Πείτε τις εμπειρίες σας από τους ζητιάνους των τραίνων.

[Εκτωρ]

Το πιο κουφό που έχω δει είναι το εξής.
Μπαίνει ο τύπος στο βαγόνι, αρχίζει να λέει τη δακρύβρεχτη ιστορία του, και μεταξύ των άλλων, είπε ότι είναι άπορος.
Αφού τελειώνει την ιστορία και αρχίζει να ζητιανεύει, χτυπάει το κινητό του. Το σηκώνει, και με φωνή καμπάνα, να τον ακούει όλο το βαγόνι: "ΕΛΑ ΡΕ. ΕΛΑ ΣΠΙΤΙ ΜΟΥ. ΝΑΙ, ΣΠΙΤΙ ΜΟΥ. ΝΑΙ ΡΕ, ΣΠΙΤΙ ΜΟΥ."
Το πιο αστείο είναι ότι μετά απ'όλα αυτά, ένας επιβάτης του έδωσε λεφτά.

[Δημοκράτης]

Ένας βρωμοπουστας στο μετρό ζητάει λεφτά αφού έχει παίξει όλες τις ταινίες του ξανθοπουλου. Ένας φουκαράς δεν έχει λεφτά να τον δώσει αλλά τον λέει έχω το φαΐ μου το θέλεις; λέει το μουνοσκυλο "ναι" και ο τύπος του το δίνει. Το σκέφτεται λίγο γιατί το ταπερ είναι γυάλινο και ο τύπος είναι φτωχός αλλά λέει "δεν βαριέσαι" και το δίνει με το ταπερ. Στην στάση που έρχεται κατεβαίνω μαζί με τον καριολη και με το που βγαίνουμε το μπασταρδοσπερμα πετάει το φαΐ στα σκουπίδια στο καλάθι στο μετρό
Δεν πρέπει να έχω νευριάσει περισσότερο στην ζωή μου από το συγκεκριμένο περιστατικό, θα το θυμάμαι για πάντα

[Yochanan]

σκουπιδια
εγω σκεφτομαι αν υπαρχει καποιος κανονικος ανθρωπος που οντως υποφερει και αναγκαζεται να ζητιανεψει
αυτα τα σκουπιδια τον χαντακωσανε

[wooded glade]

Ήταν μία κουτσή που έκλαιγε.
Κατεβαίνω εγώ στα Κάτω Πατήσια και είχε εκεί αστικό κερματοδέκτη στην πλατφόρμα. Πάω λοιπόν να πάρω τηλέφωνο και να πω στους φίλους ότι έφτασα - αντί να την κοπανήσω από τα σκαλιά να βγω έξω όπως γίνεται συνήθως.
Δίπλα μου λοιπόν εμφανίζεται η κουτσή με ταχύτατο πλέον βηματισμό και πάει σε έναν τύπο κουστουμαρισμένο που κράταγε μία samsonite. Του δίνει τα λεφτά, ανοίγει ο άλλος τη samsonite και είχε θήκες μέσα για κάθε είδους χαρτονόμισμα-κέρμα και έβαλε τα λεφτά. Φόραγε και ένα χρυσό ρόλεξ -τύπου Κουτσούμπα- ο τύπος.

[Πτολεμαίος]

Ένας βρωμοπουστας στο μετρό ζητάει λεφτά αφού έχει παίξει όλες τις ταινίες του ξανθοπουλου. Ένας φουκαράς δεν έχει λεφτά να τον δώσει αλλά τον λέει έχω το φαΐ μου το θέλεις; λέει το μουνοσκυλο "ναι" και ο τύπος του το δίνει. Το σκέφτεται λίγο γιατί το ταπερ είναι γυάλινο και ο τύπος είναι φτωχός αλλά λέει "δεν βαριέσαι" και το δίνει με το ταπερ. Στην στάση που έρχεται κατεβαίνω μαζί με τον καριολη και με το που βγαίνουμε το μπασταρδοσπερμα πετάει το φαΐ στα σκουπίδια στο καλάθι στο μετρό
Δεν πρέπει να έχω νευριάσει περισσότερο στην ζωή μου από το συγκεκριμένο περιστατικό, θα το θυμάμαι για πάντα

Έπρεπε να του γαμησεις το μουνι που τον ξερασε.

Εγώ όλους αυτούς τους ζητιάνους τους σιχαίνομαι διότι δεν είναι τίποτα άλλο από πρεζόνια και τεμπέληδες.

