Εδώ και δεκαετίες παρατηρούμε μια περίεργη σχέση των κινημάτων της εξωκοινοβουλευτικής αριστεράς έως τον ΣΥΡΙΖΑ με οργανώσεις, ομάδες και κυβερνήσεις ανελεύθερων καθεστώτων, φονταμενταλιστών μουσουλμάνων, ομάδων που πρόσκεινται στο ριζοσπαστικό Ισλάμ, αλλά πρωτίστως εχθρικά διακείμενων προς τα ελληνικά συμφέροντα. Σχέσεις και πολιτικές αναλύσεις οι οποίες περνούν στο απυρόβλητο και δεν λαμβάνουν τη δέουσα προβολή, παρόλο που παίζουν σημαίνοντα ρόλο στην εσωτερική πολιτική της χώρας. Ένα μακροχρόνιο σχέδιο της αριστεράς για νέες «πηγές» ψηφοφόρων ή κάτι βαθύτερο που φοβόμαστε ακόμα και να το σκεφτούμε;
Η Πακιστανική κοινότητα της χώρας μας και η Μουσουλμανική ένωση Ελλάδος έχουν εκφέρει πολλάκις θέσεις για την ελληνική πολιτική κατάσταση. Για παράδειγμα ο Ναϊμ Ελγαντούρ πρόεδρος της μουσουλμανικής ένωσης της χώρας μας, υποστήριξε ανοιχτά στον ΣΥΡΙΖΑ καλώντας προεκλογικά τα μέλη του να στηρίξουν Αλέξη Τσίπρα για το μέλλον των παιδιών τους. Είναι ο ίδιος που βρέθηκε σε συγκέντρωση συμπαράστασης για τον έκπτωτο τότε φυλακισμένο και καταδικασμένο εις θάνατο, πρώην πρωθυπουργό της Αιγύπτου και επικεφαλής της Μουσουλμανικής Αδελφότητας Μόρσι. Μιας οργάνωσης που έχει τις ρίζες της στο 1928, άρρηκτες σχέσεις με το Τουρκικό καθεστώς (ο χαιρετισμός των 4 δαχτύλων του Ερντογάν προέρχεται από την εν λόγω οργάνωση) αλλά είναι χαρακτηρισμένη ως τρομοκρατική οργάνωση τόσο από κράτη του αραβικού κόσμου (Μπαχρέιν, Η.Α.Ε, Σ. Αραβία, Συρία) αλλά και από τη Ρωσία. Μότο της εν λόγω οργάνωσης σύμφωνα με την ελληνική Wikipedia είναι «Ο Αλλάχ είναι ο στόχος μας, Το Κοράνι είναι το Σύνταγμα, Ο Προφήτης είναι ο ηγέτης μας, Τζιχάντ είναι ο δρόμος μας, Θάνατος για χάρη του Αλλάχ είναι η επιθυμία μας» .
Μια παρόμοια κατάσταση συμβαίνει και με την Πακιστανική Κοινότητα Ελλάδος της οποίας επικεφαλής είναι ο Τζαβέντ Ασλάμ. Ο κ. Ασλάμ εμφανίζεται επανειλημμένως σε συγκεντρώσεις της ΑΝΤ.ΑΡ.ΣΥ.Α και άλλων κινημάτων της άκρας αριστεράς στο πλευρό του κ. Πέτρου Κωνσταντίνου. Ο κ. Ασλάμ έτυχε κύματος υποστηρίξεως από τα κορυφαία ειδησεογραφικά πόρταλς και εφημερίδες του ΣΥΡΙΖΑ στο ζήτημα του ασύλου που αιτείται από το ελληνικό κράτος. Μάλιστα κατατέθηκε ειδικό ψήφισμα στην ευρωβουλή από την ευρω-ομάδα της αριστεράς με πρωτεργάτες τον Κ. Αρβανίτη, τον κ. Παπαδημούλη και τον κ. Κούλογλου. Και πως να μην γίνει άλλωστε όταν προεκλογικά προσκάλεσε τον κ. Βίτσα μπροστά σε πλήθος Πακιστανών που κατοικούν στη χώρα μας και o Έλληνας υπουργός, αφού τους αποκάλεσε το μέλλον της Ελλάδος, υποσχέθηκε ιθαγένεια σε όλους. Ο κ. Ασλάμ εμφανίζεται ως καταζητούμενος από την Ιντερπόλ ενώ η Πακιστανική Πρεσβεία στην Αθήνα, σύμφωνα με δημοσιεύματα του εγχώριου τύπου, φέρεται να έχει επισημάνει επικίνδυνες ενέργειες του οι οποίες έχουν να κάνουν κακουργηματικές πράξεις. Ο κ. Ασλάμ έχει αποκαλέσει κατά το παρελθόν ρατσιστικές ελληνικές κυβερνήσεις και έχει καταφερθεί εναντίον της ομάδας ΔΙΑΣ και των ελλήνων αστυνομικών ως ρατσιστές σε δημόσιες εμφανίσεις του.
