Phorum.com.gr

Μετά την παρουσίασή μου για τη «σκοτεινή πλευρά» και τα κακώς κείμενα του Μεγάλου Πέτρου της Ρωσίας, ετοίμασα κάποια ιστορικά κείμενα για τις τσαρίνες διαδόχους του. Ύστερα από τον θάνατο του Μεγάλου Πέτρου, στο μεγαλύτερο μέρος του 18ου αιώνα, η απολυταρχική εξουσία στη Ρωσία πέρασε στα χέρια γυναικών. Τρεις είναι οι σημαντικότερες τσαρίνες με το μεγαλύτερο διάστημα βασιλείας που πρωταγωνιστούν: Η Άννα Ιβάνοβνα, η Ελισάβετ Πετρόβνα και η Αικατερίνη ΄Β, γνωστή στους περισσότερους ως Μεγάλη Αικατερίνη. Όλες τους συναγωνίστηκαν τους άρρενες τσάρους στον δεσποτισμό, τη βαρβαρότητα, τις ακολασίες και τη διαφθορά.


Άννα Ιβάνοβνα



ΕΙΣΑΓΩΓΗ

H Άννα Ιβάνοβνα βασίλεψε στη Ρωσία την δεκαετία 1730-1740. Η βασιλεία της θεωρείται από τις σκοτεινότερες και πιο αιματοβαμμένες περιόδους της ρωσικής ιστορίας. Ονομάζεται επίσης δεκαετία τρόμου. Η Άννα ήταν κόρη του ασθενικού ετεροθαλή αδερφού του Μεγάλου Πέτρου, Ιβάν IV. Μετά τον ξαφνικό θάνατο του εγγονού του Μεγάλου Πέτρου, Πέτρου ΄Β που κυβέρνησε την Ρωσία για 3 χρόνια, η Άννα επιλέχτηκε ως Αυτοκράτειρα από το Ανώτατο Ιδιωτικό Συμβούλιο της Ρωσίας (μια κλίκα Ρώσων μεγαλοευγενών που κινούσε τα νήματα) υπογράφοντας όμως σε σχετικό έντυπο ότι δεν θα θεσπίζει φόρους, δεν θα κηρύττει πολέμους, δεν θα στερεί τίτλους και προαγωγές, δεν θα ορίσει διάδοχο του θρόνου και δεν θα ξοδεύει χρήματα χωρίς την έγκριση του Συμβουλίου. Κι εκεί που το Συμβούλιο νόμιζε ότι θα είχε την Άννα του χεριού του, η αδίστακτη γυναίκα παρακινούμενη κι από κατώτερους ευγενείς, έσκισε το έντυπο και έστειλε τους αντιπάλους της στην κρεμάλα ή εξορία στη Σιβηρία! Πλέον είχε την απόλυτη εξουσία.


Ας δούμε μερικές από τις πιο βάρβαρες και επαίσχυντες στιγμές της βασιλείας της.


ΘΑΝΑΤΩΣΕΙΣ ΚΑΙ ΒΑΣΑΝΙΣΜΟΙ ΓΙΑ ΑΣΗΜΑΝΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ



Η Άννα Ιβάνοβνα διακρινόταν για την παράλογη βία και την αγριότητά της. Δεν δίσταζε να σκοτώνει και να βασανίζει ανθρώπους ακόμα και για ασήμαντους λόγους. Χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι το κρέμασμα του μάγειρά της στην τραπεζαρία ύστερα από δική της εντολή επειδή ο φουκαράς δεν χρησιμοποίησε καλό βούτυρο για την παρασκευή ενός φαγητού! Μια άλλη μέρα έδωσε στον σταβλάρχη της ένα ποτήρι κρασί να το δοκιμάσει κι εκείνος σκούπισε πρώτα τα χείλη του ποτηριού γύρω γύρω. Η Άννα εξαγριώθηκε θεωρώντας πως ο σταβλάρχης την σιχαίνεται και διέταξε τα μέλη της ανακτορικής φρουράς να του τσακίσουν τα κόκαλα!

Όταν έμαθε ότι η ξαδέρφη της Ελισάβετ Πετρόβνα σύναψε ερωτική σχέση με τον Ρώσο λοχαγό Alexis Shubin, η ζηλόφθονη και σαδίστρια Άννα, συνέλαβε τον λοχαγό, του έκοψε τη γλώσσα και τον εξόρισε στη Σιβηρία! Ξένοι διπλωμάτες υπολόγισαν σε 7002 τις θανατικές καταδίκες με εντολής της Άννας (στην πραγματικότητα ήταν πολύ περισσότερες) κατά τη δεκαετία της τυραννικής ηγεμονίας της και σε 30.000 τους εξόριστους στη Σιβηρία! Το παρατσούκλι που της έδωσαν στην ρωσική Αυλή δεν ήταν τυχαίο. Την αποκαλούσαν «Ιβ-Άννα η Τρομερή», μια προφανής σύνδεση με την βάρβαρη εποχή του Ιβάν του Τρομερού στη Ρωσία.


ΑΦΗΝΕΙ ΤΟΝ ΕΡΑΣΤΗ ΤΗΣ ΝΑ ΑΣΚΕΙ ΤΥΡΡΑΝΙΚΕΣ ΠΟΛΙΤΙΚΕΣ. ΑΣΤΥΝΟΜΟΚΡΑΤΙΑ ΤΡΟΜΟΥ ΣΤΟ ΡΩΣΙΚΟ ΚΡΑΤΟΣ.



Η Άννα πριν γίνει αυτοκράτειρα διοικούσε την Κουρλάνδη στη Λετονία μαζί με τον σύζυγό της, Frederick William, τον Δούκα της Κουρλάνδης. Μετά τον θάνατο του συζύγου της το 1711, σύναψε ερωτικό δεσμό με έναν άλλο Γερμανό Δούκα της περιοχής, τον Ernst Johann von Biron, με τον οποίο θα διοικούσε την Κουρλάνδη μέχρι το 1730. Όταν έγινε η απόλυτη Αυτοκράτειρα της Ρωσίας έδωσε στον Biron μεγάλη ελευθερία κινήσεων και πολλές εξουσίες, γεγονός που δυσαρέστησε πολλούς Ρώσους της Αυλής. Η Άννα επανίδρυσε το Μυστικό Γραφείο Ανακρίσεων που είχε σκοπό να τιμωρεί πολιτικούς εγκληματίες. Ουσιαστικά την διεύθυνση του Γραφείου ασκούσε ο Biron. Οι ποινές που εφάρμοζε το Μυστικό Γραφείο Ανακρίσεων ήταν φρικώδεις. Αναφέρονται κοψίματα μύτης των καταδικασμένων για συνωμοσία ή μαστιγώματα με το τρομερό κνούτο! Τα θύματα της Άννας και του Biron μέσα από την δράση του Γραφείου υπολογίζονται σε 20.000 άτομα, μεταξύ των οποίων και ευγενείς των ανώτερων τάξεων.


ΚΥΝΗΓΟΥΣΕ ΑΓΡΙΑ ΖΩΑ ΑΠΟ...ΤΟ ΜΠΑΛΚΟΝΙ ΤΗΣ! ΠΥΡΟΒΟΛΕΙ ΣΤΟ ΓΑΜΟ ΤΟΥ ΚΑΡΑΓΚΙΟΖΗ ΚΑΙ ΤΡΑΥΜΑΤΙΖΕΙ ΓΕΛΩΤΟΠΟΙΟ!



Ένα από τα άρρωστα χόμπι της Άννας ήταν να πυροβολεί πουλιά από το μπαλκόνι του διαμερίσματός της στο παλάτι. Ακόμα περισσότερο της άρεσε να κυνηγά άγρια ζώα όχι φυσικά στην ύπαιθρο αλλά πάλι από το μπαλκόνι της. Διέταζε τους υπηρέτες να αμολήσουν τα ζώα στον κήπο και αυτή τα πυροβολούσε από ψηλά. Μα τι γενναιότητα! Μια μέρα, πυροβόλησε κατά λάθος (;) και τραυμάτισε τον αγαπημένο της γελωτοποιό των ανακτόρων την ώρα που ο άτυχος άντρας περπατούσε κοντά σε σιντριβάνι του κήπου. Η Άννα για να επανορθώσει του χορήγησε 500 ρούβλια αλλά η ιστορία σιωπά για το αν αυτός την συγχώρεσε.


ΤΗΣ ΑΡΕΣΕ ΝΑ ΚΟΡΟΪΔΕΥΕΙ ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ ΜΕ ΑΝΑΠΗΡΙΕΣ. ΤΙΜΩΡΕΙ ΕΥΓΕΝΗ ΜΕΤΑΤΡΕΠΟΝΤΑΣ ΤΟΝ ΣΕ ΓΕΛΩΤΟΠΕΙΟ ΚΑΙ...ΚΟΤΑ!



Η Άννα απολάμβανε να εκθέτει και να χλευάζει ανθρώπους με παραμορφώσεις και αναπηρίες. Συνήθιζε να λέει κακόγουστα αστεία για τις αναπηρίες τους δημόσια. Στην Αυλή της είχε εγκαταστήσει νάνους και γελωτοποιούς για τα πάρτυ. Ιδιαίτερη μνεία όμως πρέπει να γίνει σε έναν συγκεκριμένο γελωτοποιό, τον πρίγκιπα Mikhail Alekseevich Golitsyn. Η Άννα αντιπαθούσε τον Golitsyn, επειδή ανήκε στους ευγενείς που είχαν υποστηρίξει παλιότερα το Ανώτατο Ιδιωτικό Συμβούλιο (το οποίο ανέτρεψε η Άννα) αλλά και επειδή είχε παντρευτεί Ιταλίδα και προσηλυτίστηκε στον Καθολικισμό. Η αρχική ποινή του λοιπόν ήταν να τον μετατρέψει σε γελωτοποιό των Ανακτόρων! Μάλιστα του ανέθεσε ειδικότερα καθήκοντα γελωτοποιού: τον έβαζε να κάθεται στην υποδοχή των ανακτόρων και όταν έφτανε κάποιος επισκέπτης ο Golitsyn έπρεπε να υποδύεται ότι είναι κότα που γεννάει αυγό! Ο απόλυτος διασυρμός της ανθρώπινης αξιοπρέπειας!


ΤΟ ΠΑΛΑΤΙ ΤΟΥ ΠΑΓΟΥ: ΜΙΑ ΤΙΜΩΡΙΑ ΝΟΣΗΡΗΣ ΣΥΛΛΗΨΗΣ!

Όμως το δράμα του δύσμοιρου Golitsyn δεν τελείωσε στα καθήκοντα γελωτοποιού. Η σαδίστρια Άννα είχε νοσηρά σχέδια για την πάρτη του. Αρχικά τον πάντρεψε με την πιο άσχημη υπηρέτρια των ανακτόρων Avdotya Buzheninova. Η συγκεκριμενη γυναίκα, ήταν μογγολικής καταγωγής και μεγάλης ηλικίας. Ήταν επίσης πολύ άσχημη. Λέγεται ότι ήταν τόσο άσχημη που την φοβούνταν ακόμα και οι ιερείς! Αλλά τα διαβολικά σχέδια της Άννας είχαν μια ακόμα τρομακτική έκπληξη που αφήνει άναυδους ακόμα και τους πιο ευφάνταστους σεναριογράφους του Hollywood. Μετά τη λήξη της γαμήλιας τελετής, το ζευγάρι υποχρεώθηκε να ντυθεί με φορεσιές παλιάτσων. Ύστερα τους έκλεισαν σε κλουβί και τους έβαλαν στην πλάτη ενός ελέφαντα για να τους μεταφέρει στον τελικό και φρικτό προορισμό τους!