Εχω πετύχει ένα γυφτοειδες που έπεφτε στα τέσσερα στον ηλεκτρικό (μάλλον για να προκαλέσει πιο εύκολα τον οίκτο) και μια θείτσα τον έκραζε.

Υπάρχει ο "τίμια ρούχα", Έλληνας συνταξιούχος ο οποίος είχε εκμυστηρευτει σε κάποιον ότι παίρνει σύνταξη. Αυτός μπαίνει στο τραίνο και λεει οτι είναι στο δρόμο, ότι τα ρούχα που φοράει είναι τίμια από την εκκλησία "για να μην φοράει κουρέλια και κοροϊδεύει τον κοσμο", να μας εχει ο Θεός καλά κλπ.
Μόλις βλέπει ότι δεν του δίνουν εκνευρίζει και λέει "δεν πειράζει, δεν πειράζει, εσείς να είστε καλά, κάπως θα βολευτώ και γω"

Υπάρχει ένας μπάρμπας (μάλλον του οίκου Στρατή) που λέει ότι έχει μια 17χρονη κορη με καρκίνο.
Επί 10 χρόνια η κόρη εξακολουθεί να είναι 17 χρόνων και εξακολουθεί να έχει καρκίνο.

Επίσης στην μπλε γραμμή χαρακτηριστικός είναι ο" εννέα χρόνια στα ψυχιατρεία, εννέα χρόνια ζω με ψυχοφαρμακα". Αυτός τουλάχιστον πουλάει στυλό.

Ο πιο εκνευριστικός είναι ένα κωλόπαιδο (γύφτος ή από κάποια σκατοχωρα) που κάνει ό,τι λιποθυμάει από την πείνα (και καλά). Μετα αφού τον σηκώσουν κάποιοι καλοί (μα και ηλιθιοι) σαμαρειτες, αρχίζει να νιαουριζει (κυριολεκτικά όμως) " πειναω".

Αυτά τα σκουπίδια πραγματικά θέλουν πεταμα σε shredder

[Εκτωρ]

Ένας βρωμοπουστας στο μετρό ζητάει λεφτά αφού έχει παίξει όλες τις ταινίες του ξανθοπουλου. Ένας φουκαράς δεν έχει λεφτά να τον δώσει αλλά τον λέει έχω το φαΐ μου το θέλεις; λέει το μουνοσκυλο "ναι" και ο τύπος του το δίνει. Το σκέφτεται λίγο γιατί το ταπερ είναι γυάλινο και ο τύπος είναι φτωχός αλλά λέει "δεν βαριέσαι" και το δίνει με το ταπερ. Στην στάση που έρχεται κατεβαίνω μαζί με τον καριολη και με το που βγαίνουμε το μπασταρδοσπερμα πετάει το φαΐ στα σκουπίδια στο καλάθι στο μετρό
Δεν πρέπει να έχω νευριάσει περισσότερο στην ζωή μου από το συγκεκριμένο περιστατικό, θα το θυμάμαι για πάντα

Έπρεπε να του γαμησεις το μουνι που τον ξερασε.

Εγώ όλους αυτούς τους ζητιάνους τους σιχαίνομαι διότι δεν είναι τίποτα άλλο από πρεζόνια και τεμπέληδες.

Εχω πετύχει ένα γυφτοειδες που έπεφτε στα τέσσερα στον ηλεκτρικό (μάλλον για να προκαλέσει πιο εύκολα τον οίκτο) και μια θείτσα τον έκραζε.

Υπάρχει ο "τίμια ρούχα", Έλληνας συνταξιούχος ο οποίος είχε εκμυστηρευτει σε κάποιον ότι παίρνει σύνταξη. Αυτός μπαίνει στο τραίνο και λεει οτι είναι στο δρόμο, ότι τα ρούχα που φοράει είναι τίμια από την εκκλησία "για να μην φοράει κουρέλια και κοροϊδεύει τον κοσμο", να μας εχει ο Θεός καλά κλπ.
Μόλις βλέπει ότι δεν του δίνουν εκνευρίζει και λέει "δεν πειράζει, δεν πειράζει, εσείς να είστε καλά, κάπως θα βολευτώ και γω"

Υπάρχει ένας μπάρμπας (μάλλον του οίκου Στρατή) που λέει ότι έχει μια 17χρονη κορη με καρκίνο.
Επί 10 χρόνια η κόρη εξακολουθεί να είναι 17 χρόνων και εξακολουθεί να έχει καρκίνο.