Ο κ. Έρικ Έντμαν, στέλεχος του ΜΕΡΑ25, κόμμα του κ. Βαρουφάκη, και με μεγάλο βιογραφικό στις Μ.Κ.Ο των Βρυξελλών, αναφέρει πριν δύο χρόνια σε ομιλία του που δημοσιεύτηκε στο επίσημο σάιτ του κόμματος, ότι οποιαδήποτε χώρα συνάπτει συμμαχία με το σημερινό Ισραηλιτικό καθεστώς δεν επιδιώκει την ειρήνη στην περιοχή ενώ προχωρώντας τη σκέψη του κάνοντας επίκληση στην ενσυναίσθηση των συμπολιτών μας με εκφράσεις «επιθέσεις φιλίας στους γείτονες», «δημοκρατικοί ειρηνικοί και προοδευτικοί γείτονες» αναφέρει πως είναι λάθος η πρόταση για εξόρυξη ορυκτών καυσίμων με την Κύπρο και το Ισραήλ δίπλα στα σύνορα της Τουρκίας, γιατί χωρίς τη συμμετοχή της τελευταίας δίνουμε την ευκαιρία να ενισχυθεί η διχαστική ρητορική του Ερντογάν. Το πλήρωμα του χρόνου διέψευσε πολύ σύντομα τον κύριο Έντμαν και τις απόψεις του. Τόσο χώρες του Αραβικού κόσμου σύναψαν ειρήνη με το Ισραήλ (Η.Α.Ε, Μπαχρέιν, Σ. Αραβία) έπειτα από αγώνα του προέδρου των Η.Π.Α Ντόναλντ Τραμπ, βάζοντας έτσι ισχυρές βάσεις για την ειρήνη στην περιοχή, όσο και η διχαστική ρητορική του Ερντογάν ήρθε στο προσκήνιο χωρίς να χρειαστεί η εξόρυξη ορυκτών καυσίμων εκ μέρους της Ελλάδος για να ενισχυθεί η ανθελληνική ρητορική του. Συν τοις άλλοις προ ολίγων ημερών ακούστηκε το αμίμητο στο κανάλι της Βουλής από την κα. Μπακαδήμα, μέλους της εθνικής αντιπροσωπείας με το ΜΕΡΑ25 η οποία τάχθηκε κατά της στρατιωτικής θητείας και κατά της υποχρεωτικής στράτευσης.
Μεγάλο ενδιαφέρον έχει και η ανάτρεξη στην κατάσταση που καλλιεργήθηκε από υποψηφίους του ΠΑΣΟΚ αλλά και του τότε ΣΥΝΑΣΠΙΣΜΟΥ και μετέπειτα ΣΥΡΙΖΑ για το ζήτημα της Μακεδονικής μειονότητας στη Φλώρινα και σε άλλες όμορες περιοχές. Σε ένα παιχνίδι εκατομμυρίων με χρηματοδοτήσεις οργανισμών από ξένα κέντρα εξουσίας όπως αποκάλυψε ο Γιώργος Λιάνης σχετικά με την αίτηση του ΟΗΕ για διδασκαλία μακεδονικής γλώσσας στα σχολεία της Φλώρινας, ενώ οι απόψεις του ιδίου αποτυπώνονται σε δημόσιες τοποθετήσεις του εδώ και δεκαετίες. Η εγχώρια αριστερά έπαιζε ένα ύπουλο παιχνίδι καλλιεργώντας την ψευτομακεδονική συνείδηση για τους δικούς της σκοπούς εις βάρος εθνικών συμφερόντων. Αποκορύφωμα όταν ο ΣΥΡΙΖΑ βρέθηκε στην εξουσία έφερε εξ απροόπτου με τη συμφωνία των Πρεσπών, τον Ελληνικό λαό, ο οποίος τύγχανε απόλυτης άγνοιας για τις θέσεις της τότε κυβέρνησης για αυτό το νευραλγικό και άκρως σημαντικό θέμα. Ο ΣΥΡΙΖΑ δεν δίσταζε κατά το παρελθόν να αποκαλεί δημόσια, σκέτο Μακεδονία τη γείτονα χώρα, ενώ οι Οικολόγοι Πράσινοι με τον κύριο Τρεμόπουλο, πριν γίνουν συνιστώσα του ΣΥΡΙΖΑ έχοντας εκλέξει μια έδρα στην Ευρωβουλή, έδιναν «σκληρές μάχες» για την αναγνώριση της μακεδονικής γλώσσας και μειονότητας εντός της πατρίδας μας.
Μεγάλο ενδιαφέρον έχει και η στάση της εγχώριας αριστεράς στο Συριακό ζήτημα. Το σύνθημα νίκη στη Συρία που κυριαρχούσε σε πανό και συνθήματα της αριστεράς είχε να κάνει ενάντια στον ηγέτη του Συριακού κράτους Μπασάρ αλ Άσαντ.