Το παλάτι του πάγου! Ναι κυρίες και κύριοι. Η παρανοϊκή Άννα είχε πληρώσει 30.000 ρούβλια τον αρχιτέκτονα Peter Yeropkin για να της φτιάξει ένα πλήρες αντίγραφο παλατιού από πάγο κοντά στον παγωμένο ποταμό Νέβα. Το παλάτι είχε δωμάτια, αγάλματα, δέντρα, μαξιλάρια και έπιπλα σχεδιασμένα από πάγο και μόνο! Το ζεύγος λοιπόν οδηγήθηκε με πομπή στο παλάτι του όπου θα περνούσε την πρώτη νύχτα του γάμου τους. Διατάχθηκαν να παραμείνουν στο υπνοδωμάτιο γυμνοί κατά την παγωμένη νύχτα. Μάλιστα η Άννα επιστρατεύοντας το μαύρο χιούμορ της τους έδωσε και μια συμβουλή επιβίωσης: να κάνουν σεξ όλη τη νύχτα για να παραμείνουν θερμοί και να επιβιώσουν! Τα ιστορικά ντοκουμέντα δεν παρέχουν πληροφορίες για το τι απέγινε το ζευγάρι. Υπάρχουν κάποια στοιχεία ότι η Buzheninova δωροδόκησε έναν από τους φρουρούς με ένα ακριβό κόσμημα εξαγοράζοντας την ελευθερία τους αλλά η άτυχη γυναίκα μπορεί να πέθανε λίγο αργότερα από πνευμονία. Στο τέλος αυτής της απίστευτα κωμικοτραγικής, θεατρικής ιστορίας η Άννα μετά από λίγους μήνες αποκεφάλισε και τον αρχιτέκτονα του παλατιού του πάγου διότι πίστευε ότι ετοίμαζε συνωμοσία εναντίον της! Αυτά είναι!

Πηγές για το παραπάνω κείμενο
https://en.wikipedia.org/wiki/Anna_of_Russia
https://historythings.com/anna-ioannovn ... y-leaders/
https://michael-llewellyn.net/russia/the-ice-queen/
https://www.factinate.com/people/anna-russia/
https://allthatsinteresting.com/anna-ivanovna
https://en.wikipedia.org/wiki/Ice_palace
https://slate.com/culture/2015/11/empre ... amber.html
https://www.encyclopedia.com/people/his ... a-ivanovna
Κ. Σιμόπουλος: Ο Μύθος των Μεγάλων της Ιστορίας (Στάχυ)

Ελισάβετ Πετρόβνα




ΕΙΣΑΓΩΓΗ

Η Ελισάβετ Πετρόβνα ήταν κόρη του Μεγάλου Πέτρου και της Αικατερίνης Ά. Βασίλεψε στη Ρωσία περίπου 20 χρόνια, από τα τέλη του 1741 μέχρι τις αρχές του 1761. Λόγω του γοητευτικού και τσαχπίνικου χαρακτήρα της κέρδιζε εύκολα πολλές συμπάθειες στα αυτοκρατορικά στρατεύματα και σταδιακά συγκέντρωσε την υποστήριξή τους έναντι ανταγωνιστών για το θρόνο. Την εξουσία κατέλαβε με ένα αριστοτεχνικά σχεδιασμένο πραξικόπημα τον Δεκέμβρη του 1741 και μάλιστα αναίμακτο. Η συνέχεια όμως της εξουσίας της μόνο αναίμακτη δεν ήταν. Ούτε ηθική. Πάμε να δούμε μερικές από τις αθλιότητες της Ελισάβετ και άλλα ευτράπελα κατά τη διάρκεια της βασιλείας της.


ΑΙΣΧΟΣ! ΦΥΛΑΚΙΖΕΙ ΣΕ ΚΑΣΤΡΟ ΓΛΥΚΥΤΑΤΟ ΜΩΡΑΚΙ ΔΥΟ ΧΡΟΝΩΝ ΚΑΙ ΤΗ ΜΑΝΑ ΤΟΥ!



Μετά τον θάνατο της Άννας Ιβάνοβνα η ρωσική αυλή ανακήρυξε αυτοκράτορα τον μικρούλη Ιβάν ΣΤ (ή VI), τον ξάδερφο της Ελισάβετ και ανιψιό της μισητής Άννας, ο οποίος τότε ήταν μόλις δύο μηνών βρέφος! Η Ελισάβετ εξοργίστηκε από την επιλογή και ετοίμαζε την εκδίκησή της στους 13 μήνες που κυβερνούσε ο Ιβάν, δηλαδή η μάνα του Anna Leopoldovna ως Αντιβασίλισσα. Μετά το επιτυχημένο πραξικόπημα που της χάρισε την εξουσία τον Δεκέμβρη του 1741, η Ελισάβετ εξόρισε τον μικρούλη Ιβάν και τη μάνα του αρχικά σε ένα κάστρο στη Ρίγα της Λετονίας. Αργότερα απομάκρυνε τον Ιβάν από την οικογένειά του και μετά από την παραμονή του για 12 χρόνια σε φυλακή της Λευκής Θάλασσας, τον εγκατέστησε στο φρούριο Shlisselburg κοντά στην Αγία Πετρούπολη όπου θα παρέμενε μέχρι τα 20 του χρόνια (την τραγική του μοίρα θα την δούμε παρακάτω). Ο εγκλεισμός του εκεί ήταν ακόμα πιο αυστηρός και μυστικός. Ούτε ο διοικητής του φρουρίου δεν γνώριζε την ταυτότητα του φυλακισμένου. Η Ελισάβετ δεν τελείωσε την εκδίκησή της μόνο με τον εγκλεισμό του μικρού Ιβάν στο φρούριο. Έδωσε εντολή στους φύλακες να σκοτώσουν τον Ιβάν σε περίπτωση που διαπιστωνόταν η παραμικρή απόπειρα απελευθέρωσής του. Τέλος, η αδίστακτη αυτοκράτειρα εφάρμοσε την τακτική της «καταδίκης της μνήμης» (Damnatio memoriae) για τον Ιβάν, καταστρέφοντας όλα τα έγγραφα και τα νομίσματα της αυλής που έφεραν το όνομά του.


ΟΙΝΟΜΑΝΗΣ ΚΑΙ ΕΡΩΤΟΜΑΝΗΣ

Η Ελισάβετ Πετρόβνα είχε δύο μεγάλες αδυναμίες: το ποτό και το σεξ. Τριγυρνούσε στο αυτοκρατορικό παλάτι μεθυσμένη και ερωτοτροπούσε με αναρίθμητους εραστές, εκ των οποίων οι περισσότεροι ήταν αξιωματικοί της ανακτορικής φρουράς. Κατά τον Γάλλο διπλωμάτη d’Eon η Ελισάβετ «ήταν μια αχόρταγη Βακχίδα που το δέρμα της ίδρωνε από λαγνεία». Αφότου η μοχθηρή ξαδέρφη της Άννα, της στέρησε τον μέλλοντα γαμπρό της, αξιωματικό Alexis Shubin, βρήκε ερωτικό δεκανίκι σε έναν δουλοπάροικο-χωριάτη τραγουδιστή από την Ουκρανία με τον οποίο διατηρούσε κρυφό δεσμό (και ίσως παντρεύτηκαν κρυφά). Αργότερα τον έκανε στρατάρχη και πρίγκιπα. Είχε λέει ωραία μπάσα φωνή και λόγω της επιρροής που ασκούσε στην Ελισάβετ του δόθηκε το παρατσούκλι «Αυτοκράτορας της Νύχτας».



ΖΗΛΙΑΡΑ ΚΑΙ ΣΑΔΙΣΤΡΙΑ. ΠΑΙΡΝΕΙ ΤΟ «ΣΚΑΛΠ» ΚΟΡΙΤΣΙΩΝ ΤΗΣ ΑΥΛΗΣ ΕΠΕΙΔΗ ΤΗΣ ΕΦΥΓΕ ΜΙΑ ΤΟΥΦΑ!

Ήταν όμως και φοβερά ζηλιάρα. Όταν ανακάλυπτε κάποια γυναίκα αντίζηλο στο παλάτι διέταζε να την μαστιγώνουν δημόσια με κνούτο. Την έπιαναν κρίσεις θυμού όταν έβλεπε κάποια ομορφότερη από εκείνη. Ενώ απαιτούσε από όλα τα μέλη της αυλής να ντύνονται πολυτελώς, απαγόρευε με διάταγμα να ντύνεται κάποιος με εντυπωσιακότερη φορεσιά από την δική της καθώς και να φορά ίδια ρούχα ή κοσμήματα με αυτήν! Μια φορά που η ευγενής Natalya Lopukhina έκανε το λάθος να φορέσει το ίδιο κόσμημα μαλλιών με την Ελισάβετ, η ζηλιάρα αυτοκράτειρα διέταξε να την μαστιγώσουν στο πρόσωπο για την αυθάδειά της! Άλλο ένα συμβάν που επιβεβαιώνει το μέγεθος του παρανοϊκού ναρκισσισμού της ήταν το εξής: μια μέρα της κόλλησε πούδρα σε ένα σημείο των μαλλιών της και δεν έβγαινε. Αναγκάστηκε λοιπόν να ξυρίσει το τμήμα εκείνο του κεφαλιού της. Αμέσως μετά υποχρέωσε όλες τις κοπέλες της αυτοκρατορικής αυλής να ξυρίσουν ένα τμήμα του τριχωτού της κεφαλής τους ώστε να μην δείχνει μόνο αυτή άσχημη. Οι φουκαριάρες το έκαναν ξεσπώντας σε λυγμούς!


ΑΠΑΝΩΤΕΣ ΧΥΛΟΠΙΤΕΣ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΕΥΡΩΠΑΙΟΥΣ ΠΡΙΓΚΙΠΕΣ ΛΟΓΩ ΤΗΣ ΗΜΙΧΩΡΙΑΤΙΚΗΣ ΚΑΤΑΓΩΓΗΣ ΤΗΣ

Αν και η Ελισάβετ ήταν το καλομαθημένο κοριτσάκι του μπαμπά και όλοι στη Ρωσία αναγνώριζαν την θεσπέσια εμφάνιση, εξυπνάδα και ζωντάνια της, υπήρχε ένα μεγάλο πρόβλημα που έπρεπε ο Μέγας Πέτρος να λύσει: να την παντρέψει με έναν ευκατάστατο Ευρωπαίο πρίγκιπα της υψηλής κοινωνίας. Όλοι οι υποψήφιοι όμως την απέρριπταν διότι η Ελισάβετ μπορεί να καταγόταν από την περήφανη ράτσα του Πέτρου αλλά η μάνα της και γυναίκα του Πέτρου (Αικατερίνη) ήταν χωριατοπούλα χωρίς σπουδαίο παρελθόν. Τελικά κατάφερε να την αρραβωνιάσει με τον πρίγκιπα Κάρολο Αύγουστο του μικρού γερμανικού κρατιδίου Holstein-Gottorp. Η γκαντεμιά όμως της Ελισάβετ πήρε τεράστιες διαστάσεις. Και ο Πέτρος και η μάνα της πέθαναν πριν το γάμο, ενώ το 1727 πέθανε και ο αρραβωνιαστικός της αφήνοντάς την στα κρύα του λουτρού.


ΑΡΡΩΣΤΗΜΕΝΗ ΛΑΤΡΕΙΑ ΓΙΑ ΤΟΝ ΠΛΟΥΤΟ ΚΑΙ ΤΙΣ ΠΟΛΥΤΕΛΕΙΕΣ



Οι ιστορικοί της εποχής περιγράφουν την ρωσική αυλή στα χρόνια της Ελισάβετ στολισμένη με πολυάριθμα χρυσά υφάσματα. Η πολυτέλεια και ο πλούτος που παρείχε η Ελισάβετ στους αυλικούς και στον εαυτό της ξεπέρασαν κάθε προηγούμενο στη Ρωσία. Στους ευνοούμενούς της προσέφερε τεράστιο αριθμό υπηρετών, τα ακριβότερα φαγητά και τα σπανιότερα κρασιά. Σε μια γιορτή θα μπορούσαν να σερβιριστούν χιλιάδες γαλλικές σαμπάνιες και άλλα κρασιά ενώ κάθε υποδοχή καλεσμένων συνοδευόταν από σερβίρισμα ανανά, ένα φρούτο που θεωρούνταν πολυτελής λιχουδιά για τις ευρωπαϊκές αυλές τότε, παρά τη δυσκολία να προσφερθεί σε μεγάλες ποσότητες. Η αγάπη της Ελισάβετ για την προσωπική της γκαρνταρόμπα έφτασε σε παράλογα επίπεδα. Λέγεται ότι είχε στην κατοχή της 15.000 διαφορετικά φορέματα, πολλές χιλιάδες ζευγάρια παπούτσια και αμέτρητα καλσόν! Την ίδια στιγμή χιλιάδες φτωχοί δουλοπάροικοι υπέφεραν στην ρωσική ύπαιθρο...