Επίσης στην μπλε γραμμή χαρακτηριστικός είναι ο" εννέα χρόνια στα ψυχιατρεία, εννέα χρόνια ζω με ψυχοφαρμακα". Αυτός τουλάχιστον πουλάει στυλό.

Ο πιο εκνευριστικός είναι ένα κωλόπαιδο (γύφτος ή από κάποια σκατοχωρα) που κάνει ό,τι λιποθυμάει από την πείνα (και καλά). Μετα αφού τον σηκώσουν κάποιοι καλοί (μα και ηλιθιοι) σαμαρειτες, αρχίζει να νιαουριζει (κυριολεκτικά όμως) " πειναω".

Αυτά τα σκουπίδια πραγματικά θέλουν πεταμα σε shredder

Έναν ξανθό που για ένα διάστημα ήταν Έλληνας, ώσπου μια μέρα το γύρισε σε κυπριακή (και καλά ρώσικη) προφορά και έγινε Ρώσος τον έχεις πετύχει ποτέ;

EDIT: Βασικά είδα τις προάλλες στην Ομόνοια κάποιον σε άθλια κατάσταση, και παίζει να ήταν αυτός, οπότε άκυρο το παραπάνω σχόλιο -- αυτός μπορεί να έχει όντως ανάγκη.

[Annibas]

Δεν ζητιανεύουν απλά, λένε όλη την ιστορία της ζωής τους με κήρυγμα, πολλές φορές έχουν κάτι να προσφέρουν για να πάρουν τον οβολό συνήθως έναν στυλό. Είναι εκνευριστικοί, ειδικά αν έχεις νεύρα στα τεντώνουν περισσότερο.

[Δημοκράτης]

Ένας βρωμοπουστας στο μετρό ζητάει λεφτά αφού έχει παίξει όλες τις ταινίες του ξανθοπουλου. Ένας φουκαράς δεν έχει λεφτά να τον δώσει αλλά τον λέει έχω το φαΐ μου το θέλεις; λέει το μουνοσκυλο "ναι" και ο τύπος του το δίνει. Το σκέφτεται λίγο γιατί το ταπερ είναι γυάλινο και ο τύπος είναι φτωχός αλλά λέει "δεν βαριέσαι" και το δίνει με το ταπερ. Στην στάση που έρχεται κατεβαίνω μαζί με τον καριολη και με το που βγαίνουμε το μπασταρδοσπερμα πετάει το φαΐ στα σκουπίδια στο καλάθι στο μετρό
Δεν πρέπει να έχω νευριάσει περισσότερο στην ζωή μου από το συγκεκριμένο περιστατικό, θα το θυμάμαι για πάντα

Έπρεπε να του γαμησεις το μουνι που τον ξερασε.

Εγώ όλους αυτούς τους ζητιάνους τους σιχαίνομαι διότι δεν είναι τίποτα άλλο από πρεζόνια και τεμπέληδες.

Εχω πετύχει ένα γυφτοειδες που έπεφτε στα τέσσερα στον ηλεκτρικό (μάλλον για να προκαλέσει πιο εύκολα τον οίκτο) και μια θείτσα τον έκραζε.

Υπάρχει ο "τίμια ρούχα", Έλληνας συνταξιούχος ο οποίος είχε εκμυστηρευτει σε κάποιον ότι παίρνει σύνταξη. Αυτός μπαίνει στο τραίνο και λεει οτι είναι στο δρόμο, ότι τα ρούχα που φοράει είναι τίμια από την εκκλησία "για να μην φοράει κουρέλια και κοροϊδεύει τον κοσμο", να μας εχει ο Θεός καλά κλπ.
Μόλις βλέπει ότι δεν του δίνουν εκνευρίζει και λέει "δεν πειράζει, δεν πειράζει, εσείς να είστε καλά, κάπως θα βολευτώ και γω"

Υπάρχει ένας μπάρμπας (μάλλον του οίκου Στρατή) που λέει ότι έχει μια 17χρονη κορη με καρκίνο.
Επί 10 χρόνια η κόρη εξακολουθεί να είναι 17 χρόνων και εξακολουθεί να έχει καρκίνο.

Επίσης στην μπλε γραμμή χαρακτηριστικός είναι ο" εννέα χρόνια στα ψυχιατρεία, εννέα χρόνια ζω με ψυχοφαρμακα". Αυτός τουλάχιστον πουλάει στυλό.

