Ο εκρωσισμός είναι μια σειρά μέτρων που λαμβάνονταν από τις επίσημες αρχές, με στόχο τον εκρωσισμό των κατοίκων μιας περιοχής, καθώς και η ίδια η διαδικασία της Ρωσικοποίησης - τόσο στη γλώσσα όσο και στον πολιτισμό και θρησκεία. Η πολιτική του Εκρωσισμού έγινε ευρέως διαδεδομένη στον 19o αιώνα. Σε διάφορες περιοχές ο εκρωσισμός πραγματοποιήθηκε με διαφορετικούς τρόπους και είχε διαφορετικό βάθος και διάρκεια των επιπτώσεων. Ο όρος έγινε ευρύτερα γνωστός με αποτυχημένο εκρωσισμό της Πολωνίας, της Φινλανδίας και της Ουκρανίας.
Ο Βρετανός ιστορικός Ντζέφρι Χόσκινγκ σημειώνει ότι η πολιτική του εκρωσισμού ήταν μέρος της Ρωσικής Αυτοκρατορίας, αφού έτσι προωθείται ο συγκεντρωτισμός της εξουσίας, κατάργηση των τοπικών προνομίων. Κατά τη γνώμη του, ο εκρωσισμός είχε ως στόχο να δώσει σε όλους τους λαούς της Ρωσικής Αυτοκρατορίας την αίσθηση του ανήκειν στη Ρωσία, στο παρελθόν της, στις παραδόσεις της.
Το σχέδιο εκρωσισμού για πρώτη φορά έλαβε χώρα τον 16ο αιώνα μετά την κατάκτηση του Χανάτου του Καζάν. Τα βασικά στοιχεία αυτής της διαδικασίας ήταν ο εκχριστιανισμός και η εφαρμογή της ρωσικής γλώσσας ως μόνης διοικητικής γλώσσας. Μετά τη Ρωσική ήττα στον πόλεμο της Κριμαίας το 1856 και την πολωνική εξέγερση του 1861, ο τσάρος Αλέξανδρος Β΄ επιτάχυνε το σχέδιο εκρωσισμού για να μειωθεί ο κίνδυνος των μελλοντικών εξεγέρσεων. Στη Ρωσία διέμεναν πολλές μειονοτικές ομάδες, και ο εξαναγκασμός αποδοχής της ρωσικής κουλτούρας από αυτούς ήταν μια προσπάθεια για την πρόληψη των μελλοντικών επαναστάσεων.
The Attack» (Hyökkäys), μια ελαιογραφία του 1899 από τον Edvard Isto, που απεικονίζει τη ρωσικοποίηση της Φινλανδίας ως δικέφαλος αετός που επιτίθεται σε μια Φινλανδή κοπέλα και σκίζει το νομικό της βιβλίο
Όταν ο Στάλιν, ένας ρωσοποιημένος Γεωργιανός, έγινε ο αδιαμφισβήτητος ηγέτης της ΕΣΣΔ, η ρωσική γλώσσα απέκτησε μεγαλύτερη έμφαση. Το 1938, τα ρωσικά έγιναν υποχρεωτικό αντικείμενο μελέτης σε κάθε σοβιετικό σχολείο, συμπεριλαμβανομένων εκείνων στα οποία μια μη ρωσική γλώσσα ήταν το κύριο μέσο διδασκαλίας για άλλα μαθήματα (π.χ. μαθηματικά, επιστήμες και κοινωνικές σπουδές). Το 1939, στις μη ρωσικές γλώσσες στις οποίες είχαν δοθεί λατινικές γραφές στα τέλη της δεκαετίας του 1920 δόθηκαν νέες γραφές βασισμένες στην κυριλλική γραφή. Ένας πιθανός λόγος για αυτές τις αποφάσεις ήταν η αίσθηση του επικείμενου πολέμου και ότι τα ρωσικά ήταν η γλώσσα διοίκησης στον Κόκκινο Στρατό.
Πριν και κατά τη διάρκεια του Β' Παγκοσμίου Πολέμου, ο Ιωσήφ Στάλιν απέλασε στην Κεντρική Ασία και τη Σιβηρία ολόκληρες εθνικότητες για ύποπτη συνεργασία τους με τους Γερμανούς εισβολείς: Γερμανούς του Βόλγα, Τάταρους της Κριμαίας, Τσετσένους, Έλληνες, Ινγκουσούς, Βαλκάρους, Καλμίκους και άλλους. Λίγο μετά τον πόλεμο, απέλασε πολλούς Ουκρανούς, Λιθουανούς, Λετονούς και Εσθονούς στη Σιβηρία επίσης.
Μετά τον πόλεμο, ο ηγετικός ρόλος του ρωσικού λαού στη σοβιετική οικογένεια εθνών και εθνικοτήτων προωθήθηκε από τον Στάλιν και τους διαδόχους του. Αυτή η αλλαγή υπογραμμίστηκε με μεγαλύτερη σαφήνεια από την πρόποση της Ημέρας της Νίκης του Γενικού Γραμματέα του Κομμουνιστικού Κόμματος Στάλιν προς τον ρωσικό λαό τον Μάιο του 1945:
Θα ήθελα να σηκώσω μια πρόποση στην υγεία του σοβιετικού λαού μας και, πρωτίστως, του ρωσικού λαού. Πίνω, πρώτα απ 'όλα, στην υγεία του ρωσικού λαού, γιατί σε αυτόν τον πόλεμο κέρδισαν τη γενική αναγνώριση ως ηγετική δύναμη της Σοβιετικής Ένωσης μεταξύ όλων των εθνικοτήτων της χώρας μας.
Το 2020, μια σειρά τροποποιήσεων στο ρωσικό σύνταγμα εγκρίθηκε από την Κρατική Δούμα και αργότερα από το Ομοσπονδιακό Συμβούλιο.Μία από τις τροπολογίες είναι να κατοχυρωθεί η ρωσική ως η «γλώσσα της εθνικότητας που σχηματίζει το κράτος» και ο ρωσικός λαός ως η εθνική ομάδα που δημιούργησε το έθνος. Η τροπολογία επικρίθηκε από τις μειονότητες της Ρωσίας, οι οποίες υποστηρίζουν ότι αντίκειται στην αρχή ότι η Ρωσία είναι πολυεθνικό κράτος και απλώς θα τις περιθωριοποιήσει περαιτέρω.
Ένα παράδειγμα από την Ουκρανία
Το βίντεο είναι μερικά χρόνια πριν. Η κοπέλα στο 2:36 και 9:04 είναι από Οδησσό. Δεν ξέρει ότι είναι μισή Ελληνίδα. Αποτέλεσμα του εκρωσισμού
