Phorum.com.gr

Ο πρωτοπόρος της θεωρίας των πολλαπλών συμπάντων, και μια τραγική περσόνα γενικότερα.

Την εποχή που ολοκλήρωσε την διατριβή του [pdf] όπου συνδύαζε την κβαντική μηχανική με στοιχεία από την θεωρία πληροφορίας (Shannon), μεσουρανούσε ο πολύς N. Bohr και η σχολή της Κοπεγχάγης. Οπότε δεν κατάφερε να προωθήσει την θεωρία του εκείνη την στιγμή. Αρκετά αργότερα ήρθαν άλλοι (π.χ. Max Tegmark) και ανέλαβαν τα ηνεία. Επίσης, ο νέος τότε Feynman είχε εκφράσει τις αντιρρήσεις του με την θεωρία του Everett. Αφότου δε τελείωσε με το διδακτορικό του, δεν ξανασχολήθηκε με την Φυσική, αλλά δούλεψε επί πολλά χρόνια ως αναλυτής συστημάτων/πληροφορικός μέχρι που πέθανε στα 52 του από καρδιακό επεισόδιο.

Αξιόλογο βιογραφικό βιβλίο είναι αυτό το οποίο το συνιστώ σε όποιον θέλει να πάρει μια ιδέα της θεωρίας του, μιας και υπάρχουν αρκετά στοιχεία, αλλά και του πολυτάραχου βίου του που κατέληξε όπως λέει και ο τίτλος στην αποδόμηση της πυρηνικής οικογένειας του Everett.

Ακόμη, υπάρχει και ένα ντοκιμαντέρ, όπου ο (μουσικός) γιος του Hugh, συναντά επιστήμονες που γνώριζαν τον πατέρα του και το έργο του, κάτι αρκετά συγκινητικό κατ'εμέ, ειδικά όταν ο πατέρας σου ήταν μια μη αναγνωρισμένη ιδιοφυία που δεν μιλούσε ποτέ για το παρελθόν. Μπορείτε να δείτε το σχετικό ντοκιμαντέρ εδώ (μέρος 1/6).

Ευελπιστώ να γράψω μια μεγαλύτερη περίληψη του βιβλίου στα ελληνικά σύντομα για όσους δεν θέλουν/μπορούν να το διαβάσουν.

ωραίο νήμα +1 από μενα

Aλλά τι ακριβώς είναι η θεωρία του η MWI ή πώς το λέει η Wikipedia τέλος πάντων;

Υochanan έγραψε: 07 Απρ 2018, 16:09 Aλλά τι ακριβώς είναι η θεωρία του η MWI ή πώς το λέει η Wikipedia τέλος πάντων;

Αυτή είναι μια πολύ καλή ερώτηση, σύντομη απάντηση της οποίας είναι...δεν είμαι σίγουρος :lol:

Μια πιο μεγάλη απάντηση, μετά από κοίταγμα στην φιλοσοφική εγκυκλοπαίδεια του Stanford είναι:

α) Η θεμελιώδης ιδέα της θεωρίας του Everett είναι πως κάθε φορά που συμβαίνει ένα κβαντικό πείραμα παίρνουμε όλα τα δυνατά αποτελέσματα ένα σε κάθε διαφορετικό κόσμο/σύμπαν, ακόμη και αν στο δικό μας κόσμο παίρνουμε το ένα αποτέλεσμα που βλέπουμε. Μπορείς να φανταστείς δηλαδή πως ενώ όταν ανοίξεις το κουτί η γάτα θα'ναι φερ'ειπείν ζωντανή, με το κβαντικό πείραμα δημιουργήθηκε ένα άλλο σύμπαν όπου η γάτα είναι (όταν ανοίξει ο άλλος μας εαυτός το κουτί) νεκρή.

In particular, every time a quantum experiment with different possible outcomes is performed, all outcomes are obtained, each in a different world, even if we are only aware of the world with the outcome we have seen.

β) Από εκεί και πέρα η λαγουδότρυπα πηγαίνει πολύ πιο βαθυά και δεν την έχω καταλάβει ώστε να την εξηγήσω με απλά λόγια και στην γιαγιά μου. Το άρθρο του Stanford φαίνεται πολύ καλό πάντως, αν και κατά τόπους τεχνικό (βλ. έννοια ορθογωνιότητας ιδιοσυναρτήσεων).

γ) Αν ορίσεις τι είναι «Κόσμος» και τι είναι «Εαυτός», όπως γίνεται στο άρθρο, τότε μπορείς να κρατήσεις την εξίσωση (2), όπου η κυματοσυνάρτηση του σύμπαντος είναι ο γραμμικός συνδυασμός των κυματοσυναρτήσεων των ιδιοκόσμων στους οποίους αναλύεται. Ναι, καλά είπα, δεν μπορώ να το εξηγήσω απλά.

δ) Αν σκεφτείς πως ο Everett ασχολήθηκε και με την θεωρία παιγνίων, δεν μου φαίνεται καθόλου περίεργο που συνέθεσε μια τέτοια θεωρία. Περισσότερα...soon !

Eυχαριστώ πολύ για τον κόπο που έκανες παράφρωνα (και καλώς σε ξαναβρήκαμε btw!). Θα μείνω εδώ:
https://plato.stanford.edu/entries/qm-manyworlds/#3.4
FAPP

For All Practical Purposes

LOLOLOLOLOLOLOLOLOLOL

parafrwn έγραψε: 07 Απρ 2018, 17:06 Περισσότερα...soon !

Αναμένουμε...γουέλκαμ !

