Phorum.com.gr

Πότε ένας άνθρωπος είναι τρελός; Ποιες είναι οι ενδείξεις ότι έχει αρχίσει να λασκάρει η βίδα; Τι διαφοροποιεί έναν τρελό από έναν εκκεντρικό; Γιατί ο κόσμος αγαπάει τους «ωραίους τρελούς»;

Μάλλον τρελός μπορείς να λέγεσαι αν δράς μόνιμα κάτω από μία επίδραση σύγχυσης. Είναι ο κόσμος που μας κάνει τρελούς.

Cloud87 έγραψε: 23 Αύγ 2018, 11:08Είναι ο κόσμος που μας κάνει τρελούς.

Πιστεύω ότι μπορεί να τρελαθεί κάποιος κι από μόνος του. Αν έχεις κάποια σημεία αναφοράς (πρόσωπα, ιδέες κλπ) στα οποία βασίζεσαι αδιαμφισβήτητα κι αυτά εκλείψουν ή κλονιστούν μπορεί και να τρελαθείς, αν δεν έχεις ισχυρές αντιστάσεις.

Προσωπικη εμπειρια ,παω σε φιλο μου και τον βλεπω ντυμενο με στρατιωτικα απο πανω μεχρι κατω ,τι κανεις ρε του λεω ?
-με προσελαβε η Ευπ να ελεγχω την περιοχη
Με βλεπει που που τον κοιταω περιεργα και μου λεει
-ελα πλακα κανω
Μετα την επομενη τα εχει παρει με τον γειτονα που κοιταει την γυναικα του και την γουσταρει ,ψαχνει να βρει τα τηλεφωνα απο το κινητο της ,μετα απο 2-3 ημερες εκει που καθομαστε και προσπαθω να τον λογικεψω παει και διωχνει τον γειτονα απο το σπιτι
Μετα παιρνει το δικανο να καθαρισει την γυναικα,αιντε τωρα εμεις οι 4 αυτος η γυναίκα του εγω και το δικανο ρε φιλε αστο τωρα μην κανεις καμμια χαζομαρα,φοβομουν να μπω και αναμεσα ,ευτυχως κατι περασε -ασθενοφορο πυροσβεστικη μπατσικο-ακουσε την σειρηνα φοβηθηκε και μου εδωσε το δικανο.
Ασε ασχημες καταστασεις

mec έγραψε: 23 Αύγ 2018, 11:15

Cloud87 έγραψε: 23 Αύγ 2018, 11:08Είναι ο κόσμος που μας κάνει τρελούς.

Πιστεύω ότι μπορεί να τρελαθεί κάποιος κι από μόνος του. Αν έχεις κάποια σημεία αναφοράς (πρόσωπα, ιδέες κλπ) στα οποία βασίζεσαι αδιαμφισβήτητα κι αυτά εκλείψουν ή κλονιστούν μπορεί και να τρελαθείς, αν δεν έχεις ισχυρές αντιστάσεις.

Σίγουρα. Αβυσσος η ψυχή του ανθρώπου. Υπάρχουν εξ άλλου τόσοι και τόσοι "μεγάλοι" που εντρύφισαν σε βάθος την ανθρώπινη σκέψη και τελικά αυτοκτόνησαν.

θεωρίες συνομωσίας και μανία με τα θέματα ασφαλείας είναι βασικά συμπτώματα

mec έγραψε: 23 Αύγ 2018, 11:04 Πότε ένας άνθρωπος είναι τρελός; Ποιες είναι οι ενδείξεις ότι έχει αρχίσει να λασκάρει η βίδα; Τι διαφοροποιεί έναν τρελό από έναν εκκεντρικό; Γιατί ο κόσμος αγαπάει τους «ωραίους τρελούς»;

Μόνο για το τελευταίο ερώτημα, μιας και εγώ ο ίδιος γουστάρω τους ωραίους τρελούς και με έχει απασχολήσει, υποθέτω πως είναι κάπως ανακουφιστικο και ελπιδοφόρο να ξέρεις πως ακόμη κι αν τρελαθεις υπάρχει η πιθανότητα να είσαι ένας ωραίος τυπάς και όχι κανα τελειωμενο ψυχακι.

