Κιμμέριοι... Θράκες ή Ιρανοί;
Δημοσιεύτηκε: 07 Σεπ 2022, 10:14
Κόναν ο Κιμμέριος
Phorum.com.gr
Καλώς ήρθατε στο Phorum.com.gr Είμαστε εδώ πολλά ενεργά μέλη της διαδικτυακής κοινότητας του Phorum.gr που έκλεισε. Σας περιμένουμε όλους!
https://dev.phorum.com.gr/
Κιμμέριοι... Θράκες ή Ιρανοί;
Σελίδα 1 από 4
Re: Κιμμέριοι... Θράκες ή Ιρανοί;
Δημοσιεύτηκε: 07 Σεπ 2022, 10:17
Re: Κιμμέριοι... Θράκες ή Ιρανοί;
Δημοσιεύτηκε: 07 Σεπ 2022, 10:18
Στοιχεία.
Οι Κιμμέριοι ή Γκομέρες ήταν αρχαίοι ιππείς νομάδες που, σύμφωνα με τον Έλληνα ιστορικό Ηρόδοτο (5ος αιώνας π.Χ.), κατοικούσαν αρχικά στη βόρεια περιοχή του Καυκάσου και της Μαύρης Θάλασσας, στη σημερινή Ρωσία και Ουκρανία, μεταξύ του 8ου αι. και του 7ου αι. π.Χ. Ασσυριακά αρχεία τους τοποθετούν επίσης στην περιοχή του Αζερμπαϊτζάν το 714 π.Χ.
Οι Κιμμέριοι ή Γκομέρες ήταν αρχαίοι ιππείς νομάδες που, σύμφωνα με τον Έλληνα ιστορικό Ηρόδοτο (5ος αιώνας π.Χ.), κατοικούσαν αρχικά στη βόρεια περιοχή του Καυκάσου και της Μαύρης Θάλασσας, στη σημερινή Ρωσία και Ουκρανία, μεταξύ του 8ου αι. και του 7ου αι. π.Χ. Ασσυριακά αρχεία τους τοποθετούν επίσης στην περιοχή του Αζερμπαϊτζάν το 714 π.Χ.
Re: Κιμμέριοι... Θράκες ή Ιρανοί;
Δημοσιεύτηκε: 07 Σεπ 2022, 10:29
Προέλευση
Η προέλευσή του είναι ασαφής, θα μπορούσε να είναι ινδοευρωπαϊκή καθώς και ουραλική ή τουρκική. Η γλώσσα τους θεωρείται συγγενής με τις θρακικές ή ιρανικές γλώσσες.
Η «Θρακική υπόθεση» βασίζεται στο γεγονός ότι ο Έλληνας συγγραφέας Στράβων συσχετίζει τους Treri σε ένα απόσπασμα με τους Θράκες και σε ένα άλλο με τους Κιμμέριους.
Η «Ιρανική υπόθεση», από την άλλη πλευρά, υποστηρίζει ότι ο υλικός Κιμμεριανός πολιτισμός στην Μικρά Ασία δεν διακρίνεται από το μεταγενέστερο και σύγχρονο σκυθικό υλικό πολιτισμό. Επιπλέον, οι ασσυρικοί όροι Gimirri (Κιμμεριακός) και Περσικός Σάκα (Σκυθικός) χρησιμοποιούνται συνώνυμα στις αρχαίες πηγές της Εγγύς Ανατολής, ιδίως στην περίφημη Επιγραφή Behistun. Για αυτούς τους δύο λόγους, πολλοί ειδικοί, συμπεριλαμβανομένου του Ρώσου Askold Ivancik, υποθέτουν τη στενή τους σχέση με τους Σκύθες.
Ακόμα, ακόμα κι αν οι Κιμμέριοι ήταν Θράκες, ή ανήκαν σε κάποιο άγνωστο ινδοευρωπαϊκό ή μη ινδοευρωπαϊκό κλάδο, μπορεί να είχαν μια κυρίαρχη ιρανική τάξη, όπως συνέβαινε με τους Σκύθες.
Στις αρχές του 20ου αιώνα συνδέθηκαν με τους Πρωτο-Ινδοευρωπαίους.
Πολύ λίγα είναι γνωστά αρχαιολογικά για τους Κιμμέριους στη βόρεια ακτή της Μαύρης Θάλασσας. Έχει προταθεί ότι αποτελούνταν από τη λεγόμενη κουλτούρα των κατακόμβων της νότιας Ρωσίας, η οποία φαίνεται να έχει ανατραπεί από τον πολιτισμό Srubna που προχωρούσε από την Άπω Ανατολή. Αυτό θα συμφωνούσε με την ελληνική αφήγηση για το πώς οι Κιμμέριοι εκτοπίστηκαν από τους Σκύθες. Ορισμένα αρχαιολογικά κατάλοιπα που βρέθηκαν στην Ουκρανία και τον Βόρειο Καύκασο έχουν σχέση με τους Κιμμέριους. Αυτά είναι σαφώς διαφορετικού στυλ τόσο από το μεταγενέστερο σκυθικό όσο και από το προηγούμενο Yamna/Kemi-Oba.
Επίσης στη Βίβλο ο προφήτης Ιεζεκιήλ αφηγείται το έτος 593 π.Χ. ότι ο Γωγ (οι Σκύθες) των εδαφών του Μαγώγ (στέπες του Τουρκεστάν) διεύθυνε τις κατακτητικές επιθέσεις εναντίον διαφόρων λαών της Μέσης Ανατολής. Στην ακκαδική γλώσσα αυτά τα ονόματα είναι Gugu και Mat Gugu. Ωστόσο, η εκδίωξη του πολιτισμού από τις κατακόμβες χρονολογείται από τη δεύτερη χιλιετία π.Χ., αρκετούς αιώνες πριν υπάρξουν αρχεία για την εμφάνιση των Σκυθών στην Ασία. Οι διαφορές στις ημερομηνίες είναι δύσκολο να συμβιβαστούν.