Ο πιο εκνευριστικός είναι ένα κωλόπαιδο (γύφτος ή από κάποια σκατοχωρα) που κάνει ό,τι λιποθυμάει από την πείνα (και καλά). Μετα αφού τον σηκώσουν κάποιοι καλοί (μα και ηλιθιοι) σαμαρειτες, αρχίζει να νιαουριζει (κυριολεκτικά όμως) " πειναω".

Αυτά τα σκουπίδια πραγματικά θέλουν πεταμα σε shredder

Είναι πολλοί οι απατεώνες οκ, αλλά κάποιοι ξεπερνάνε τον βαθμό της αλητείας. Οκ ο άλλος δεν θέλει να δουλέψει ή δεν έχει καθόλου ικανότητες και η ζητιανιά βγάζει κάποιο καλό μεροκάματο αλλά μην είσαι εντελώς αλήτης

[Πορφύριος Εξαρχίδης]

Έχω υποσχεθεί στον εαυτό μου να μη δίνω λεφτά σε ζητιάνους στο μετρό. Ευτυχώς στη θεσσαλονική δεν έχουμε ακόμα μετρό.

[Ένοπλος σοσιαλμπαχαλάκης]

Στο τέλος του τραγουδιού ακούτε τον μέσο σχολιαστή του φόρουμ.

Πάντως κανένα περίεργο σκηνικό δεν μου έχει τύχει. Θυμάμαι με εκνεύριζε ενας γέρος στα 00ς που έμπαινε με ένα κλαρίνο στα λεωφορεία και έλεγε κάτι σαχλαμάρες πως είδε τη γάμπα και έπαθε το κλαρίνο κράμπα ενώ ούρλιαζε το κλαρίνο όπως το έπαιζε άθλια σ' έναν τόσο στενό χώρο μέσα στο αυτί σου. Πολύ κριντζ σκηνικό.

[Dorian]

σκουπιδια
εγω σκεφτομαι αν υπαρχει καποιος κανονικος ανθρωπος που οντως υποφερει και αναγκαζεται να ζητιανεψει
αυτα τα σκουπιδια τον χαντακωσανε

Αθήνα έχω καιρό να πάω. Οι πιο πολλοί πάντως όντως φαίνονται Unemployable. μεσήλικες, εμφανισιακά ναυάγια, ανάπηροι, ούτε χαμαλοδουλειές ούτε τίποτα, θα πάρεις ένα νεαρό Πακιστανο κλπ. Παλιές εποχές θα μπορούσες να τους πεις πήγαινε φύτεψε καμία ντομάτα, βάλε δυο κότες, ψάρεψε, κόψε μερικά ξύλα από το βουνό να ζεσταθεις, βγάλε νερο από το πηγάδι και παράτα μας . Σε δυτικές χώρες θα μπορούσες να τους πεις παίρνεις αξιόλογα επιδόματα, ψαξου να κανεις και κάτι στο πλαί να περάσεις. Εδώ τι να πεις; τι θα φάει; πως θα εχει νερό ρεύμα κοκ

[Πορφύριος Εξαρχίδης]

σκουπιδια
εγω σκεφτομαι αν υπαρχει καποιος κανονικος ανθρωπος που οντως υποφερει και αναγκαζεται να ζητιανεψει
αυτα τα σκουπιδια τον χαντακωσανε

Αθήνα έχω καιρό να πάω. Οι πιο πολλοί πάντως όντως φαίνονται Unemployable. μεσήλικες, εμφανισιακά ναυάγια, ανάπηροι, ούτε χαμαλοδουλειές ούτε τίποτα, θα πάρεις ένα νεαρό Πακιστανο κλπ. Παλιές εποχές θα μπορούσες να τους πεις πήγαινε φύτεψε καμία ντομάτα, βάλε δυο κότες, ψάρεψε, κόψε μερικά ξύλα από το βουνό να ζεσταθεις, βγάλε νερο από το πηγάδι και παράτα μας . Σε δυτικές χώρες θα μπορούσες να τους πεις παίρνεις αξιόλογα επιδόματα, ψαξου να κανεις και κάτι στο πλαί να περάσεις. Εδώ τι να πεις; τι θα φάει; πως θα εχει νερό ρεύμα κοκ

Eιδικά στους ανάπηρους δεν μπορείς παρά να δώσεις κάτι. Σε πιάνει ένα σφίξιμο στην καρδιά όταν τον βλέπεις τον άλλον χωρίς χέρια και πόδια. Τι να κάνει τώρα αυτός χωρίς χέρια και πόδια. Από την άλλη όμως, προσωπικά πάντα, θαυμάζω την ανθεκτικότητα τους. Όπως ένα ζιζάνιο που το ξεριζώνεις το καις το πατάς μα αυτό συνεχίζει να φυτρώνει έτσι κι αυτοί παρά τις δυσκολίες τους έχουν θέληση για επιβίωση. Εγώ αν δεν είχα χέρια φερειπείν μάλλον θα αυτοκτονούσα.

