Νέα επίσκεψη στο παράδοξο του πυρηνικού πολέμου
Δημοσιεύτηκε: 06 Μαρ 2022, 08:59
Ο πυρηνικός πόλεμος είναι ένα παράδοξο.
Ένα παράδοξο που απαιτεί εξηγήσεις οι οποίες δεν μπορεί να είναι της ... γνωστής μορφής "εγώ είμαι κρυπτοπουτινικός συριζαίος και ο Πούτιν είναι ο μπαμπάς σας".
Είναι ένα φιλοσοφικό ερώτημα εν πάσει περιπτώσει ανεξάρτητο από Πούτιν-Σύριζα-Λιακόπουλο.
Έχουμε και λέμε λοιπόν:
Είναι μία βεβαία αμοιβαία καταστροφή χωρίς νικητή (mutually assured destruction).
Αλλά ο πόλεμος γίνεται για να υπάρξει νικητής ! Λέμε Got mit uns και κάνουμε τον πόλεμο για να νικήσουμε.
Επομένως ;
Οι φιλειρηνιστές θα πουν "μπράβο τι ωραία - έτσι δεν μπορεί να γίνει πόλεμος". Είναι μιά αποδεκτή πρόταση γνώμης κι αυτό που δεν απαντάει όμως στο ερώτημα μας και δεν έχει σχέση με την ουσία του.
Ας πάμε πίσω στο παρελθόν, στο 1940.
Είμαστε ο Χίτλερ και ο Τσώρτσιλ. Χειρότεροι πολεμοχαρείς δεν υπάρχουν - ψάξτε βρέστε τους.
Τι κάνουμε ;
Μιά περίπτωση που θα την αναφέρω αλλά στη συνέχεια θα την αποκλείσω είναι η εξής:
Εγώ, ο Τσώρτσιλ, έχω την ατομική βόμβα, ο άλλος δεν την έχει.
Σ' αυτή την περίπτωση η βόμβα και βεβαίως είναι strategic option. Θα πω "Αδολφάκο παραδώσου γιατί σου την έριξα", ή ακόμα και θα τη ρίξω απροειδοποίητα. Δεν έχει σημασία, η Γερμανία δεν έχει απάντηση και υποχρεούται να παραδοθεί.
Αλλά δεν είναι αυτό το πρόβλημα μας. Το πρόβλημα μας είναι οι δύο (2) πυρηνικοί αντίπαλοι.
Για πέστε μου λοιπόν πως ο οποιοσδήποτε πόλεμος θα είναι πυρηνικός ή θα εξελιχθεί σε πυρηνικό ;
Δεν γίνεται, εκτός αν μου υποδείξει κάποιος τη λογική.
Θα πάω και σε τρεις ακόμα υποπεριπτώσεις:
Η μία είναι ο ένας από τους δύο κατόχους πυρηνικών όπλων να είναι κρυμένος. Να είναι π.χ. ο Μπιν Λάντεν και να μην ξέρει κανένας που βρίσκεται. Αυτό λοιπόν πράγματι είναι πρόβλημα, από τη στιγμή που κάποια warheads θα περιέλθουν στην κατοχή τρομοκρατικών οργανώσεων. Θέλει και launching pads βέβαια αλλά οπωσδήποτε είναι πάρα πολύ επικίνδυνο.
Η δεύτερη είναι να είμαστε στα πολύ "early doors years" που υπήρχαν βόμβες αλλά δεν υπήρχαν τα ICBMs. Εδώ κάτι γινόταν (αλλά δεν έγινε).
Η τρίτη είναι τι γίνεται σε περίπτωση που ο πόλεμος θα γίνει μεν με συμβατικά μέσα αλλά ο ένας από τους δύο θα βρεθεί μπροστά στο φάσμα μιάς προδιαγραφομένης ολοκληρωτικής ήττης ;
Για παράδειγμα να έχει ατομικά όπλα και η Αγγλία και η Γερμανία, να έχει καταρρεύσει η γραμμή Ζίγκφριντ αλλά και η γραμμή Όντερ προς ανατολάς. Εδώ πάμε για Hitler madman theory - δεν αντιλέγω.
Εγώ έχω σαν απάντηση να καθησυχάσουμε τον Αδόλφο και τον Γκαίμπελς και τους υπόλοιπους: Δεν θα γίνει δίκη της Νυρεμβέργης, θα πάτε στα εξοχικά σας στην Βεστφαλία-Ρηνανία μόνο που θα υποσχεθείτε να μην ασχοληθείτε ξανά με την πολιτική στο μέλλον (σ.σ. είναι άκομψο αλλά δεν έχουμε άλλη επιλογή).
Αυτά λοιπόν όσον αφορά τον πυρηνικό πόλεμο: Δεν τον πιστεύω.