Ο Γκόμερ, εγγονός του Νώε και πρώτος γιος του Ιάφεθ που αναφέρεται ονομαστικά. που γεννήθηκε μετά τον Κατακλυσμό, πιθανολογείται ότι ήταν ο γενάρχης των Κιμμερίων. Αυτός και οι γιοι του—Ασκενάζ, Ριφάτ και Τογκάρμα—καταγράφονται μεταξύ «των οικογενειών των γιων του Νώε σύμφωνα με την οικογενειακή τους καταγωγή» και από αυτές τις οικογένειες θα σκορπίζονταν τα έθνη. Το όνομά του εμφανίζεται στην προφητεία του Ιεζεκιήλ σχετικά με την επίθεση του «Γωγ από τη γη του Μαγώγ» εναντίον του συγκεντρωμένου λαού του Ιεχωβά (μια προφητεία που ολοκληρώθηκε περίπου το 591 π.Χ.), «Ο Γκόμερ και όλοι οι παραυτόν του» εμφανίζεται μεταξύ των δυνάμεων του Γωγ, μαζί με τον Τογκάρμα «...τα στρατεύματα της Γόμερ και της Βαιθ-Τωγαρμά, από τις εσχατιές του βορρά, καθώς και πολλοί άλλοι λαοί. ...». (Ιεζ 38:2-8)
Η προέλευσή του είναι ασαφής, θα μπορούσε να είναι ινδοευρωπαϊκή καθώς και ουραλική ή τουρκική. Η γλώσσα τους θεωρείται συγγενής με τις θρακικές ή ιρανικές γλώσσες.
Η «Θρακική υπόθεση» βασίζεται στο γεγονός ότι ο Έλληνας συγγραφέας Στράβων συσχετίζει τους Treri σε ένα απόσπασμα με τους Θράκες και σε ένα άλλο με τους Κιμμέριους.
Η «Ιρανική υπόθεση», από την άλλη πλευρά, υποστηρίζει ότι ο υλικός Κιμμεριανός πολιτισμός στην Μικρά Ασία δεν διακρίνεται από το μεταγενέστερο και σύγχρονο σκυθικό υλικό πολιτισμό. Επιπλέον, οι ασσυρικοί όροι Gimirri (Κιμμεριακός) και Περσικός Σάκα (Σκυθικός) χρησιμοποιούνται συνώνυμα στις αρχαίες πηγές της Εγγύς Ανατολής, ιδίως στην περίφημη Επιγραφή Behistun. Για αυτούς τους δύο λόγους, πολλοί ειδικοί, συμπεριλαμβανομένου του Ρώσου Askold Ivancik, υποθέτουν τη στενή τους σχέση με τους Σκύθες.
Ακόμα, ακόμα κι αν οι Κιμμέριοι ήταν Θράκες, ή ανήκαν σε κάποιο άγνωστο ινδοευρωπαϊκό ή μη ινδοευρωπαϊκό κλάδο, μπορεί να είχαν μια κυρίαρχη ιρανική τάξη, όπως συνέβαινε με τους Σκύθες.
Στις αρχές του 20ου αιώνα συνδέθηκαν με τους Πρωτο-Ινδοευρωπαίους.
Πολύ λίγα είναι γνωστά αρχαιολογικά για τους Κιμμέριους στη βόρεια ακτή της Μαύρης Θάλασσας. Έχει προταθεί ότι αποτελούνταν από τη λεγόμενη κουλτούρα των κατακόμβων της νότιας Ρωσίας, η οποία φαίνεται να έχει ανατραπεί από τον πολιτισμό Srubna που προχωρούσε από την Άπω Ανατολή. Αυτό θα συμφωνούσε με την ελληνική αφήγηση για το πώς οι Κιμμέριοι εκτοπίστηκαν από τους Σκύθες. Ορισμένα αρχαιολογικά κατάλοιπα που βρέθηκαν στην Ουκρανία και τον Βόρειο Καύκασο έχουν σχέση με τους Κιμμέριους. Αυτά είναι σαφώς διαφορετικού στυλ τόσο από το μεταγενέστερο σκυθικό όσο και από το προηγούμενο Yamna/Kemi-Oba.
Επίσης στη Βίβλο ο προφήτης Ιεζεκιήλ αφηγείται το έτος 593 π.Χ. ότι ο Γωγ (οι Σκύθες) των εδαφών του Μαγώγ (στέπες του Τουρκεστάν) διεύθυνε τις κατακτητικές επιθέσεις εναντίον διαφόρων λαών της Μέσης Ανατολής. Στην ακκαδική γλώσσα αυτά τα ονόματα είναι Gugu και Mat Gugu. Ωστόσο, η εκδίωξη του πολιτισμού από τις κατακόμβες χρονολογείται από τη δεύτερη χιλιετία π.Χ., αρκετούς αιώνες πριν υπάρξουν αρχεία για την εμφάνιση των Σκυθών στην Ασία. Οι διαφορές στις ημερομηνίες είναι δύσκολο να συμβιβαστούν.