[Πτολεμαίος]

σκουπιδια
εγω σκεφτομαι αν υπαρχει καποιος κανονικος ανθρωπος που οντως υποφερει και αναγκαζεται να ζητιανεψει
αυτα τα σκουπιδια τον χαντακωσανε

Αθήνα έχω καιρό να πάω. Οι πιο πολλοί πάντως όντως φαίνονται Unemployable. μεσήλικες, εμφανισιακά ναυάγια, ανάπηροι, ούτε χαμαλοδουλειές ούτε τίποτα, θα πάρεις ένα νεαρό Πακιστανο κλπ. Παλιές εποχές θα μπορούσες να τους πεις πήγαινε φύτεψε καμία ντομάτα, βάλε δυο κότες, ψάρεψε, κόψε μερικά ξύλα από το βουνό να ζεσταθεις, βγάλε νερο από το πηγάδι και παράτα μας . Σε δυτικές χώρες θα μπορούσες να τους πεις παίρνεις αξιόλογα επιδόματα, ψαξου να κανεις και κάτι στο πλαί να περάσεις. Εδώ τι να πεις; τι θα φάει; πως θα εχει νερό ρεύμα κοκ

Eιδικά στους ανάπηρους δεν μπορείς παρά να δώσεις κάτι. Σε πιάνει ένα σφίξιμο στην καρδιά όταν τον βλέπεις τον άλλον χωρίς χέρια και πόδια. Τι να κάνει τώρα αυτός χωρίς χέρια και πόδια. Από την άλλη όμως, προσωπικά πάντα, θαυμάζω την ανθεκτικότητα τους. Όπως ένα ζιζάνιο που το ξεριζώνεις το καις το πατάς μα αυτό συνεχίζει να φυτρώνει έτσι κι αυτοί παρά τις δυσκολίες τους έχουν θέληση για επιβίωση. Εγώ αν δεν είχα χέρια φερειπείν μάλλον θα αυτοκτονούσα.

Είναι άπειροελάχιστοι αυτοί και κυρίως αράζουν σε σημεία στην πόλη και όχι στον ηλεκτρικό.
Επίσης να μην ξεχναμε ότι δεν έχουμε γίνει ακόμα megacity του δικαστή Ντρεντ.
Υπάρχουν δομές φιλοξενίας, κοινωνικές κουζίνες/συσσιτια για να βοηθηθούν αυτοί οι άνθρωποι.
Η ζητιανιά έχει διαβρωθεί από τους απατεώνες.
Επίσης, παρότι σπάνια βλέπω κάποιον να δίνει ποτέ λεφτά σ'αυτους, για να συνεχίζουν να υπάρχουν σημαίνει ότι κονομανε.
Χρειάζεται μια υπηρεσία να τους μαζεύει αυτούς τους απατεώνες μπας και κερδίσουν αυτοί που εχουν πραγματικά ανάγκη την εμπιστοσύνη του κόσμου.

Εγώ προσωπικά δεν δίνω ούτε του αγγέλου μου νερό. Έχω μάθει να είμαι "σκληρός" σε τέτοιες καταστάσεις.
Κατα καιρούς όμως, αν τυγχάνει να έχω κανα ψιλό πάνω μου, μπορεί να δώσω.
Πχ σε έναν τύπο που έπαιζε κλαδική μουσική με βιολί έξω από σταθμό ευαγγελισμό, έδωσα ένα διευρο που είχα.