Δεύτερος λόγος είναι πως πολλοι θέλουν να έχουν παρτίδες με αυτό που τους φοβιζει είτε για να μην είναι απέναντι του είτε απλά για να το γνωρίσουν καλά και να το απομυθοποιησουν.

Πέρα απο αυτά τα γενικά, προσωπικά βρίσκω ενδιαφέροντα στοιχεία σε πολλούς τρελούς. Η σκέψη και η τέχνη τους έχει κάτι αρχεγονο και γνήσιο.

μπαινει στο πχορουμ.

Δεν μπορώ να μιλήσω αυτή τη στιγμή, απουσιάζω και δεν έχω καλό σήμα

Spoiler

mec έγραψε: 23 Αύγ 2018, 11:04 Πότε ένας άνθρωπος είναι τρελός; Ποιες είναι οι ενδείξεις ότι έχει αρχίσει να λασκάρει η βίδα; Τι διαφοροποιεί έναν τρελό από έναν εκκεντρικό; Γιατί ο κόσμος αγαπάει τους «ωραίους τρελούς»;

Η απάντηση είναι απλή: η κοινωνία...
Ας πάρουμε ένα παράδειγμα: τον σκύλο.
Εάν κάποιος ήταν αυστρονήσιος και έτρωγε σκύλους θα ήταν λογικός - εάν ένας Έλληνας τρώει σκύλους τότε είναι τρελός και παράνομος.
Εάν κάποιος την βρίσκει σκοτώνοντας από ευχαρίστηση ζώα και γεμίζει τον τοίχο του σπιτιού του με κεφάλια τους, τότε είναι κυνηγός και sportsman - εάν όμως κάποιος έχει μία συλλογή από 10.000 αυτοκίνητα σε κλίμακα 1/43, "δεν είναι καλά στα μυαλά του"...

Από εκεί και πέρα υπάρχουν οι σχιζοφρένειες και πάρα πολλά άλλα ψυχολογικά τα οποία οδηγούν σε παράλογες συμπεριφορές.
.

ritzeri έγραψε: 23 Αύγ 2018, 11:39

mec έγραψε: 23 Αύγ 2018, 11:04 Πότε ένας άνθρωπος είναι τρελός; Ποιες είναι οι ενδείξεις ότι έχει αρχίσει να λασκάρει η βίδα; Τι διαφοροποιεί έναν τρελό από έναν εκκεντρικό; Γιατί ο κόσμος αγαπάει τους «ωραίους τρελούς»;

Μόνο για το τελευταίο ερώτημα, μιας και εγώ ο ίδιος γουστάρω τους ωραίους τρελούς και με έχει απασχολήσει, υποθέτω πως είναι κάπως ανακουφιστικο και ελπιδοφόρο να ξέρεις πως ακόμη κι αν τρελαθεις υπάρχει η πιθανότητα να είσαι ένας ωραίος τυπάς και όχι κανα τελειωμενο ψυχακι.

Κι εμένα με έχει απασχολήσει, αλλά δεν έχω πειστεί ότι οι ωραίοι τρελοί είναι όντως τρελοί.
Το πιο πιθανό είναι ότι αν τρελαθείς πραγματικά και σου βγάζει συμπαθητική εικόνα, αυτή η εικόνα θα είναι κάτι το γραφικό. Θυμάμαι πχ έναν που ήθελε να μονάσει και πήγε στο Αγιον Όρος, αλλά τον κατάλαβαν ότι έχανε και τον έδιωξαν. Ήταν πολύ στενοχωρημένος που «ο Θεός δεν τον αξίωσε να γίνει δούλος του» (όπως έλεγε) και προκαλούσε την συμπάθεια. Αλλά ώρες ώρες νόμιζε ότι είναι άγγελος κι ανέβαινε σε έναν τοιχο και κούναγε τα χερια έτοιμος να πετάξει. Εκεί τον λυπόσουνα.

Αντίθετα, πιστεύω ότι οι ωραίοι τρελοί έχουν επίγνωση ότι είναι εκκεντρικοί και τους αρέσει αυτό το παιχνίδι.

