ΠΕΡΙΣΣΩΦ v. ΠΛ. ΚΟΥΜΟΥΝΔΟΥΡΟΥ, ΠΟΙΟΣ ΕΧΕΙ ΔΙΚΙΟ ;
Δημοσιεύτηκε: 27 Δεκ 2021, 05:26
Ας υποθέσουμε ότι έχουμε να επιλέξουμε μεταξύ Περισσώφ και πλατείας Κουμουνδούρου.
Δεν έχουμε δικαίωμα να απορρίψουμε και τους δύο, πρέπει να επιλέξουμε έναν από τους δύο.
Αν θέλετε η συζήτηση είναι για μεταξύ δύο αυτοκινήτων που τράκαραν.
Εμείς είμαστε οι αργόσχολοι του γειτονικού καφενείου που βγήκαν έξω και χωρίστηκαν σε δύο ομάδες, οι μεν υπέρ του ενός οδηγού και οι δε υπέρ του άλλου.
Η ιστορία από μετά που έγινε το σχίσμα του 1968 είναι λίγο περίεργη.
Αρχικά έγιναν από δύο χωριά χωριάτες, με το Εσ (today's Syriza) να καταδικάζει την εισβολή στην Τσεχοσλοβακία και ουσιαστικά να γίνεται ένα αστικό κόμμα.
Μετά την μεταπολίτευση είχαμε τις περίεργες εκλογικές συμμαχίες on and off μέχρι το 1991. Από δε το 86-87 ως το 91 το εξ είχε πρακτικά μετατραπεί σε εσ, απρόθυμα έστω (λόγω Γκόρμπυ).
Τώρα είναι εχθρικά μεταξύ τους, όπως και στην αρχή.
Το εξ βασικά κατεβαίνει με το σύνθημα "Στάλιν Θεέ πάρε την ΠΑΕ".
Έχει συρρικνωθεί αλλά αν μελετήσει κανείς τις γραφές θα καταλάβει το εξής:
Διά τους κομμουνιστάς το κομμουνιστικό σύστημα είναι μία νομοτελειακή διαλεκτικιά προτσέσα, είναι το αποτέλεσμα της αέναης λαϊκιάς διαπάλης. Δεν είναι το ζητούμενο να το αποδεχτεί ο λαός και να το ψηφίσει. Αν ο λαός ψηφίσει έχει καλώς, αλλά μία νομοτελειακή διαλεκτικιά προτσέσα είναι μία νομοτελειακή διαλεκτικιά προτσέσα είτε την ψήφισε η λ.χ. Καλαμπάκα είτε δεν την ψήφισε και ο ρόλος του ΚΚΕ είναι να δώσει μάχη μέχρι την τελική της επικράτηση.
Το ίδιο λένε και οι καθολικοί για την ιερά εξέταση του παλιού καιρού: Κύριοι εμείς υπερασπιζόμαστε τις αυταπόδεικτες αλήθειες που λέει το Vatican - ο κάθε φλούφλης από την Τοσκάνη, το Μπέργκαμο, τη Βουργουνδία που θέλει να κάνει αίρεση καλώς του τραβάγαμε τα δάχτυλα με την τανάλια.
Αυτό αδυνατούν να το καταλάβουν οι αναθεωρητικοί.
Θέλουν-ήθελαν να προχωρήσουν με κάποιες αλλαγές που θα έκαναν τον communism popular, αδιαφορώντας για την παραποίηση του κομμουνιστικού μανιφέστου που επιφέρουν.
Η Κουμουνδούρου όμως έπαψε εδώ και χρόνια να είναι το κόμμα των "καλών παιδιών" που άρεσε και στους αστούληδες.
Μετά την επανάσταση των αγανακτισμένων-λουκάνικου έγινε το κόμμα του Δημήτρη Κουφοντίνα και του Σάββα Ξηρού, δεν έχει σχέση με το κόμμα του 1968.
Τι εξακολουθεί όμως να κάνει λάθος η πλατεία Κουμουνδούρου ;
Πιστεύει ότι πρέπει να κινηθεί μέσω λαϊκής κυριαρχίας, κάνει και κάτι παραχωρήσεις όπως με την membership of NATO και την υπογραφή συμβάσεων όπως με τους γνωστούς μας banksters για να μην χαθεί το ευρώ.
Ο Σύριζα δικαιολογείται εν μέρει: Δεν έχουμε σταγονίδια στο στρατό, δεν έχουμε τα όπλα του Μάρκου, τι θέλετε να κάνουμε ; Βλέπε και δηλώσεις Περιστέρας.
Το ΚΚΕ με τη σειρά του δεν δέχεται φυσικά τις διάφορες ντεβιάτσες και μιλάει αόριστα για έναν "λαϊκό ξεσηκωμό στα εργοστάσια" που θα σημάνει το ξεκίνημα του τρίτου γύρου.
Οι αντίπαλοι του όμως λένε και πάλι, ποιός λαϊκός ξεσηκωμός στα εργοστάσια όταν το 98% πλέον της εργατικιάς τάξης δουλεύει πίσω από γραφεία mahogany από το ΙΚΕΑ ; Ποιός λαϊκός ξεσηκωμός με 4% στα γκάλοπς ;.