[ΑΛΟΓΟΜΟΥΡΗΣ]

Ένας βρωμοπουστας στο μετρό ζητάει λεφτά αφού έχει παίξει όλες τις ταινίες του ξανθοπουλου. Ένας φουκαράς δεν έχει λεφτά να τον δώσει αλλά τον λέει έχω το φαΐ μου το θέλεις; λέει το μουνοσκυλο "ναι" και ο τύπος του το δίνει. Το σκέφτεται λίγο γιατί το ταπερ είναι γυάλινο και ο τύπος είναι φτωχός αλλά λέει "δεν βαριέσαι" και το δίνει με το ταπερ. Στην στάση που έρχεται κατεβαίνω μαζί με τον καριολη και με το που βγαίνουμε το μπασταρδοσπερμα πετάει το φαΐ στα σκουπίδια στο καλάθι στο μετρό
Δεν πρέπει να έχω νευριάσει περισσότερο στην ζωή μου από το συγκεκριμένο περιστατικό, θα το θυμάμαι για πάντα

[Πορφύριος Εξαρχίδης]

Αθήνα έχω καιρό να πάω. Οι πιο πολλοί πάντως όντως φαίνονται Unemployable. μεσήλικες, εμφανισιακά ναυάγια, ανάπηροι, ούτε χαμαλοδουλειές ούτε τίποτα, θα πάρεις ένα νεαρό Πακιστανο κλπ. Παλιές εποχές θα μπορούσες να τους πεις πήγαινε φύτεψε καμία ντομάτα, βάλε δυο κότες, ψάρεψε, κόψε μερικά ξύλα από το βουνό να ζεσταθεις, βγάλε νερο από το πηγάδι και παράτα μας . Σε δυτικές χώρες θα μπορούσες να τους πεις παίρνεις αξιόλογα επιδόματα, ψαξου να κανεις και κάτι στο πλαί να περάσεις. Εδώ τι να πεις; τι θα φάει; πως θα εχει νερό ρεύμα κοκ

Eιδικά στους ανάπηρους δεν μπορείς παρά να δώσεις κάτι. Σε πιάνει ένα σφίξιμο στην καρδιά όταν τον βλέπεις τον άλλον χωρίς χέρια και πόδια. Τι να κάνει τώρα αυτός χωρίς χέρια και πόδια. Από την άλλη όμως, προσωπικά πάντα, θαυμάζω την ανθεκτικότητα τους. Όπως ένα ζιζάνιο που το ξεριζώνεις το καις το πατάς μα αυτό συνεχίζει να φυτρώνει έτσι κι αυτοί παρά τις δυσκολίες τους έχουν θέληση για επιβίωση. Εγώ αν δεν είχα χέρια φερειπείν μάλλον θα αυτοκτονούσα.

Είναι άπειροελάχιστοι αυτοί και κυρίως αράζουν σε σημεία στην πόλη και όχι στον ηλεκτρικό.
Επίσης να μην ξεχναμε ότι δεν έχουμε γίνει ακόμα megacity του δικαστή Ντρεντ.
Υπάρχουν δομές φιλοξενίας, κοινωνικές κουζίνες/συσσιτια για να βοηθηθούν αυτοί οι άνθρωποι.
Η ζητιανιά έχει διαβρωθεί από τους απατεώνες.
Επίσης, παρότι σπάνια βλέπω κάποιον να δίνει ποτέ λεφτά σ'αυτους, για να συνεχίζουν να υπάρχουν σημαίνει ότι κονομανε.
Χρειάζεται μια υπηρεσία να τους μαζεύει αυτούς τους απατεώνες μπας και κερδίσουν αυτοί που εχουν πραγματικά ανάγκη την εμπιστοσύνη του κόσμου.

Εγώ προσωπικά δεν δίνω ούτε του αγγέλου μου νερό. Έχω μάθει να είμαι "σκληρός" σε τέτοιες καταστάσεις.
Κατα καιρούς όμως, αν τυγχάνει να έχω κανα ψιλό πάνω μου, μπορεί να δώσω.
Πχ σε έναν τύπο που έπαιζε κλαδική μουσική με βιολί έξω από σταθμό ευαγγελισμό, έδωσα ένα διευρο που είχα.

Εγώ δίνω μόνο σε ανάπηρους. Άμα δεν έχει χέρια ή πόδια οκ. Αν περπατάει περίεργα το σκέφτομαι. Πολλοί το παίζουν σακάτηδες για να τους λυπηθείς. Έχει έναν πακιστανό που με χαιρετάει κάθε μέρα όταν πηγαίνω τα παιδιά στο σχολείο και χαμογελάει προσπαθώντας να φανεί φιλικός μα δεν του δίνω δεκάρα. Να πάει να βρει δουλειά. Έχει δουλειές στα πλυντήρια αυτοκινήτων. Αν δουλέψει σκληρά μπορεί μια μέρα να είναι δικό του το πλυντήριο.