ΚΛΕΦΤΡΑ ΜΩΡΟΥ ΚΑΙ ΑΘΛΙΑ ΜΗΤΕΡΑ

Μία κατάπτυστη πράξη της Ελισάβετ είναι η αρπαγή του μωρού από την σύζυγο του ανιψιού της. Η Ελισάβετ καθώς δεν είχε παιδιά έπρεπε να εξασφαλίσει την διαδοχή των Ρομανώφ στον ρωσικό θρόνο ορίζοντας έναν συγγενή της ως διάδοχο. Τελικά όρισε διάδοχο τον ανιψιό της Πέτρο ΙΙΙ και τον κάλεσε στην Αγ. Πετρούπολη όπου τον έθεσε υπό αυστηρό έλεγχο. Στη συνέχεια τον πάντρεψε με την γερμανικής καταγωγής πριγκίπισσα Σοφία (την μετέπειτα Μεγάλη Αικατερίνη!). Όταν το ζεύγος απέκτησε παιδί, η Ελισάβετ άρπαξε αμέσως το παιδί από τη μάνα του, από την πρώτη κιόλας στιγμή! Δεν επέτρεψε στην βιολογική του μητέρα να δει το παιδί για ένα μήνα και όταν το έβλεπε, το χρονικό διάστημα ήταν πολύ μικρό. Το βρέφος ονομάστηκε Παύλος και η Ελισάβετ αυτοθεωρήθηκε μητέρα του! Ήταν όμως πραγματικά κακή μητέρα αφού άλλοτε πίεζε υπερβολικά το μωρό όταν το είχε στην αγκαλιά της και άλλοτε το παράταγε στη μοίρα του για να πάει σε χορούς. Μια φορά ο μικρός Παύλος έπεσε από την κούνια του και πέρασε το υπόλοιπο της νύχτας στο πάτωμα!


ΟΡΓΑΝΩΝΕΙ ΓΕΛΟΙΑ ΠΑΡΤΥ ΜΑΣΚΕ. ΘΑΥΜΑΖΕ ΤΑ ΠΟΔΙΑ ΤΗΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΑΡΕΣΕ ΝΑ ΝΤΥΝΕΤΑΙ ΑΝΤΡΑΣ



Από τα κωμικοτραγικά highlights της βασιλείας της Ελισάβετ ήταν τα ανούσια και σπάταλα πάρτυ μασκέ που διοργάνωνε, συνήθως δύο φορές την εβδομάδα. Σε αυτά τα πάρτυ οι προσκεκλημένοι -μέλη της υψηλής κοινωνίας, αυλικοί, μεγαλέμποροι κλπ – υποχρεώνονταν να φορούν ενδυμασίες του αντίθετου φύλου. Η ίδια ντυνόταν άντρας, μαραγκός ή Κοζάκος, για να τιμήσει και καλά τη μνήμη του πατέρα της. Αλλά υπήρχε και ένας άλλος λόγος για το αντρικό ντύσιμο στα πάρτυ της. Θαύμαζε τα καλλίγραμμα πόδια της και ήξερε ότι θα τα αναδείκνυε φορώντας κολλητά αντρικά παντελόνια. Γενικότερα το ψηλό και στιβαρό ανάστημά της αναδεικνυόταν καλύτερα μέσα από την αντρική ενδυμασία κι αυτό το γνώριζε και η ίδια και οι κόλακες αυλικοί που την εκθείαζαν.


ΚΑΤΑΡΓΕΙ ΠΡΟΣΩΡΙΝΑ ΤΙΣ ΕΚΤΕΛΕΣΕΙΣ ΑΛΛΑ...ΔΙΑΤΗΡΕΙ ΤΑ ΒΑΣΑΝΙΣΤΗΡΙΑ



Από τα πιο «ανθρωπιστικά» μέτρα της Ελισάβετ Πετρόβνα είναι η κατάργηση της θανατικής ποινής με το περιβόητο διάταγμα του 1744. Ωστόσο, το απάνθρωπο καθεστώς των βασανιστηρίων παρέμεινε και όχι μόνο για σοβαρά παραπτώματα όπως είδαμε. Μια πολύ γνωστή περίπτωση απάνθρωπης μεταχείρισης ήταν απέναντι στους υποτιθέμενους συνωμότες της οικογένειας Lopukhin και των συνεργατών της για να ανατρέψουν την Ελισάβετ και να επαναφέρουν στο θρόνο τον μικρό Ivan VI (ή ΣΤ). Ο γιος της οικογένειας ακούστηκε να αναφέρει το σχέδιο ανατροπής σε μια ταβέρνα. Οι άνθρωποι της Ελισάβετ τον συνέλαβαν και τον βασάνισαν για ημέρες με σκοπό να αποσπάσουν πληροφορίες για τη συνωμοσία. Οι Lopukhin κρίθηκαν ένοχοι μαζί με φιλικά πρόσωπα του κύκλου τους. Όσοι βρέθηκαν ένοχοι καταδικάστηκαν σε θάνατο εκτός από τις γυναίκες της συνωμοσίας. Η Ελισάβετ διέταξε να τις τοποθετήσουν γυμνές πάνω στο ικρίωμα μπροστά σε μεγάλο πλήθος στην Αγία Πετρούπολη και έπειτα να τις μαστιγώσουν στα οπίσθια με κνούτο και ραβδιά σημύδας. Μετά το μαστίγωμα, οι βασανιστές ξερίζωσαν τις γλώσσες των θυμάτων τους. Οι περιουσίες τους κατασχέθηκαν και οι βασανισμένες γυναίκες εξορίστηκαν στη Σιβηρία.


ΦΡΙΚΗ! ΔΙΑΤΑΖΕΙ ΓΕΝΟΚΤΟΝΙΑ ΑΥΤΟΧΘΟΝΩΝ ΤΗΣ ΣΙΒΗΡΙΑΣ ΑΛΛΑ Ο ΡΩΣΙΚΟΣ ΣΤΡΑΤΟΣ ΠΑΘΑΙΝΕΙ ΠΑΝΩΛΕΘΡΙΑ!

Μια από τις πιο αποτρόπαιες πράξεις της Ελισάβετ ήταν η περίφημη διαταγή του 1742 για την ολική εξόντωση των αυτόχθονων φυλών της βορειοανατολικής Σιβηρίας, Κοριάκων και Τσούκτσι καθώς και κάθε ίχνους του πολιτισμού τους. Ο αδίστακτος δολοφόνος αυτόχθονων ταγματάρχης Dmtry Pavlutskiy ανέλαβε να φέρει εις πέρας την εντολή της Ελισάβετ οργανώνοντας εκστρατείες κατά των αυτόχθονων από το 1744 μέχρι το 1747. Ο αλαζόνας ταγματάρχης νόμιζε ότι θα είχε τη βοήθεια του Παντοδύναμου Θεού στις επιχειρήσεις του αλλά τελικά οι Τσούκτσι νίκησαν τα ρωσικά στρατεύματα εισβάλλοντας ορμητικά στο φρούριό τους και αποκεφάλισαν τον Pavlutskiy. Έχοντας αντιληφθεί ότι οι Τσούκτσι θα ήταν πολύ δύσκολο να υποταχθούν, η Ελισάβετ υπέγραψε συνθήκη ειρήνης μαζί τους το 1750.



ΕΞΟΡΙΖΕΙ ΧΙΛΙΑΔΕΣ ΕΒΡΑΙΟΥΣ ΤΗΣ ΡΩΣΙΑΣ

Ακολουθώντας τα χνάρια του αντισημίτη πατέρα της Μεγάλου Πέτρου, η Ελισάβετ έβλεπε εχθρικά τους Εβραίους της Ρωσίας. Την ανησυχούσε η παρουσία Εβραίων στις πιο πρόσφατες κατακτήσεις της ρωσικής αυτοκρατορίας στην βαλτική όπου ζούσαν πολλοί Εβραίοι. Όταν ανέβηκε στην εξουσία η Ελισάβετ δήλωσε με στόμφο: «Ο ρωσικός λαός στενάζει κάτω από τους εχθρούς της χριστιανικής πίστης αλλά αυτή τον απάλλαξε από την ταπεινωτική εξωτερική καταπίεση». Σε συνέχεια της πολιτικής αυτής, την 1η Δεκεμβρίου 1742 εξέδωσε διάταγμα με το οποίο εξορίζονταν όλοι οι Εβραίοι από τη Ρωσία εκτός από αυτούς που θα ασπάζονταν τον χριστιανισμό. Όταν η πόλη της Ρίγας έστειλε γράμμα στην Ελισάβετ ενημερώνοντας για τους κινδύνους που θα συνιστούσε η συγκεκριμένη απόφαση για το εμπόριο της πόλης, αυτή απάντησε ότι «δεν επιθυμεί να αποκομίσει οφέλη ή χρηματικό κέρδος από τους εχθρούς του Χριστού». Υπολογίζεται ότι εξορίστηκαν περίπου 35.000 Εβραίοι από το 1742 μέχρι το 1753.

Πηγές για το παραπάνω κείμενο
https://www.factinate.com/people/empress-elizabeth/
https://legallegacy.wordpress.com/2014/ ... om-russia/
https://en.wikipedia.org/wiki/Elizabeth_of_Russia
https://www.monstrousregimentofwomen.co ... ussia.html
https://timenote.info/en/events/Elizabe ... ian-Empire
https://www.refworld.org/docid/3ae6a865c.html
Κ. Σιμόπουλος: Ο Μύθος των Μεγάλων της Ιστορίας (Στάχυ)

Μεγάλη Αικατερίνη
(ΜΕΡΟΣ ΠΡΩΤΟ)



ΕΙΣΑΓΩΓΗ

Η Μεγάλη Αικατερίνη υπήρξε αυτοκράτειρα της Ρωσίας από το 1762 ως το 1796. Η εποχή της βασιλείας της θεωρείται «χρυσή εποχή» για τη Ρωσία. Η χώρα μεγάλωσε με κατακτητικούς πολέμους και μοιρασιά άλλων κρατών, οι τέχνες και οι επιστήμες άνθισαν και η Ρωσία καθιερώθηκε ως μια από τις μόνιμες υπερδυνάμεις της Ευρώπης. Ωστόσο, με μια πιο αναλυτική ματιά στα πεπραγμένα της, θα βρούμε πολλά στοιχεία που προβληματίζουν και ενδεχομένως κλονίζουν τον τιμητικό της τίτλο. Η βία, η διαφθορά, η λαϊκή καταπίεση και...οι αναρίθμητες σεξουαλικές της περιπέτειες μαρτυρούν μια πιο σκοτεινή εικόνα που προκαλεί απέχθεια και χλεύη. Ας την «απολαύσουμε»...


Η ΜΕΓΑΛΗ ΑΥΤΟΚΡΑΤΕΙΡΑ ΤΗΣ ΡΩΣΙΑΣ ΗΤΑΝ...ΓΕΡΜΑΝΙΔΑ!

Σε αντίθεση με το τι θα πίστευαν πολλοί ακούγοντας για αυτοκράτειρα της Ρωσίας, η Μεγάλη Αικατερίνη ήταν Γερμανίδα, κόρη του πρίγκιπα του Anhelt-Zerbst, Πρώσσου στρατηγού. Το πραγματικό της όνομα ήταν Σοφία Φρειδερίκη. Παντρεύτηκε στα 16 της με συνοικέσιο τον αρχιδούκα διάδοχο του θρόνου Karl Peter Ulrich ύστερα από πρωτοβουλία της Ελισάβετ Πετρόβνα και του Φρειδερίκου της Πρωσίας. Και ο άντρας της ήταν Γερμανός, δούκας του Holstein. Όλες οι ευρωπαϊκές Αυλές χρησιμοποιούσαν τις πριγκίπισσες σε ώρα γάμου ως ανταλλάξιμο είδος για διπλωματικές και εσωδυναστικές συναλλαγές.

Η Γερμανίδα αρχιδούκισσα ασπάστηκε την Ορθοδοξία και πήρε το όνομα Αικατερίνη Αλεξέγεβνα. Μιλούσε σε όλη της τη ζωή με ξενική προφορά. Ο διάδοχος σύζυγός της, εγγονός του Πέτρου Ά, είχε εγκατασταθεί στη Ρωσία το 1742 και μετά βίας μιλούσε τα ρωσικά. Βαπτίστηκε ορθόδοξος με το όνομα Πέτρος Φιοντόροβιτς. Και οι δύο αισθάνονταν ξένοι προς τη Ρωσία. Ενδιαφέρονταν αποκλειστικά για την εξουσία.


