Phorum.com.gr

Στο Ζ μας λέει ότι σαν αποτέλεσμα της υπόθεσης Λαμπράκη κηρύχτηκε η στρατιωτική δικτατορία το 1967.
Έχει καμία ιστορική βάση αυτό ;;;

Μικρή εντύπωση μας κάνει αυτή η λεπτομέρεια όταν βλέπουμε την ταινία.
Λέμε "αχ τον καημένο τον Λαμπράκη", "αχ τι κακοί που ήταν οι άλλοι" και "αχ τι κακιά που ήταν η χούντα".
Είναι όμως ανιστόρητο αυτό και εφ' όσον είναι ανιστόρητο τι σκοπούς εξυπηρετεί ;

Η ταινία λοιπόν είναι μία ταινία κομμουνιστικής προπαγάνδας, στο τέλος της τουλάχιστον.
Θέλει να μας πει ότι η "δημοκρατική παράταξη" της Ελλάδος, λόγω της οποίας έγινε η χούντα και τα λοιπά, ήταν η ΕΔΑ.
Δεν ξέρω πως το έκριναν το 1969 οι "δημοκρατικοί" αυτό, μπορεί και να μην είχαν αντίρρηση. Αλλά δεν έχει σημασία, ήταν ένα κομμουνιστικό τρικ που μάλιστα απευθυνόταν περισσότερο στο ξένο κοινό που έβλεπε την ταινία.

Σύντροφε δεν έχει δει κανένας από μας αυτήν την ταινια

Καμια ταινία δεν έχει σχέση με την πραγματικότητα
Οι ταινίες είναι καλλιτεχνικές δημιουργίες όπου ο σκηνοθέτης παρουσιάζει τα πράγματα όπως ρα βλέπει αυτός

ΑΙΝΕΙΑΝ06 έγραψε: 11 Ιαν 2022, 00:50 Καμια ταινία δεν έχει σχέση με την πραγματικότητα
Οι ταινίες είναι καλλιτεχνικές δημιουργίες όπου ο σκηνοθέτης παρουσιάζει τα πράγματα όπως ρα βλέπει αυτός

Δεν είπα ότι έπρεπε να το κόψει η Γαλλική λογοκρισία, είπα ότι ήταν εκ του πονηρού.

Η υπόθεση αυτή είχε βάθος.
Γιατί ο Λαμπράκης έγινε στόχος ;
Έγινε στόχος λόγω των πορειών "ειρήνης" αλλά και γιατί σχετιζόταν με το επεισόδιο κατά της βασιλίσσης Φρειδερίκης στο Λονδίνο (στο Claridges).
Το επεισόδιο αυτό το έκανε η κομμουνίστρια Αμπατιέλου και ο Βρεταννικός μπρεξιτοτύπος πήρε υποκριτικά το μέρος της Αμπατιέλου, έγραφαν όμως περισσότερο ανθελληνικά σχόλια σχετιζόμενα με το Κυπριακό και τον ρόλο της βαιλίσσης σ' αυτό παρά για την υπόθεση Αμπατιέλου αυτή καθ' εαυτή. Αυτός ήταν και ο λόγος που ο Καραμανλής προσπάθησε να ματαιώσει το δεύτερο ταξίδι των βασιλέων στην Αγγλία και επέσυρε την μήνιν του νεαρού τότε king Constantine (για να πάρει όμως ο γκαούτσο την εκδίκηση του το 1974).

Έτσι μετά το επεισόδιο και την πορεία που συνέπεσαν χρονικά, του τη φύλαγαν του Λαμπράκη και πήγαν είτε πράγματι να τον σκοτώσουν είτε να τον τραυματίσουν σοβαρά.
Αυτό μπορεί και να δημιουργούσε χουντική ατμόσφαιρα στη χώρα. Αν και ο μεγάλος αντίπαλος ήταν ο Γεώργιος Παπανδρέου (χωρίς Άντριου τότε), ο Λαμπράκης ήταν κι αυτός εχθρός και συνέφερε η προβοκάτσια να γίνει μ' αυτόν και όχι με κεντρώο πολιτικό.