Σωστός

The reason that it is possible to propose only an approximate prescription for the correspondence between the quantum state of the Universe and our experience is essentially the same as the reason that led Bell 1990 to claim that “ordinary quantum mechanics is just fine FAPP”. The concepts we use: “object”, “measurement”, etc. are not rigorously defined.

Bell and many others were looking (until now in vain) for a “precise quantum mechanics”. Since it is not enough for a physical theory to be just fine FAPP, a quantum mechanics needs rigorous foundations.

Indeed, the MWI has rigorous foundations for (i), the “physics part” of the theory; only part (ii), the correspondence with our experience, is approximate (just fine FAPP). But “just fine FAPP” means that the theory explains our experience for any possible experiment, and this is the goal of (ii). See Wallace 2002, 2010a for more arguments why a FAPP definition of a world is enough.

We just fine FAPP theories

υγ: γειαχαρανδάν και πάλι !

parafrwn έγραψε: 07 Απρ 2018, 17:19 FAPP theories

Ας υποθέσουμε ότι μια ερμηνεία δεν είναι μόνο καθαρή φυσική. Είναι μια απάντηση, ή καλύτερα μια απόπειρα απάντησης, στο ερώτημα του πως είναι ο Κόσμος.
Όμως ο κόσμος βιώνεται από έναν εαυτό. Και στην προκειμένη περίπτωση, αναρωτιέται κανείς αν είναι ο κόσμος που έχει πράγματι θρυμματιστεί στα πολλαπλά ενδεχόμενά του, ή αν απλά ο εαυτός έχει διαλυθεί και ορά τον κόσμο μέσα από ένα σπασμένο καθρέφτη.

Όπως και να 'χει ο κόσμος θα είναι θρυμματισμένος, σε αυτή την περίπτωση, tipiti.

Παρόλο που ήμουν αρκετά αρνητικός απέναντι σε αυτή τη θεωρία, τώρα τελευταία προσπαθεί να εισβάλλει στην κοσμοθεωρία μου.

λολ

Πού'σαι ρε ξάδερφε χαμένος, να κάνουμε τις υπερθεϊκές φιλοσοφικές συζητήσεις μας, να προσπαθώ να σε πείσω ότι το σύμπαν, θα πρέπει να έχει ένα εντιομερές σύμπαν σε ρακεμική φορμή και να μου λες είσαι τρελή, γυαλίζει το μάτι σου.
Αχχχχχχχχ φορουμάρα..


+2 στο νήμα από μένα.

Cecily Anne έγραψε: 08 Απρ 2018, 19:08 Πού'σαι ρε ξάδερφε χαμένος, να κάνουμε τις υπερθεϊκές φιλοσοφικές συζητήσεις μας, να προσπαθώ να σε πείσω ότι το σύμπαν, θα πρέπει να έχει ένα εντιομερές σύμπαν σε ρακεμική φορμή και να μου λες είσαι τρελή, γυαλίζει το μάτι σου.
Αχχχχχχχχ φορουμάρα..


+2 στο νήμα από μένα.

'Multiverse' theory suggested by microwave background (2011)

http://www.bbc.com/news/science-environment-14372387

Spiros252 έγραψε: 08 Απρ 2018, 18:56 Όπως και να 'χει ο κόσμος θα είναι θρυμματισμένος, σε αυτή την περίπτωση, tipiti.

Παρόλο που ήμουν αρκετά αρνητικός απέναντι σε αυτή τη θεωρία, τώρα τελευταία προσπαθεί να εισβάλλει στην κοσμοθεωρία μου.

Νομίζω πως η έννοια "πολλαπλά σύμπαντα" είναι τελείως διαφορετική από την έννοια "παράλληλα".

Τα πολλαπλά δεν βλέπω το λόγο γιατί να έχουν προέλθει από "θρυμματισμό" του ίδιου φαινομένου. Λέμε για παράδειγμα, ότι οι πιθανές θέσεις ενός ηλεκτρονίου σε υπέρθεση, υλοποιούνται, (καταρρέουν) σε παράλληλους κόσμους. Με αυτή την έννοια το ίδιο το φαινόμενο κατακερματίζεται.

Όμως τα πολλαπλά σύμπαντα μπορούν να υπάρχουν μέσα από μια αυτοομοιότητα, -όπως στο mandelbrot set, πχ- επανάληψη δηλαδή των μορφών σε διαφορετική κλίμακα, αλλά ποτέ το ίδιο φαινόμενο, απλά όμοιο.


Σε αυτήν την περίπτωση δεν θα έχουμε τον καταπιεσμένο κυριούλη που σε ένα παράλληλο σύμπαν θα είναι υπερήρωας, (πολύ πιθανά και ο μεγάλος Ναπολέων. )

Αλλά μιαν άλλη βιολογική μορφή με συνείδηση που κάπου θα μας μοιάζει...

Το πρώτο ενδεχόμενο είναι ο ορισμός της σχιζοφρένειας , νομίζω.

Να διευκρινήσω εδώ ότι εγώ έχω πιάσει το πόστο της de Broglie-Bohm ερμηνείας της κβαντομηχανικής, που προσεγγίζει διαφορετικά το θέμα της υπέρθεσης και της κατάρρευσης της κυματοσυνάρτησης, οπότε όλα αυτά, απλά δε βγάζουν νόημα. Να διευκρινήσω επίσης ότι με όρους ψυχανάλυσης στη σχέση εαυτός-κόσμος, τα φαινόμενα πολυδιάσπασης του ενός ή του άλλου σκέλους αντιμετωπίζονται σαν προϊόν ψύχωσης.

Με λίγα λόγια στο παρόν νήμα, ίσως και να αποδείξουμε ότι η ερμηνεία του Everett είναι τα μυαλά στα κάγκελα.
Μείνετε συντονισμένοι...