Phorum.com.gr

Εξομολογειθείτε, μην ντρέπεστε. Για να σας φύγει η ντροπή, θ'αρχίσω εγώ.
Όταν ήμουν κάπου στις αρχές ή στα μέσα του δημοτικού, προσπάθησα να σκοτώσω την αδελφή μου. Δε θυμάμαι τι ακριβώς είχε κάνει και με είχε εκνευρίσει λίγα λεπτά νωρίτερα. Όπως και να'χει, ήμασταν με τη μητέρα μας στο δρόμο για το σχολείο. Στεκόμασταν και περιμέναμε να περάσουμε το δρόμο. Κι'εκεί που πέρναγε ένα αυτοκίνητο, την έσπρωξα μπροστά!
Το αυτοκίνητο φρέναρε, αλλά η ουσία είναι ότι ήξερα πως μπορεί να σκοτωνόταν, και αυτός ήταν ο στόχος μου. Δεν είμαι τώρα πια περήφανος γι'αυτό.
Το πιο εντυπωσιακό είναι ότι η μάνα μου απλώς μου έβαλε μια φωνή, και η ζωή συνεχίστηκε κανονικά. Ούτε καν τιμωρήθηκα!
Πείτε μου τώρα τις δικές σας αμαρτίες.

αφου ξομολογηθηκες, παρε και την συνταγη να γιανεις...

απ τις τελευταιες αμαρτιες που εκανα ηταν να γραφτω στο γραεκοφορουμ και να καταληξω τρόφιμος σαν τους υπόλοιπους +φορουμυτες, όπως στο βιδεον...από το 2:12 και έπειτα...



πρωτος σαξοφωνιστας ο Λοξίας ο σαρωμαλλιας...

οι αμαρτωλοί....

Δεν υπάρχει αμαρτία, αν δεν πιστεύεις σε αυτήν, τύπε.

Απόστολος Παύλος.
«Πιστός ο λόγος και πάσης αποδοχής άξιος, ότι Χριστός Ιησούς ήλθεν εις τον κόσμον αμαρτωλούς σώσαι, ων πρώ­τος ειμι εγώ» (Α’ Τιμ. α’ 15)