ΣΥΚΟΦΑΝΤΕΙ ΚΑΙ ΑΝΑΤΡΕΠΕΙ ΤΟΝ ΤΣΑΡΟ ΣΥΖΥΓΟ ΤΗΣ ΜΕ ΠΡΑΞΙΚΟΠΗΜΑ. ΞΕΦΤΙΛΙΣΜΕΝΟΙ ΡΩΣΟΙ ΣΤΡΑΤΙΩΤΕΣ ΓΟΝΑΤΙΖΟΥΝ ΚΑΙ ΤΗΣ ΦΙΛΟΥΝ ΤΑ ΠΟΔΙΑ ΚΑΙ ΤΟΝ ΠΟΔΟΓΥΡΟ ΤΟΥ ΦΟΥΣΤΑΝΙΟΥ ΤΗΣ.



Ο Πέτρος ΄Γ έγινε τσάρος στα 33 του χρόνια μετά τον θάνατο της Ελισάβετ Πετρόβνα. Ο γάμος του με την Αικατερίνη ήταν το αντίθετο του επιτυχημένου. Ψυχρότητα και αδιαφορία επικρατούσε στη σχέση του ζευγαριού ενώ και οι δύο διατηρούσαν εξωσυζυγικές σχέσεις. Η Αικατερίνη πάντως είχε ιδιαίτερο ταλέντο στην κατασυκοφάντηση του συζύγου της. Αρχικά έλεγε ότι ο γάμος τους έμεινε «λευκός» επί μια επταετία. Για να δημιουργήσει εχθρικό και καταφρονητικό κλίμα εις βάρος του διέδιδε πως ο Πέτρος ήταν ψυχικά ανώμαλος και ηλίθιος. Ισχυριζόταν ότι έπαιζε μέρα νύχτα με ξύλινα στρατιωτάκια και μια μέρα τον είδε να απαγχονίζει ένα ξύλινο ποντίκι επειδή πέρασε την απαγορευμένη ζώνη του στρατοπέδου! Επίσης έλεγε ότι ο σύζυγός της ήθελε να την κλείσει σε μοναστήρι.

Το πραξικόπημα της Αικατερίνης σχεδιάστηκε από τους αδερφούς Ορλώφ ενόσω ο τσάρος βρισκόταν απομακρυσμένος στο ανάκτορο Ουράνιενμπαουμ με την ερωμένη του. Τα σχέδια ανατροπής του Πέτρου περιλάμβαναν και γάμο του Γρηγόρη Ορλώφ με την Αικατερίνη. Αρχικά οι αδερφοί Ορλώφ διέδιδαν ψευδείς κατηγορίες εναντίον του Πέτρου, όπως ότι ήθελε να αντικαταστήσει την ανακτορική φρουρά με στρατούς από το Χολστάιν. Τον Ιούλιο του 1762 ο πολυμήχανος Αλέξης Ορλώφ βρίσκοντας την κατάλληλη στιγμή κάλεσε την Αικατερίνη να σπεύσει στην Αγία Πετρούπολη για να ανακηρυχτεί αυτοκράτειρα. Η Αικατερίνη υπό την εποπτεία του Γρηγόρη Ορλώφ εισήλθε στο στρατόπεδο Καλίνκα το οποίο είχε επηρεαστεί από την ορλωφική προπαγάνδα. Ακολούθησαν τυμπανοκρουσίες και ζητωκραυγές: «Ζήτω η Ματιούσκα – μητερούλα!». Οι αξιωματικοί γονάτισαν και ασπάστηκαν το κράσπεδο του μανδύα της – μια ταπεινωτική παράδοση της ρωσικής ολιγαρχίας. Μετέπειτα στο σύνταγμα Ισμαηλόφσκι ο διοικητής κάλεσε τους στρατιώτες να την επευφημήσουν. Εκείνοι γονάτισαν και τις φίλησαν τα πόδια και τον ποδόγυρο του φουστανιού της! Η Αικατερίνη «συγκινημένη» έβγαλε λόγο κατηγορώντας τον τσάρο ότι ήθελε να την δολοφονήσει μαζί με τον γιο της και ζήτησε την συμπαράστασή τους για «το καλό της Ρωσίας και της ορθόδοξης πίστης»! Όλοι ορκίστηκαν αφοσίωση στην αυτοκράτειρα με ζητωκραυγές. Στο σύνταγμα Σεμιενόφσκι ο στρατιωτικός ιερέας κραδαίνοντας έναν σταυρό της πρόσφερε τις ευλογίες της Εκκλησίας.

Στο σύνταγμα Πρεομπραζένσκοε οι αξιωματικοί δεν ήταν μυημένοι στη συνωμοσία αλλά τελικά οι στρατιώτες φοβισμένοι από την φήμη της Αικατερίνης που εξαπλωνόταν γονάτισαν και την αποδέχτηκαν. Ο αντιφρονών αξιωματικός Βοροντσώφ ο οποίος ήταν και αδερφός της ερωμένης του Πέτρου συνελήφθη και οι άνθρωποι της Αικατερίνης συνέτριψαν το ξίφος του. Η Αικατερίνη εισήλθε στην Αγία Πετρούπολη πανηγυρικά συνοδευόμενη από τα συντάγματα που την υποστήριξαν. Οι κάτοικοι την υποδέχτηκαν ως αυτοκράτειρα με κωδωνοκρουσίες και κανονιοβολισμούς ενώ οι φρουροί αλάλαζαν μεθυσμένοι από βότκα και μπύρα που μοιραζόταν δωρεάν. Όλοι βιάζονταν να προσκυνήσουν την αυτοκράτειρα η οποία παρουσιάστηκε επιβλητικά στο μπαλκόνι των Χειμερινών Ανακτόρων. Ο Πέτρος δεν κατάφερε να προλάβει το πραξικόπημα και οι συνεργάτες της Αικατερίνης τον ανάγκασαν να υπογράψει δήλωση παραίτησης από το θρόνο. Για να επισφραγίσει την άνοδό της στην εξουσία, τον Σεπτέμβρη του 1962 οργάνωσε μεγαλοπρεπή, φαντασμαγορική τελετή στέψης με απίστευτες πολυτέλειες. Και φυσικά δεν ξέχασε να ανταμείψει τους αρχισυνωμότες που την βοήθησαν να αρπάξει τον θρόνο, παρέχοντάς τους δεκάδες χιλιάδες δουλοπάροικους, φέουδα, τίτλους, παράσημα και άφθονο χρήμα την ώρα που οι αγροτολαϊκές μάζες βίωναν φτώχεια και εξαθλίωση.


Ο ΠΡΩΗΝ ΤΣΑΡΟΣ ΚΑΙ ΣΥΖΥΓΟΣ ΤΗΣ ΠΕΘΑΙΝΕΙ ΜΥΣΤΗΡΙΩΔΩΣ...ΟΜΩΣ «ΟΛΟΙ ΞΕΡΟΥΝ»



Μετά το πραξικόπημα ο Πέτρος συνελήφθη με εντολή της Αικατερίνης και αρχικά κρατήθηκε στο ανάκτορο του Ουράνιενμπάουμ. Δεσμοφύλακάς του ορίστηκε ο Αλέξης Ορλώφ, ο αδερφός του εραστή της Αικατερίνης. Αφού του αφαίρεσαν το ξίφος και τον ανάγκασαν να φορέσει πολιτική ενδυμασία, τον μετέφεραν στο Παλάτι Ropsha. Τα παραθυρόφυλλα του κελιού του είχαν αφαιρεθεί για να τον παρακολουθούν εξονυχιστικά οι δεσμοφύλακες αφού ακόμα και φρουρούμενος προκαλούσε ανησυχίες ως νόμιμος διάδοχος του θρόνου και απόγονος του Μεγάλου Πέτρου. Τελικά, ο Πέτρος πέθανε στις 17 Ιουλίου 1764 κάτω από μυστηριώδεις και ύποπτες συνθήκες. Μετά από μια νεκροψία η επίσημη αιτιολογία του θανάτου είναι «κρίση αιμορροΐδων που προκάλεσε βαρύ παροξυσμό κωλικού και εγκεφαλικό». Στην αναφορά γράφεται επίσης ότι «παρά την άμεση ιατρική και φαρμακευτική συμπαράσταση υπέκυψε».

Το απόγευμα λίγο πριν το θάνατό του δέχτηκε την πρόταση του Αλέξη Ορλώφ να δειπνήσει μαζί του καθώς και με τον πρίγκιπα Baryatinsky, μέλος της φρουράς του. Το ίδιο απόγευμα ένα γράμμα του Αλέξη Ορλώφ έφτασε στην Αικατερίνη ανακοινώνοντας τον θάνατο του Πέτρου, ύστερα από καυγά που υποτίθεται ξέσπασε μεταξύ του Πέτρου και του Baryatinsky. Ωστόσο, σύμφωνα με την πιο διαδεδομένη θεωρία ο Πέτρος δολοφονήθηκε σκόπιμα από τον Ορλώφ και τους συνεργάτες του. Αρχικά επιχείρησαν να τον δηλητηριάσουν με αρσενικό ή ποντικοφάρμακο. Επειδή όμως η δόση δεν ήταν επαρκής αναγκάστηκαν να τον στραγγαλίσουν, πιθανόν με ιμάντα μουσκέτου. Στην μέθοδο του στραγγαλισμού συγκλίνουν και τα στοιχεία από την κηδεία του Πέτρου. Όταν παρουσιάστηκε το πτώμα του στους προσκεκλημένους, παρατηρήθηκε ότι το πρόσωπό του ήταν κατάμαυρο και φουσκωμένο. Μια εσάρπα έκρυβε τον λαιμό του, ίσως για να μην φανούν τα σημάδια του στραγγαλισμού. Επίσης, παρά το ρωσικό ορθόδοξο έθιμο οι νεκροί να θάβονται με έναν σταυρό στα χέρια, τα χέρια του Πέτρου ήταν καλυμμένα με γάντια, πιθανόν για να κρύψουν τις πληγές από την πάλη κατά τη δολοφονία του.

Πολλοί τότε στο αυτοκρατορικό περιβάλλον πίστευαν ότι ο Πέτρος δολοφονήθηκε αλλά δεν τολμούσαν να το διαδώσουν. Μερικοί όμως φάνηκαν πιο γενναίοι όπως ο Γάλλος διπλωμάτης Beranger ο οποίος έγραψε ξεκάθαρα: «Η Γερμανίδα Anhelt σφετερίσθηκε τον θρόνο με βασιλοκτονία. Για το στυγερό έγκλημα ευθύνεται η Αυτοκράτειρα». Αν και δεν υπάρχουν ατράνταχτες αποδείξεις ότι η Αικατερίνη έδωσε την εντολή για τη δολοφονία του συζύγου της, σίγουρα επωφελήθηκε από αυτήν. Η ίδια άλλωστε δεν θα δίσταζε να διατάξει τη δολοφονία του άλλου διεκδικητή του θρόνου, Ιβάν ΣΤ μετά από δύο χρόνια.


ΔΟΛΟΦΟΝΕΙ ΤΟΝ ΥΠΟΨΗΦΙΟ ΔΙΑΔΟΧΟ ΤΟΥ ΘΡΟΝΟΥ ΙΒΑΝ ΣΤ



Ο Πέτρος ΙΙΙ δεν ήταν ο μόνος επικίνδυνος ανταγωνιστής του θρόνου για την Αικατερίνη. Ο μικρός Ιβάν ΣΤ που είχε κλειστεί στο φρούριο Shlisselburg από την προηγούμενη αυτοκράτειρα Ελισάβετ Πετρόβνα εξακολουθούσε να αποτελεί απειλή για την απρόσκοπτη παραμονή της στον ρωσικό θρόνο. Τα πρώτα χρόνια της βασιλείας της παρουσιάστηκαν ακόμα και εκδηλώσεις στήριξης υπέρ του νεαρού Ιβάν, του «Ιβανούσκα» όπως τον αποκαλούσαν οι λαϊκοί. Η Αικατερίνη λοιπόν για να μην έχει πρόβλημα με τον Ιβάν αυστηροποίησε τις εντολές που είχε δώσει παλιότερα η Ελισάβετ για θανάτωση του κρατούμενου σε περίπτωση που γίνει αντιληπτή απόπειρα απόδρασης από το κελί του. Ακόμα κι αν κάποιος εκτός από ιερέα επιχειρούσε να έρθει σε επαφή μαζί του, ο μικρός θα έπρεπε να εκτελεστεί άμεσα! Σε περίπτωση που αρρωστήσει διέταξε να μην καλέσουν γιατρό.