Μόνο που εχθροί του Άσαντ ήταν η Τουρκία, το Ισλαμικό κράτος και η εργαλειοποίηση Τουρκμένων, δημιουργώντας τον FSA (Free Syrian Army) για να πολεμήσουν τις δυνάμεις του Άσαντ. Χαρακτηριστικό είναι πως όλοι οι παραπάνω τους τελευταίους μήνες της ελληνοτουρκικής κρίσης έχουν ταχθεί ανοιχτά στο πλευρό της Τουρκίας σε έναν ενδεχόμενο πόλεμο με την Ελλάδα. Τελευταία μάλιστα φιλοξενήθηκε στο εξώφυλλο της φιλοκυβερνητικής τουρκικής εφημερίδας Turkiye, δήλωση ενός γνωστού μαχητή του FSA που πολεμάει στις μεραρχίες Χαμζά, τον Χαμούντ. Ο εν λόγω στρατιώτης που επί χρόνια πολεμάει στον συριακό εμφύλιο και που έχει τη στήριξη της ελληνικής αριστεράς δήλωσε:
«Οι φίλοι του Τούρκου προέδρου Ερντογάν από τον Ελεύθερο Συριακό Στρατό είναι πρόθυμοι να πάρουν μέρος σε έναν πόλεμο κατά της Ελλάδας για να ξεπληρώσουν το χρέος τους στην Τουρκία»
Στο σημείο αυτό να σημειώσουμε πως κατά τα εγκαίνια της Αγ. Σοφίας για τη μετατροπή της σε τζαμί η Παλαιστινιακή σημαία δέσποζε στον προαύλιο χώρο.
Όσες παλαιστινιακές μαντήλες και να φορέσουν οι εγχώριοι διεθνιστές, η Χαμάς που αποτελεί την πλειοψηφία στην Παλαιστινιακή Εθνική Αρχή, όσο και το πιο δυνατό παραστρατιωτικό σώμα έχει ταχθεί ανοιχτά στο πλευρό των Τούρκων και μάλιστα απλώνουν τα δίχτυα τους από το Μάλι έως τον Νίγηρα και τη Σομαλία.
Όμως που καταλήγουν όλες αυτές οι αποδείξεις; Καταλήγουν σε έναν κοινό παρονομαστή. Τη μεταναστευτική κρίση που εντέχνως αποκαλείται προσφυγική. Μια κρίση που ξεκινάει από τις ορδές του FSA, στην ανάφλεξη των αραβικών κρατών της Β. Αφρικής, περνάει στα χέρια του Ερντογάν που το μετατρέπει στο βασικό μοχλό πίεσης προς την Ευρώπη αποσκοπώντας είτε στην πολιτική αποσταθεροποίηση είτε στον ωμό εκβιασμό για να αποσπάσει τεράστια κονδύλια που μετατρέπονται σε στρατιωτικό εξοπλισμό. Εμφανίζεται στη χώρα μας με πληθώρα οργανώσεων και παραοργανώσεων που απομυζούν εκατομμύρια ευρώ. Μάλιστα σε πολλές περιπτώσεις δηλώσεις αυτών των οργανώσεων ή πολιτικών γίνονται σημαία στην διπλωματική ατζέντα της Τουρκίας ή στην εσωτερική τους πολιτική. Με νομοθετήματα και πρακτικές προσπαθούν να φιμώσουν κάθε λογική φωνή. Μια μπίζνα καλά στημένη με γνώμονα το συμφέρον της τσέπης τους και τη διάλυση της Πατρίδας.
Βάσει όλων αυτών, το σχέδιο δεκαετιών του τουρκικού κράτους που αποσκοπεί στην ισχυροποίηση του ισλαμικού τόξου με ηγέτιδα δύναμη την Τουρκία τέμνεται με τη δράση των Μ.Κ.Ο που δρουν ανεξέλεγκτα στα ελληνικά νησιά, με τα κονδύλια ύψους 1,5 δις ευρώ που όπως δήλωσε ο τότε αρμόδιος υπουργός, αδυνατούν να ελέγξουν που διοχετεύτηκαν.
Από το «λιάζονται» της κα. Χριστοδουλοπούλου έως την ρητορική ερώτηση Έλληνα πρωθυπουργού για το αν έχει θαλάσσια σύνορα η Ελλάδα διαφαίνεται μια πολιτική τακτική δεκαετιών της αριστεράς, βρίσκοντας συμμάχους την ενοχική κεντροδεξιά της ΝΔ, αλείφοντας βούτυρο στο ψωμί ανθρώπων που αναζητούν την ευκαιρία να βλάψουν την Ελλάδα και τους Έλληνες.
https://conserva.gr/aristera-kai-exthri ... kes-16665/
ο συγγραφεας ειναι ο Δημήτρης Μπουγιώτης
Ο Δημήτρης Μπουγιώτης γεννήθηκε και ζει στο Ναύπλιο και είναι 30 ετών. Είναι πτυχιούχος Κοινωνικής Πολιτικής του Παντείου Πανεπιστημίου Αθηνών. Θήτευσε ως Πρόεδρος της Κοινότητος Ναυπλίου και στις πρόσφατες εκλογές επανεξελέγη κοινοτικός σύμβουλος.
Ο Μπουγιωτης ειναι ο επικεφαλης του ΕΣΟ