Ο Γκόμερ, εγγονός του Νώε και πρώτος γιος του Ιάφεθ που αναφέρεται ονομαστικά. που γεννήθηκε μετά τον Κατακλυσμό, πιθανολογείται ότι ήταν ο γενάρχης των Κιμμερίων. Αυτός και οι γιοι του—Ασκενάζ, Ριφάτ και Τογκάρμα—καταγράφονται μεταξύ «των οικογενειών των γιων του Νώε σύμφωνα με την οικογενειακή τους καταγωγή» και από αυτές τις οικογένειες θα σκορπίζονταν τα έθνη. Το όνομά του εμφανίζεται στην προφητεία του Ιεζεκιήλ σχετικά με την επίθεση του «Γωγ από τη γη του Μαγώγ» εναντίον του συγκεντρωμένου λαού του Ιεχωβά (μια προφητεία που ολοκληρώθηκε περίπου το 591 π.Χ.), «Ο Γκόμερ και όλοι οι παραυτόν του» εμφανίζεται μεταξύ των δυνάμεων του Γωγ, μαζί με τον Τογκάρμα «...τα στρατεύματα της Γόμερ και της Βαιθ-Τωγαρμά, από τις εσχατιές του βορρά, καθώς και πολλοί άλλοι λαοί. ...». (Ιεζ 38:2-8)
Re: Κιμμέριοι... Θράκες ή Ιρανοί;
Δημοσιεύτηκε: 07 Σεπ 2022, 10:36
Ιστορικές αναφορές
Η πρώτη ιστορική καταγραφή των Κιμμερίων εμφανίζεται στα χρονικά της Ασσυρίας το 714 π.Χ. Εκεί περιγράφεται πώς ένας λαός που ονομάζεται Gimirri βοήθησε τις δυνάμεις του Sargon II να νικήσουν το βασίλειο των Urartu. Η αρχική τους γη, που ονομάζεται Gamir ή Uishdish, φαίνεται να βρισκόταν στην πολιτεία Mannae. Ο γεωγράφος Κλαύδιος Πτολεμαίος εντόπισε αργότερα την Κιμμέρια πόλη Gómara στην περιοχή αυτή.
Μερικοί σύγχρονοι συγγραφείς υποστηρίζουν ότι οι Κιμμέριοι ήταν μισθοφόροι, γνωστοί στους Ασσύριους ως Khumri, που μετεγκαταστάθηκαν εκεί από τον Sargon. Άλλοι τους συσχετίζουν με την κουλτούρα του κωδωνόσχημου αγγείου που απονεμήθηκε σε Κιμμέριους εμπόρους που έφτασαν στην Ευρώπη.
Ωστόσο, μεταγενέστερες ελληνικές μαρτυρίες περιγράφουν τους Κιμμέριους που ζούσαν προηγουμένως στις στέπες, μεταξύ των ποταμών Tyras (Δνείστερος) και Tanais (Don). Περιγράφονται στο Βιβλίο 11 της Οδύσσειας του Ομήρου ως κάτοικοι μιας χώρας ομίχλης και σκότους στην άκρη του κόσμου, στην ακτή του Ωκεανού.
Αρκετοί Κιμμέριοι βασιλιάδες αναφέρονται σε ελληνικές και μεσοποταμιακές πηγές, συμπεριλαμβανομένων των Tugdamme (Λύγδαμις στα ελληνικά, μέσα 7ου αιώνα π.Χ.) και Sanda Kshatra (τέλη 7ου αιώνα π.Χ.)
Σύμφωνα με τις Ιστορίες του Ηροδότου (440 π.Χ.), οι Κιμμέριοι θα είχαν εκδιωχθεί από τις στέπες κάποια στιγμή στο παρελθόν από τους Σκύθες. Για να εξασφαλίσουν την ταφή στη γη των προγόνων τους, οι άνδρες της βασιλικής οικογένειας των Κιμμέριων χωρίστηκαν σε ομάδες και πολέμησαν μεταξύ τους μέχρι θανάτου. Οι Κιμμέριοι αγρότες έθαψαν τα πτώματα κατά μήκος του ποταμού Τύρας και κατέφυγαν από το φυλάκιο των Σκυθών, πέρα από τον Καύκασο στην Ανατολία και την Εγγύς Ανατολή. Η επιρροή τους φαίνεται ότι επεκτάθηκε από τις Mannae ανατολικά μέσω των Μηδικών οικισμών των βουνών Zagros και νότια έως το Elam.
Οι μεταναστεύσεις των Κιμμερίων καταγράφηκαν από τους Ασσύριους, των οποίων ο βασιλιάς Σαργών Β' πέθανε στη μάχη εναντίον τους το 705 π.Χ. Μεταγενέστερες αναφορές για αυτόν τον λαό αναφέρουν την κατάκτηση της Φρυγίας το 696-695 π.Χ., που οδήγησε τον Φρύγα βασιλιά Μίδα να δηλητηριαστεί πριν αιχμαλωτιστεί. Το 679 π.Χ. και κατά τη διάρκεια της βασιλείας του Esarhaddon της Ασσυρίας, επιτέθηκαν στην Κιλικία και στο Tabal (ή Tubal) υπό τον νέο τους αρχηγό Teushpa. Ο Esarhaddon τους νικά κοντά στη Hubushna (ταυτίζεται διστακτικά με τη σύγχρονη Καππαδοκία).