Το καλοκαίρι του 1764 ο εικοσιτριάχρονος πλέον Ιβάν ΣΤ δολοφονήθηκε. Τα γεγονότα είναι λίγο περίεργα. Λέγεται ότι ένας από τους διοικητές της φρουράς του Shlisselburg , ο Vasily Mirovich, συγκέντρωσε τους πιστούς στρατιώτες του και προσπάθησε να ελευθερώσει τον Ιβάν και να τον ανακηρύξει αυτοκράτορα με πραξικόπημα. Κατά τη διάρκεια της μάχης με τους αντιφρονούντες στρατιώτες ο Ιβάν σφαγιάστηκε από τους δύο φύλακές του οι οποίοι ακολούθησαν κατά γράμμα τη μυστική εντολή της Αικατερίνης. Ο Mirovich συνελήφθη και αποκεφαλίστηκε ενώ οι συνεργάτες του ξυλοκοπήθηκαν και εξορίστηκαν. Σύμφωνα με μια άλλη εκδοχή, η απόπειρα απόδρασης σκηνοθετήθηκε από την Αικατερίνη για να ενεργοποιηθεί η εντολή θανάτωσης του Ιβάν και ο Mirovich θυσιάστηκε για να πετύχει το σχέδιο της Αικατερίνης. Τα δύο νεαρά αδέρφια του Ιβάν μεγάλωσαν έγκλειστα σε παλάτια της Δανίας.

Σάλος στους λαϊκούς και διπλωματικούς κύκλους της Μόσχας μετά τη δολοφονία του Ιβάν. Ο Γάλλος διπλωμάτης Beranger έγραψε: «Όλοι πιστεύουν ότι η αυτοκράτειρα προσχεδίασε τις δολοφονίες. Τι γυναίκα είναι αυτή, Θεέ μου, τι θέατρο αυτή η Ρωσία». Ο πρεσβευτής της Σαξονίας Sacken έγραψε με τη σειρά του: «Ο ρωσικός λαός είναι σίγουρος ότι η δολοφονία ήταν μια παράσταση για να απαλλαγεί η τσαρίνα από τον πρίγκιπα Ιβάν». Σε απάντηση των κατηγοριών η Αικατερίνη εξέδωσε προκήρυξη στην οποία θεωρούσε τον Ιβάν «παράνομο υποψήφιο» και τον χαρακτήριζε «διανοητικά καθυστερημένο». Οι φρουροί που τον σκότωσαν το έκαναν για να προστατέψουν τη «δημόσια τάξη». Οι ισχυρισμοί της φυσικά δεν έπεισαν κανέναν.


ΑΛΛΑΖΕΙ ΤΟΥΣ ΕΡΑΣΤΕΣ ΣΑΝ ΜΕΣΟΦΟΡΙΑ. ΠΡΟΑΓΩΓΕΣ ΚΑΙ ΑΚΡΙΒΑ ΔΩΡΑ ΣΤΟΥΣ ΕΡΩΤΙΚΟΥΣ ΣΥΝΤΡΟΦΟΥΣ ΤΗΣ

Ένα από τα πιο επικριτικά παρατσούκλια που αποδόθηκαν στην Αικατερίνη ήταν η «Εστεμμένη Πόρνη». Η σεξουαλική της δραστηριότητα δικαιολογεί την σκληρή αυτή ονομασία. Ήδη από τον καιρό που ήταν παντρεμένη με τον Πέτρο ΄Γ, διατηρούσε εξωσυζυγικές σχέσεις με αυλικούς και αξιωματικούς της αυτοκρατορικής φρουράς όπως ο Σαλτύκωφ και ο Γρηγόρης Ορλώφ. Και με τους δύο απέκτησε νόθα τέκνα και αυτό του Ορλώφ το φυγάδευσε τυλιγμένο μέσα σε γούνα από καστόρι εξού και το όνομά του Αλεξέι Γρηγόροβιτς Μπομπρίσνσκι (η ρωσική λέξη μπόμπρικ σημαίνει καστόρι). Χαρακτηριστικό των ερωτικών της σχέσεων με τους αξιωματικούς ήταν η ταχεία εναλλαγή εραστή-ευνοούμενου και η πλουσιοπάροχη ανταμοιβή τους με χρήματα, εκτάσεις γης, δουλοπάροικους, τίτλους και αξιώματα. Είναι αδύνατο να υπολογιστούν οι εραστές της αυτοκράτειρας με ακρίβεια αλλά ας αναφέρουμε τους σημαντικότερους από αυτούς.


Μετά τον Ορλώφ ευνοούμενός της έγινε ο εικοσιοκτάχρονος Βασίλτσικωφ. Πιο τυχερός από τους εραστές της ήταν ο αξιωματικός Ποτέμκιν στον οποίο εκτός από αμύθητη περιουσία του έδωσε και τα ηνία της εξουσίας. Τον διόρισε μέλος του Μυστικού Συμβούλιο, αντιπρόεδρο του του Πολεμικού Συμβουλίου και αρχηγό του Γενικού Επιτελείου. Του πρόσφερε και τον τίτλο του πρίγκιπα της Ταυρίδος και 70.000 δουλοπάροικους! Ο Ποτέμκιν ήταν κάτι σαν τον εκλεκτό αφού πέρα από την συγκέντρωση ασύγκριτου πλούτου και εξουσίας έμεινε στο κρεβάτι της Αικατερίνης για...δύο ολόκληρα χρόνια, πράγμα σπάνιο την τσαρίνα που συνήθως άλλαζε τον παρτενέρ της συχνότερα. Όταν οι αδερφοί Ορλώφ έμαθαν ότι ο Ποτέμκιν εγκαταστάθηκε στον κοιτώνα της τσαρίνας εξαγριώθηκαν και ο Αλέξης Ορλώφ -αδερφός του πρώην εραστή της Γρηγόρη- τον κάλεσε σε μονομαχία όπου του ξερίζωσε το μάτι. Από τότε ο Ποτέμκιν απέκτησε το παρατσούκλι «Κύκλωπας». Η Αικατερίνη κατάφερε να τιθασεύσει την ζήλεια του Ορλώφ παντρεύοντάς τον με την πρώτη εξαδέλφη της. Μετά την απομάκρυνση του, ο «Κύκλωπας» παρέμεινε ο κύριος σύμβουλος της Αικατερίνης και μάλιστα εξελίχθηκε σε προαγωγό εραστών για την τσαρίνα.


Στον Ζαβαντόβσκι χάρισε 4000 δουλοπάροικους, ανάλογες γαίες στην Ουκρανία και τον βαθμό του στρατηγού. Τον νεαρό Στανισλάς Πονιατόφσκι ανακήρυξε βασιλιά της Πολωνίας. Τον άλλαξε όμως κι αυτόν γρήγορα παίρνοντας στη θέση του τον αξιωματικό των ουσάρων Ζόριτς τον οποίο αποκαλούσε Άδωνι! Αυτός έλαβε 3000 δουλοπάροικους, ένα τεράστιο φέουδο και τον βαθμό του στρατηγού. Ο νεαρός αξιωματικός Μαμόνωφ ήρθε δεύτερος μετά τον Ποτέμκιν σε παροχές – 27.000 δουλοπάροικοι, αμέτρητο χρήμα και τίτλοι. Η Αικατερίνη μάλιστα ήταν τόσο ζηλότυπη που ένα βράδυ όπου ο Μαμόνωφ βρισκόταν σε δεξίωση στη γαλλική πρεσβεία, τον παρακολουθούσε κρυμμένη σε άμαξα. Το 1779 η Αικατερίνη ειδοποίησε τον Ποτέμκιν ότι επιθυμούσε αλλαγή ευνοούμενου και αυτός της παρουσίασε έναν κατάλογο υποψήφιων. Αυτή διάλεξε τον εικοσιπεντάχρονο αξιωματικό Λανσκόι. Αμέσως τον έκανε στρατηγό και του προσέφερε το παράσημο του Πολικού Αστέρα μαζί με μυθικά δώρα όπως διαμάντια, γαίες, δουλοπάροικους, ανάκτορο κλπ.

Η ερωτική αποχαλίνωση της Αικατερίνης είχε γίνει αντικείμενο κουτσομπολιών και σάτιρας σε όλη την Ευρώπη μέσα από τις εκθέσεις διπλωματών. Στη γαλλική εφημερίδα «Moniteur» δημοσιεύτηκε άρθρο που την αποκαλούσε «Μεσσαλίνα του Βορρά» συγκρίνοντάς την με την αισχρή σύζυγο του Ρωμαίου αυτοκράτορα Κλαύδιου. Είχαν επίσης κυκλοφορήσει και ευρηματικές γελοιογραφίες που καταπιάνονταν συνδυαστικά με την ξέφρενη ερωτική ζωή της Αικατερίνης και τις κατακτητικές της βλέψεις.



Η ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΗ ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ ΕΠΙΛΟΓΗΣ ΕΡΑΣΤΗ

Από την πικάντικη ερωτική ζωής της Αικατερίνης εντύπωση προκαλεί η διαδικασία που λάμβανε χώρα κάθε φορά που επιθυμούσε να αποκτήσει νέο ερωτικό παρτενέρ στην κρεβατοκάμαρά της. Κάθε νέος εραστής υποβαλλόταν σε αυστηρό προκαταρκτικό έλεγχο. Ο προσωπικός της γιατρός εξέταζε τον νεοσύλλεκτο του κοιτώνος για να διαπιστωθεί ότι δεν έπασχε από αφροδίσιο νόσημα. Ακολουθούσε η δοκιμασία του σεξουαλικού δυναμισμού του. Η επιθεώρηση και η αποτίμηση της ερωτικής αξίας του γινόταν από τη «δοκιμάστρια» κόμησσα Bruce που συνευρισκόταν ερωτικά πρώτη με τον υποψήφιο για να μελετήσει τις επιδόσεις του «ανδρισμού» του. Μια μέρα όμως η Αικατερίνη έπιασε την κόμησσα επ’ αυτοφόρω με έναν ήδη εγκεκριμένο εραστή της και την έδιωξε αντικαθιστώντας την με άλλη, πιο «ευσυνείδητη» και «ηθική».

Η Αικατερίνη διόριζε κάθε νέο ευνοούμενο υπασπιστή της και τον τοποθετούσε σε διαμέρισμα των ανακτόρων που επικοινωνούσε διαμέσου μυστικών διαδρόμων με τον κοιτώνα της. Όλοι οι εραστές έπαιζαν το ρόλο αρσενικών παλλακίδων! Την επιλογή και έγκριση ακολουθούσε η προσφορά τεράστιας προίκας σε χρήμα, κτήματα, δουλοπάροικους, τίτλους και παράσημα. Ο εραστής δεν είχε δικαίωμα εξόδου από το παλάτι παρά μόνο με ειδική άδεια! Επίσης απαγορευόταν αυστηρά η επικοινωνία του με άλλη γυναίκα.


ΕΛΕΟΣ! 40 ΧΡΟΝΙΑ ΝΕΟΤΕΡΟΣ Ο ΤΕΛΕΥΤΑΙΟΣ ΕΡΑΣΤΗΣ ΤΗΣ!



Καθώς μεγάλωνε ηλικιακά, η Αικατερίνη έδειχνε προτίμηση σε όλο και νεότερους εραστές. Ο τελευταίος «ευνοούμενός» της, ήταν ο νεαρός πρίγκιπας Ζουμπώφ ο οποίος ήταν σχεδόν 40 χρόνια νεότερός της. Στα 7 χρόνια που έμεινε μαζί της απέκτησε μεγάλη δύναμη και περιουσία καθώς και δεκάδες χιλιάδες δουλοπάροικους. Η Αικατερίνη τον έκανε Κόμη και Πρίγκιπα της Αγίας Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας, ο τέταρτος και τελευταίος Ρώσος που κατείχε αυτόν τον τίτλο. Στην αλληλογραφία της με τον πρώην ευνοούμενό της Ποτιέμκιν αποκαλούσε τον Ζουμπώφ «σκοτεινό μικρούλη» και «μωρό που κλαίει αν δεν του επιτραπεί η είσοδος στην κρεβατοκάμαρά της». Απολάμβανε άνετη και χλιδάτη ζωή στα ανάκτορα. Οι παλαιοί στρατηγοί τού ετοίμαζαν τον καφέ του ενώ μπουλούκια αυλικών προσπαθούσαν να εισέλθουν στο δωμάτιό του και να του αποσπάσουν για λίγο την προσοχή αλλιώς βολεύονταν με την μαϊμού που είχε ως κατοικίδιο! Μετά τον θάνατο της Αικατερίνης ο Ζουμπώφ υπέφερε από νευρικό κλονισμό και κρύφτηκε για 10 μέρες στο σπίτι της αδερφής του.