Αν κάποιος έχει άλλη άποψη, ακούει.
Ένα παράδοξο που απαιτεί εξηγήσεις οι οποίες δεν μπορεί να είναι της ... γνωστής μορφής "εγώ είμαι κρυπτοπουτινικός συριζαίος και ο Πούτιν είναι ο μπαμπάς σας".
Είναι ένα φιλοσοφικό ερώτημα εν πάσει περιπτώσει ανεξάρτητο από Πούτιν-Σύριζα-Λιακόπουλο.
Έχουμε και λέμε λοιπόν:
Είναι μία βεβαία αμοιβαία καταστροφή χωρίς νικητή (mutually assured destruction).
Αλλά ο πόλεμος γίνεται για να υπάρξει νικητής ! Λέμε Got mit uns και κάνουμε τον πόλεμο για να νικήσουμε.
Επομένως ;
Οι φιλειρηνιστές θα πουν "μπράβο τι ωραία - έτσι δεν μπορεί να γίνει πόλεμος". Είναι μιά αποδεκτή πρόταση γνώμης κι αυτό που δεν απαντάει όμως στο ερώτημα μας και δεν έχει σχέση με την ουσία του.
Ας πάμε πίσω στο παρελθόν, στο 1940.
Είμαστε ο Χίτλερ και ο Τσώρτσιλ. Χειρότεροι πολεμοχαρείς δεν υπάρχουν - ψάξτε βρέστε τους.
Τι κάνουμε ;
Μιά περίπτωση που θα την αναφέρω αλλά στη συνέχεια θα την αποκλείσω είναι η εξής:
Εγώ, ο Τσώρτσιλ, έχω την ατομική βόμβα, ο άλλος δεν την έχει.
Σ' αυτή την περίπτωση η βόμβα και βεβαίως είναι strategic option. Θα πω "Αδολφάκο παραδώσου γιατί σου την έριξα", ή ακόμα και θα τη ρίξω απροειδοποίητα. Δεν έχει σημασία, η Γερμανία δεν έχει απάντηση και υποχρεούται να παραδοθεί.
Αλλά δεν είναι αυτό το πρόβλημα μας. Το πρόβλημα μας είναι οι δύο (2) πυρηνικοί αντίπαλοι.
Για πέστε μου λοιπόν πως ο οποιοσδήποτε πόλεμος θα είναι πυρηνικός ή θα εξελιχθεί σε πυρηνικό ;
Δεν γίνεται, εκτός αν μου υποδείξει κάποιος τη λογική.
Θα πάω και σε τρεις ακόμα υποπεριπτώσεις:
Η μία είναι ο ένας από τους δύο κατόχους πυρηνικών όπλων να είναι κρυμένος. Να είναι π.χ. ο Μπιν Λάντεν και να μην ξέρει κανένας που βρίσκεται. Αυτό λοιπόν πράγματι είναι πρόβλημα, από τη στιγμή που κάποια warheads θα περιέλθουν στην κατοχή τρομοκρατικών οργανώσεων. Θέλει και launching pads βέβαια αλλά οπωσδήποτε είναι πάρα πολύ επικίνδυνο.
Η δεύτερη είναι να είμαστε στα πολύ "early doors years" που υπήρχαν βόμβες αλλά δεν υπήρχαν τα ICBMs. Εδώ κάτι γινόταν (αλλά δεν έγινε).
Η τρίτη είναι τι γίνεται σε περίπτωση που ο πόλεμος θα γίνει μεν με συμβατικά μέσα αλλά ο ένας από τους δύο θα βρεθεί μπροστά στο φάσμα μιάς προδιαγραφομένης ολοκληρωτικής ήττης ;
Για παράδειγμα να έχει ατομικά όπλα και η Αγγλία και η Γερμανία, να έχει καταρρεύσει η γραμμή Ζίγκφριντ αλλά και η γραμμή Όντερ προς ανατολάς. Εδώ πάμε για Hitler madman theory - δεν αντιλέγω.
Εγώ έχω σαν απάντηση να καθησυχάσουμε τον Αδόλφο και τον Γκαίμπελς και τους υπόλοιπους: Δεν θα γίνει δίκη της Νυρεμβέργης, θα πάτε στα εξοχικά σας στην Βεστφαλία-Ρηνανία μόνο που θα υποσχεθείτε να μην ασχοληθείτε ξανά με την πολιτική στο μέλλον (σ.σ. είναι άκομψο αλλά δεν έχουμε άλλη επιλογή).
Αυτά λοιπόν όσον αφορά τον πυρηνικό πόλεμο: Δεν τον πιστεύω.
Αν κάποιος έχει άλλη άποψη, ακούει.