Το 654 ή το 652 π.Χ. —η ακριβής ημερομηνία δεν είναι σαφής— οι Κιμμέριοι επιτέθηκαν στο βασίλειο της Λυδίας, σκοτώνοντας τον βασιλιά της Λυδίας Γύγη και προκαλώντας μεγάλες καταστροφές στις Σάρδεις, την πρωτεύουσα της Λυδίας. Επέστρεψαν δέκα χρόνια αργότερα επί βασιλείας του γιου του Γύγη Άρδη Β' και αυτή τη φορά κατέλαβαν την πόλη, με εξαίρεση την ακρόπολη. Η πτώση των Σαρδών ήταν ένα μεγάλο πλήγμα για τις δυνάμεις της περιοχής. Οι Έλληνες ποιητές Κάλλινος και Αρχίλοχος κατέγραψαν τον φόβο που ενέπνευσε αυτό το γεγονός στις ελληνικές αποικίες της Ιωνίας, μερικές από τις οποίες παρενοχλήθηκαν από Κιμμέριους και Τρερούς επιδρομείς.
Η Κιμμέριος κατάληψη της Λυδίας ήταν, ωστόσο, σύντομη, πιθανότατα λόγω έξαρσης πανώλης. Μεταξύ των ετών 637 και 626 π.Χ. ηττήθηκαν από τον Αλιάτη Β' της Λυδίας. Αυτή η ήττα σήμανε ουσιαστικά το τέλος της Κιμμερικής εξουσίας. Ο όρος Gimirri χρησιμοποιήθηκε περίπου έναν αιώνα αργότερα στην Επιγραφή Behistun (515 π.Χ.) ως βαβυλωνιακό αντίστοιχο του περσικού Saka (Σκύθιοι), αλλά δεν υπάρχει περαιτέρω αναφορά στους Κιμμέριους στην Ασία, καθώς η τελική μοίρα τους είναι αβέβαιη.
Εικάζεται ότι εγκαταστάθηκαν στην Καππαδοκία, γνωστή στα αρμενικά ως Gamir (το ίδιο όνομα με την προγονική γη των Κιμμέριων στο Mannae).
Ωστόσο, ορισμένες φραγγικές παραδόσεις τους τοποθετούν στις εκβολές του Δούναβη (Sicambres).
Η πρώτη ιστορική καταγραφή των Κιμμερίων εμφανίζεται στα χρονικά της Ασσυρίας το 714 π.Χ. Εκεί περιγράφεται πώς ένας λαός που ονομάζεται Gimirri βοήθησε τις δυνάμεις του Sargon II να νικήσουν το βασίλειο των Urartu. Η αρχική τους γη, που ονομάζεται Gamir ή Uishdish, φαίνεται να βρισκόταν στην πολιτεία Mannae. Ο γεωγράφος Κλαύδιος Πτολεμαίος εντόπισε αργότερα την Κιμμέρια πόλη Gómara στην περιοχή αυτή.
Μερικοί σύγχρονοι συγγραφείς υποστηρίζουν ότι οι Κιμμέριοι ήταν μισθοφόροι, γνωστοί στους Ασσύριους ως Khumri, που μετεγκαταστάθηκαν εκεί από τον Sargon. Άλλοι τους συσχετίζουν με την κουλτούρα του κωδωνόσχημου αγγείου που απονεμήθηκε σε Κιμμέριους εμπόρους που έφτασαν στην Ευρώπη.
Ωστόσο, μεταγενέστερες ελληνικές μαρτυρίες περιγράφουν τους Κιμμέριους που ζούσαν προηγουμένως στις στέπες, μεταξύ των ποταμών Tyras (Δνείστερος) και Tanais (Don). Περιγράφονται στο Βιβλίο 11 της Οδύσσειας του Ομήρου ως κάτοικοι μιας χώρας ομίχλης και σκότους στην άκρη του κόσμου, στην ακτή του Ωκεανού.
Αρκετοί Κιμμέριοι βασιλιάδες αναφέρονται σε ελληνικές και μεσοποταμιακές πηγές, συμπεριλαμβανομένων των Tugdamme (Λύγδαμις στα ελληνικά, μέσα 7ου αιώνα π.Χ.) και Sanda Kshatra (τέλη 7ου αιώνα π.Χ.)
Σύμφωνα με τις Ιστορίες του Ηροδότου (440 π.Χ.), οι Κιμμέριοι θα είχαν εκδιωχθεί από τις στέπες κάποια στιγμή στο παρελθόν από τους Σκύθες. Για να εξασφαλίσουν την ταφή στη γη των προγόνων τους, οι άνδρες της βασιλικής οικογένειας των Κιμμέριων χωρίστηκαν σε ομάδες και πολέμησαν μεταξύ τους μέχρι θανάτου. Οι Κιμμέριοι αγρότες έθαψαν τα πτώματα κατά μήκος του ποταμού Τύρας και κατέφυγαν από το φυλάκιο των Σκυθών, πέρα από τον Καύκασο στην Ανατολία και την Εγγύς Ανατολή. Η επιρροή τους φαίνεται ότι επεκτάθηκε από τις Mannae ανατολικά μέσω των Μηδικών οικισμών των βουνών Zagros και νότια έως το Elam.
Οι μεταναστεύσεις των Κιμμερίων καταγράφηκαν από τους Ασσύριους, των οποίων ο βασιλιάς Σαργών Β' πέθανε στη μάχη εναντίον τους το 705 π.Χ. Μεταγενέστερες αναφορές για αυτόν τον λαό αναφέρουν την κατάκτηση της Φρυγίας το 696-695 π.Χ., που οδήγησε τον Φρύγα βασιλιά Μίδα να δηλητηριαστεί πριν αιχμαλωτιστεί. Το 679 π.Χ. και κατά τη διάρκεια της βασιλείας του Esarhaddon της Ασσυρίας, επιτέθηκαν στην Κιλικία και στο Tabal (ή Tubal) υπό τον νέο τους αρχηγό Teushpa. Ο Esarhaddon τους νικά κοντά στη Hubushna (ταυτίζεται διστακτικά με τη σύγχρονη Καππαδοκία).