Μεγάλη Αικατερίνη
(ΜΕΡΟΣ ΔΕΥΤΕΡΟ)


ΤΟ ΘΡΥΛΟΥΜΕΝΟ ΔΩΜΑΤΙΟ ΤΩΝ ΣΕΞΟΥΑΛΙΚΩΝ ΕΠΙΠΛΩΝ ΚΑΙ ΑΛΛΑ ΒΙΤΣΙΑ



Οι ερωτικές περιπέτειες της Μεγάλης Αικατερίνης γονιμοποίησαν πολλούς θρύλους και ιστορίες που συχνά δεν ανταποκρίνονταν στην πραγματικότητα. Π.χ. έλεγαν ότι η Αικατερίνη συνεθλίβη από άλογο κατά τη διάρκεια ερωτικής επαφής μαζί του, ενώ στην πραγματικότητα πέθανε από εγκεφαλικό. Ένας από τους πιο διαδεδομένους θρύλους ήταν η διατήρηση ενός δωματίου με πρόστυχο, σεξουαλικό περιεχόμενο. Το εν λόγω δωμάτιο λέγεται ότι χτίστηκε στα ανάκτορα της Gatchina κοντά στο Λένινγκραντ. Οι τοίχοι του δωματίου είχαν σχέδια ερωτικών σκηνών. Γυμνά αγάλματα υπήρχαν στο δωμάτιο αλλά το απόλυτο highlight ήταν τα ειδικά διαμορφωμένα έπιπλα τα οποία είχαν σκαλισμένα αντρικά και γυναικεία γεννητικά όργανα (π.χ. πέη στη θέση ποδιών τραπεζιού). Το δωμάτιο υποτίθεται είδαν πριν την καταστροφή του δύο Γερμανοί στρατιώτες της Βέρμαχτ κατά την ναζιστική προέλαση στη Σοβιετική Ένωση ενώ έχουν κυκλοφορήσει και κάποιες αμφισβητούμενης γνησιότητας φωτογραφίες των ερωτικών επίπλων.

(Αυστηρώς ακατάλληλο περιεχόμενο απο τα φημισμένα ερωτικά έπιπλα της Αικατερίνης )

Spoiler

Spoiler

Spoiler

Επίσης, πέρα από τον θαυμασμό που έτρεφε η Αικατερίνη για τα αντρικά και γυναικεία γεννητικά όργανα είχε και μερικά ερωτικά φετίχ. Για παράδειγμα της άρεσαν οι επιβλητικοί άντρες και το γαργάλημα των ποδιών της. Για το δεύτερο φετίχ είχε προσλάβει ειδικούς υπηρέτες με μοναδικό καθήκον να της γαργαλάνε τα πέλματα.


ΕΦΑΡΜΟΖΕΙ ΡΑΤΣΙΣΤΙΚΑ ΑΝΤΙΣΗΜΙΤΙΚΑ ΜΕΤΡΑ

Όπως και η προκάτοχός της Ελισάβετ Πετρόβνα, έτσι και η Αικατερίνη είχε απέχθεια προς τους Εβραίους και τους θεωρούσε πολίτες δεύτερης κατηγορίας (στην καλύτερη περίπτωση). Μετά τον πρώτο διαμοιρασμό της Πολωνίας το 1772 πολλοί Εβραίοι βρέθηκαν υπό ρωσική ηγεμονία και αντιμετωπίστηκαν ως ξεχωριστός πληθυσμός βασισμένος στη θρησκεία του. Η Αικατερίνη περιόρισε τους εβραϊκούς πληθυσμούς αυστηρά στο δυτικό τμήμα της Ρωσίας και τους φορολόγησε με τα διπλάσια από όσα πλήρωναν οι ορθόδοξοι χριστιανοί. Μόνο αν μια εβραϊκή οικογένεια ασπαζόταν την Ορθοδοξία μειωνόταν ο extra φόρος. Η Αικατερίνη επέτρεπε πονηρά τη συμμετοχή των Εβραίων σε ορισμένες οικονομικές δραστηριότητες όπως το εμπόριο αλλά τους απέκλειε από άλλες. Το 1790 απαγόρευσε στους Εβραίους να ανέλθουν στη μεσαία τάξη της Μόσχας. Το 1785 ανακήρυξε επίσημα ξένους τους Εβραίους της Ρωσίας, αφαίρεσε τα δικαιώματά τους που απολάμβαναν οι ορθόδοξοι και άλλοι υπήκοοι της Ρωσίας και το 1792 επέβαλλε ξανά διπλό φόρο σε όσους πολίτες είχαν εβραϊκή καταγωγή!


ΕΠΕΚΤΕΙΝΕΙ ΚΑΙ ΣΥΝΤΗΡΕΙ ΤΗΝ ΑΠΑΝΘΡΩΠΗ ΔΟΥΛΟΠΑΡΟΙΚΙΑ

Το καθεστώς δουλοπαροικίας ήταν ήδη διαδεδομένο από την εποχή του Μεγάλου Πέτρου και συνεχίστηκε και την περίοδο των διαδόχων τσαρίνων. Οι αυλικοί και οι φεουδάρχες είχαν στην κατοχή τους χιλιάδες δουλοπάροικους. Οι κατακτητικοί πόλεμοι της ρωσικής αυλής, τα ακατάπαυστα έξοδα για μεγαλεπήβολα οικοδομικά εγχειρήματα, η δυσβάσταχτη φορολογία και η ανακτορική διαφθορά είχαν μετατρέψει τους άλλοτε ελεύθερους αγρότες σε δουλοπάροικους. Αλλά και η Εκκλησία υπήρξε μεγαλοφεουδάρχης με πολλά μοναστήρια να έχουν στην κατοχή τους πάνω από 100.000 δουλοπάροικους. Η ίδια η Αικατερίνη είχε στην κατοχή της 500.000 δουλοπάροικους! Η μοίρα των σκλαβωμένων αγροτών ήταν τραγική καθώς οι φεουδάρχες συνήθιζαν να τους κακομεταχειρίζονται, να τους βασανίζουν (συχνά με κνούτο), να τους μεταπωλούν σαν αντικείμενα και να αδιαφορούν για την προστασία τους σε περιόδους λιμών όπως όριζε ο νόμος. Είχαν και το δικαίωμα να τους στέλνουν για βαριές εργασίες στη Σιβηρία ως τιμωρία, μια ποινή που επιβαλλόταν συνήθως στους κατάδικους.

Στα χρόνια βασιλείας της Μεγάλης Αικατερίνης η δουλοπαροικία γενικεύτηκε καθώς χάριζε στους ευνοούμενούς αυλικούς και στους εραστές της χιλιάδες δουλοπάροικους και μεγάλες εκτάσεις γης. Οι συνθήκες διαβίωσής τους ήταν δραματικές. Υπήρχε επίσης εκτεταμένο δουλεμπόριο στα μεταλλωρυχεία και στα εργοστάσια. Ορίστε ένα δείγμα από «αγγελίες» την περίοδο της Μ. Αικατερίνης:
«Πωλούνται τραπεζομάντηλα και δύο νέες κοπέλες και μια χωριατοπούλα».
«Πωλούνται μια κοπέλα 16 χρονών και ένα κάρο σε τιμή ευκαιρίας».
Μια αριστοκράτισσα θανάτωσε με βασανιστήρια πάνω από 100 δουλοπάροικους, ανάμεσά τους και ένα κορίτσι 12 χρονών. Στην εξομολόγησή της λέει τα εξής: «Υπέφερα από μοναξιά. Τι να κάνω; Για διασκέδαση μου άρεσε να δέρνω με το κνούτο τους δούλους μου».

Ο ξένος περιηγητής στη Ρωσία Passemans αφηγείται χαρακτηριστικά: «Τα φρικαλέα βασανιστήρια είναι τόσο συχνά, τόσο συνηθισμένα στα χωριά που κάθε στιγμή ακούς κραυγές και ουρλιαχτά των ταλαίπωρων θυμάτων του δεσποτισμού. Αυτές οι στριγγλιές με παρακολουθούσαν ακόμα και κατά τη διάρκεια του ύπνου. Καταριόμουν τον εαυτό μου που γνώριζα τη ρωσική γλώσσα κι άκουγα τις διαταγές για τιμωρίες και βασανισμούς».


ΠΝΙΓΕΙ ΣΤΟ ΑΙΜΑ ΤΗΝ ΕΞΕΓΕΡΣΗ ΤΗΣ ΕΞΑΘΛΙΩΜΕΝΗΣ ΑΓΡΟΤΙΑΣ



Οι εξοντωτικοί πόλεμοι με τους Οθωμανούς και τους Πολωνούς και η συνεχής εκμετάλλευση των εξαθλιωμένων, υπόδουλων αγροτικών μαζών προκαλούσαν σποραδικές εξεγέρσεις οι οποίες όμως δεν ήταν γενικευμένες και διαρκείς. Αλλά το 1773 η Ρωσία συγκλονίστηκε από μια μεγάλης κλίμακας βίαιη εξέγερση την οποία οργάνωσε ένας Κοζάκος του ποταμού Δον ονόματι Πουγκατσόφ. Ο Πουγκατσόφ παλιότερα είχε υπηρετήσει στο ιππικό της Αικατερίνης εναντίον των Οθωμανών. Με προκήρυξή του στα Ουράλια κατήγγειλε την αγριότητα των γαιοκτημόνων και την κοινωνική αδικία. Χιλιάδες Ρώσοι δουλοπάροικοι-αγρότες συμμαχώντας με Κοζάκους και διάφορα ξένα φύλα της ρωσικής υπαίθρου (Κιργίσιοι, Μπασκίροι κ.α.) ξεσηκώθηκαν υπό την καθοδήγηση του Πουγκατσόφ ο οποίος τους υποσχέθηκε κατάργηση της δουλοπαροικίας και διανομή της γης στους καλλιεργητές της. Επίσης υποσχέθηκε ότι θα υπερασπιζόταν τις παραδόσεις της Ορθοδοξίας.

Οι επαναστάτες αρχικά σημείωσαν κάποιες επιτυχίες όπως η κατάληψη της πόλης Καζάν. Όταν όμως η Αικατερίνη πήρε στα σοβαρά τον ξεσηκωμό και αφού υπέγραψε συνθήκη ειρήνης με τους Οθωμανούς το 1774 στρέφοντας την προσοχή της αποκλειστικά στους επαναστάτες, η εικόνα άλλαξε. Τα ρωσικά στρατεύματα συνέτριψαν τους επαναστάτες στα τέλη του 1774 στην πόλη Τσαρίτσιν, σκοτώνοντας περίπου 10.000. Ο Ρώσος στρατηγός Panin προχώρησε σε αιματηρή καταστολή των εναπομείναντων επαναστατημένων θυλάκων. Ο Πουγκατσόφ τελικά προδόθηκε από μια ομάδα επιτελών του οι οποίοι τον παρέδωσαν στον αυτοκρατορικό στρατό. Οδηγήθηκε στη Μόσχα φυλακισμένος σε ανοιχτό κλουβί για περαιτέρω εξευτελισμό. Η δημόσια εκτέλεσή του έγινε τον Ιανουάριο του 1775 με αποκεφαλισμό. Στη συνέχεια τα κομμένα μέλη του εκτέθηκαν στον τροχό σε διάφορα σημεία της πόλης. Οι προδότες ανταμείφθηκαν πλουσιοπάροχα από την Αικατερίνη αλλά οι υπόλοιποι συνεργάτες του βασανίστηκαν φρικτά στον τροχό, με κνούτο και με αποκοπή μύτης. Κάποιοι απαγχονίστηκαν ενώ άλλοι ρίχτηκαν στο κάτεργο.


Το δράμα των αγροτών συνεχίστηκε με πιο σκληρά μέτρα της αδίστακτης τσαρίνας. Στην πλατεία κάθε χωριού είχε στηθεί ικρίωμα για βασανισμούς και απαγχονισμούς. Οι γαιοκτήμονες απέκτησαν πλέον και αστυνομικά καθήκοντα. Όποιος τολμούσε να καταγγείλει την καταπίεση από τους αυλικούς και τους φεουδάρχες τιμωρούνταν με βασανιστικό θάνατο ή εξορία στη Σιβηρία. Τα προνόμια των Κοζάκων περιορίστηκαν κι άλλο ενώ αυξήθηκαν οι ρωσικές φρουρές στην επαρχία.