Είναι λοιπόν ένα μεγάλο πρόβλημα:
Αλέξης ή Αλέκα ;
Ο ένας είναι ρεβιζιονιστής, ο άλλος αδύναμος.
Ποιόν επιλέγουμε ;
Δεν έχουμε δικαίωμα να απορρίψουμε και τους δύο, πρέπει να επιλέξουμε έναν από τους δύο.
Αν θέλετε η συζήτηση είναι για μεταξύ δύο αυτοκινήτων που τράκαραν.
Εμείς είμαστε οι αργόσχολοι του γειτονικού καφενείου που βγήκαν έξω και χωρίστηκαν σε δύο ομάδες, οι μεν υπέρ του ενός οδηγού και οι δε υπέρ του άλλου.
Η ιστορία από μετά που έγινε το σχίσμα του 1968 είναι λίγο περίεργη.
Αρχικά έγιναν από δύο χωριά χωριάτες, με το Εσ (today's Syriza) να καταδικάζει την εισβολή στην Τσεχοσλοβακία και ουσιαστικά να γίνεται ένα αστικό κόμμα.
Μετά την μεταπολίτευση είχαμε τις περίεργες εκλογικές συμμαχίες on and off μέχρι το 1991. Από δε το 86-87 ως το 91 το εξ είχε πρακτικά μετατραπεί σε εσ, απρόθυμα έστω (λόγω Γκόρμπυ).
Τώρα είναι εχθρικά μεταξύ τους, όπως και στην αρχή.
Το εξ βασικά κατεβαίνει με το σύνθημα "Στάλιν Θεέ πάρε την ΠΑΕ".
Έχει συρρικνωθεί αλλά αν μελετήσει κανείς τις γραφές θα καταλάβει το εξής:
Διά τους κομμουνιστάς το κομμουνιστικό σύστημα είναι μία νομοτελειακή διαλεκτικιά προτσέσα, είναι το αποτέλεσμα της αέναης λαϊκιάς διαπάλης. Δεν είναι το ζητούμενο να το αποδεχτεί ο λαός και να το ψηφίσει. Αν ο λαός ψηφίσει έχει καλώς, αλλά μία νομοτελειακή διαλεκτικιά προτσέσα είναι μία νομοτελειακή διαλεκτικιά προτσέσα είτε την ψήφισε η λ.χ. Καλαμπάκα είτε δεν την ψήφισε και ο ρόλος του ΚΚΕ είναι να δώσει μάχη μέχρι την τελική της επικράτηση.
Το ίδιο λένε και οι καθολικοί για την ιερά εξέταση του παλιού καιρού: Κύριοι εμείς υπερασπιζόμαστε τις αυταπόδεικτες αλήθειες που λέει το Vatican - ο κάθε φλούφλης από την Τοσκάνη, το Μπέργκαμο, τη Βουργουνδία που θέλει να κάνει αίρεση καλώς του τραβάγαμε τα δάχτυλα με την τανάλια.
Αυτό αδυνατούν να το καταλάβουν οι αναθεωρητικοί.
Θέλουν-ήθελαν να προχωρήσουν με κάποιες αλλαγές που θα έκαναν τον communism popular, αδιαφορώντας για την παραποίηση του κομμουνιστικού μανιφέστου που επιφέρουν.
Η Κουμουνδούρου όμως έπαψε εδώ και χρόνια να είναι το κόμμα των "καλών παιδιών" που άρεσε και στους αστούληδες.
Μετά την επανάσταση των αγανακτισμένων-λουκάνικου έγινε το κόμμα του Δημήτρη Κουφοντίνα και του Σάββα Ξηρού, δεν έχει σχέση με το κόμμα του 1968.
Τι εξακολουθεί όμως να κάνει λάθος η πλατεία Κουμουνδούρου ;
Πιστεύει ότι πρέπει να κινηθεί μέσω λαϊκής κυριαρχίας, κάνει και κάτι παραχωρήσεις όπως με την membership of NATO και την υπογραφή συμβάσεων όπως με τους γνωστούς μας banksters για να μην χαθεί το ευρώ.
Ο Σύριζα δικαιολογείται εν μέρει: Δεν έχουμε σταγονίδια στο στρατό, δεν έχουμε τα όπλα του Μάρκου, τι θέλετε να κάνουμε ; Βλέπε και δηλώσεις Περιστέρας.
Το ΚΚΕ με τη σειρά του δεν δέχεται φυσικά τις διάφορες ντεβιάτσες και μιλάει αόριστα για έναν "λαϊκό ξεσηκωμό στα εργοστάσια" που θα σημάνει το ξεκίνημα του τρίτου γύρου.
Οι αντίπαλοι του όμως λένε και πάλι, ποιός λαϊκός ξεσηκωμός στα εργοστάσια όταν το 98% πλέον της εργατικιάς τάξης δουλεύει πίσω από γραφεία mahogany από το ΙΚΕΑ ; Ποιός λαϊκός ξεσηκωμός με 4% στα γκάλοπς ;.
Είναι λοιπόν ένα μεγάλο πρόβλημα:
Αλέξης ή Αλέκα ;
Ο ένας είναι ρεβιζιονιστής, ο άλλος αδύναμος.
Ποιόν επιλέγουμε ;