βλέπω.
Το πολύ πολύ να προσπαθήσει η εκάστοτε συμπολίτευση να δημιουργήσει μία γουεμπλεϊκή ατμόσφαιρα, τύπου Ιθάκης, για μιά-δυό μέρες.
Δεν παίζει.