ΤΙΜΩΡΕΙ ΚΑΙ ΕΞΕΥΤΕΛΙΖΕΙ ΤΟΥΣ ΔΙΑΝΟΟΥΜΕΝΟΥΣ ΕΠΙΚΡΙΤΕΣ ΤΗΣ

Λίγο μετά την αγροτική επανάσταση του Πουγκατσόφ οργανώθηκε μια νέα επαναστατική κίνηση, αυτή τη φορά από τη ρωσική ιντελιγκέντσια που αγωνιζόταν για την κοινωνική δικαιοσύνη και την προστασία του παραδοσιακού πολιτισμού ενάντια στην εκδυτικοποίηση της Ρωσίας. Οι τρεις διανοούμενοι που πρωτοστάτησαν στην εν λόγω κίνηση ήταν οι Ράντιτσεφ, Νικολάι Νοβίκωφ και Μιχαήλ Στσερμπάτσωφ. Στο έργο του «Ταξίδι από την Αγία Πετρούπολη στη Μόσχα» ο Ράντιτσεφ ασκεί δριμύτατη κοινωνική κριτική, καυτηριάζει την εξαχρείωση της εξουσίας, τη βαρβαρότητα των γαιοκτημόνων και την αρχομανία του κλήρου. Καλούσε τους Ρώσους σε εξέγερση εναντίον του συστήματος δουλοπαροικίας το οποίο κατακεραυνώνει μέσω ανθρωπιστικών και οικονομικών επιχειρημάτων. Διακήρυττε ενάντια των αυθαίρετων ποινών στους χωρικούς χωρίς δικαστικές αποφάσεις.

Η Αικατερίνη κατηγορούσε τον Ράντιτσεφ για ανταρσία χειρότερη από εκείνη του Πουγκατσόφ. Έδωσε λοιπόν εντολή να συλληφθεί και να δικαστεί για συνωμοσία εναντίον της. Τελικά καταδικάστηκε σε καταναγκαστικά έργα στη Σιβηρία. Ο Διανοούμενος Νοβίκωφ στο έργο του «Οι Κηφήνες» υπερασπιζόταν την ελεύθερη σκέψη και τη φιλανθρωπία καταδικάζοντας ταυτόχρονα τον δεσποτισμό και την ξενοφιλία. Η Αικατερίνη εξοργίστηκε με τον Νοβίκωφ και τον φυλάκισε για 15 χρόνια στο φρούριο Σλύσσεμπουργκ ενώ τα βιβλία του ρίχτηκαν στην πυρά. Το 1793 συνελήφθη ο συγγραφέας Φιοντόρ Κρετσέτωφ με την κατηγορία ότι το έργο του είναι «γεμάτο από σκέψεις περί ελευθερίας» και καταδικάστηκε σε καταναγκαστικά έργα. Στη συνέχεια η τσαρίνα διέταξε να οδηγηθούν στο ψυχιατρείο όλοι οι συγγραφείς που διατύπωναν στα έργα τους αντιστασιακές και επαναστατικές σκέψεις κατά των καταπιέσεων και της αδικίας με σκοπό την γελοιοποίησή τους!


ΤΑΠΕΙΝΩΤΙΚΗ ΤΙΜΩΡΙΑ ΓΙΑ ΤΟΝ ΑΡΧΙΕΠΙΣΚΟΠΟ ΤΟΥ ΡΟΣΤΩΒ



Στην αρχή της εξουσίας της, η Αικατερίνη για να καλοπιάσει την Εκκλησία ακύρωσε το ουκάζιο του Πέτρου ΄Γ που κρατικοποιούσε την μοναστηριακή περιουσία. Όμως λίγα χρόνια αργότερα εξήγγειλε ληστρικά φορολογικά μέτρα κατά της Εκκλησίας για να καλύψει τις τερατώδεις σπατάλες της. Ο αρχιεπίσκοπος του Ροστώβ, Αρσένιος Μάτσιεβιτς κατήγγειλε την διαρπαγή της εκκλησιαστικής περιουσίας και αναθεμάτισε την Αικατερίνη. Την αποκάλεσε «ξένη» και υπενθύμιζε τον μάρτυρα υποψήφιο του θρόνου Ιβάν ΣΤ. Η τσαρίνα διέταξε να τον συλλάβουν και να τον παρουσιάσουν μπροστά της στα Ανάκτορα. Ο αρχιεπίσκοπος δεν φοβήθηκε και εξαπέλυσε βιβλικές κατάρες στην ίδια. Η Αικατερίνη τον καταδίκασε σε θάνατο αλλά με την επέμβαση της τρομοκρατημένης Ιεράς Συνόδου ο αρχιεπίσκοπος αποσχηματίστηκε και κλείστηκε σε μοναστήρι όπου τον έβαλαν για τιμωρία να ασχολείται με αγγαρείες – νεροκουβαλητής και ξυλοκόπος! Πέθανε το 1772 από την πείνα και την παγωνιά. To 2000 αγιοποιήθηκε.


ΕΝΤΑΤΙΚΟΠΟΙΗΣΗ ΤΩΝ ΔΙΩΓΜΩΝ ΠΟΛΙΤΩΝ ΚΑΙ ΚΑΨΙΜΟ ΒΙΒΛΙΩΝ ΜΕΤΑ ΤΗ ΓΑΛΛΙΚΗ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ

Το ξέσπασμα της Γαλλικής Επανάστασης και η Διακήρυξη των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου προκάλεσαν ενόχληση και τρόμο στην τυραννική τσαρίνα. Η Αικατερίνη ανησυχούσε μήπως οι υπήκοοί της «μολυνθούν» από τις επαναστατικές ιδέες της επανάστασης και άμεσα πήρε δρακόντεια μέτρα για να διαφυλάξει την απολυταρχία της. Το 1790 διέταξε όλους τους Ρώσους που ζούσαν στη Γαλλία να επιστρέψουν στη Ρωσία ώστε να μείνουν μακριά από το επίκεντρο των επαναστατικών ιδεών. Ένα χρόνο μετά απαγόρευσε σε Γάλλους διπλωμάτες να επισκέπτονται την ρωσική Αυλή. Το 1793 διέκοψε κάθε διπλωματική σχέση με τη Γαλλία και απέλασε όλους τους Γάλλους από τη Ρωσία που δεν ορκίστηκαν υποταγή στο ρωσικό στέμμα! Όσοι υπέγραφαν τον όρκο έπρεπε να υπογράψουν και τη δήλωση ότι «αποκηρύττουν τις μιαρές στασιαστικές ιδέες που κυριαρχούν στη Γαλλία». Τα πλοία με γαλλική σημαία εκδιώχθηκαν από τα ρωσικά λιμάνια και απαγορεύτηκε το ταξίδι Ρώσων πολιτών στη Γαλλία. Επίσης απαγορεύτηκε η εισαγωγή γαλλικών εφημερίδων και προϊόντων.

Για να αποτρέψει κάθε πιθανό κίνημα ενάντια στην ηγεμονία της, η Αικατερίνη διέταξε τον στρατό και την αστυνομία να καταπνίγουν κάθε υποψία εναντίωσης στο καθεστώς. Οποιοσδήποτε υποκινούσε στάση κατά του κράτους θα έπρεπε να εξοντώνεται! Ακολουθώντας της εντολές της τσαρίνας, ο αρχηγός της Αστυνομίας Στεπάν Σεσκόβσκυ προχώρησε σε συλλήψεις υπόπτων και κατά τις ανακρίσεις τους γρονθοκοπούσε και τους έσπαγε τα δόντια! Οι διωγμοί έπαιρναν όλο και πιο παρανοϊκές διαστάσεις ειδικά μετά την εκτέλεση του Λουδοβίκου ΙΣΤ και της Μαρίας Αντουανέττας. Εντατικοποιούνται οι συλλήψεις και τα βασανιστήρια! Ένας στρατηγός φυλακίστηκε επειδή φορούσε κόκκινο πηλήκιο! Φοβερό ήταν και το μένος της Αικατερίνης για τα «ενοχλητικά» βιβλία. Τα έργα του Βολταίρου και του Ντιντερό τοποθετήθηκαν σε υπόγεια μακριά από την κοινή θέα. Οι μεταφράσεις του Βολταίρου απαγορεύτηκαν. Η τσαρίνα διέταξε να πυρποληθούν όλα τα ύποπτα για αντικαθεστωτική ιδεολογία βιβλία. Μαζί τους πυρπολήθηκαν και τα βιβλία που βρίσκονταν στα διπλανά ράφια διότι θεωρήθηκαν...μολυσμένα!


ΒΡΙΖΕΙ ΧΥΔΑΙΑ ΤΟΝ ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΛΑΟ: ΔΕΙΛΟΙ ΚΑΙ ΑΠΑΤΕΩΝΕΣ ΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ! ΕΚΦΥΛΙΣΜΕΝΟΙ ΟΙ ΣΠΑΡΤΙΑΤΕΣ!

Στο πλαίσιο του ρωσοτουρκικού πολέμου του 1769, παρακινούνται μέσω πρακτόρων της τσαρίνας, οι υπόδουλοι στην οθωμανική εξουσία Έλληνες της Πελοποννήσου να επαναστατήσουν. Φυσικά η τσαρίνα δεν ενδιαφερόταν να ελευθερώσει τους Έλληνες αλλά να αναβιώσει την Βυζαντινή Αυτοκρατορία υπό Ρώσο ηγεμόνα. Προόριζε μάλιστα τον εγγονό της Κωνσταντίνο για αυτοκράτορα σε ένα κράτος που οι Έλληνες θα ήταν δουλοπάροικοι όπως και οι περισσότεροι Ρώσοι υπήκοοί της. Ο Ρώσος ναύαρχος Σπυρίντωφ αφού κατέλαβε τις Κυκλάδες (1770-1774) και λεηλάτησε τις αρχαιότητες των νησιών εξέδωσε ένα κείμενο όρκου των κατοίκων των νησιών μέσω του οποίου οι νησιώτες θα ορκίζονταν πίστη και αφοσίωση στην Αικατερίνη. Το κατάπτυστο κείμενο έλεγε τα εξής: «Ομνύωμεν εις τον Παντοδύναμον Θεόν, ότι θέλει είμεσθεν πιστοί εις όλας τα υπηρεσίας της μεγίστης βασιλίσσης και αυτοκρατορίσσης πάσης Ρωσίας Αικατερίνης και Αλεξίου...και δεν θέλομεν στοχασθεί ούτε συγγένειαν, ούτε ιντερέσο, ούτε φιλοπατρίαν, όταν τρατάρεται υπόθεσις δια την μεγίστην βασίλισσαν της πατρίδος μας».

Μετά το φιάσκο της εκστρατείας των αδερφών Ορλώφ στην Ελλάδα η Μεγάλη Αικατερίνη έριξε το φταίξιμο στους Έλληνες. Εντύπωση προκαλούν τα απαξιωτικά σχόλια της τσαρίνας για τους Έλληνες οι οποίοι μετά την αποτυχία των Ορλωφικών παραδόθηκαν στη μάχαιρα του δυνάστη τους. Σε επιστολή της προς τον στρατηγό Ορλώφ αναφέρει χαρακτηριστικά: «Αφού οι Έλληνες της Πελοποννήσου δεν μιμήθηκαν την ανδρεία των Ρώσων και δεν νοιάζονται για την αποτίναξη του ζυγού και την ανεξαρτησία τους εξαιτίας της δειλίας, της απιστίας και της απάτης τους, ορθότατα επράξατε και τους εγκαταλείψατε στην τύχη τους». Τα ίδια γράφει η τσαρίνα και στον Βολταίρο: «Οι Έλληνες είναι δειλοί και γι’ αυτό ανάξιοι της ελευθερίας. Οι Έλληνες, οι Σπαρτιάτες έχουν εκφυλιστεί. Προτιμούν τα λάφυρα από την ελευθερία. Θα χαθούν αν δεν ακολουθήσουν τις συμβουλές του ήρωα που τους έστειλα (εννοεί τον Ορλώφ).»