Δε νομίζω πως βγάζει κάπου η σύνδεση της "τρέλας" με την αντίδραση που προκαλεί σε μας. Η συμπάθεια ή ο οίκτος είναι δικό σου συναίσθημα και δεν προσδιορίζει το πως το άτομο βιώνει την κατάστασή του, ούτε το μέγεθός της.
Η συζήτηση για το πότε ένας άνθρωπος είναι "τρελός" καλό θα ήταν να βασίζεται πάνω σε επιστημονικά κριτήρια και είναι τεράστια συζήτηση με άπειρους παράγοντες να την καθορίζουν.

Οι ψυχικές διαταραχές δεν είναι φετίχ, ούτε ένα έκθεμα για χάζι. Έχουν τεράστια διαφορά με την "εκκεντρικότητα" που γίνεται τάση και πολλές φορές εκθειάζεται. Κάποιες φορές είναι παιχνίδι και άλλες είναι η αυθεντική έκφραση του εαυτού.

Δυστυχώς έχω γνωρίσει ανθρώπους διαγνωσμένους που η μόνη δραστηριότητά τους στη γη είναι να κάνουν τους γονείς τους να υποφέρουν, σε διαφορετικό βαθμό κάθε φορά. Παρόλα αυτά πιστεύω ότι και οι ψυχώσεις δεν είναι ακριβώς υπεράνω της δύναμης του παθόντα να ελέγξει τον εαυτό του, μια χαρά καταλαμβάνουν το χώρο που τους δίνεις... Κοινώς μπορείς να μην τους δώσεις πολύ αέρα αν το αποφασίσεις, αν και δεν είναι εύκολο να ρεγουλαριστεί αυτό το πράγμα, έξω από το χορό πολλά τραγούδια λέμε. Υποτίθεται είναι ενταγμένοι στην κοινωνία ζώντας σε ένα κανονικό σπίτι με τη μαμά κάνοντας και τις ζωές άλλων δυστυχισμένες. Εδώ σκαλίζοντας θα βρει κανείς πολλά σύνδρομα, το να θεωρείται μαγκιά να ζει κανείς χωρίς να είναι έστω και στο ελάχιστο χρήσιμος στον οποιονδήποτε, να μην ξέρει να πλυνει μια μπλούζα και να θεωρεί αντίστοιχα αυτός που φροντίζει ότι τον περιμένει ένα μεγάαααααλο βραβείο στην άλλη ζωή για ό,τι τραβήξει μέχρι να κλείσει τα μάτια του.

Μια φορά ρε γαμωτο να διάβαζα κάτι με background απαλλαγμένο από απωθημένα ή προσωπικες γνώμες με ενσυναίσθηση κ ενημέρωση. Οι ψυχικές διαταραχές για εκείνους που τις έχουν είναι σαν ανοιχτή πληγή που ο καθένας παίρνει το δικαίωμα να ξύνει. Βαρέθηκα να βλέπω ανθρώπους να μην νιώθουν άνθρωποι.

Storm έγραψε: 24 Αύγ 2018, 18:20 Μια φορά ρε γαμωτο να διάβαζα κάτι με background απαλλαγμένο από απωθημένα ή προσωπικες γνώμες με ενσυναίσθηση κ ενημέρωση. Οι ψυχικές διαταραχές για εκείνους που τις έχουν είναι σαν ανοιχτή πληγή που ο καθένας παίρνει το δικαίωμα να ξύνει. Βαρέθηκα να βλέπω ανθρώπους να μην νιώθουν άνθρωποι.

Οι ευσεβείς σου πόθοι θα έπρεπε να ακυρώνονται κάθε φορά που διαβάζεις το οποιοδήποτε νήμα. Η παρεκτροπή είναι το πλέον βέβαιο.
Δεν θα έμενε απ' έξω ούτε ο συγκεκριμένος τομέας αυτών των διαταραχών, ιδιαίτερα από τη στιγμή που σε μια λέξη τσουβαλιάζεται ένα τεράστιο φάσμα τους.
Εκεί που θεωρώ ότι λαθεύεις είναι στην επίκληση της ανθρώπινης ενσυναίσθησης.
Σε όλες τις κοινωνίες, κάθε χρονικής περιόδου, ο "τρελός" (για να συνεννοούμαστε και χάρη συντομίας) στιγματιζόταν και περιθωριοποιούνταν. Αυτό και συνεχίζουν να κάνουν οι άνθρωποι.