Μετά τον τραυματισμό του ο Λαμπράκης έκανε τέσερεις μέρες μέχρι να πεθάνει.
Σ' αυτό το χρονικό διάστημα συνέβη το παράδοξο οι της ΕΡΕ να παρακαλάνε να ζήσει και οι της ΕΔΑ να παρακαλάνε να πεθάνει.
Ο Γκαούτσο πάντως την είδε ότι θα γινόταν μεγάλη ρόμπα αν δεν άφηνε να γίνουν οι ανακρίσεις, όπως πίεζαν να γίνει μερικοί άλλοι.

Τελικά ο Καραμανλής έπεσε αλλά έπεσε για το ταξίδι και όχι για την υπόθεση Λαμπράκη. Ο king Paul μάλλον είχε βαρεθεί τον Καραμανλή και άφησε τον Παπανδρέου να νικήσει το Νοέμβριο του 63 και στη συνέχεια τον Φεβρουάριο του 64.

Δημιουργείται λοιπόν η απορία:
Ήθελε ο king Paul δικτατορία ; Τότε γιατί άφησε να γίνουν εκλογές και δεν έκανε δικτατορία το καλοκαίρι του 63, στη θητεία της κυβερνήσεως Πιπινέλη ;
Ήθελε ο Καραμανλής δικτατορία ; Αυτό δεν αποκλείεται. Ο Καραμανλής να ήθελε και διαλεύκανση της υποθέσεως και δικτατορία.
Το παρακράτος για ποιόν δούλεψε στη δολοφονία ; Για τον "σκληρό πυρήνα" της ΕΡΕ είναι η προφανής απάντηση που ίσως είναι μιά λογική απάντηση.

Μία little known ιστορία με Καραμανλή ήταν η εξής:
Το καλοκαίρι του 67 έγραψε γράμμα από την rue de Monomoransy προς την junta στο οποίο έλεγε "η junta έχει δίκιο, δεν ήταν κατάστασις αυτή που είχε δημιουργηθεί, το πολίτευμα της Ελλάδος χρειάζεται αναμόρφωση".
Σ' αυτή την επιστολή την οποία την δημοσίευσε και ο Τύπος η απάντηση που δόθηκε ήταν ότι "κύκλοι της επαναστάσεως δήλωσαν σχετικώς ότι αι απόψεις του εκ των παλαιών πολιτικών Κωνσταντίνου Καραμανλή δεν ενδιαφέρουν την επανάστασιν".
Πέρασε λοιπόν ενάμισης χρόνος και τα Χριστούγεννα του 68 ο Καραμανλής έβγαλε τώρα το πρώτο του δριμύ πλέον διάγγελμα κατά της χούντας και από τότε αναγνωρίστηκε βέβαια σαν ο πρώτος αντιστασιακός.
Σχετικά με το διάγγελμα που το μετέδωσε ο ραδιοσταθμός των Παρισίων θυμάμαι που το συζητάγαμε με μία παρέα στην Αρχιτεκτονική της οδού Πανεπιστημίου. Θυμάμαι ότι ήταν και μία κουμούνα στην παρέα και επειδή είπα εγώ "μπράβο γίγαντα Καραμανλή" δεν της άρεσε καθόλου και σούφρωσε.

Πάντως η ιστορία του 1963 με την ιστορία του 1965-67 είναι εντελώς ασύνδετες.
Δημιουργήθηκαν οι "Λαμπράκηδες" που ήταν μία θορυβώδης οργάνωση αλλά ήταν άσχετο αυτό.
Το 63 είχαμε ανένδοτο-πορείες ειρήνης, το 65 είχαμε τα στρατιωτικά που ανεκίνησε ο Άντριους Παπάντριους με τον king να αντιδρά και να απαιτεί την "στεγανοποίηση" του στρατού.
Το δε 63 ειρήσθω εν παρόδω ο Άντριου ήταν υπάλληλος της κυβερνήσεως Καραμανλή και τα ενδιαφέροντα του περιεστρέφοντο στον ποδόγυρο περισσότερο παρά στην πολιτική.