Πηγές των κειμένων για την Μεγάλη Αικατερίνη
https://www.history.com/news/8-things-y ... -the-great
https://www.factinate.com/people/42-lux ... ine-great/
https://www.history.co.uk/article/histo ... y-potemkin
https://en.wikipedia.org/wiki/Legends_o ... _the_Great
https://www.biography.com/political-figure/peter-iii
http://www.unofficialroyalty.com/assass ... ssia-1762/
https://erenow.net/biographies/catherinethegreat/43.php
Κ. Σιμόπουλος: Ο Μύθος των Μεγάλων της Ιστορίας (Στάχυ)

Σε αυτά τα δύο μπορείτε να δείτε και τα φημισμένα ερωτικά έπιπλα της Αικατερίνης.
https://www.messynessychic.com/2017/06/ ... riosities/
https://www.thesun.co.uk/tvandshowbiz/7 ... sky-drama/

Εξαιρετικο νημα.
Παντως εχει βελτιωθει η Ρωσικη φυλη. Απο αυτες τις αγελαδες πλεον εχουμε φτασει στις σημερινες Ρωσιδαρες.

Το να εχουν σφοδρα σεξουαλικα παθη οι Αυτοκρατορες και οι Βασιλιαδες ειναι δειγμα υγειας και οποιαδηποτε κριτικη για τα ροζ κρεβατια τους γινεται απο μαμουχαλους που αν κυβερνουσαν αυτοι η ανθρωποτητα θα πεθαινε απο πληξη.

.

panos291 έγραψε: 06 Νοέμ 2021, 07:27 Εξαιρετικο νημα.
Παντως εχει βελτιωθει η Ρωσικη φυλη. Απο αυτες τις αγελαδες πλεον εχουμε φτασει στις σημερινες Ρωσιδαρες.

Γερμανίδες ήταν αυτές.

Αρίστος έγραψε: 07 Νοέμ 2021, 04:28 Το να εχουν σφοδρα σεξουαλικα παθη οι Αυτοκρατορες και οι Βασιλιαδες ειναι δειγμα υγειας και οποιαδηποτε κριτικη για τα ροζ κρεβατια τους γινεται απο μαμουχαλους που αν κυβερνουσαν αυτοι η ανθρωποτητα θα πεθαινε απο πληξη.

.

Ναι αλλά δεν είναι υπόδειγμα για μια καθώς πρέπει, ηθική, αντολικορθόδοξη οικογένεια όπως την οραματιζόμαστε, με τη γυναίκα να είναι πιστή στον άντρα της και να έχει έτοιμα τα γεμιστά πριν την επιστροφή του από τη δουλειά. Ο ηγέτης του κράτους πρέπει να δείχνει το καλό παράδειγμα στους υπηκόους του. Εάν οι Ελληνίδες ακολουθήσουν το παράδειγμα της Μεγάλης Αικατερίνης ξέρεις πόσες οικογένειες θα διαλυθούν;

Και δεν κατάλαβα γιατί μόνο οι άρχοντες να απολαμβάνουν τη σεξουαλική ποικιλία και οι λαϊκοί να είναι στην απ'έξω; Παιδιά κατώτερου θεού είναι οι δεύτεροι;

Η ΕΜΕΤΙΚΗ ΟΜΟΛΟΓΙΑ ΤΗΣ ΜΕΓΑΛΗΣ ΑΙΚΑΤΕΡΙΝΗΣ ΣΤΟΝ ΝΤΙΝΤΕΡΟ
ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΧΩΡΙΚΟΥΣ ΤΗΣ ΡΩΣΙΑΣ



Το 1773 ο Γάλλος φιλόσοφος Ντιντερό εγκαταστάθηκε προσωρινά στα αυτοκρατορικά ανάκτορα της Ρωσίας και γευμάτιζε καθημερινά με την Αικατερίνη. Μια μέρα ο Ντιντερό ρώτησε την τσαρίνα: «Μα γιατί οι Ρώσοι χωριάτες δεν πλένονται ποτέ;» Και εκείνη απαντά: «Γιατί ξέρουν πως το κορμί τους ανήκει στο αφεντικό»!

Την ρώτησε επίσης για τη σχέση αφεντικού και σκλάβων στη Ρωσία. Και η τσαρίνα απάντησε με θράσος: «Δεν υπάρχουν σκλάβοι στη Ρωσία. Οι δουλοπάροικοι είναι ψυχικά ελεύθεροι και πνευματικά ανεξάρτητοι, ο σωματικός καταναγκασμός είναι άλλη υπόθεση»!


ΕΜΜΙΣΘΟΙ ΔΙΑΝΟΟΥΜΕΝΟΙ-ΑΥΛΟΚΟΛΑΚΕΣ ΣΤΗΝ ΥΠΗΡΕΣΙΑ ΤΗΣ ΜΕΓΑΛΗΣ ΑΙΚΑΤΕΡΙΝΗΣ



Ας σημειωθεί ότι ο Ντιντερό δεν ήταν ο μοναδικός αυλοκόλακας που λιβάνιζε την τσαρίνα με κολακείες. Το ίδιο έκανε ο Βολταίρος και ο Friedrich Melchior, Baron von Grimm. Ειδικά ο Βολταίρος ξεπέρασε κάθε όριο χαμέρπειας γράφοντας δουλοπρεπείς ύμνους που εκθείαζαν την Αικατερίνη. Οι τρεις αυτοί φημισμένοι διανοούμενοι βοήθησαν σημαντικά στην διάδοση ενός υγιούς και περήφανου προφίλ για την Αικατερίνη, όχι αφιλοκερδώς φυσικά αλλά λαμβάνοντας πλουσιοπάροχες αμοιβές σε χρήμα, υλικά δώρα, προμήθειες κλπ. Ειδικά ο Βολταίρος είχε στήσει πολύ ωραία μπίζνα. Αγόραζε για λογαριασμό της ρωσικής Αυλής ρολόγια από τη συντεχνία του Ferney (η πόλη διαμονής του Βολταίρου) εισπράττοντας παχυλές προμήθειες.

Η Αικατερίνη προσπάθησε επίσης να εξαγοράσει και τον Ρουσσώ διαμέσου του άλλοτε εραστή της Γρηγόρη Ορλώφ, προσφέροντάς του ένα παλάτι στις όχθες μιας λίμνης κοντά στην Πετρούπολη με ιδεώδες τοπίο για συγγραφή και άλλες ψυχαγωγίες. Αλλά ο Γάλλος φιλόσοφος δεν αποδέχτηκε την πρόταση.

Ας πάρουμε όμως ένα άθλιο δείγμα από τις κολακείες του Βολταίρου προς την Αικατερίνη.

Σ’ ένα γελοίο ποίημα-ύμνο που της έστειλε έγραφε μεταξύ άλλων τα εξής:

Αχ Κατερίνα! Ευτυχισμένος όποιος σ’ ακούει!
Ν’ αρέσεις και να βασιλεύεις, αυτό είναι το ταλέντο σου
Αλλά το πρώτο μ’ αγγίζει πιο πολύ
Γιατί το πνεύμα θαμπώνει τον σοφό
Που βλέποντάς σε παύει σοφός να είναι...
http://www.monsieurdevoltaire.com/article-34584574.html


Αλλά το αποκορύφωμα του αυτοεξευτελισμού του Βολταίρου είναι το περιεχόμενο των επιστολών του προς την τσαρίνα που έγραφε μέχρι το τέλος της ζωής του. Ας πάρουμε μια εικόνα από την κατάντια του γλείφτη-διανοητή.

«Σήμερα όλα τα βλέμματα πρέπει να στρέφονται προς το Άστρο του Βορρά. Είσαστε η Ευεργέτις της Ευρώπης» (Ιούνιος 1766)

«Βρίσκομαι, Κυρία ειδωλολάτρης στα πόδια της Υμετέρας Μεγαλειότητας, όχι απλώς με βαθιά ευλάβεια αλλά ως ιερέας του ναού Σας» (Δεκέμβριος 1766)

«Ξέρετε πού βρίσκεται ο επίγειος παράδεισος; Εγώ ξέρω. Ο παράδεισος βρίσκεται εκεί που μένει η Αικατερίνη ΄Β. Γονατίστε μαζί μου στα πόδια της» (Σεπτέμβριος 1771).

«Σας προσκυνώ, γονατίζω στα πόδια Σας με θαυμασμό και ειδωλολατρία» (Φεβρουάριος, 1772)

«Φιλώ τα πόδια Σας με μεγαλύτερη ευλάβεια από όση τα πόδια του πάπα. Δεν μου απομένουν πολλά χρόνια ζωής. Πεθαίνοντας θα δέομαι στην Αγία μου, την πιο αγία που έδωσε ποτέ ο Βορράς. Προσεύχομαι πάντα στη Notre Dame της Πετρούπολης και ασπάζομαι τα πόδια της με ταπεινοφροσύνη και ειλικρινή αφοσίωση» (Δεκέμβριος 1772).

«Είμαστε λαϊκοί ιεραπόστολοι που κηρύσσουμε τη λατρεία της αγίας Αικατερίνης» (Δεκέμβριος 1773).

«Γονατίζω στα πόδια της και αναφωνώ με αγωνία: Αλλάχ! Αλλάχ! Katherine resoul Αλλάχ!(σ.σ. Αικατερίνη προφήτισσα) » (Δεκέμβριος 1777)

https://books.google.gr/books?id=9sHebf ... &q&f=false
https://books.google.gr/books?id=059jAA ... ul&f=false

Πραγματικά θλιβερό να βλέπεις έναν από τους μεγάλους διανοητές του Διαφωτισμού να ρεζιλεύεται τόσο εύκολα. Από τη μία ο Βολταίρος επέκρινε τον μοναρχικό δεσποτισμό της Γαλλίας και μιλούσε υπέρ των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, κι από την άλλη εκθείαζε την τυραννική τσαρίνα που έπινε το αίμα εκατομμυρίων εξαθλιωμένων χωρικών της ρωσικής γης και κατέπνιγε κάθε προσπάθεια απελευθέρωσής τους από τα δεσμά των αφεντάδων τους.

Παρόμοια χάλια στα γραπτά του παρουσιάζει και ο διανοητής Fr. Grimm τον οποίο η Αικατερίνη τον χρησιμοποιούσε και ως ενδιάμεσο για αγορές και εξαγορές. Το 1780 γράφει στην Αικατερίνη: «Μόλις διάβασα την επιστολή Σας τα μάτια μου μεταμορφώθηκαν σε δύο αναβλύζουσες πηγές. Φιλούσα χίλιες φορές τα ιερά γράμματα που χάραξε το σεπτό χέρι Σας. Πάνω σ’ αυτό το χέρι ήθελα να ξεψυχήσω»!

Κατά τον ειδεχθή Γερμανό αυλοκόλακα η Αικατερίνη «είναι ευεργέτιδα όχι μόνο των υπηκόων της αλλά όλων των λαών της γης»! Και συνεχίζει με νέες χαμερπείς κολακείες ο Grimm. Της γράφει ότι «επιθυμούσε να ζει συντροφιά με τα σκυλιά της» και ότι «ένοιωθε σαν σκουλήκι που σέρνεται στα πόδια της». Κι ακόμα ότι μόλις έπαιρνε γράμμα της «μουκάνιζε σαν μοσχάρι»!...
https://books.google.gr/books?redir_esc ... ume&q=dogs
https://books.google.gr/books?redir_esc ... ume&q=worm

Τι να πει κανείς γι’ αυτή τη δουλοπρέπεια των διανοούμενων. Τα ρούβλια και τα πολύτιμα δώρα ήταν πολλά φαίνεται...

Στην περίπτωση του Βολταίρου νομίζω ότι είναι ξεκάθαρο feet fetish, δεν μπορεί να εκληφθεί ως πολιτική τοποθέτηση.

Αρίστος έγραψε: 07 Νοέμ 2021, 04:28 Το να εχουν σφοδρα σεξουαλικα παθη οι Αυτοκρατορες και οι Βασιλιαδες ειναι δειγμα υγειας και οποιαδηποτε κριτικη για τα ροζ κρεβατια τους γινεται απο μαμουχαλους που αν κυβερνουσαν αυτοι η ανθρωποτητα θα πεθαινε απο πληξη.

.

Άλλο το ερωτικό πάθος και άλλο ο αρρωστημένος ναρκισσιστικός σαδισμός σε μη ερωτικές εκφράσεις.

Οι γυναίκες είναι εκ φύσεως αγαθές, γι' αυτό και θα διαπρέψουν σε ηγετικές θέσεις, σε αντίθεση με τους τοξικά αρρενωπούς άντριδοι.