Το 654 ή το 652 π.Χ. —η ακριβής ημερομηνία δεν είναι σαφής— οι Κιμμέριοι επιτέθηκαν στο βασίλειο της Λυδίας, σκοτώνοντας τον βασιλιά της Λυδίας Γύγη και προκαλώντας μεγάλες καταστροφές στις Σάρδεις, την πρωτεύουσα της Λυδίας. Επέστρεψαν δέκα χρόνια αργότερα επί βασιλείας του γιου του Γύγη Άρδη Β' και αυτή τη φορά κατέλαβαν την πόλη, με εξαίρεση την ακρόπολη. Η πτώση των Σαρδών ήταν ένα μεγάλο πλήγμα για τις δυνάμεις της περιοχής. Οι Έλληνες ποιητές Κάλλινος και Αρχίλοχος κατέγραψαν τον φόβο που ενέπνευσε αυτό το γεγονός στις ελληνικές αποικίες της Ιωνίας, μερικές από τις οποίες παρενοχλήθηκαν από Κιμμέριους και Τρερούς επιδρομείς.
Η Κιμμέριος κατάληψη της Λυδίας ήταν, ωστόσο, σύντομη, πιθανότατα λόγω έξαρσης πανώλης. Μεταξύ των ετών 637 και 626 π.Χ. ηττήθηκαν από τον Αλιάτη Β' της Λυδίας. Αυτή η ήττα σήμανε ουσιαστικά το τέλος της Κιμμερικής εξουσίας. Ο όρος Gimirri χρησιμοποιήθηκε περίπου έναν αιώνα αργότερα στην Επιγραφή Behistun (515 π.Χ.) ως βαβυλωνιακό αντίστοιχο του περσικού Saka (Σκύθιοι), αλλά δεν υπάρχει περαιτέρω αναφορά στους Κιμμέριους στην Ασία, καθώς η τελική μοίρα τους είναι αβέβαιη.
Εικάζεται ότι εγκαταστάθηκαν στην Καππαδοκία, γνωστή στα αρμενικά ως Gamir (το ίδιο όνομα με την προγονική γη των Κιμμέριων στο Mannae).
Ωστόσο, ορισμένες φραγγικές παραδόσεις τους τοποθετούν στις εκβολές του Δούναβη (Sicambres).
Re: Κιμμέριοι... Θράκες ή Ιρανοί;
Δημοσιεύτηκε: 07 Σεπ 2022, 10:40
Γλώσσα
Από τη γλώσσα των Κιμμερίων, μόνο λίγα ονόματα έχουν σωθεί σε ασσυριακές επιγραφές:
Ο Te-ush-pa, που αναφέρεται στα χρονικά του Esarhaddon, έχει συγκριθεί με την θεότητα του πολέμου των Hurrian Teshub. Αλλοι το ερμηνεύουν στα ιρανικά, με το Αχαιμενιδικό όνομα Teispes.
Ο Dug-dam-me (Dugdammê) βασιλιάς των Ummán-Manda (νομάδες) εμφανίζεται σε μια προσευχή του Ashurbanipal στον Marduk, σε ένα απόσπασμα που διατηρείται στο Βρετανικό Μουσείο.
Άλλες ονοματολογίες περιλαμβάνουν το Dugdammi και το Tugdammê. Ο Yamauchi (1982) μεταφράζει το όνομα ως Ιρανικό, παραθέτοντας την Οσετική που σημαίνει tux-domaeg που σημαίνει «κυβερνώ με δύναμη». Το όνομα εμφανίζεται ως αλλοιωμένο στον Λύγδαμη στον Στράβωνα.
Sanda Kshatru, γιος του Dugdamme. Αυτή είναι μια ιρανική ανάγνωση του ονόματος και ο Mayrhofer (1981) σημειώνει ότι το όνομα θα μπορούσε επίσης να διαβαστεί Sandakurru. Ο Mayrhofer απορρίπτει επίσης τη μετάφραση του «από καθαρή αντιβασιλεία» ως μείγμα των Ιρανί και του Ινδο-Αριανό.
Ο Ivancik προτείνει μια σχέση με τη Sanda (θεότητα της Ανατολίας).
Μερικοί ερευνητές προσπάθησαν να εντοπίσουν διάφορα τοπωνύμια πίσω στην Κιμμέρια προέλευσή τους. Έχει προταθεί ότι το όνομα Κριμαία προήλθε από τους Κιμμέριους καθώς και από την αρμενική πόλη Gyumri. Αυτό, ωστόσο, είναι μια αμφίβολη υπόθεση. Το όνομα "Κριμαία" μπορεί να αναχθεί στην ταταρική λέξη qirim (κυριολεκτικά "η στέπα μου" για τον "λόφο μου"), και η χερσόνησος ήταν γνωστή ως Ταυρική (χερσόνησος των Ταυριδών) στην αρχαιότητα.
Οι Κιμμέριοι ταξινομούνται συνήθως ως ιρανικός λαός, αλλά με βάση τις ελληνικές ιστορικές πηγές, μερικές φορές υποτίθεται ότι μια θρακική ή (σπανιότερα) κελτική ένωση. Σύμφωνα με τον C. F. Lehmann-Haupt, η γλώσσα των Κιμμερίων θα μπορούσε να είναι ένας «ελλείπτης κρίκος» μεταξύ των Θρακών και των Ιρανών.
Από τη γλώσσα των Κιμμερίων, μόνο λίγα ονόματα έχουν σωθεί σε ασσυριακές επιγραφές:
Ο Te-ush-pa, που αναφέρεται στα χρονικά του Esarhaddon, έχει συγκριθεί με την θεότητα του πολέμου των Hurrian Teshub. Αλλοι το ερμηνεύουν στα ιρανικά, με το Αχαιμενιδικό όνομα Teispes.
