3 sons have I... Ο κύριος DeMaio και η πιο μεθεκτική φιλολογικά πατριαρχική εμπειρία που είχε ποτέ
Δημοσιεύτηκε: 21 Οκτ 2022, 13:44
Κάποτε, κάποια μου είχε μεταφέρει πως κάποια άλλη της είχε πει ότι λόγω αυτής της κάποιας άλλης ο μεγάλος Joey DeMaio του θωρηκτού της πατριαρχίας είχε δηλώσει πως είχε την πιο μεθεκτική εμπειρία στην Ελλάδα, και συγκεκριμένα στα παρασκήνια και μετά τη συναυλία των Manowar (πρβλ το περίφημο/διαβόητο γράμμα της Βανέσσα στο MH, της γκρούπι που είχε κάνει τον late Cobain γνωστό).
Αν και τα του σώματος μου είναι ξένα, δεν μπορώ, διαβάζοντας τους στίχους του έπους του Hail to England, Blood of my Enemies, να μην επισημάνω την καταλυτική στα της γραμματείας παρουσία του DeMaio, ο οποίος βάζει κάτω πολλές φιλολόγους με την ερμηνεία του για τους μεγάλους Dead White Men που σφράγισαν τον Δυτικό Πολιτισμό στη στροφή του 20ου αιώνα, καθώς παρουσιάζει τη μεθεκτική εμπειρία ανάγνωσης που είχε μέσω των στίχων αυτών.
Και εξηγούμαι.
Ανέκαθεν με προβλημάτιζε το ποιοι είναι οι τρεις γιοι - για κάποιο λόγο μου φαινόταν πως μιλούσε για καθαρόαιμα άτια, από αυτά που συχνά οι γουνινοενδοδεδυμένοι Manowar χρησιμοποιούσαν για να λεηλατήσουν και να σκυλεύσουν, να αρπάξουν τις Σαβίνες Γυναίκες των πόλεων με τα εκκωφαντικά τους ηχεία.
Ωστόσο, κάτι μου φαινόταν λάθος σε αυτόν τον συλλογισμό. Είχε διαβάσει άραγε ο Joey Henry James που εμφατικά τονίζει πως πρέπει να υπονοούμε και όχι να λέμε;
Δεν το γνωρίζω - και δεν γνωρίζω καν αν το εκμυστηρεύτηκε αυτό στις intimacy στιγμές που είχαν σε αυτή την κάποια άλλη, τη δική του Διοτίμα.
Το ερώτημα με ταλαιπωρούσε καιρό. Έλεγα, δεν μπορεί να ποντάρει ο μεγάλος μπασίστας σε κουτσά άλογα.
Ώσπου, κάποια στιγμή, ακούγοντας το κομμάτι μου ήλθε στο μυαλό το μεγάλο τρίγωνο του γυρίσματος του 20ου αιώνα. Και εννοώ, φυσικά, την τριανδρία Έλιοτ Πάουντ Γέητς (δίχως αξιολογική σειρά φυσικά).
Μα αυτό εννοεί!
The fierce, the black and the wicked δεν μπορεί να είναι άλλοι από τους μεγάλους νεκρούς λευκούς άντρες του πατριαρχικού άκμονα του Δυτικού Πολιτισμού. Η σφύρα είναι των Manowar και το μεταξύ είναι το Blood of my enemies, οι petty little λεπτομέρειες που καθόρισαν τη ζωή των τύπων που χάλκευσαν το ακρόπρωρο του WASPοθωρηκτού που κατέλαβε τον νέο κόσμο.
Οι στίχοι φαίνονται υπό άλλο φακό πλέον - οι gods of the ded δεν μπορεί να είναι άλλοι από τους "νεκρούς λευκούς άντρες συγγραφείς" που επανέρχονται μετ' επιτάσεως για να σμπαραλιάσουν το effeminate κοσμοείδωλο των Βαλκυριών και να οδηγήσουν τον φιλολογούντα DeMaio και τον στρατό αθανάτων του στη μοναδική εκείνη κομητεία μετά το ράγκναροκ του Δυτικού Πολιτισμού, την County όπου ο μεγάλος Φώκνερ περιμένει τους πολεμιστές που διαβάζουν Έλιοτ Πάουντ και Γέητς.
Παραθέτω τους στίχους και το κομμάτι, για να κρίνει ο καθένας μόνος του
Blood Of My Enemies
Three sons have I, and they
Ride by my side. The fierce,
The black, and the wicked are
their names-we ride down my
enemies on their half-hearted flight.
No voice of mercy-no evangels of light.
Mighty messengers-heathens rage
Witness our coming-gods of the dead.
I ride through the air-
I laugh as I die-with powers of evel
Dark knowledge is mine.
The ride of the wicked-
The firstst sin was trust.-
Kill without warning-for blood now
I lust
Strong wind-magic mist
To Asgard the Valkries fly
High overhead-they carry the dead
Where blood of my enemies lies.