Ο Dug-dam-me (Dugdammê) βασιλιάς των Ummán-Manda (νομάδες) εμφανίζεται σε μια προσευχή του Ashurbanipal στον Marduk, σε ένα απόσπασμα που διατηρείται στο Βρετανικό Μουσείο.
Άλλες ονοματολογίες περιλαμβάνουν το Dugdammi και το Tugdammê. Ο Yamauchi (1982) μεταφράζει το όνομα ως Ιρανικό, παραθέτοντας την Οσετική που σημαίνει tux-domaeg που σημαίνει «κυβερνώ με δύναμη». Το όνομα εμφανίζεται ως αλλοιωμένο στον Λύγδαμη στον Στράβωνα.
Sanda Kshatru, γιος του Dugdamme. Αυτή είναι μια ιρανική ανάγνωση του ονόματος και ο Mayrhofer (1981) σημειώνει ότι το όνομα θα μπορούσε επίσης να διαβαστεί Sandakurru. Ο Mayrhofer απορρίπτει επίσης τη μετάφραση του «από καθαρή αντιβασιλεία» ως μείγμα των Ιρανί και του Ινδο-Αριανό.
Ο Ivancik προτείνει μια σχέση με τη Sanda (θεότητα της Ανατολίας).
Μερικοί ερευνητές προσπάθησαν να εντοπίσουν διάφορα τοπωνύμια πίσω στην Κιμμέρια προέλευσή τους. Έχει προταθεί ότι το όνομα Κριμαία προήλθε από τους Κιμμέριους καθώς και από την αρμενική πόλη Gyumri. Αυτό, ωστόσο, είναι μια αμφίβολη υπόθεση. Το όνομα "Κριμαία" μπορεί να αναχθεί στην ταταρική λέξη qirim (κυριολεκτικά "η στέπα μου" για τον "λόφο μου"), και η χερσόνησος ήταν γνωστή ως Ταυρική (χερσόνησος των Ταυριδών) στην αρχαιότητα.
Οι Κιμμέριοι ταξινομούνται συνήθως ως ιρανικός λαός, αλλά με βάση τις ελληνικές ιστορικές πηγές, μερικές φορές υποτίθεται ότι μια θρακική ή (σπανιότερα) κελτική ένωση. Σύμφωνα με τον C. F. Lehmann-Haupt, η γλώσσα των Κιμμερίων θα μπορούσε να είναι ένας «ελλείπτης κρίκος» μεταξύ των Θρακών και των Ιρανών.
Re: Κιμμέριοι... Θράκες ή Ιρανοί;
Δημοσιεύτηκε: 07 Σεπ 2022, 10:48
Πιθανές θυγατρικές Κιμμερίων
Οι Κιμμέριοι θεωρούνται ως πιθανοί πρόγονοι πολλών λαών από ορισμένους ερευνητές, όπως ο Ασσυριολόγος Jean Bottéro, ο οποίος βρήκε πρόσφατα στοιχεία σε ασσυριακές σφηνοειδή πινακίδες ότι οι Κιμμέριοι κατακερματίστηκαν σε τρεις κύριες ομάδες όταν πολεμούσαν κατά των Σκύθων, μια ομάδα παρέμεινε στη χερσόνησο του Ταμάν (στενό του Κερτς) στην Κριμαία, ένα άλλο μετανάστευσε βορειοδυτικά από τους Μήδους και οι υπόλοιποι εγκαταστάθηκαν στην κεντρική Μικρά Ασία όπου αιώνες αργότερα αναμίχθηκαν με τους εισβολείς Γαλάτες (Κέλτες) το 390 π.Χ.
Οι Θράκες έχουν αναγνωριστεί ως πιθανός δυτικός κλάδος αυτών. Σύγχρονα, από διάφορους ιστορικούς, έχουν καταμετρηθεί περίπου 77 γνωστές θρακικές φυλές. Σύμφωνα με τον Ηρόδοτο, και οι δύο λαοί κατοικούσαν στη βόρεια ακτή της Μαύρης Θάλασσας, και οι δύο εκτοπίστηκαν ταυτόχρονα από εισβολείς από τα ανατολικά. Ενώ οι Κιμμέριοι θα είχαν εγκαταλείψει την πατρίδα των προγόνων τους με κατεύθυνση ανατολικά και νότια μέσω του Καυκάσου, οι Θράκες μετανάστευσαν δυτικά και νότια στα Βαλκάνια, όπου δημιούργησαν έναν μακροχρόνιο και ευημερούντα πολιτισμό. Μέρος αυτών των μεταναστεύσεων υποκινήθηκαν από την εξάντληση των εδαφών τους και την κλιματική αλλαγή στις στέπες (μετά παγετώνων), οι έρημοι επεκτείνονται εδώ και 10.000 χρόνια σε διάφορα μέρη της γης λόγω των ταλαντώσεων της μετάπτωσης των ισημεριών και άλλων παραγόντων.
Οι Ταυρίδες, αρχικοί κάτοικοι της Κριμαίας, μερικές φορές συνδέονται με τους Θράκες στην καταγωγή τους.
Αν και τα ιστορικά αρχεία των Κιμμέριων εμφανίζονται στην παγκόσμια ιστορία μόνο για μια σύντομη περίοδο (κατά τον 7ο αιώνα π.Χ.), πολλοί Κέλτες και Γερμανικοί λαοί έχουν μεταξύ των παραδόσεων τους ότι κατάγονται από τους Κιμμέριους και τους Σκύθες. Ονόματα φαίνεται να επιβεβαιώνουν αυτή την πεποίθηση (π.χ. Cymru, Cwmry ή Cumbria, Cimbri).
Είναι απίθανο είτε οι Πρωτοκέλτες είτε οι Πρωτογερμανοί να εισήλθαν στην Ευρώπη μέχρι τον 7ο αιώνα π.Χ., καθώς η διαμόρφωσή τους συνδέεται συνήθως με την κουλτούρα των πεδίων τεφροδόχου Urnfields και τη σκανδιναβική εποχή του χαλκού αντίστοιχα. Είναι ωστόσο νοητό ότι μια μικρής κλίμακας Θρακικο-Κιμμερική μετανάστευση (σε πληθυσμό) τον 8ο αιώνα π.Χ. προκάλεσε πολιτισμικές αλλαγές που συνέβαλαν στη μετατροπή της κουλτούρας Urnfields σε πολιτισμό του Hallstatt, που εισήχθη στην Ευρωπαϊκή Εποχή του Σιδήρου.
Οι Κιμμέριοι θεωρούνται ως πιθανοί πρόγονοι πολλών λαών από ορισμένους ερευνητές, όπως ο Ασσυριολόγος Jean Bottéro, ο οποίος βρήκε πρόσφατα στοιχεία σε ασσυριακές σφηνοειδή πινακίδες ότι οι Κιμμέριοι κατακερματίστηκαν σε τρεις κύριες ομάδες όταν πολεμούσαν κατά των Σκύθων, μια ομάδα παρέμεινε στη χερσόνησο του Ταμάν (στενό του Κερτς) στην Κριμαία, ένα άλλο μετανάστευσε βορειοδυτικά από τους Μήδους και οι υπόλοιποι εγκαταστάθηκαν στην κεντρική Μικρά Ασία όπου αιώνες αργότερα αναμίχθηκαν με τους εισβολείς Γαλάτες (Κέλτες) το 390 π.Χ.
Οι Θράκες έχουν αναγνωριστεί ως πιθανός δυτικός κλάδος αυτών. Σύγχρονα, από διάφορους ιστορικούς, έχουν καταμετρηθεί περίπου 77 γνωστές θρακικές φυλές. Σύμφωνα με τον Ηρόδοτο, και οι δύο λαοί κατοικούσαν στη βόρεια ακτή της Μαύρης Θάλασσας, και οι δύο εκτοπίστηκαν ταυτόχρονα από εισβολείς από τα ανατολικά. Ενώ οι Κιμμέριοι θα είχαν εγκαταλείψει την πατρίδα των προγόνων τους με κατεύθυνση ανατολικά και νότια μέσω του Καυκάσου, οι Θράκες μετανάστευσαν δυτικά και νότια στα Βαλκάνια, όπου δημιούργησαν έναν μακροχρόνιο και ευημερούντα πολιτισμό. Μέρος αυτών των μεταναστεύσεων υποκινήθηκαν από την εξάντληση των εδαφών τους και την κλιματική αλλαγή στις στέπες (μετά παγετώνων), οι έρημοι επεκτείνονται εδώ και 10.000 χρόνια σε διάφορα μέρη της γης λόγω των ταλαντώσεων της μετάπτωσης των ισημεριών και άλλων παραγόντων.
Οι Ταυρίδες, αρχικοί κάτοικοι της Κριμαίας, μερικές φορές συνδέονται με τους Θράκες στην καταγωγή τους.
Αν και τα ιστορικά αρχεία των Κιμμέριων εμφανίζονται στην παγκόσμια ιστορία μόνο για μια σύντομη περίοδο (κατά τον 7ο αιώνα π.Χ.), πολλοί Κέλτες και Γερμανικοί λαοί έχουν μεταξύ των παραδόσεων τους ότι κατάγονται από τους Κιμμέριους και τους Σκύθες. Ονόματα φαίνεται να επιβεβαιώνουν αυτή την πεποίθηση (π.χ. Cymru, Cwmry ή Cumbria, Cimbri).
Είναι απίθανο είτε οι Πρωτοκέλτες είτε οι Πρωτογερμανοί να εισήλθαν στην Ευρώπη μέχρι τον 7ο αιώνα π.Χ., καθώς η διαμόρφωσή τους συνδέεται συνήθως με την κουλτούρα των πεδίων τεφροδόχου Urnfields και τη σκανδιναβική εποχή του χαλκού αντίστοιχα. Είναι ωστόσο νοητό ότι μια μικρής κλίμακας Θρακικο-Κιμμερική μετανάστευση (σε πληθυσμό) τον 8ο αιώνα π.Χ. προκάλεσε πολιτισμικές αλλαγές που συνέβαλαν στη μετατροπή της κουλτούρας Urnfields σε πολιτισμό του Hallstatt, που εισήχθη στην Ευρωπαϊκή Εποχή του Σιδήρου.
Re: Κιμμέριοι... Θράκες ή Ιρανοί;
Δημοσιεύτηκε: 07 Σεπ 2022, 10:49
Χάρτης της κατανομής των χάλκινων ευρημάτων που αποδίδονται στους Κιμμέριους στην Ευρώπη
Re: Κιμμέριοι... Θράκες ή Ιρανοί;
Δημοσιεύτηκε: 07 Σεπ 2022, 11:11
Ετυμολογία
Πιθανώς ένας δανεισμός από τα σκυθικά *gamīra-, *gmīra- («κινητή μονάδα»)
ή από τη σκυθική *gaya-mira- («ένωση φυλών»).
Συγγενής με τη Νεοασσυριακή 𒆳𒄀𒂇𒊏𒀀𒀀 (Gimirrāya).