Three sons have I,and they
Ride by my side.-The fierce,
The black,and the wicked are
their names-we ride down my
enemies on their half-hearted flight.
No voice of mercy-no evangels of light.
Strong wind-magic mist
To Asgard the Valkries fly
High overhead-they carry the dead
Where blood of my enemies lies
Αν και τα του σώματος μου είναι ξένα, δεν μπορώ, διαβάζοντας τους στίχους του έπους του Hail to England, Blood of my Enemies, να μην επισημάνω την καταλυτική στα της γραμματείας παρουσία του DeMaio, ο οποίος βάζει κάτω πολλές φιλολόγους με την ερμηνεία του για τους μεγάλους Dead White Men που σφράγισαν τον Δυτικό Πολιτισμό στη στροφή του 20ου αιώνα, καθώς παρουσιάζει τη μεθεκτική εμπειρία ανάγνωσης που είχε μέσω των στίχων αυτών.
Και εξηγούμαι.
Ανέκαθεν με προβλημάτιζε το ποιοι είναι οι τρεις γιοι - για κάποιο λόγο μου φαινόταν πως μιλούσε για καθαρόαιμα άτια, από αυτά που συχνά οι γουνινοενδοδεδυμένοι Manowar χρησιμοποιούσαν για να λεηλατήσουν και να σκυλεύσουν, να αρπάξουν τις Σαβίνες Γυναίκες των πόλεων με τα εκκωφαντικά τους ηχεία.
Ωστόσο, κάτι μου φαινόταν λάθος σε αυτόν τον συλλογισμό. Είχε διαβάσει άραγε ο Joey Henry James που εμφατικά τονίζει πως πρέπει να υπονοούμε και όχι να λέμε;
Δεν το γνωρίζω - και δεν γνωρίζω καν αν το εκμυστηρεύτηκε αυτό στις intimacy στιγμές που είχαν σε αυτή την κάποια άλλη, τη δική του Διοτίμα.
Το ερώτημα με ταλαιπωρούσε καιρό. Έλεγα, δεν μπορεί να ποντάρει ο μεγάλος μπασίστας σε κουτσά άλογα.
Ώσπου, κάποια στιγμή, ακούγοντας το κομμάτι μου ήλθε στο μυαλό το μεγάλο τρίγωνο του γυρίσματος του 20ου αιώνα. Και εννοώ, φυσικά, την τριανδρία Έλιοτ Πάουντ Γέητς (δίχως αξιολογική σειρά φυσικά).
Μα αυτό εννοεί!
The fierce, the black and the wicked δεν μπορεί να είναι άλλοι από τους μεγάλους νεκρούς λευκούς άντρες του πατριαρχικού άκμονα του Δυτικού Πολιτισμού. Η σφύρα είναι των Manowar και το μεταξύ είναι το Blood of my enemies, οι petty little λεπτομέρειες που καθόρισαν τη ζωή των τύπων που χάλκευσαν το ακρόπρωρο του WASPοθωρηκτού που κατέλαβε τον νέο κόσμο.
Οι στίχοι φαίνονται υπό άλλο φακό πλέον - οι gods of the ded δεν μπορεί να είναι άλλοι από τους "νεκρούς λευκούς άντρες συγγραφείς" που επανέρχονται μετ' επιτάσεως για να σμπαραλιάσουν το effeminate κοσμοείδωλο των Βαλκυριών και να οδηγήσουν τον φιλολογούντα DeMaio και τον στρατό αθανάτων του στη μοναδική εκείνη κομητεία μετά το ράγκναροκ του Δυτικού Πολιτισμού, την County όπου ο μεγάλος Φώκνερ περιμένει τους πολεμιστές που διαβάζουν Έλιοτ Πάουντ και Γέητς.
Παραθέτω τους στίχους και το κομμάτι, για να κρίνει ο καθένας μόνος του
Blood Of My Enemies
Three sons have I, and they
Ride by my side. The fierce,
The black, and the wicked are
their names-we ride down my
enemies on their half-hearted flight.
No voice of mercy-no evangels of light.
Mighty messengers-heathens rage
Witness our coming-gods of the dead.
I ride through the air-
I laugh as I die-with powers of evel
Dark knowledge is mine.
The ride of the wicked-
The firstst sin was trust.-
Kill without warning-for blood now
I lust
Strong wind-magic mist
To Asgard the Valkries fly
High overhead-they carry the dead
Where blood of my enemies lies.
Three sons have I,and they
Ride by my side.-The fierce,
The black,and the wicked are
their names-we ride down my
enemies on their half-hearted flight.
No voice of mercy-no evangels of light.
Strong wind-magic mist
To Asgard the Valkries fly
High overhead-they carry the dead
Where blood of my enemies lies