Συγκρίνετε με Παλαιά Αρμενική Գամիրք (Gamirkʿ) = Καππαδοκία.
[Καππαδοκία = παλαιά περσικά 𐎣𐎫𐎱𐎬𐎢𐎣 (k-t-p-tu-u-k /Katpatuka/ η κάτω πατούκα).
Συγκρίνετε Λουβιανή 𒅗𒀜𒉺𒌅𒅗 («λέχω κατούντερη» - “low country”),
Χεττιτική 𒅗𒋫𒁉𒁕 («πλάση είλεχη» - “place below”).
Ισακατία.]
Πιθανώς ένας δανεισμός από τα σκυθικά *gamīra-, *gmīra- («κινητή μονάδα»)
ή από τη σκυθική *gaya-mira- («ένωση φυλών»).
Συγγενής με τη Νεοασσυριακή 𒆳𒄀𒂇𒊏𒀀𒀀 (Gimirrāya).
Συγκρίνετε με Παλαιά Αρμενική Գամիրք (Gamirkʿ) = Καππαδοκία.
[Καππαδοκία = παλαιά περσικά 𐎣𐎫𐎱𐎬𐎢𐎣 (k-t-p-tu-u-k /Katpatuka/ η κάτω πατούκα).
Συγκρίνετε Λουβιανή 𒅗𒀜𒉺𒌅𒅗 («λέχω κατούντερη» - “low country”),
Χεττιτική 𒅗𒋫𒁉𒁕 («πλάση είλεχη» - “place below”).
Ισακατία.]
Re: Κιμμέριοι... Θράκες ή Ιρανοί;
Δημοσιεύτηκε: 07 Σεπ 2022, 12:30
Δεν μπορουμε να πουμε με σιγουρια την καταγωγη τους. Καποια ονοματα βασιλιαδων τους δειχνουν για Ιρανικα (Σανταξατρης), εχω διαβασει διαφορες θεωριες (ειτε για θρακικη, ιρανικη, κελτικη, σκυθικη ή μικτη καταγωγη) αλλα δεν μπορει να βγει ασφαλες συμπερασμα. Ο Ομηρος τους αναφερει σαν πολυπληθη λαο του βορα οπου η νυχτα διαρκει μονο μια ωρα. Επισης εχει υπαρξει και αρχαιοελληνικη αναφορα τους ως Χειμεριοι.
Re: Κιμμέριοι... Θράκες ή Ιρανοί;
Δημοσιεύτηκε: 07 Σεπ 2022, 17:39
Ενδέχεται αυτοί οι Χειμέριοι να μην έχουν σχέση με τους πραγματικούς Κιμμέριους όπως έχουν προτείνει κάποιοι αρχαιολόγοι μας και γνωστοί φιλόλογοι, ειδικοί στον Όμηρο.
https://www.archaiologia.gr/wp-content/ ... 14-144.pdf
https://www.thespro.gr/2018/01/drone-binteo.html
https://archive.gr/?p=1594
https://www.archaiologia.gr/wp-content/ ... 14-144.pdf
https://www.thespro.gr/2018/01/drone-binteo.html
https://archive.gr/?p=1594
Re: Κιμμέριοι... Θράκες ή Ιρανοί;
Δημοσιεύτηκε: 07 Σεπ 2022, 17:45
Jimmy81 έγραψε: 07 Σεπ 2022, 17:39 Ενδέχεται αυτοί οι Χειμέριοι να μην έχουν σχέση με τους πραγματικούς Κιμμέριους όπως έχουν προτείνει κάποιοι αρχαιολόγοι μας και γνωστοί φιλόλογοι, ειδικοί στον Όμηρο.
https://www.archaiologia.gr/wp-content/ ... 14-144.pdf
https://www.thespro.gr/2018/01/drone-binteo.html
https://archive.gr/?p=1594
Re: Κιμμέριοι... Θράκες ή Ιρανοί;
Δημοσιεύτηκε: 07 Σεπ 2022, 17:51
Είδα ότι είσαι online και είπα να σε τσιγκλήσω. Αυτή είναι η μόνη αλήθεια. 
Re: Κιμμέριοι... Θράκες ή Ιρανοί;
Δημοσιεύτηκε: 07 Σεπ 2022, 17:51
και να έχουν ; τι έγινε; τι τρέχει στα γύφτικα;Jimmy81 έγραψε: 07 Σεπ 2022, 17:39 Ενδέχεται αυτοί οι Χειμέριοι να μην έχουν σχέση με τους πραγματικούς Κιμμέριους όπως έχουν προτείνει κάποιοι αρχαιολόγοι μας και γνωστοί φιλόλογοι, ειδικοί στον Όμηρο.
https://www.archaiologia.gr/wp-content/ ... 14-144.pdf
https://www.thespro.gr/2018/01/drone-binteo.html
https://archive.gr/?p=1594
Re: Κιμμέριοι... Θράκες ή Ιρανοί;
Δημοσιεύτηκε: 07 Σεπ 2022, 17:55
Έχεις χαζεψει πια ρε παλαβιαρηJimmy81 έγραψε: 07 Σεπ 2022, 17:51 Είδα ότι είσαι online και είπα να σε τσιγκλήσω. Αυτή είναι η μόνη αλήθεια.
Στο θέμα μας τώρα,ο Όμηρος γνώριζε τους αβιους,δηλαδή τους προγόνους των Σκυθών που ζούσαν στον ποταμό Άβα
Για ποιον λόγο να μην γνώριζε και τους κιμμεριους;
Επειδή δεν θέλει ένας φιλόλογος και εσύ;